Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-556/15/EJ
z 16 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2015 r. (data wpływu 23 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi wysyłkowej sprzedaży towaru za pośrednictwem kuriera oraz daty dokonania lub zakończenia dostawy w fakturze sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi wysyłkowej sprzedaży towaru za pośrednictwem kuriera oraz daty dokonania lub zakończenia dostawy w faktury sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka Akcyjna) jest przedsiębiorstwem zajmującym się produkcją i sprzedażą pamięci DRAM i Flash. Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obrót spółki jest w całości opodatkowany podatkiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje sprzedaży towarów na rzecz podmiotów gospodarczych, między innymi na terytorium kraju.

Realizując zamówienie kupujący może:

• odebrać towar osobiście,
• sam zorganizować transport lub
• może skorzystać z usługi firmy kurierskiej, z którą Spółka ma podpisaną umowę.
  
  

Najczęściej odbiorcy wybierają trzecie rozwiązanie – Spółka organizuje transport za pośrednictwem firmy kurierskiej. Kurier odbiera towar w siedzibie Wnioskodawcy. Umowa na usługi transportowe zawierana jest pomiędzy Spółka a firmą kurierską. Faktura za zrealizowane usługi kurierskie wystawiana jest na Spółkę. W wyżej opisanym przypadku to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek dostarczenia towarów do klienta oraz ryzyko ich utraty. Spółka ubezpiecza wysyłki. Co do zasady koszt transportu skalkulowany jest w cenie towaru. Zazwyczaj faktura wystawiana jest w dniu wydania przesyłki kurierowi.

Jednak w przypadku zamówień jednostkowych do wysokości 2500,00 zł netto Wnioskodawca wyodrębnia na fakturze sprzedaż wartości transportu. W przypadku gdy wartość zamówionego na fakturze towaru jest niższa niż 2500,00 zł netto, Spółka w ostatniej pozycji faktury wpisuje wartość transportu dla celów statystycznych.

Spółka nie posiada regulaminu sprzedaży, ani szczególnych umów regulujących moment przeniesienia na kupującego prawa do rozporządzania sprzedanym towarem jak właściciel. Wnioskodawca sprzedaje towar w oparciu o bieżące zamówienia.

Na wszystkich fakturach sprzedaży produktów i towarów Wnioskodawcy znajduje się adnotacja: „do czasu zapłaty towar wymieniony na fakturze stanowi własność S.A.”. Na wszystkich fakturach sprzedaży produktów i towarów Wnioskodawcy, jako data dostawy widnieje data przekazania towaru kurierowi. Wnioskodawca rozpoznaje obowiązek podatkowy w dacie przekazania towaru kurierowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym powyżej przypadku, gdy towar wysyłany jest z siedziby Spółki do kontrahenta za pośrednictwem kuriera, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT u Wnioskodawcy powstaje z chwilą wydania towaru kurierowi?
2. Jaka data powinna widnieć na fakturze jako data dokonania lub zakończenia dostawy towarów, w przypadku wysyłki towarów firmą kurierską w sytuacji, gdy faktura dołączana jest do przesyłki zawierającej towar?
3. Jaka data powinna widnieć na fakturze jako data dokonania lub zakończenia dostawy towarów w przypadku wysyłki towarów firmą kurierską w sytuacji, gdy faktura wysłana jest pocztą w inne niż adres dostawy miejsce wskazane przez odbiorcę?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo określając obowiązek podatkowy do VAT w momencie wydania towarów kurierowi (dokonanie dostawy następuje w tym momencie). Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie „rozporządzanie towarami jak właściciel” należy rozumieć szeroko. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę. Kodeks cywilny reguluje, że wydanie rzeczy następuje z chwilą powierzenia rzeczy przez sprzedawcę przewoźnikowi z poleceniem dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia. Z chwilą, w której rzecz została powierzona kurierowi, następuje formalne spełnienie świadczenia przez sprzedawcę, a na kupującego przechodzą korzyści i ciężary związane z rzeczą. Przenosząc to na grunt przepisów o VAT należy stwierdzić, że generalnie moment dokonania dostawy towarów odpowiada momentowi wydania towarów kurierowi, o którym mowa w art. 544 Kodeksu Cywilnego. Spółka popiera swoje stanowisko wytłumaczeniem Ministerstwa Finansów zawartym w broszurze informacyjnej „Zmiany w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT od 1 stycznia 2014 r.”, z którego wynika, że dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia (w tym momencie dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel).

Ad. 2

Odnośnie daty dokonania dostawy, którą należy umieścić na fakturze: według Spółki data dokonania dostawy jest tożsama z datą wydania towaru klientowi.

W związku z tym, w przypadku gdy faktura jest wystawiana w dniu wydania kurierowi i dołączana do przesyłki, można (ale, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy, nie trzeba) umieścić datę dokonania dostawy na fakturze i będzie to data identyczna z datą wystawienia, a tym samym z datą wydania towaru kurierowi. Jeśli natomiast data wystawienia faktury będzie różniła się od daty wydania towaru kurierowi, Spółka ma obowiązek umieszczenia na takowej fakturze daty dokonania dostawy i powinna to być data faktycznego przekazania towaru kurierowi.

Ad. 3

Odnośnie daty dokonania dostawy, którą należy umieścić na fakturze: według Spółki data dokonania dostawy jest tożsama z datą wydania towaru kurierowi.

