Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-1081/15/MR
z 19 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• określenia powiązań między podmiotami według art. 25 ustawy – jest nieprawidłowe,

• braku obowiązku sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie określenia powiązań między podmiotami według art. 25 ustawy oraz obowiązku sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest Komandytariuszem m.in. w spółce komandytowej 1 oraz w spółce komandytowej 2, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się produkcją wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania, jak również z papieru i tektury, ze szkła płaskiego. Pomiędzy spółkami komandytowymi zawierane są transakcje polegające m.in. na sprzedaży luster, klejów, płyt mdf, płyt hdf, wkrętów oraz usługi najmu. Według wiedzy Wnioskodawcy na dzień składania wniosku wartość transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi przekracza limity, o których mowa w art. 25a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dalej zwaną ustawą o PIT. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w wyżej wskazanych spółkach komandytowych, wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń, tj. komplementariuszem jest odpowiednio spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 1 oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2. Funkcję członka zarządu w obu tych spółkach (spółkach -komplementariuszach) wraz z innymi osobami (zarząd jest co najmniej 2 osobowy) pełni Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wyżej opisane spółki komandytowe, w których Wnioskodawca jest komandytariuszem są „podmiotami powiązanymi” w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie oznaczone nr 1, czy konieczne będzie sporządzenie dokumentacji podatkowej do transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i kto jest obowiązany do jej sporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie się mieć do czynienia z „podmiotami powiązanymi” w świetle ustawy o PIT, a w konsekwencji czego ani spółki, ani ich wspólnicy (w tym Wnioskodawca) nie są zobowiązani do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PIT. Stanowisko Wnioskodawcy wynika z następującej argumentacji: Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o PIT, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Jak stanowi art. 25 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

W myśl art. 25 ust. 5 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.) zwanej dalej k.s.h., przez spółkę osobową rozumie się spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną, (art. 4 § 1 pkt 1)

W myśl art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Mając na uwadze powyższe z cywilnoprawnego punktu widzenia w obrocie gospodarczym do transakcji dochodzi pomiędzy spółkami komandytowymi, które są odrębnymi od siebie podmiotami gospodarczymi.

Powracając do ustawy o PIT to w myśl art. 5a pkt 26, ilekroć w tej ustawie jest mowa o spółce nie będącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Na gruncie ustawy o PIT spółka komandytowa nie jest traktowana jako podmiot podatku dochodowego. W związku z powyższym, transakcje zawierane między spółką komandytową, a inną spółką komandytową nie mogą zostać uznane za transakcje między podmiotami powiązanymi, jako że żadna z tych spółek nie jest podatnikiem (a więc podmiotem) podatku dochodowego od osób fizycznych, czy prawnych. Nie jest więc możliwe również określenie podatku przez Organ, przewidziane w art. 25 ust. 1 ustawy o PIT (ponieważ w rozumieniu ww. ustawy w ogóle nie mamy do czynienia z podmiotami, nie wspominając już o podmiotach powiązanych). Nie można także mówić o zastosowaniu odniesienia zawartego w art. 25 ust. 4 ustawy o PIT pkt 2), gdyż norma weń zawarta dotyczy relacji między osobami prawnymi lub fizycznymi, a podmiotami krajowymi, za które spółki osobowe (z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej) nie mogą zostać uznane. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostało w licznych interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/1/415-472/12/AB z dnia 2 lipca 2012 r. oraz zapadłej na gruncie ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. - interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-1442/14-2/AP z dnia 9 marca 2015 r.

W konsekwencji powyższego w niniejszej sprawie nie ma również podstaw do zastosowania przepisu dotyczącego określenia dochodu i należnego podatku bez uwzględnienia warunków wynikających z powiązań między "podmiotami powiązanymi", a tym samym nie występuje konieczność sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PIT. W przypadku, gdyby jednak organ podatkowy uznał odmiennie niż zaprezentowane powyżej stanowisko, Wnioskodawca wskazuje, że nawet gdyby uznać, że pomiędzy wyżej wskazanymi spółkami komandytowymi istnieje powiązanie w myśl ustawy o PIT, to zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o PIT, tylko na podatnikach dokonujących transakcji, ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji

Wskazuje na to treść art. 25a ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym: „Podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 (...) są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji,(...)”.

Mając na uwadze brzmienie powołanego przepisu wskazać należy, że bezspornym jest, iż w świetle ustawy o PIT spółki komandytowe nie są podatnikami tego podatku, tym samym więc ww. spółki komandytowe nie mogą być uznane za adresatów obowiązku o którym mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PIT.

Adresatem normy z art. 25a ust. 1 ustawy o PIT nie może być również Wnioskodawca (osoba fizyczna), pomimo bycia Wspólnikiem w każdej ze spółek komandytowych dokonujących transakcji, jako, że nie Wnioskodawca nie jest stroną zawieranych transakcji, a w świetle zapisów art. 25a ust. 1 ustawy o PIT obowiązani do sporządzania dokumentacji są jedynie „podatnicy dokonujący transakcji”.

Podsumowując nawet gdyby uznać, że pomiędzy wyżej wskazanymi spółkami komandytowymi istnieje powiązanie, o którym mowa w ustawie o PIT, to ani na Wnioskodawcy będącym Wspólnikiem tych spółek komandytowych nie ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji do przedmiotowych transakcji, ponieważ Wnioskodawca nie dokonuje transakcji, ani na spółkach komandytowych, które w świetle ustawy o PIT nie są podatnikami tego podatku PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• określenia powiązań między podmiotami według art. 25 ustawy – jest nieprawidłowe,
• braku obowiązku sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a ustawy – jest prawidłowe.

Na mocy art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Na podstawie zmian, które weszły w życie od 1 stycznia 2015 r., wprowadzonych art. 2 pkt 15 ustawy z 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1328), za podmiot krajowy uważa się m.in. jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej.

Oznacza to, że – inaczej niż w stanie prawnym obowiązującym do końca 2014 r. ¬– od 1 stycznia 2015 r. za podmiot krajowy (powiązany) na gruncie art. 25 ustawy może być uznana potencjalnie także spółka osobowa prawa handlowego, w tym spółka komandytowa.

Jak stanowi art. 25 ust. 4 ww. ustawy przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Według przepisu art. 25 ust. 5 ustawy przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 25 ust. 5a ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Komandytariuszem m.in. w spółce komandytowej 1 oraz w spółce komandytowej 2, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się produkcją wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania, jak również z papieru i tektury, ze szkła płaskiego. Pomiędzy spółkami komandytowymi zawierane są transakcje polegające m.in. na sprzedaży luster, klejów, płyt mdf, płyt hdf, wkrętów oraz usługi najmu. Według wiedzy Wnioskodawcy na dzień składania wniosku wartość transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi przekracza limity, o których mowa w art. 25a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dalej zwaną ustawą o PIT. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w wyżej wskazanych spółkach komandytowych, wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń, tj. komplementariuszem jest odpowiednio spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 1 oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2. Funkcję członka zarządu w obu tych spółkach (spółkach -komplementariuszach) wraz z innymi osobami (zarząd jest co najmniej 2 osobowy) pełni Wnioskodawca.

Stosownie do art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeksu spółek handlowych, (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn zm.) spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwo pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczeń (komplementariusz) a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w sferze stosunków cywilnoprawnych, spółka komandytowa jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, odrębnym od wspólników spółki.

Przenosząc stan faktyczny opisany w niniejszej sprawie na grunt ww. przepisów podatkowych, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie spełniona została przesłanka z art. 25 ust. 4 pkt 2 ustawy, bowiem ta sama osoba fizyczna – Wnioskodawca, bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi – spółkami komandytowymi 1 i 2 lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Wobec powyższego, spółkę komandytową 1 oraz spółkę komandytową 2 należy uznać – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – za podmioty powiązane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, w przypadku transakcji dokonywanych przez podmioty powiązane w rozumieniu przepisów ww. ustawy (powyżej przytoczony art. 25 ust. 1 i ust. 4), w wyniku których ukształtują się wzajemnie relacje tych podmiotów skutkujące nie wykazywaniem dochodów lub ich zaniżaniem w odniesieniu do „warunków obiektywnych”, organ podatkowy określi w drodze szacowania dochód oraz należny podatek bez uwzględnienia wcześniej ustalonych między podmiotami warunków, co wynika z art. 25 ust. 2-3a ustawy.

Natomiast słusznie Wnioskodawca stwierdził, że w zaistniałym stanie faktycznym na wskazanych wyżej spółkach komandytowych oraz Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a ustawy.

W myśl bowiem art. 25a ust. 1 i ust. 2 powoływanej ustawy podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze - w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 30.000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
2. 50.000 euro - w pozostałych przypadkach.

W świetle literalnego brzmienia art. 25a ust. 1 ustawy obowiązek sporządzania dokumentacji ciąży tylko na podatniku. W przypadku więc transakcji handlowych dokonywanych pomiędzy –niebędącymi podatnikiem – spółką komandytową i powiązaną z nią inną spółką komandytową, nie wystąpi konieczność sporządzenia stosownej dokumentacji.

Podsumowując, spółki komandytowe 1 i 2, w których Wnioskodawca jest komandytariuszem, będące stronami wzajemnych transakcji handlowych, należy uznać za podmiot krajowy w świetle regulacji art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wymienione podmioty zaliczane są do „podmiotów powiązanych”.

Jednakże nie są spełnione ustawowe przesłanki do powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy. W rezultacie transakcje dokonywane pomiędzy dwiema spółkami komandytowymi, których wspólnikiem jest Wnioskodawca nie są objęte obowiązkiem sporządzania dokumentacji podatkowej.

Nawiązując do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że w ww. interpretacjach nie uwzględniono zmiany stanu prawnego z dniem 1 stycznia 2015 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.