INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011r. (data wpływu 14 listopada 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy czynność udzielenia pożyczki stanowi świadczenie usług objętych zakresem VAT podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które będzie jednocześnie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy czynność udzielenia pożyczki stanowi świadczenie usług objętych zakresem VAT podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które będzie jednocześnie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

E. S.A. jest podmiotem założonym przez E. S.A. (obecnie T. S.A. Oddział E.) - podmiot z Grupy T. oraz P. E. S.A. - podmiot z Grupy P., które obecnie posiadają po 50% akcji E. E. została założona w celu budowy bloku gazowo-parowego (dalej: „Projekt") oraz dalszej eksploatacji wybudowanego bloku. Projekt stanowi wspólną inwestycję inwestorów, do których należą, m.in. P. G. S.A. oraz T. S.A. (dalej łącznie nazwani: Pożyczkodawcami), którzy zamierzają przez E. zbudować wskazany powyżej blok gazowo-parowy.

Łączna wartość Projektu nie powinna przekroczyć 1,95 mld PLN. Kwota ta zostanie sfinansowana, m.in. poprzez akcjonariuszy w formie podwyższenia kapitału zakładowego E., a także przez środki pochodzące z zewnętrznych źródeł, tj. np. poprzez zaciąganie kredytów w bankach komercyjnych, E. Banku O. oraz E. Banku. W celu finansowania Projektu, E. zamierza również zaciągnąć pożyczki od Pożyczkodawców. Pożyczkodawcom będzie przysługiwało wynagrodzenie za udzielenie pożyczek w formie ustalonych odsetek.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że:

• miejscem zawarcia umowy pożyczki będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• pożyczki będą dotyczyć pieniędzy, które w chwili zawarcia umowy będą znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• Pożyczkodawcy, jak i E. są podatnikami VAT.
  
  

Jednocześnie należy wskazać, iż Wnioskodawca złożył również wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazując iż ustalenie, czy planowana przez Strony umowa pożyczki podlega opodatkowaniu PCC wymaga uprzedniego rozstrzygnięcia, czy przynajmniej jedna ze stron z tytułu udzielenia tej pożyczki będzie opodatkowana podatkiem VAT albo będzie z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opisane w stanie faktycznym udzielenie pożyczki stanowi świadczenie usług objętych zakresem VAT podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które będzie jednocześnie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym pożyczki są usługami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla, iż w celu określenia, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu VAT, należy ustalić:

• czy jest ono objęte zakresem przedmiotowym przepisów o podatku VAT, oraz
• czy podmiot dokonujący tego świadczenia - usługodawca - występuje w charakterze podatnika VAT.
  
  

Udzielenie pożyczki jako świadczenie usług

Stosownie do postanowienia art. 2 pkt 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT"), opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Przez świadczenie usług - zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 Dyrektywy VAT - rozumieć należy każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. W przypadku udzielenia pożyczki mamy niewątpliwie do czynienia ze świadczeniem Pożyczkodawcy na rzecz innego podmiotu (Pożyczkobiorcy), polegającym na udostępnieniu kapitału, zasadniczo, za wynagrodzeniem w postaci odsetek. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT. Jednocześnie, ze względu na charakter świadczonej usługi polegającej - jak wskazano powyżej - na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu, udzielenie pożyczki należy zaliczyć do kategorii usług finansowych, zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 135 Dyrektywy VAT.

Klasyfikacja udzielenia pożyczki jako świadczenia usług nie budzi wątpliwości również na gruncie przepisów polskiej ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z treścią art. 8 ust. 1, każde świadczenie na rzecz innego podmiotu - osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnieniu od podatku podlegają usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę łub pożyczkodawcę.

Jednakże dla rozstrzygnięcia kwestii, czy świadczenie polegające na udzieleniu oprocentowanej pożyczki podlega opodatkowaniu VAT, niezbędne jest ustalenie, czy udzielając pożyczki Pożyczkodawca działał w charakterze podatnika VAT.

