Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-146/15-4/AG
z 23 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 25 lutego 2015 r.), uzupełnionego pismem z dnia 14 kwietnia 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa przy zastosowaniu instytucji datio in solutum - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa przy zastosowaniu instytucji datio in solutum.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) i w związku z tym nie jest podatnikiem podatku dochodowego, ponieważ jej rok obrotowy rozpoczął się w 2013 r. i kończy się we wrześniu 2015 r., co jest potwierdzone interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce („Spółka Córka”). Spółka Córka planuje zmienić formę prawną prowadzonej działalności gospodarczej poprzez przekształcenia w spółkę komandytową („Spółka Komandytowa”), w której wnioskodawca będzie jedynym komandytariuszem. Spółka Córka, po zmianie formy prawnej, a więc jako Spółka Komandytowa przewiduje dokonanie transakcji, która będzie miała wpływ na rozliczenia Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób prawnych od 1 października 2015 r., kiedy Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka Córka – przed przekształceniem lub po przekształceniu w spółkę komandytową – planuje zawarcie umowy pożyczki z podmiotem trzecim („Pożyczkodawca”), na mocy której Pożyczkodawca zobowiązany będzie do przeniesienia na własność Spółki Córki określonej ilości pieniędzy wynikającej z umowy pożyczki, a Spółce Córce będzie przysługiwała wobec Pożyczkodawcy wierzytelność (roszczenie) o wydanie przedmiotu pożyczki - przeniesienia własności określonej ilości pieniędzy. Z informacji pozyskanych przez Wnioskodawcę wynika, iż Pożyczkodawca może zawrzeć ze Spółką Córką (Spółką Komandytową) porozumienie datio in solutum (art. 453 kodeksu cywilnego), na podstawie którego Pożyczkodawca w miejsce świadczenia pieniężnego z tytułu udzielenia pożyczki spełni inne świadczenie, polegające na przeniesieniu posiadanych przez niego składników majątku, w tym również prowadzonej przez niego zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”). W tym ostatnim przypadku suma wartości rynkowej składników majątkowych wchodzących w skład ZCP może być niższa niż kwota udzielonej pożyczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z nabyciem ZCP przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową): a. może wystąpić wartość dodatnia firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 Ustawy CIT? b. wartość firmy podlegać będzie amortyzacji a odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszty uzyskania przychodów?
2. W jaki sposób powinna zostać ustalona przez Spółkę wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP oraz jaka wartość stanowi cenę nabycia ZCP w rozumieniu art. 16g ust. 2 i art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 16g ust. 3 Ustawy CIT ?
3. W jaki sposób powinna zostać ustalona przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) wartość, która będzie stanowiła koszt podatkowy w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Na mocy Ustawy nowelizującej spółka komandytowo-akcyjna od 1 stycznia 2014 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z tą nowelizacją zostały wprowadzone przepisy przejściowe, dotyczące tych S.K.A., które powstały przed 1 stycznia 2014 r. Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy Nowelizującej „Spółka komandytowo-akcyjna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powstała przed dniem 1 stycznia 2014 r. kontynuuje, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, dokonaną przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wycenę podatkową składników majątkowych, w szczególności w zakresie dotyczącym wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przyjętej metody amortyzacji oraz wysokości odpisów amortyzacyjnych uprzednio dokonanych od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także - stosując przepisy ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, które mają wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych”. W związku z tym Wnioskodawca występuje z wnioskiem o ocenę prawidłowości skutków podatkowych planowanej transakcji przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową), które to skutki wystąpią po zakończeniu przez nią bieżącego roku obrotowego.

Ad. 1.

W związku z nabyciem ZCP przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową): a. może wystąpić wartość dodatnia firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 Ustawy CIT; b. wartość firmy podlegać będzie amortyzacji a odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca przewiduje, że Spółka Córka (Spółka Komandytowa) może nabyć ZCP Pożyczkodawcy w związku z wykonaniem przez niego umowy dotyczącej świadczenia w miejsce wypełnienia. Podstawą prawną nabycia przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) tytułu prawnego do ZCP będzie zatem instytucja prawna, o której mowa w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „kodeks cywilny”). Przepis art. 453 kodeksu cywilnego stanowi, że jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. W literaturze prawniczej wskazuje się, że świadczenia w miejsce wykonania (tzw. datio in solutum) jest „umową, mocą której obie strony wyrażają zgodę na umorzenie dotąd istniejącego zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego spełni inne świadczenie” (E. Gniewek (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, wydanie 4, Legalis, komentarz do art. 453 k.c., nb 1). Na podstawie umowy datio in solutum dochodzi zatem do wygaśnięcia istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż świadczenie pierwotne – tj. świadczenie objęte treścią zobowiązania wynikającego z pierwotnej umowy. Zobowiązanie wygasa wówczas tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (tj. spełnienie świadczenia pierwotnego), przy czym ze względu na realny charakter datio in solutum konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania jest rzeczywiste (faktyczne) spełnienie świadczenia (zastępczego) przez dłużnika. Tym samym należy uznać, że umowa datio in solutum ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, ponieważ wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne świadczenie. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci np. zapłaty w naturze. Mając na uwadze powyższe należy uznać, że przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w celu wygaśnięcia istniejącego zobowiązania, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym. Spółka Córka (Spółka Komandytowa) nie otrzyma więc ZCP „za darmo”, lecz zamiast spełnienia przez jej dłużnika (Pożyczkodawcę) zobowiązania do przeniesienia na własność Spółki Córki określonej ilości pieniędzy, wynikającej z umowy pożyczki. W odniesieniu do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę oznacza to, że poprzez przeniesienie na Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) przez Pożyczkodawcę ZCP dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania do przeniesienia na własność Spółki Córki określonej ilości pieniędzy. Nabycie ZCP będzie zatem, na gruncie Ustawy CIT mającej zastosowanie do rozliczeń Wnioskodawcy, nabyciem odpłatnym, spowoduje bowiem wygaśniecie wierzytelności Spółki Córki (Spółki Komandytowej) wobec Pożyczkodawcy. Sposób ustalania wartości początkowej firmy został określony w art. 16g ust. 2 Ustawy CIT. Z przepisu tego wynika, że wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia ZCP albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki. Zgodnie z art. 16g ust. 3 Ustawy CIT cenę nabycia (tj. cenę występującą przy różnych formach odpłatnego nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych) stanowi kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Ze względów nakreślonych przez Wnioskodawcę w jego stanowisku do pytania pierwszego należy uznać, że nabycie przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP, a więc również środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w jego skład, będzie miało charakter odpłatnego nabycia, o którym mowa w art. 16g ust. 2 i 16b ust. 2 Ustawy CIT. Tezę tę potwierdza analiza przepisów Ustawy CIT. Po pierwsze, przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT odnosi się do ceny nabycia jako wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w przypadku odpłatnego nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Po drugie, art. 16g ust. 3 Ustawy CIT definiuje z kolei cenę nabycia (o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT) jako kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem. Art. 16g ust. 2 Ustawy CIT odnosi się do ceny nabycia przedsiębiorstwa oraz jego zorganizowanej części (która to cena nabycia występuje przy odpłatnym nabyciu). Biorąc pod uwagę powyższe, cenę nabycia ZCP w rozumieniu art. 16g ust. 3 Ustawy CIT będzie stanowić wartość wierzytelności przysługującej Spółce Córce (Spółce Komandytowej) wobec Pożyczkodawcy, która wygaśnie z chwilą nabycia przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP w wyniku spełnienia przez Pożyczkodawcę świadczenia zastępczego. Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2010 r., nr IPPB1/415-913/10-4/ES, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W interpretacji tej organ zaakceptował stanowisko podatnika, że „cena nabycia” środka trwałego (budynku) nabytego od innego podmiotu w drodze datio in solutum, w celu wykonania przez ten podmiot zobowiązania do zapłaty na rzecz nabywcy ceny sprzedaży za nabyte wierzytelności, powinna zostać ustalona w wysokości ceny sprzedaży za nabyte wierzytelności (tj. w wartości wierzytelności pierwotnie przysługującej podatnikowi wynikającej z zawartej umowy sprzedaży). Podsumowując, skoro suma wartości rynkowej składników majątkowych wchodzących w skład ZCP może być niższa od wartości wierzytelności, która wygaśnie na skutek wykonania umowy w sprawie datio in solutum (zbycia ZCP), należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji może wystąpić dodatnia wartość firmy. Ustawa CIT zalicza wartość firmy do wartości materialnych i prawnych na podstawie art. 16b ust 2 in fine. Zatem odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej firmy, ustalonej w sposób opisany przez Wnioskodawcę powyżej, będą stanowić zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy CIT koszt uzyskania przychodów jako odpisy z tytułu zużycia wartości niematerialnych i prawnych. Zatem Wnioskodawca, jako podatnik CIT od nowego roku obrotowego, będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od dodatniej wartości firmy będącej wynikiem nabycia przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP od Pożyczkodawcy w ramach datio in solutum.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ nabycie ZCP będzie stanowiło nabycie odpłatne, jako cenę nabycia ZCP w rozumieniu art. 16g ust. 2 i art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 16g ust. 3 Ustawy CIT należy przyjąć w wysokości zobowiązania Pożyczkodawcy z tytułu udzielenie pożyczki na rzecz Spółki Córki (Spółki Komandytowej). Ponieważ przy nabyciu ZCP wystąpi dodatnia wartość firmy, w rozumieniu art. 16g ust. 2 Ustawy CIT, wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP powinna zostać przyjęta przez Wnioskodawcę w wysokości ich wartości rynkowej na podstawie art. 16g ust. 10 pkt 1 Ustawy CIT. Podtrzymując swoje stwierdzenia zawarte w uzasadnieniu do stanowiska do pytania oznaczonego nr 1, Wnioskodawca wskazuje ponownie, iż na podstawie umowy datio in solutum dochodzi do wygaśnięcia istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż świadczenie pierwotne. Mając na uwadze powyższe należy uznać, że przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym. Zatem, w następstwie zawarcia przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) i Pożyczkodawcę umowy opartej na instytucji prawnej datio in solutum, dojdzie równocześnie do (odpłatnego) nabycia przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP, wynikiem czego będzie wygaśnięcie wierzytelności przysługującej Spółce Córce (Spółce Komandytowej) wobec Pożyczkodawcy o przeniesienie własności określonej ilości pieniędzy (w części nieopłaconej bezpośrednio za gotówkę). Oznacza to, że Spółka Córka (Spółka Komandytowa) nabędzie ZCP odpłatnie. Należy również wskazać, że z ekonomicznego punktu widzenia przeprowadzenie transakcji przy wykorzystaniu instytucji prawnej datio in solutum ma identyczny skutek jak sytuacja, w której nastąpiłoby zbycie ZCP w drodze umowy sprzedaży, a następnie rozliczenie w drodze umownego potrącenia ceny sprzedaży (wierzytelności Pożyczkodawcy) z wierzytelnością Spółki Córki (Spółki Komandytowej) z tytułu wypłaty kwoty pożyczki. Z powyższych względów należy uznać, że nabycie przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP, a co za tym idzie również środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w jego skład, będzie miało charakter odpłatnego nabycia, o którym mowa w art. 16g ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT oraz art. 16g ust. 2 Ustawy CIT. Tym samym z punktu widzenia rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy dojdzie do nabycia przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP w zamian za cenę w wysokości należności przysługujących jej z tytułu udzielonej pożyczki. W interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2012 r. (IPPB3/423-708/12-4/AG) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż „Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy zgodzić się ze Spółką, iż kosztem jaki poniesie Spółka na nabycie własności Przedsiębiorstwa, stanowiącym cenę nabycia tego Przedsiębiorstwa (art. 16g ust. 3 ww. ustawy) będzie wartość wierzytelności przysługującej mu wobec SKA z tytułu Obligacji ustalona na dzień dokonania datio in solutum, tj. niespłacona wartość nominalna Obligacji oraz wartość naliczonych i niespłaconych odsetek.” Zdaniem Wnioskodawcy powyższa okoliczność oznacza w dalszej kolejności, że w przedmiotowej sprawie wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP powinna zostać ustalona na podstawie art. 16g ust. 10 Ustawy CIT. Jak już zostało powyżej wskazane, nabycie aktywów w wyniku datio in solutum jest nabyciem odpłatnym, a zatem powinny znaleźć do nich zastosowanie takie same zasady ustalania wartości początkowej, jak dla nabycia ZCP na podstawie umowy sprzedaży. Tym samym w opinii Wnioskodawcy należy uznać, że wartość środków trwałych będzie ustalana zgodnie z zasadami określonymi w przepisie art. 16g ust. 10 Ustawy CIT. Łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowić będzie dla Wnioskodawcy suma ich wartości rynkowej. Gdyby organ interpretacyjny nie podzielił tego stanowiska Wnioskodawcy, wówczas wartość początkową nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należałoby ustalić przyjmując za podstawę cenę nabycia ZCP przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową), równą wierzytelności przysługującej jej z tytułu udzielonej pożyczki.

