Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-561/15-5/IR
z 26 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) uzupełnionym pismami z dnia 18 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) oraz z dnia 4 stycznia 2016 r. (data wpływu 5 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących kwotę wynagrodzenia za przeprowadzenie Programu Wykupu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących kwotę wynagrodzenia za przeprowadzenie Programu Wykupu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 18 listopada 2015 r. i 4 stycznia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) otrzymała w wyniku procesu podziału zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci linii biznesowej Ochrona (linia Ochrona) od innego podmiotu (Spółka Dzielona).

Przed rozpoczęciem procesu podziału (co nastąpiło w okolicach kwietnia 2015 r., sam plan podziału został sporządzony w maju 2015 r.) Spółka Dzielona poniosła wydatki mające na celu zwiększenie dochodowości sprzedaży świadczonych usług w tym usług świadczonych przez linię Ochrony. W szczególności Spółka Dzielona przeprowadziła w roku 2014 program wykupu świadczeń pracowniczych zawartych w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy obejmujący w szczególności najbardziej kosztotwórcze dodatki do wynagrodzeń zasadniczych (Program Wykupu). Program Wykupu objął również pracowników linii Ochrony. Program Wykupu był zakończeniem wieloletniego procesu restrukturyzacji kosztów zatrudnienia w Spółce Dzielonej w zgodzie z Zakładowym Układem Zbiorowym Pracy.

Wspomniane wyżej koszty Programu Wykupu znalazły się w wyniku finansowym i podatkowym Spółki Dzielonej odpowiednio w roku 2014 i 2015 (przed podziałem). Niemniej jednak założenia biznesowe Spółki Dzielonej zakładały, iż dzięki podpisanym umowom na świadczenie usług ochrony i zawartych w nich metodologiach obliczania wynagrodzenia, od 2015 roku wzrośnie marża Spółki Dzielonej w sposób pozwalający co najmniej na ekonomiczne odzyskanie środków poniesionych na Program Wykupu. Wzrost marży dotyczyć miał również linii biznesowej Ochrony.

W momencie podjęcia decyzji biznesowej przez udziałowca o dokonaniu podziału, Spółka Dzielona oraz Wnioskodawca rozpoczęły rozmowy o odzwierciedleniu kwoty dodatkowej marży przewidzianej w roku 2015 i 2016 na linii Ochrony (marża rzeczywiście zrealizowana - marża przed realizacją Programu Wykupu) w planie podziału. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż część ekonomicznego efektu w postaci zwiększenia marży na usługach ochroniarskich w roku 2015 i 2016 przypadnie Wnioskodawcy realizującemu kontrakty po podziale.

Niemniej jednak, fakt ujęcia powyższych kosztów w wyniku Spółki Dzielonej jak również niemożność ustalenia ostatecznego ekonomicznego efektu u Wnioskodawcy (z uwagi na niemożność przewidzenia daty podziału) oraz brak prawnych możliwości ustalenia dopłat dla Spółki Dzielonej (Kodeks spółek handlowych przewiduje bowiem wyłącznie dopłaty dla wspólników spółki dzielonej) spowodował, iż plan podziału nie mógł odzwierciedlić tego faktu.

Tym samym, zarządy Wnioskodawcy i Spółki Dzielonej podjęły decyzje o zawarciu porozumienia, na mocy którego Wnioskodawca wypłacać będzie Spółce Dzielonej od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 31 marca 2016 r. wynagrodzenie miesięczne w wysokości równej wartości zmniejszenia kosztów osobowych pracowników, podlegających Programowi Wykupu, którzy przeszli do Wnioskodawcy wskutek podziału.

W ocenie Wnioskodawcy, jest to wynagrodzenie za dokonanie przez Wnioskodawcę wykupu świadczeń pracowniczych, gdyż wykup ten częściowo dokonany był na rzecz Wnioskodawcy. Spółka Dzielona zamierza jednak wystawiać na Wnioskodawcę faktury VAT powiększone o podstawową stawkę podatku VAT, gdyż Spółka Dzielona nie dokonywała wykupu w imieniu Wnioskodawcy – na moment wykupu nie rozważano nawet podziału Spółki Dzielonej.

Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka Dzielona wchodzą w skład tej samej podatkowej grupy kapitałowej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i świadczy usługi opodatkowane VAT na terytorium Polski.

W pismach stanowiących uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

• Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
  

• Rejestracja podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy nastąpiła 13 lipca 2015 r. Na skutek rejestracji został dokonany podział Spółki Dzielonej i Wnioskodawca otrzymał zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci linii biznesowej ochrona.
  

• W związku ze skutecznym zarejestrowaniem podwyższenia kapitału, podział stał się skuteczny w dniu 13 lipca 2015 r. co wiązało się z przejściem pracowników linii biznesowej ochrona do Wnioskodawcy. Wynagrodzenia za miesiąc lipiec 2015 r. w odniesieniu do pracowników przejętej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostały poniesione już przez Wnioskodawcę. Konsekwentnie, lipiec 2015 r. był pierwszym miesiącem, w którym u Wnioskodawcy wystąpił ekonomiczny efekt Programu Wykupu, o którym mowa w opisie staniu zdarzenia przyszłego.
  

• Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami opodatkowanymi niekorzystającymi ze zwolnienia.
  

• Program Wykupu Świadczeń dotyczył wykupu niektórych uprawnień pracowniczych zawartych w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy, tj. premii rocznej, dodatku za staż pracy, premii w wysokości 10% (pozostało 5%), pojedynczego odpisu na ZFŚS tj. 37,5% przeciętnego, miesięcznego wynagrodzenia. Program był dobrowolny, kierowany do wszystkich uprawnionych pracowników Spółki Dzielonej, także tych którzy na skutek przeprowadzenia procesu podziału przeszli w myśl art. 231 Kodeksu Pracy do Wnioskodawcy. Pracownicy którzy przystąpili do Programu Wykupu zawarli z pracodawcą na zasadach określonych w Programie stosowne porozumienia zmieniające ich warunki umów o pracę i pozbawiające ich ww. świadczeń otrzymując z tego tytułu indywidualne odszkodowanie. Tym samym, pracownicy ci przeszli do Wnioskodawcy wraz z nowymi warunkami umów o pracę.
  

• Z uwagi na przepisy art. 88 ust. 1a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 7 pkt 3 ww. ustawy dotyczące wydatków ponoszonych w imieniu i na rzecz innego podmiotu, Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, iż Spółka Dzielona w momencie przeprowadzenia Programu Wykupu Świadczeń nie działała w imieniu Wnioskodawcy. Spółka Dzielona przeprowadziła Program Wykupu we własnym imieniu. Spółka Dzielona nie mogła działać w imieniu Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca nie istniał jeszcze w momencie przeprowadzania Programu Wykupu.
  

• Spółka Dzielona dokonała wykupu świadczeń od swoich pracowników.
  

• Podstawą wyliczenia środków (wynagrodzenia) wypłacanych Spółce Dzielonej jest kwota różnicy w miesięcznych kosztach pracy jakie poniósłby pracodawca (Wnioskodawca), gdyby Program Wykupu świadczeń w Spółce Dzielonej nie był zrealizowany, a miesięcznym kosztem pracy jakie ponosi pracodawca (Wnioskodawca) obecnie, czyli po zrealizowaniu Programu Wykupu Świadczeń.
  

• Spółka Dzielona posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski.
  

• Spółka Dzielona jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
  

• W przedstawionym opisie sprawy nie zajdą okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, przy czym sytuacja wskazana w pkt 2 powyższego przepisu jest przedmiotem wniosku Spółki o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, a nie elementem opisu sprawy.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących kwotę wynagrodzenia za przeprowadzenie Programu Wykupu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących kwotę wynagrodzenia za przeprowadzenie Programu Wykupu.

Zainteresowany stoi na stanowisku, iż będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur wystawionych przez Spółkę Dzieloną dokumentujących kwotę wynagrodzenia za przeprowadzenie Programu Wykupu.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie obydwa warunki są spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a wydatki udokumentowane fakturą Spółka wykorzystuje do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z podatku. W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, z perspektywy Spółki nie znajdzie zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem uznać, iż co do zasady każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Niemniej jednak, jak wskazuje się w literaturze, muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacona kwota stanowi rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, a wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wszystkie elementy zostaną spełnione. Wnioskodawca jest bowiem bezpośrednim ekonomicznym beneficjentem świadczenia, czemu odpowiada wynagrodzenie, które ma zamiar uiścić Spółce Dzielonej. W związku z powyższym, wynagrodzenie jakie otrzyma od Wnioskodawcy Spółka Dzielona, niezależnie od tego w jakiej wysokości zostało ono ustalone, stanowi odpłatność za świadczoną przez nią na rzecz Wnioskodawcy usługę przeprowadzenia Programu Wykupu.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy VAT, bowiem na gruncie tego przepisu przewidziano wyłączenie z podstawy opodatkowania VAT jedynie kwot stanowiących zwrot wydatków, które zostały poniesione w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Spółka Dzielona działała we własnym imieniu (choć w ostatecznym rozrachunku na rzecz Wnioskodawcy) i z tego względu ww. przepis nie znajdzie zastosowania. W takiej sytuacji - gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług - jest to świadczenie usług a zapłacone kwoty składają się na podstawę opodatkowania.

