Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-374/15-3/PM
z 2 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 1 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2015 r. do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

Pismem z dnia 8 grudnia 2015 r., nr IBPB-2-1/4511-539/15/MD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach na podstawie art. 170 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), przesłał wniosek Pana…, zgodnie z właściwością miejscową i rzeczową do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi.

W dniu 14 grudnia 2015 r. przedmiotowy wniosek wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 stycznia 2016 r., nr IPTPB3/4511-374/15-2/PM (doręczonym w dniu 13 stycznia 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 18 stycznia 2016r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 15 stycznia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W okresie od dnia 20 sierpnia 1984 r. do 30 września 2015 r. Wnioskodawca był zatrudniony w … S.A. W dniu 30 września 2015 r. w wyniku zawartego z pracodawcą porozumienia podpisał rozwiązanie umowy o pracę na zasadzie porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika i został objęty Programem Dobrowolnych Odejść, przyjętym uchwałą Zarządu …S.A. 1248/2015 z dnia 27 sierpnia 2015 r. Na podstawie regulaminu PDO została Wnioskodawcy wypłacona rekompensata pieniężna z tytułu rozwiązania umowy o pracę na zasadach określonych regulaminem, tj. odprawa trzymiesięczna w wysokości 13 342 zł 12 gr i kwota rekompensaty 61 657 zł 88 gr. Od wypłaconych kwot pracodawca odliczył zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że Program Dobrowolnych Odejść stanowi regulację prawną stosowaną w zakładzie pracy zawartą w porozumieniu zbiorowym z międzyzakładowymi organizacjami związkowymi dotyczącą zasad rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, zasad przyznawania odpraw oraz dodatkowych odszkodowań i rekompensat. Porozumienie to zostało zawarte na czas oznaczony w oparciu o przepisy ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, Kodeksu pracy i Kodeksu cywilnego. Stosunek pracy został rozwiązany na mocy porozumienia stron (art. 30 § 1.1. Kodeksu pracy) z przyczyn niedotyczących pracowników, a dotyczących zakładu pracy, tj. zmian organizacyjnych wprowadzonych w strukturze organizacyjnej zakładu mających na celu m.in. racjonalizację i redukcję zatrudnienia pracowników. Z powodu przeprowadzenia zwolnień grupowych i zawarcia porozumienia zbiorowego ze związkami zawodowymi uzgodnienia została wypłata rekompensaty/odszkodowania dla zwolnionych pracowników. W związku z powyższym Wnioskodawca podpisał porozumienie dotyczące zwolnienia i wypłaty rekompensaty. Uprawnienia wynikające z Programu Dobrowolnych Odejść to wypłata odprawy i rekompensaty w zamian za podpisanie zwolnienia z pracy na zasadzie porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników, a dotyczących zakładu pracy. Porozumienie zawarte ze Spółką nie było zawarte w ramach ugody sądowej lecz na mocy porozumienia.

Na kwotę wypłaconej rekompensaty w wysokości 75 000 zł składają się:

1. 3-miesięczna odprawa przysługująca i wyliczona na mocy przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 884, z późn. zm.) w wysokości 13 342 zł 12 gr,
2. kwota uzupełniająca (do kwoty 75 000 zł) wynikająca z Regulaminu PDO – edycji 4 w wysokości 61 657 zł 88 gr
   
   

Wysokość i zasady ustalania wypłaty ww. świadczeń pieniężnych wynikają wprost z postanowienia porozumień zbiorowych, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.). Rekompensata wypłacona Wnioskodawcy na podstawie porozumienia zbiorowego ma na celu zadośćuczynienie straty spowodowanej brakiem możliwości osiągania dochodu u dotychczasowego pracodawcy, a także umożliwi zaspokojenie podstawowych potrzeb w związku z nagłą utratą stałego źródła dochodu i możliwości dalszego zarobkowania. Rekompensata została wypłacona w dniu 5 października 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy kwota rekompensaty wypłacona na podstawie zawartego porozumienia zbiorowego składająca się z:

1. 3-miesięcznej odprawy przysługującej i wyliczonej na mocy przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 884, z późn. zm.),
2. kwoty uzupełniającej, której wysokość wynika z Regulaminu PDO – edycji 4

jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy kwalifikowaniu tego świadczenia, nazwanego w tym przypadku przez pracodawcę rekompensatą, jako podlegającego zwolnieniu, należy wziąć pod uwagę nie tyle kwestię jego nazewnictwa, lecz ogólnie cel jakiemu ma służyć jego przyznanie. Nieistotne przy tym zdają się być „składowe” wchodzące w zakres otrzymywanego odszkodowania, których rodzaje oraz sposób kalkulacji uzależnione są od zapisów w Regulaminie ustalonym przez pracodawcę. Dlatego też, nie sposób określenia (nazwania) danego odszkodowania, lecz głownie jego rola (wyrównanie szkód czy też zaspokojenie ewentualnych roszczeń z tytułu rozwiązania stosunku pracy na mocy porozumienia stron), powinna determinować możliwość zastosowania przedmiotowego zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotne według Wnioskodawcy dla właściwej kwalifikacji dokonanej wypłaty przedmiotowego świadczenia co do jego istoty, jak i w aspekcie podatkowym jest również to, że wypłacone świadczenie ma spełniać funkcję kompensacyjną oraz odszkodowawczą w związku z brakiem uzyskiwania dalszego wynagrodzenia ze stosunku pracy, który w opisanych okolicznościach ustał. Ma ono na celu zadośćuczynić pracownikowi stratę w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Ponadto jest to świadczenie, które ma umożliwić pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych w sytuacji nagłej utraty źródła dochodu. Ma na celu wyrównanie szkody poniesionej przez pracownika z uwagi na rozwiązanie stosunku pracy na gruncie omawianego porozumienia zawartego z pracodawcą. Stąd też wypłacone świadczenie, nawet jeśli wprost nie jest nazwane odszkodowaniem, to z uwagi na swój właśnie kompensacyjny charakter powinno zostać zwolnione z opodatkowania.

