INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2012 r. (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.), uzupełnionego pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. (data wpływu 28 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. (data wpływu 28 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w swojej strukturze ma wyodrębnione 2 zakłady: Z1 oraz ZEC. ZEC zajmuje się obrotem i dystrybucją ciepła zakupionego od wytwórcy tj. od „X” co stanowi ponad 90% obrotu ZEC. Ponadto ZEC posiada niewielką lokalną kotłownię węglową o mocy zainstalowanej 0,5MW, w której wytwarzana jest energia cieplna na potrzeby ogrzania Wspólnot Mieszkaniowych, Banku oraz na potrzeby ogrzania własnych pomieszczeń biurowych.

W ww. kotłowni koszt zakupu węgla w 2010 roku wyniósł 63394,64 zł a wartość produkcji sprzedanej wyniosła 79874,88 zł. Natomiast całkowita sprzedaż ciepła ZEC (obrót, dystrybucja i wytwarzanie) wyniosła 3518183,91 zł. Całkowita sprzedaż spółki za 2010 rok wyniosła 5774060,15 zł. Spółka ma podpisane umowy sprzedaży ciepła ze Wspólnotami i Bankiem.

Pismem z dnia 27 czerwca Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje.

Sp. z o.o. zużywa wyroby węglowe kod nr 2701- węgiel groszek.

Wnioskodawca uważa, że przedsiębiorstwo w zdarzeniu przyszłym będzie spełniać definicje zakładu energochłonnego ponieważ:

• wartość produkcji sprzedanej w 2011 roku wyniosła 99937,70 zł.

• wartość zakupionych wyrobów węglowych w 2011 roku wyniosła 65928,19 zł.

• udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 65,97%

• wartość sprzedaży ciepła w 2011 roku, zakupionego w X wyniosła 3532468,24 zł i wyprodukowanego we własnej kotłowni wyniosła 99937,70 zł, łączna sprzedaż wyniosła 3632405,94 zł.

• udział sprzedaży produkcji własnej w stosunku do całkowitej sprzedaży ZEC wynosi 2,75 %

• udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 65,97%.
  
  

Przedsiębiorstwo nie prowadzi ewidencji wyrobów węglowych , o której mowa w art. 31a ust. 4-7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r.

Przedsiębiorstwo nie poinformowało naczelnika urzędu celnego o formie prowadzenia tej ewidencji z uwagi na to, że dokonywało zakupu węgla bez zwolnienia z podatku akcyzowego.

Wartość sprzedaży netto w 2011 roku w całym przedsiębiorstwie wyniosła 5564967,66 zł jest to całkowita sprzedaż netto z 2 wyodrębnionych zakładów spółki tj. ZEC oraz Z1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku:

Czy spółka może korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego mając na uwadze, że sprzedaż produkcji własnej do sprzedaży całkowitej ZEC wynosi zaledwie 2,75 %, natomiast wartość zakupu wyrobów węglowych w stosunku do sprzedaży produkcji własnej energii cieplnej wynosi 65,97 % ...

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka uważa, że może korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego. ZEC jest wyodrębnionym organizacyjnie zakładem, a nie uwzględniając w wyliczeniu kosztu zakupionego i odsprzedanego ciepła spełnia definicję zakładu energochłonnego, bowiem koszt zakupu węgla przekracza 10 % wartości produkcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z ww. art. 31a ust. 2 pkt 8 znowelizowanej ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych, gdzie przez zakłady energochłonne, zgodnie z art. 31a ust. 10 ustawy (a nie jak wskazuje Wnioskodawca - art. 31 a ust. 3 pkt 10 ustawy) rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3; przy czym wyłączenia określone w tym przepisie nie dotyczą spółki jako zakładu energochłonnego.

Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę ( art. 31a ust. 5-7 ustawy).