Przedstawione powyżej stanowisko potwierdzają organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2014 r., sygn. IPTPP2/443-643/14-4/JSz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2014 r., sygn. IBPP1/443-797/14/LSz oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-1132/14-2/AS. Jednocześnie w ustawie o VAT brak jest przepisów wprowadzających zwolnienie z podatku w odniesieniu do transakcji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, stąd będzie ona opodatkowana.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, z perspektywy Zainteresowanego nie znajdzie zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy określono, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie zatem do ww. przepisu ustawy podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego powodu, że został wykazany na fakturze, jednakże sama transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei w myśl art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług otrzymał w wyniku procesu podziału zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci linii biznesowej Ochrona (linia Ochrona) od innego podmiotu (Spółka Dzielona posiadająca siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski, będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT). Przed rozpoczęciem procesu podziału Spółka Dzielona poniosła wydatki mające na celu zwiększenie dochodowości sprzedaży świadczonych usług w tym usług świadczonych przez linię Ochrony. W szczególności Spółka Dzielona przeprowadziła w roku 2014 program wykupu świadczeń pracowniczych zawartych w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy (Program Wykupu). Program Wykupu był zakończeniem wieloletniego procesu restrukturyzacji kosztów zatrudnienia w Spółce Dzielonej w zgodzie z Zakładowym Układem Zbiorowym Pracy. Program Wykupu objął również pracowników linii Ochrony. Pracownicy którzy przystąpili do Programu Wykupu zawarli z pracodawcą na zasadach określonych w Programie stosowne porozumienia zmieniające ich warunki umów o pracę i pozbawiające ich ww. świadczeń otrzymując z tego tytułu indywidualne odszkodowanie. Tym samym, pracownicy ci przeszli do Wnioskodawcy wraz z nowymi warunkami umów o pracę. Podział stał się skuteczny w dniu 13 lipca 2015 r. co wiązało się z przejściem pracowników linii biznesowej ochrona do Wnioskodawcy. Wynagrodzenia za miesiąc lipiec 2015 r. w odniesieniu do pracowników przejętej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostały poniesione już przez Wnioskodawcę. Konsekwentnie, lipiec 2015 r. był pierwszym miesiącem, w którym u Wnioskodawcy wystąpił ekonomiczny efekt Programu Wykupu, o którym mowa.

Zarządy Wnioskodawcy i Spółki Dzielonej podjęły decyzje o zawarciu porozumienia, na mocy którego Wnioskodawca wypłacać będzie Spółce Dzielonej od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 31 marca 2016 r. wynagrodzenie miesięczne. Jest to wynagrodzenie za dokonanie przez Wnioskodawcę wykupu świadczeń pracowniczych, gdyż wykup ten częściowo dokonany był na rzecz Wnioskodawcy. Spółka Dzielona zamierza wystawiać na Wnioskodawcę faktury VAT powiększone o podstawową stawkę podatku VAT. Podstawą wyliczenia środków (wynagrodzenia) wypłacanych Spółce Dzielonej jest kwota różnicy w miesięcznych kosztach pracy jakie poniósłby pracodawca (Wnioskodawca), gdyby Program Wykupu świadczeń w Spółce Dzielonej nie był zrealizowany, a miesięcznym kosztem pracy jakie ponosi pracodawca (Wnioskodawca) obecnie, czyli po zrealizowaniu Programu Wykupu Świadczeń. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami opodatkowanymi niekorzystającymi ze zwolnienia.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia podatku VAT w pierwszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy, z których wynika, że podstawową i jedyną czynnością jaka miała miejsce pomiędzy Spółką Dzieloną a Wnioskodawcą było przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci linii biznesowej ochrona, brak podstaw do uznania - wbrew twierdzeniu Spółki, iż wynagrodzenie, które ma zamiar uiścić Wnioskodawca Spółce Dzielonej stanowi odpłatność za świadczoną na rzecz Wnioskodawcy usługę.

Jak sam Wnioskodawca wskazał, Spółka Dzielona realizując Program Wykupu nie mogła wykonywać żadnych czynności na rzecz Wnioskodawcy, ponieważ na moment wykupu nie rozważano nawet podziału Spółki Dzielonej, a tym samym Zainteresowany jako podmiot jeszcze nie istniał. Zatem jak wyżej wskazano, brak podstaw w okolicznościach niniejszej sprawy do uznania, że Spółka Dzielona realizując Program Wykupu świadczyła usługę na rzecz Wnioskodawcy. Również po dokonaniu transakcji przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółka Dzielona nie świadczyła żadnej usługi na rzecz Wnioskodawcy. W okolicznościach niniejszej sprawy nie doszło do świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, w tym także wymienionych w pkt 1, pkt 2 i pkt 3 tego przepisu. W ocenie tut. Organu, wynagrodzenie, o którym mowa we wniosku jest formą rozliczeń pomiędzy stronami transakcji tj. Spółką Dzieloną a Wnioskodawcą z tytułu otrzymanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze podziału Spółki Dzielonej. Bowiem jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca, wskutek zrealizowanego przez Spółkę Dzieloną Programu Wykupu, ma niższe koszty osobowe.

Wobec powyższego wskazać należy, że faktury wystawione przez Spółkę Dzieloną tytułem - jak wskazał Wnioskodawca - przeprowadzenia Programu Wykupu nie będą dokumentowały usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z ww. faktur.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących kwotę wynagrodzenia za przeprowadzenie Programu Wykupu, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Podkreślić ponadto należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.