Udzielenie pożyczki, jako czynność wykonywana w zakresie działalności gospodarczej Pożyczkodawców

Udzielenie pożyczki, jako element działalności gospodarczej w świetle postanowień Dyrektywy VAT i ustawy o VAT.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 9 ust. 1 Dyrektywy VAT, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje przy tym wszelką działalność producentów, handlowców i usługodawców włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Prawodawca wspólnotowy postanowił nadto, iż za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Analogiczne w swej istocie definicje podatnika oraz działalności gospodarczej funkcjonują na gruncie przepisów ustawy o VAT. W art. 15 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na ceł lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje przy tym wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, przy czym przez towary - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Takie sformułowanie definicji działalności gospodarczej jednoznacznie wskazuje, iż w zamyśle ustawodawcy zarówno wspólnotowego, jak i polskiego:

• jakiekolwiek wykorzystywanie przez podatników VAT majątku rzeczowego w sposób ciągły (w tym niewątpliwie pieniędzy, stanowiących w istocie sui generis rzeczy oznaczone co do gatunku);
• w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu w jakiejkolwiek postaci (np. w postaci odsetek od udzielonego kapitału);

stanowi niewątpliwie działalność gospodarczą.

Udzielenie pożyczki, jako element działalności gospodarczej w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i polskich sadów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe.

Na poprawność wyżej opisanego wywodu wskazuje m.in. orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wcześniej: Europejski Trybunał Sprawiedliwości, dalej: „TSUE"). Przykładowo, w sprawie C-77/01 EDM, TSUE orzekł, że w przypadku holdingów podejmujących jedynie czynności nadzoru względem spółek powiązanych (a więc nieprowadzących w tym zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów VAT), udzielanie przez nie pożyczek powinno być uznane, co do zasady, za działalność gospodarczą. Stanowisko to opiera się na przekonaniu, iż w przypadku holdingów odsetki uzyskane z tytułu udzielenia pożyczki nie wynikają z prostego posiadania środków finansowych (w charakterze indywidualnego inwestora), lecz stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług w postaci udostępnienia kapitału na rzecz innego podmiotu.

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, iż w przypadku podmiotów gospodarczych udzielane przez nie pożyczki - polegające na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu - stanowią element prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu VAT.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z dnia 13 marca 2007r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej „WSA w Warszawie”) rozpatrywał sprawę opodatkowania umowy pożyczki (I) zawartej pomiędzy podmiotami, których zakres działalności nie obejmował działalności finansowej (II) w sytuacji, gdy udzielona pożyczka miała charakter wyłącznie jednorazowy.

W wyroku tym, WSA w Warszawie stwierdził, iż „Zgodnie z art. 15 ust. 2 zdanie drugie (ustawy o VAT) działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (...) Pieniądze nie zostały wyłączone z majątku, z którego można osiągać stały dochód. Niewątpliwie pieniądze należy zaliczyć do "tangible property". W polskim tłumaczeniu dyrektywy użyto zwrotu "majątek rzeczowy", co podkreśla rozumienie rzeczy na gruncie prawa polskiego, jako przedmiotów materialnych (art. 45 k.c), i które to pojęcie rzeczy obejmuje pieniądz polski. Zatem (...) w wyniku analizy art. 4 VI Dyrektywy należy dojść do wniosku, że podatnikiem podatku VAT jest podmiot wykorzystujący majątek rzeczowy (pieniądze) w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu (odsetek w 60 ratach)".

Stanowisko takie akceptowane jest również przez polskie organy podatkowe. Dla przykładu, ze znanych Wnioskodawcy interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych w trybie art. 14b ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity - Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wskazać można na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 września 2010r. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynikało, iż spółka - jako podatnik VAT - zamierzała udzielić pożyczki swojemu wspólnikowi. Udzielanie pożyczek (działalność finansowa) nie było przy tym wymienione w zakresie jej działalności. W interpretacji tej organ podatkowy stwierdził jednak, iż „czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym". Podobnie, uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 19 lutego 2010r. W opisanym stanie faktycznym wnioskodawca wskazywał, że udziela okazjonalnie, raz do roku, oprocentowanych pożyczek. Dyrektor uznał jednak, iż „Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie były wpisane do umowy Spółki oraz nie były wykazane w Krajowym Rejestrze Sądowym.".