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Interpretacja językowa ww. przepisów wskazuje, iż wyroby węglowe muszą być zużywane docelowo przez ten podmiot zużywający (zakład energochłonny).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż aby skorzystać ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych przez zakłady energochłonne (art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy) należy spełniać przywołaną powyżej definicję zakładu energochłonnego (art. 31 a ust. 10), to jest udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej powinien wynosić nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 22 lipca 2011 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2012 (Dz. U. 2011, Nr 173 poz. 1030), wartość produkcji sprzedanej obejmuje m.in. wartość sprzedanych (niezależnie od tego, czy zostały zapłacone) na zewnątrz przedsiębiorstwa produktów, tj.: własnej produkcji wyrobów gotowych oraz wykonanych usług. Produkcję sprzedaną wyraża się w cenach realizacji, tj. w cenach faktycznie uzyskiwanych w transakcjach sprzedaży z bezpośrednimi odbiorcami, w wartości netto tj. bez należnego od tej sprzedaży podatku od towarów i usług (VAT).

Definicja zakładu energochłonnego posługuje się sformułowaniem wartości produkcji sprzedanej, przez co należy rozumieć całość produkcji sprzedanej czyli zarówno wartość sprzedanych wyrobów gotowych, jak i wartość świadczonych usług.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych - zasady sprawiedliwości podatkowej - przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony. W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (por. wyrok NSA z dnia 17 lipca 2002r. syg. akt I SA/Wr 469/00).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w swojej strukturze ma wyodrębnione 2 zakłady tj. Z1 oraz ZEC. Jak podaje Wnioskodawca, ZEC posiada małą kotłownię lokalną zużywającą wyroby węglowe o kodzie 2701. Wytworzone ciepło Wnioskodawca dostarcza do Wspólnot Mieszkaniowych, Banku oraz zużywa na potrzeby własne. Wnioskodawca wskazuje, iż w oparciu o ww. wyliczenia Sp. z o.o. spełnia przesłanki do uznania go za zakład energochłonny. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji oraz nie poinformował właściwego naczelnika o formie jej prowadzenia, z uwagi iż nabywał wyroby węglowe bez zwolnienia z podatku akcyzowego.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla groszku o kodzie CN 2701 do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych. Jednakże po dokonaniu analizy zapisów zawartych w przedmiotowym wniosku tutejszy Organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż Spółka z o.o. w świetle powoływanych przepisów jest zakładem energochłonnym. Wartość produkcji netto za 2011 r. (Wnioskodawca podał „wartość sprzedaży netto”) wynosi 5564967,68zł natomiast wartość zakupionych wyrobów węglowych w 2011 roku wyniosła 65928,19 zł. Zatem udział procentowy zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej dla Sp. z o.o. wynosi 1,18%, co odpowiada wyliczeniu - (65928,19zł : 5564967,68) * 100%. Analogicznie, udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej dla ZEC wynosi 1,81%, co odpowiada wyliczeniu - (65928,19zł : 3632405,94) * 100%. Jak wskazuje Wnioskodawca ZEC jest wyodrębnionym organizacyjnie zakładem.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów stwierdzić należy, że aby skorzystać ze zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe należy spełnić ściśle określone w ustawie warunki. Po analizie przedstawionych danych liczbowych, w ocenie tutejszego Organu Wnioskodawca nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, ponieważ udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi mniej niż 10% w skali roku. Tak więc zarówno Sp. z o.o. jak i ZEC nie spełniają definicji zakładu energochłonnego, z uwagi na fakt, iż udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w odniesieniu do 2011 roku wynosi mniej niż 10% dla każdej jednostki odrębnie.

Końcowo tutejszy Organ zauważa, iż wyliczenie udziału o którym mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, winno obejmować stosunek zakupionym wyrobów węglowych do wartości produkcji sprzedanej wyrażone procentowo. Przez wartość produkcji sprzedanej należy rozumieć całość świadczonych przez Wnioskodawcę usług i wyprodukowanych wyrobów dotyczących jednostki, dla której ten udział jest wyliczany.

Z uwagi na fakt, iż w ocenie tutejszego Organu Wnioskodawca nie wypełnia przesłanek wynikających z definicji zakładu energochłonnego, o której mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, nabycie węgla na cele opałowe winno odbywać się na zasadach ogólnych z akcyzą zapłaconą w cenie wyrobów. Obowiązek opodatkowania wyrobów w tym przypadku będzie ciążył na podmiocie sprzedającym Wnioskodawcy wyrób węglowy.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy Wnioskodawca jako podmiot zużywający wyroby węglowe w kotłowni lokalnej celem wytworzenia energii cieplnej nie będzie korzystał ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa