Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-842/15-2/RR
z 27 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2015 r. (data wpływu 31 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usług szkoleniowych realizowanych wraz z dystrybucją specjalistycznego oprogramowania komputerowego oraz usług szkoleniowych realizowanych na rzecz pracowników bibliotek w zakresie obsługi wdrożonego oprogramowania, którego konieczność przeprowadzenia pojawiła się po pewnym czasie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usług szkoleniowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności A. Sp. z o.o. jest pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, według PKD 6209Z. Na podstawie zawartych z klientami umów A. dostarcza, wdraża oraz aktualizuje specjalistyczne oprogramowanie oraz świadczy usługi serwisowe systemu komputerowego polegające na udzielaniu pomocy wsparcia technicznego, w tym pomocy „na odległość” w wyodrębnianiu i naprawie defektów. Usługi wsparcia serwisowego mają charakter ciągły i odnawialny. Głównymi odbiorcami świadczonych usług są biblioteki uniwersyteckie, akademickie, miejskie i gminne biblioteki publiczne oraz biblioteki urzędów państwowych. Specjalistyczne oprogramowanie dostarczane do bibliotek nie jest powszechnie dostępne na polskim rynku, A. nabywa je od zagranicznej spółki E. z siedzibą w Izraelu. W tym zakresie A. pełni rolę dystrybutora oprogramowania. Z uwagi na wysoki stopień wyspecjalizowania, korzystanie z tego oprogramowania wymaga wcześniejszego przeszkolenia użytkowników.

W ramach umów dotyczących wdrożenia specjalistycznego oprogramowania (oraz jego aktualizacji) A. zobowiązuje się niekiedy do przeszkolenia pracowników kontrahenta z jego obsługi. W szczególności, zakres usług wynikający z zawieranych umów z bibliotekami obejmuje zazwyczaj m.in.: dostarczenie i wdrożenie specjalistycznego oprogramowania, dostarczenie dokumentacji dotyczącej oprogramowania, udzielenie licencji, przeprowadzenie szkoleń, wykonanie implementacji i konfiguracji oprogramowania, opiekę techniczną, aktualizację oprogramowania. Elementem zawieranych umów dotyczących dostawy i wdrożenia oprogramowania jest przeprowadzenie dla administratorów i pracowników biblioteki szkolenia w zakresie obsługi nowego systemu informatycznego. Niekiedy potrzeba przeprowadzenia szkolenia w zakresie obsługi wdrożonego oprogramowania pojawia się również po pewnym czasie od momenty zakupu licencji (np. po roku, a nawet po dłuższym okresie). Może to wynikać z zatrudnienia nowych pracowników, czy też dokonania zmian w dotychczasowej strukturze zatrudnienia. W związku z tym A. organizuje dodatkowe szkolenia dla administratorów systemu i pobiera od klienta (biblioteki) odrębne wynagrodzenie z tytułu jego przeprowadzenia. Niemniej szkolenia te dotyczą tego samego zakresu i tych samych zagadnień, co szkolenia odbywające się bezpośrednio po wdrożeniu oprogramowania. W marcu 2015 r. spółka A. na zgłoszenie klientów (bibliotek) przeprowadziła odpłatne szkolenie dla administratorów systemu specjalistycznego oprogramowania. Spółka opodatkowała wykonaną usługę wszystkim uczestnikom szkolenia 23% stawką VAT. Biblioteka Publiczna zakwestionowała zasadność zastosowania 23% stawki VAT powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy świadczone przez A. usługi szkoleniowe w zakresie obsługi specjalistycznego oprogramowania komputerowego, związane z jego dystrybucją przez Spółkę, podlegają opodatkowaniu według stawki 23%?
2. Czy dla wykonanych usług szkoleniowych na rzecz pracowników bibliotek w całości finansowanych ze środków publicznych Spółka powinna zastosować treść art. 43 ust 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług i opodatkować wykonane usługi szkoleniowe stawką zwolnioną?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez A. są profesjonalnymi usługami informatycznymi, skierowanymi do określonych odbiorców i związanymi głównie ze sprzedażą oraz obsługą systemów oraz oprogramowań komputerowych. Są to oprogramowania wysoce specjalistyczne, których obsługa wymaga wcześniejszego przeszkolenia użytkowników. Zakres szkoleń jest zawsze ściśle związany z funkcjonalnością wdrożonego wcześniej u klienta oprogramowania. Produkty przygotowywane i wdrażane przez Spółkę nie są standardowym oprogramowaniem, z którego obsługą użytkownik może się zapoznać we własnym zakresie lub skorzystać ze szkolenia ogólnego prowadzonego przez inny podmiot. Przeprowadzenie szkoleń jest elementem niezbędnym dla klientów w celu efektywnego wykorzystania oprogramowania. Z drugiej strony bez istnienia świadczenia podstawowego tj. wcześniejszej dostawy i instalacji oprogramowania u klienta, organizowanie szkoleń nie miałoby racji bytu. Taki charakter świadczenia usługi szkoleniowej przemawia za potraktowaniem na gruncie podatku VAT usługi wdrożenia oprogramowania i przeprowadzenia szkoleń, jako świadczenia które powinno być opodatkowane według takich samych zasad tj. według 23% stawki VAT. Świadczone przez A. usługi szkoleniowe stanowią świadczenie uboczne w stosunku do świadczenia podstawowego, jakim jest wdrożenie i obsługa oprogramowania. Świadczenie usług szkoleniowych spełnia rolę uzupełniającą w stosunku do świadczenia głównego i nie posiada samoistnego charakteru. Wykonanie szkoleń z zakresu obsługi oprogramowania, bez uprzedniego wdrożenia jego poszczególnych modułów, byłoby pozbawione znaczenia gospodarczego dla Zamawiającego, właśnie z uwagi na fakt wcześniejszego nabycia licencji oprogramowania i wykonania usługi jego wdrożenia szkolenie te są przeprowadzane. Usługę szkoleń wykonywaną przez A. należy więc uznać za pomocniczą, ponieważ jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Skoro więc świadczenie podstawowe w postaci udzielenia licencji oprogramowania oraz wykonania wdrożenia jest objęte stawką podstawową wynoszącą 23%, tę samą stawkę należy zastosować do świadczenia usług szkolenia.

Dla takiej kwalifikacji usług szkoleniowych nie ma znaczenia fakt pobierania odrębnego wynagrodzenia, jak również przeprowadzenie szkolenia po upływie pewnego okresu od wdrożenia oprogramowania w związku z koniecznością przeszkolenia nowych użytkowników, bądź utrwalenia wiedzy już korzystających z systemu. W związku z powyższym w opinii A. zakwestionowanie opodatkowania usług szkolenia 23% stawką VAT przez Bibliotekę Publiczną Bibliotekę Główną Województwa jest niezasadne. Pomimo faktu, iż realizowane usługi szkoleniowe są w całości finansowane ze środków publicznych, nie znajdzie tu zastosowania treść art. 43 ust. 1 pkt 29 Ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym „zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub c) finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.”

Usługi szkolenia będące elementem świadczeń A. nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, nie są również świadczone przez podmiot mający akredytację. Zachodzi jedynie przesłanka finansowania usług ze środków publicznych, co jednak nie wpływa na możliwość zastosowania stawki podstawowej podatku VAT.

Ponadto niezależnie od tego wykonywanie usług szkoleniowych z obsługi oprogramowania wykorzystywanego przez pracowników Bibliotek przy realizacji swoich obowiązków, nie stanowi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Nie mamy bowiem do czynienia z kształceniem zawodowym, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód, a jedynie przekazywaniem informacji z zakresu obsługi programu komputerowego wykorzystywanego w działalności pracodawcy. Przy czym zakres owego przekazania wiedzy jest ograniczony do obszarów pracy przy użyciu wdrożonego oprogramowania. Co istotne przekazanie wiedzy z zakresu obsługi oprogramowania jest, koniecznością wynikającą z faktu uprzedniego wdrożenia oprogramowania, bez którego to przekazania wiedzy, wykorzystanie oprogramowania byłoby niemożliwe lub istotnie ograniczone.

Należy wskazać, że pojęcia użyte w art. 43 ust. 1 pkt 29, z związku z faktem, że przewidują zwolnienie od opodatkowania, a więc odstępstwo od reguły ogólnej, powinny być interpretowane w sposób ścisły. Dokonując wykładni pojęcia kształcenia zawodowego, użytego w ustawie, z uwzględnieniem przepisu art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie przepisów. Wskazania te prowadzą do wniosku, że szkolenie obejmujące przekazanie pracownikom informacji z zakresu czynności obsługi oprogramowania uprzednio nabytego przez pracodawcę, nie stanowi kształcenia zawodowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku opodatkowania świadczonych usług szkoleniowych podstawową 23% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę lub jedną dostawę, usługa ta (dostawa) nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz nabywcy są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie usługę/dostawę należy uznać za pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Ponadto należy wskazać, że w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje więcej niż jedno świadczenie na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia – dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość lub jedną usługę.

Kwestia kompleksowości usług była rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości UE, który wypowiedział się w tym zakresie m.in. w sprawach C-349/96 CPP, C-41/04 Levob, C-111/05 Aktiebolaget NN.

W orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał stwierdził, że „W celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych, które należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT”. Trybunał wskazał, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny łub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Trybunał zaakcentował „ekonomiczny punkt widzenia” oraz ocenę z perspektywy nabywcy. Z treści powołanego wyroku wynika, że TSUE położył duży nacisk na subiektywne kryteria, przy ocenie danego świadczenia jako złożonego, jednakże wnioski, co do kwalifikacji danego kompleksu zdarzeń gospodarczych jako świadczenia złożonego, nie mogą być pozbawione waloru obiektywnego albowiem zakres i sposób opodatkowania świadczenia nie może być zależny jedynie od woli stron transakcji. Stąd w pierwszym rzędzie Trybunał odwołał się do art. 2(1) VI Dyrektywy, wedle którego każde świadczenie usług powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne a świadczenie złożone w aspekcie gospodarczym nie powinno być sztucznie rozdzielane, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT. Sąd wskazał, że jeśli dana transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności należy uwzględnić wszystkie okoliczności, w jakich jest dokonywana rozpatrywana transakcja.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartych z klientami umów dostarcza, wdraża oraz aktualizuje specjalistyczne oprogramowanie oraz świadczy usługi serwisowe systemu komputerowego polegające na udzielaniu pomocy wsparcia technicznego. Głównymi odbiorcami świadczonych usług są biblioteki uniwersyteckie, akademickie, miejskie i gminne biblioteki publiczne oraz biblioteki urzędów państwowych. Specjalistyczne oprogramowanie dostarczane do bibliotek nie jest powszechnie dostępne na polskim rynku i w tym zakresie A. pełni rolę dystrybutora oprogramowania. Z uwagi na wysoki stopień wyspecjalizowania, korzystanie z tego oprogramowania wymaga wcześniejszego przeszkolenia użytkowników. W ramach umów dotyczących wdrożenia specjalistycznego oprogramowania (oraz jego aktualizacji) A. zobowiązuje się niekiedy do przeszkolenia pracowników kontrahenta z jego obsługi, zazwyczaj jest to m. in.: dostarczenie i wdrożenie specjalistycznego oprogramowania, dostarczenie dokumentacji dotyczącej oprogramowania, udzielenie licencji, przeprowadzenie szkoleń, wykonanie implementacji i konfiguracji oprogramowania, opiekę techniczną, aktualizację oprogramowania. Elementem zawieranych umów dotyczących dostawy i wdrożenia oprogramowania jest przeprowadzenie dla administratorów i pracowników biblioteki szkolenia w zakresie obsługi nowego systemu informatycznego. Niekiedy potrzeba przeprowadzenia szkolenia w zakresie obsługi wdrożonego oprogramowania pojawia się również po pewnym czasie od momenty zakupu licencji (np. po roku, a nawet po dłuższym okresie). Może to wynikać z zatrudnienia nowych pracowników, czy też dokonania zmian w dotychczasowej strukturze zatrudnienia. W związku z tym A. organizuje dodatkowe szkolenia dla administratorów systemu i pobiera od klienta (biblioteki) odrębne wynagrodzenie z tytułu jego przeprowadzenia. Niemniej szkolenia te dotyczą tego samego zakresu i tych samych zagadnień, co szkolenia odbywające się bezpośrednio po wdrożeniu oprogramowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia stawki podatku VAT dla usług szkoleniowych w zakresie obsługi specjalistycznego oprogramowania komputerowego, związanych z jego dystrybucją przez Spółkę oraz dla wykonanych usług szkoleniowych na rzecz pracowników bibliotek w całości finansowanych ze środków publicznych.