W związku z tym, w przypadku gdy faktura jest wystawiana w dniu wydania kurierowi i wysyłana do kontrahenta za pośrednictwem poczty, w inne miejsce niż towar, można (ale, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy nie trzeba) umieścić datę dokonania dostawy na fakturze i będzie to data identyczna z datą wystawienia, a tym samym z datą wydania towaru kurierowi. Jeśli natomiast data wystawienia faktury będzie różniła się od daty wydania towaru kurierowi, Spółka ma obowiązek umieszczenia na takowej fakturze daty dokonania dostawy i powinna to być data faktycznego przekazania towaru kurierowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Istota dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy polega na „przeniesieniu prawa” do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie „rozporządzanie towarami jak właściciel” należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym, wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule „jak właściciel”, co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności. Należy rozróżnić pojęcie „rozporządzanie towarem jak właściciel” w ujęciu ustawowym i pojęcie własności w ujęciu cywilistycznym.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i podatek ten powinien być rozliczony za ten okres.

W tym miejscu zauważyć należy, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest – co do zasady – wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę, niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru.

Od 1 stycznia 2014 r. zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a - 106q ustawy o VAT.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

–jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 – wyrazy „metoda kasowa”;
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
    
19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:
    
    1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
    2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
    3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia (…).
    
    
    

Należy również nadmienić, że jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją i sprzedażą pamięci DRAM i Flash. Realizując zamówienie kupujący może odebrać towar osobiście, sam zorganizować transport lub może skorzystać z usługi firmy kurierskiej, z którą Wnioskodawca ma podpisaną umowę. Najczęściej Wnioskodawca organizuje transport za pośrednictwem firmy kurierskiej. Kurier odbiera towar w siedzibie Wnioskodawcy. Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek dostarczenia towarów do klienta oraz ryzyko ich utraty. Wnioskodawca ubezpiecza wysyłki. Co do zasady koszt transportu skalkulowany jest w cenie towaru. Zazwyczaj faktura wystawiana jest w dniu wydania przesyłki kurierowi. Na wszystkich fakturach sprzedaży produktów i towarów Wnioskodawcy, jako data dostawy widnieje data przekazania towaru kurierowi.

Na tle powyższego opisu wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, kiedy w przypadku wysyłki towaru kurierem nastąpi dokonanie dostawy, jak również kiedy wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawcy należy przede wszystkim ustalić, kiedy w analizowanym przypadku nastąpi dostawa towaru.

W rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia z dostawą towarów, które Wnioskodawca (sprzedawca) wysyła do odbiorcy za pośrednictwem firmy kurierskiej. Aby ustalić kiedy następuje dokonanie dostawy należy odwołać się do treści cyt. wyżej art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym dostawa towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca nie posiada regulaminu sprzedaży ani szczególnych umów regulujących moment przeniesienia na kupującego prawa do rozporządzania sprzedanym towarem jak właściciel.

Brak tego rodzaju zapisów w umowach handlowych lub regulaminie sprzedaży wskazuje, że strony transakcji świadomie poddały ten aspekt regulacjom ogólnym, czyli w tym przypadku regulacjom wynikającym z Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 544 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), zwanej dalej k.c., jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju.

Ponadto jak stanowi art. 548 § 1 k.c., z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy.

Z przywołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że wydanie rzeczy następuje z chwilą powierzenia rzeczy przez sprzedawcę przewoźnikowi z poleceniem dostarczenia rzeczy do miejsca przeznaczenia uzgodnionego wcześniej z kupującym. Z chwilą, w której rzecz została powierzona przewoźnikowi, następuje formalne spełnienie świadczenia przez sprzedawcę, a na kupującego przechodzą korzyści i ciężary związane z rzeczą.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że generalnie moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT odpowiada momentowi „wydania towarów”, o którym mowa w art. 544 k.c.

W sytuacji zatem gdy towar jest wysyłany przez dostawcę do nabywcy za pośrednictwem przewoźnika (kuriera) dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Mając na uwadze przepis art. 19a ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że w przedstawionym opisie sprawy obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania dostawy, tj. w momencie przekazania towaru kurierowi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii jest prawidłowe.

Wątpliwości Spółki dotyczą również ustalenia, jaka data powinna widnieć na fakturze jako data dokonania lub zakończenia dostawy towarów w przypadku wysyłki towarów za pośrednictwem firmy kurierskiej w sytuacji, gdy faktura dołączana jest do przesyłki zawierającej towar.

Wskazać należy, że generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej sytuacji gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów i usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze.

Jak wyżej wskazano, przepisy art. 106e ustawy o VAT zawierają katalog danych, które winna zawierać faktura. Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy, faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

Ponieważ obowiązek podatkowy w przypadku dostawy towarów powstaje na ogólnych zasadach, czyli z chwilą dokonania dostawy, zatem w fakturze dokumentującej dostawę dokonywaną za pośrednictwem kuriera, jako datę dostawy towarów lub zakończenia dostawy należy wskazać datę wydania towaru kurierowi, pod warunkiem, że faktura jest wystawiona w dniu wydania towaru kurierowi.

Również w sytuacji, gdy faktura jest wystawiana w dniu wydania towaru kurierowi i wysyłana do kontrahenta za pośrednictwem poczty, w inne miejsce niż towar, Wnioskodawca powinien umieścić datę dokonania dostawy na fakturze i będzie to data wydania towaru kurierowi. Jeżeli zaś data wystawienia faktury będzie różniła się od daty wydania towaru kurierowi, Wnioskodawca ma obowiązek umieszczenia na fakturze daty dokonania dostawy i powinna to być data faktycznego przekazania towaru kurierowi.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy zaznaczyć, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.