Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-449/15/AD
z 27 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.)

W ww. wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną, prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż artykułów gospodarstwa domowego oraz usługi serwisowe odnoszące się do ww. artykułów. W aktywach związanych z tą działalnością gospodarczą znajduje się nieruchomość zabudowana budynkiem o przeznaczeniu na cele usługowo-mieszkalne. Przedmiotowy budynek znajduje się w ewidencji środków trwałych. W przeszłości stanowił miejsce wykonywanej działalności w ww. zakresie oraz miejsce spotkań z klientami i podmiotami współpracującymi. Obecnie wraz z przylegającym gruntem jest w całości przedmiotem wynajmu w ramach wskazanej działalności gospodarczej. Przedmiotowy wynajem realizowany jest w oparciu o umowę cywilnoprawną w przedmiocie najmu, w której Wnioskodawca ma status przedsiębiorcy. Wymieniona działalność gospodarcza od chwili zawarcia umowy najmu jest prowadzona w całkowicie innym miejscu wskazanym w stosownej ewidencji działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie ww. działalności.

Najemcą z tytułu powyższej umowy najmu jest placówka konsularna, która wykorzystuje przy całkowitej powierzchni użytkowej ok 390 m², powierzchnię 340 m² na cele konsularne oraz 50 m² na cele mieszkalne (dla pracownika personelu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy na podstawie przepisu art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu wycofania z działalności gospodarczej wymienionej nieruchomości (budynku) i dokonaniu zmian w treści umowy dotyczącej statusu wynajmującego (podatnika) oraz spełnieniu warunków wymienionych w powyższym przepisie, sprzedaż powyższej nieruchomości, tj. po upływie 6 lat będzie korzystała ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na spełnienie przesłanek, o których mowa w przepisie art. 10 ust.2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,
   
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) cyt. ustawy, spełnione winny zostać, co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że - co do zasady - przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie istotnym zatem jest, czy budynek, o którym mowa we wniosku jest budynkiem mieszkalnym, czy też niemieszkalnym. Powyższe ma zasadnicze znaczenie dla ustalenia źródła przychodu ze zbycia przedmiotowego budynku.

Z treści wniosku wynika, że w aktywach związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą znajduje się nieruchomość zabudowana budynkiem o przeznaczeniu na cele usługowo-mieszkalne. Przedmiotowy budynek znajduje się w ewidencji środków trwałych. W przeszłości stanowił miejsce wykonywania działalności w ww. zakresie oraz miejsce spotkań z klientami i podmiotami współpracującymi. Obecnie wraz z przylegającym gruntem jest on w całości przedmiotem wynajmu w ramach wskazanej działalności gospodarczej. Najemcą z tytułu powyższej umowy najmu jest placówka konsularna, która wykorzystuje przy całkowitej powierzchni użytkowej ok 390 m², powierzchnię 340 m² na cele konsularne oraz 50 m² na cele mieszkalne (dla pracownika personelu).

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia budynku mieszkalnego, należy odwołać się w tym przypadku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), gdzie zgodnie z pkt 2 objaśnień wstępnych budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z analizy wniosku wynika, że w niniejszym przypadku ponad połowę całkowitej powierzchni budynku stanowi część użytkowa. Zatem w świetle ww. przepisów należy go zakwalifikować jako budynek niemieszkalny, wobec czego nie znajduje w sprawie zastosowanie art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku należy oceniać w kontekście przesłanek wskazanych w cytowanym uprzednio art. 14 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając zatem, przytoczone powyżej uregulowania prawne, w odniesieniu do pytania przyporządkowanego do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że w sytuacji gdy sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość zostanie wycofana z działalności gospodarczej, zdarzenie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wyjaśnić należy, że przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy zwolnienia od opodatkowania. Wobec czego niewłaściwie Wnioskodawca stwierdził przedstawiając we wniosku własne stanowisko w sprawie, że „sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Z uwagi jednak na fakt powołania przez Wnioskodawcę właściwego przepisu ustawy, tutejszy organ przyjął, że stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym kwoty przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, wobec czego stanowisko to uznano za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.