Jak już wcześniej wskazano, podstawowym kryterium pozwalającym uznać zbiór określonych czynności za usługę kompleksową (złożoną) jest określenie wzajemnych relacji pomiędzy usługami wchodzącymi w skład usługi złożonej w zakresie celów, które usługi te realizują. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podstawowym celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą główną – usługę kompleksową – jest lepsze wykorzystanie przez klienta usługi głównej. Aby dana usługa pomocnicza mogła być uznana za element usługi kompleksowej winna służyć bezpośrednio realizacji usługi głównej. W celu ustalenia czy dana usługa może być uznana za usługę złożoną, konieczne jest zbadanie przebiegu konkretnej transakcji z uwzględnieniem wszystkich ekonomicznych aspektów tej transakcji.

Z wniosku wynika, że zakres usług wynikający z zawieranych umów z bibliotekami obejmuje zazwyczaj m.in.: dostarczenie i wdrożenie specjalistycznego oprogramowania, dostarczenie dokumentacji dotyczącej oprogramowania, udzielenie licencji, przeprowadzenie szkoleń, wykonanie implementacji i konfiguracji oprogramowania, opiekę techniczną, aktualizację oprogramowania. Elementem zawieranych umów dotyczących dostawy i wdrożenia oprogramowania jest przeprowadzenie dla administratorów i pracowników biblioteki szkolenia w zakresie obsługi nowego systemu informatycznego.

Należy zatem zauważyć, że w przedmiotowej sprawie dystrybucja przez Spółkę tj. dostawa specjalistycznego oprogramowania i udzielenia licencji łącznie z przeprowadzeniem szkoleń jest usługą złożoną tzn. taką, która łączy w sobie sprzedaż oprogramowania wraz z licencją i przyporządkowane do tej sprzedaży m.in. usługi szkoleniowe.

Dlatego też po uwzględnieniu okoliczności niniejszej sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że dostawa specjalistycznego oprogramowania i udzielenia licencji przez Wnioskodawcę łącznie z przeprowadzeniem szkoleń będą stanowiły w istocie element usługi kompleksowej polegającej na dostarczeniu specjalistycznego oprogramowanie komputerowego.

Zatem w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że skoro dystrybucja / dostawa specjalistycznego oprogramowania komputerowego oraz oferowanych przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowych w zakresie jego obsługi stanowią element kompleksowej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, to zrealizowanie usługi szkoleniowej w zakresie obsługi specjalistycznego oprogramowania komputerowego, jako elementu kompleksowej usługi związanej z dystrybucją / dostawą specjalistycznego oprogramowania komputerowego podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, gdyż dla ww. kompleksowej usługi ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku VAT ani stawek obniżonych.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W omawianej sprawie, w ramach prowadzonej przez Stronę działalności mogą mieć miejsce również szkolenia realizowane na rzecz pracowników poszczególnych bibliotek w zakresie obsługi wdrożonego oprogramowania, których konieczność przeprowadzenia pojawiła się po pewnym czasie od momentu zakupu licencji. W takiej sytuacji wskazać należy, że realizowane szkolenia stanowią także element usługi kompleksowej, związanej z dostawą specjalistycznego oprogramowania komputerowego, które powinny być opodatkowane na tych samych zasadach co usługa główna, tj. według stawki VAT w wysokości 23%. To z opisu sprawy wynika, że specjalistyczne oprogramowanie dostarczane do bibliotek nie jest powszechnie dostępne na polskim rynku i z uwagi na wysoki stopień wyspecjalizowania, korzystanie z tego oprogramowania wymaga przeszkolenia użytkowników / pracowników.

Z uwagi na opis stanu faktycznego należy wskazać, że omawiane usługi szkoleniowe stanowią element kompleksowej usługi związanej z wdrożeniem oprogramowania. Ich zakres jest ściśle związany z funkcjonalnością konkretnego, specjalistycznego oprogramowania. Dla takiej kwalifikacji usług szkoleniowych nie ma znaczenia fakt pobierania odrębnego wynagrodzenia, jak również przeprowadzenia szkolenia po upływie pewnego okresu od wdrożenia oprogramowania w związku z koniecznością przeszkolenia nowych użytkowników / pracowników.

Należy podkreślić, że sprzedaż samego oprogramowania bez przeszkolenia pracowników klienta nie byłaby w praktyce możliwa. Klient nie mógłby korzystać z nabytego produktu do celów prowadzonej działalności. Dostarczany i wdrażany przez Spółkę produkt nie jest standardowym oprogramowaniem, z którego obsługą użytkownik może się zapoznać we własnym zakresie lub skorzystać ze szkolenia ogólnego prowadzonego przez inny podmiot. Dlatego też należy uznać, że usługi wdrożenia oprogramowania wraz z usługami szkoleniowymi wykonywanymi nawet po pewnym czasie stanowią jedno świadczenie złożone, którego jednym z elementów jest szkolenie dla pracowników bibliotek.

Jak wskazano powyżej, przedmiotem umów zawieranych przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności, jest dostarczanie i wdrażanie (oraz jego aktualizacji) na zlecenie klientów specjalistycznego oprogramowania przygotowanego pod kątem świadczenia usług przez indywidualnych użytkowników. Szkolenie z obsługi dostarczanego przez Spółkę oprogramowania stanowi integralny element kompleksowych usług związanych z dostawą specjalistycznego oprogramowania komputerowego, gdyż bez niego użytkowanie oprogramowania przez klienta nie byłoby możliwe.

Szkolenia dotyczące wdrażanego oprogramowania nie mają charakteru samoistnego, a tym samym ich odrębne potraktowanie dla celów podatkowych byłoby zabiegiem sztucznym, oderwanym od rzeczywistości gospodarczej. W każdym przypadku stanowią one świadczenie pomocnicze do świadczenia głównego, którym jest usługa informatyczna związana z dostawą oprogramowania. Przeprowadzenie szkoleń jest elementem niezbędnym dla klientów w celu efektywnego wykorzystania oprogramowania. Z drugiej strony bez istnienia świadczenia podstawowego, organizowanie szkoleń nie miało by racji bytu.

Charakter świadczonej usługi szkoleniowej przemawia, za potraktowaniem jej na gruncie podatku VAT, jako jednego świadczenia złożonego, które powinno być w całości opodatkowane według takich samych zasad. Zasady te wyznacza świadczenie główne - tj. usługa dostawy specjalistycznego oprogramowania komputerowego. Nie ma przy tym znaczenia pobieranie przez Wnioskodawcę odrębnego wynagrodzenia za usługi szkoleniowe, a tym samym bez znaczenia pozostaje to, że są one w całości finansowane ze środków publicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.