Ad. 3.

Zdaniem Spółki, w przypadku zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego przez Spółkę Córkę (Spółkę Komandytową) ZCP, Spółka będzie uprawniona do rozliczenia jako kosztu uzyskania przychodów ich wartości rynkowej z dnia nabycia ZCP, pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na: • nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, • nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, • ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych -wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Spółka Córka otrzyma inne świadczenie od Pożyczkodawcy celem przeniesienia własności określonej w umowie pożyczki ilości pieniędzy, którym to świadczeniem będzie przeniesienie własności ZCP. W wyniku tego dojdzie do umorzenia wierzytelności Spółki z tytułu udzielenia jej pożyczki, w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej ZCP ustalonej na dzień jego nabycia przez Spółkę Córkę. Spółka Córka otrzyma zatem ZCP na pokrycie własnej wierzytelności względem Pożyczkodawcy. Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 15 ust. 1i Ustawy CIT: „w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio: (…) 3) równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14a, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług - pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Zdaniem Spółki, w razie zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych uprzednio w ramach ZCP, do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć wartość udzielonej pożyczki tj. wartość wierzytelności uregulowanej poprzez przeniesienie własności ZCP na Spółkę Córkę, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych. Kosztem poniesionym na nabycie ZCP (a w jego ramach środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) będzie równowartość wierzytelności Spółki Córce, która przysługiwać będzie Spółce Córce wobec Pożyczkodawcy. Wierzytelność ta będzie równa cenie nominalnej pozyczki określonej w umowie. Ponieważ jednak środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały nabyte jako części składowe ZCP a przy nabyciu ich wartość początkowa została przyjęta w wartości rynkowej to w dacie sprzedaży tych składników majątkowych Spółka zaliczy do kosztów uzyskania przychodów ich wartość podatkową netto, tj. wartość początkową pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne naliczone do dnia odpłatnego zbycia tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z dnia 3 grudnia 2014 r. o sygn. IPPB3/423-974/14-3/AG oraz IPPB3/423-1007/14-3/AG oraz z dnia 8 grudnia 2014 r., o sygn. IPPB3/423-1069/14-3/AG, IPPB3/423-1068/14-3/AG, IPPB3/423-1067/14-3/AG, IPPB3/423-1070/14-3/AG. Prezentowane stanowisko znajduje również pośrednie potwierdzenie w tych interpretacjach indywidualnych, w których organy podatkowe wskazują w jaki sposób powinny zostać ustalone koszty uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży przez podatnika składników majątkowych nabytych przez niego w drodze datio in solutum. I tak przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, rozpatrując kwestię wysokości kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytej przez wnioskodawcę w wyniku przeniesienia na podstawie datio in solutum przez dłużnika własności nieruchomości w celu spłaty zobowiązania z tytułu pożyczek, uznał, że „kosztem uzyskania przychodu w momencie sprzedaży nieruchomości nabytej w ramach datio in solutum będą wydatki poniesione przez Spółkę na jej nabycie, które odpowiadają sumie (i) kwoty wierzytelności z tytułu pożyczki (kwocie głównej powiększonej o otrzymane odsetki), która wygasła na skutek uregulowania zobowiązania w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego oraz kwoty uiszczonej dopłaty” (interpretacja indywidualna z dnia 10 stycznia 2011 r., nr IBPBI/2/423-1408/10/AK). Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2010 r., nr IPPB3/423-636/10-2/GJ.

W świetle obowiązującego od 1 stycznia 2015 r. stanu prawnego, a w szczególności art. 16g ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.