Stanowisko potwierdzające opinię Wnioskodawcy zawarte jest również w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2010 r. stwierdził, że „udzielenie pożyczki będzie spełniać niewątpliwie szeroką definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy VAT. W analizowanej sytuacji można przecież zidentyfikować beneficjenta świadczenia wykonanego przez Spółkę, którym będzie pożyczkobiorca mogący korzystać z kapitału udostępnionego mu przez Spółkę na określony czas. Jednocześnie Spółka zobowiązana będzie do udostępnienia kapitału. Ponadto, usługa będzie miała charakter odpłatny, z uwagi na fakt, iż Spółka pobierać będzie wynagrodzenie w postaci odsetek od udostępnionego kapitału". Organ podatkowy uznał ponadto, że: „udzielenia przedmiotowych pożyczek, zarówno na rzecz podmiotów powiązanych tj. spółek córek jak i członków zarządu wypełnia dyspozycje przepisu art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, tj. należy je uznać za odpłatne świadczenie usługi, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie jest przy tym istotne dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czy dana działalność - w tym wypadku udzielanie pożyczek - została wpisana w PKD jako przedmiot jej działalności" Konkludując, z analizy przepisów Dyrektywy VAT oraz ustawy o VAT, jak również orzecznictwa TSUE, polskich sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych wydanych przez polskie organy podatkowe jednoznacznie wynika, iż udzielenie przez podatnika VAT pożyczki w zamian za wynagrodzenie (np. w postaci odsetek), stanowi element prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu VAT.

W analizowanym stanie faktycznym za uznaniem, iż udzielenie pożyczki na rzecz E. jest dla Pożyczkodawców czynnością wykonywaną w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej przemawia w szczególności fakt, że udzielona pożyczki będą związane ze wspólnie realizowaną inwestycją, która niewątpliwie mieści się w zakresie działalności gospodarczej zarówno Pożyczkodawców jak i E..

PODSUMOWANIE

Zdaniem Wnioskodawcy udzielenie przez Pożyczkodawców pożyczek (i) będzie czynnością objętą zakresem przedmiotowym opodatkowania VAT i jednocześnie (ii) będzie dokonane przez Pożyczkodawców w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Jak Wnioskodawca wskazywał, planowaną pożyczkę należy - ze względu na charakter świadczonej usługi polegającej na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu - zaliczyć do kategorii usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT korzystających ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji indywidualnej tut. organ zauważa, iż interpretacja indywidualna w zakresie podatku od towarów i usług została udzielona pożyczkobiorcy (tj. Wnioskodawcy) bowiem jak wskazano we wniosku dla rozstrzygnięcia kwestii czy planowana przez strony umowa pożyczki podlega opodatkowaniu PCC, wymagane jest najpierw rozstrzygnięcie, czy przynajmniej jedna ze stron z tytułu udzielenia pożyczki będzie opodatkowana podatkiem VAT. Tym samym należy przyjąć, iż Wnioskodawca jest podmiotem zainteresowanym do uzyskania interpretacji indywidualnej w żądanym zakresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z cyt. wcześniej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, dla uznania, iż dostawa towaru lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę, do żądania od nabywcy towaru, czy odbiorcy usługi zapłaty. W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegała tylko ta dostawa lub świadczenie usług, w przypadku których istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść.

Istota umowy pożyczki została zawarta w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Zatem, udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle powyższego, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 15 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca S.A. jest podmiotem założonym przez E. S.A.

E. została założona w celu budowy bloku gazowo-parowego oraz dalszej eksploatacji wybudowanego bloku. Projekt stanowi wspólną inwestycję inwestorów, do których należą, m.in. P. oraz T. S.A (dalej łącznie nazwani: Pożyczkodawcami), którzy zamierzają przez E. zbudować wskazany powyżej blok gazowo-parowy.

Łączna wartość Projektu nie powinna przekroczyć 1,95 mld PLN. Kwota ta zostanie sfinansowana, m.in. poprzez akcjonariuszy w formie podwyższenia kapitału zakładowego E, a także przez środki pochodzące z zewnętrznych źródeł, tj. np. poprzez zaciąganie kredytów w bankach komercyjnych, E. Banku oraz E. Banku I. W celu finansowania Projektu, E. zamierza również zaciągnąć pożyczki od Pożyczkodawców. Pożyczkodawcom będzie przysługiwało wynagrodzenie za udzielenie pożyczek w formie ustalonych odsetek.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że:

• miejscem zawarcia umowy pożyczki będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• pożyczki będą dotyczyć pieniędzy, które w chwili zawarcia umowy będą znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• Pożyczkodawcy, jak i E. są podatnikami VAT.
  
  

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, że usługa udzielenia Wnioskodawcy pożyczki, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, przy czym korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć jednak należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). Zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów – z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Elektrociepłowni Stalowa Wola, nie dotyczy natomiast jej kontrahentów będących pożyczkodawcami. Uwzględniając powyższe wskazać zatem należy, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla pożyczkodawców.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy, dotycząca zagadnienia objętego pytaniem oznaczonym we wniosku nr 2, będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.