W uzupełnieniu powyższego Wnioskodawca dodaje, że w pełnym obliczu sprawy nie można też mówić o wypłacie należności za podjęcie decyzji. Decyzją bowiem było rozwiązanie umowy za porozumieniem stron w związku z trwającą restrukturyzacją S.A. oraz licznymi zwolnieniami, a otrzymane rekompensaty mają charakter odszkodowawczy jako wynagrodzenie związane z utratą stałego źródła dochodu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawca wskazał m.in. treść interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak: IBPB1/1/415-881/14/BD jak również treść interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, znak: IPTPB2/4511-167/15-4/PK, IPTPB3/4511-218/15-2/MK.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy Wnioskodawca uważa, że wypłacone kwoty nazwane jako rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę na podstawie i zasadach Programu Dobrowolnych Odejść korzystają ze zwolnienia przedmiotowego wymienionego w art. 21 ust. l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym przysługuje Mu prawo do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty do właściwego naczelnika urzędu skarbowego i zwrot podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Nowe brzmienie przepisu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1328 i 1478) – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. − Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.), ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

W świetle powyższego należy zauważyć, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy wyraźnie wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy. Ustawodawca wyłączył z opodatkowania te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, z wyjątkiem wymienionych w lit. a)-g) tego przepisu, tj. między innymi odszkodowań wypłacanych na podstawie zawartych ugód i umów innych niż ugody sądowe.

Ponadto, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub inne zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Zwolnieniu podlegają także inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, z wyjątkami wskazanymi w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a)-b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy tegoż przepisu wolne od podatku są inne odszkodowania niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów prawa, otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, z wyjątkami wymienionymi powyżej.

Podstawowym warunkiem zwolnienia świadczenia od opodatkowania na podstawie przytoczonego przepisu jest jego odszkodowawczy charakter. Wyżej wymieniony przepis zwalnia od podatku jedynie takie odszkodowania, które nie stanowią ekonomicznego przysporzenia ponad stan majątkowy będący w posiadaniu podatnika przed ich wypłatą. Odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszystkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. W praktyce szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku – wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono – wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się.

Na podstawie ww. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako wyłączone ze zwolnienia – podlega odszkodowanie otrzymane (na podstawie wyroku lub ugody sądowej) z tytułu utraconych korzyści, które podatnik mógł otrzymać gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Opodatkowanie to wynika stąd, że gdyby podatnik osiągnął spodziewane korzyści, to korzyści te podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z wniosku wynika, że w dniu 30 września 2015 r. w wyniku zawartego z pracodawcą porozumienia podpisał rozwiązanie umowy o pracę na zasadzie porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika i został objęty Programem Dobrowolnych Odejść przyjętym uchwałą Zarządu …S.A. 1248/2015 z dnia 27 sierpnia 2015 r. Na podstawie regulaminu PDO w dniu 5 października 2015 r. została Wnioskodawcy wypłacona rekompensata pieniężna z tytułu rozwiązania umowy o pracę na zasadach określonych regulaminem, tj. odprawa trzymiesięczna w wysokości i kwota rekompensaty. Od wypłaconych kwot pracodawca odliczył zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Należy zaznaczyć, że przytoczony wyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawęża zwolnienie z opodatkowania do otrzymanego odszkodowania lub zadośćuczynienia.

Wymaga podkreślenia, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko otrzymanie odszkodowania lub zadośćuczynienia, opisanego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Reasumując, przedmiotowym zwolnieniem nie będą zatem objęte wymienione we wniosku świadczenia pieniężne – rekompensaty, pomimo że ich wysokość, zasady ustalania i wypłata wynikają z porozumienia zbiorowego w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy. Należy jeszcze raz podkreślić, że zwolnieniu powyższemu podlegają wyłącznie odszkodowania lub zadośćuczynienia – co wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taki zapis ma na celu podkreślenie, żeby rekompensat, czy innych świadczeń nie utożsamiać z odszkodowaniem (co często mylnie jest czynione), jako że te kategorie świadczeń występują często obok siebie. Bezdyskusyjnym jednak jest, że nie są to świadczenia o takim samym charakterze. W związku z powyższym, wypłacona Wnioskodawcy rekompensata stanowi dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przestawiony stan faktyczny, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że powołane interpretacje w treści wniosku nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując ich, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.