Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-558/14/JK
z 24 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2014 r. (wpływ 30 września 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca produkuje wyroby chemiczne. Surowcem do ich produkcji jest alkohol etylowy skażony jednym ze środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz.U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.). Zamierza rozpocząć produkcję w składzie podatkowym wyrobu chemicznego o nazwie handlowej xxx xxxx-xxxx o następującym składzie ilościowym:

1. alkohol etylowy rektyfikowany o mocy minimalnej 96% v/v/-88,00-89,00% m/m,
2. skażony alkoholem izopropylowym (10 1/100 l) - 8,00-8,5% m/m,
3. glikol propylenowy- 1,5% m/m,
4. mieszanina alkoholu tert-butylowego (80-95%) i alkoholu etylowego (5-25%) - 2,00% m/m.

Wyrób będzie klasyfikowany do pozycji CN 2207 20, jako pozostały wyrób alkoholowy skażony.

Wnioskodawca wskazuje, że nie posiada wiążącej informacji taryfowej dotyczącej klasyfikacji ww. wyrobu. Wyrób jest przeznaczony do obrotu krajowego. Wiążąca informacja taryfowa byłaby zbędna dla oceny, czy wyrób produkowany jest zwolniony od podatku akcyzowego, z tej przyczyny, że przepis art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, ustanawiający zwolnienie skażonego alkoholu etylowego nie odwołuje się do nomenklatury scalonej, ani w przypadku kwalifikacji jako zwolnionego od podatku skażonego alkoholu etylowego, ani też dla scharakteryzowania wyrobu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi, który ma powstać w procesie produkcji z wykorzystaniem tego alkoholu.

Spółka wskazuje ponadto, że ww. wyrób nie będzie tym samym produktem, co użyty do jego wyprodukowania skażony alkohol etylowy. Będzie posiadał inne właściwości fizykochemiczne, niż surowiec, z jakiego go wyprodukowano, tj. skażony alkohol etylowy. Tym samym, przedmiotowy wyrób będzie innym produktem, niż skażony alkohol etylowy. Ze względu na skażenie wyrób będzie toksyczny, a tym samym nie nadaje się do spożycia przez ludzi. W związku z tym będzie zbywany jako produkt stanowiący bazę do produkcji rozpuszczalników i rozcieńczalników organicznych złożonych oraz innych produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy alkohol zawarty w ww. wyrobie, klasyfikowanym do pozycji CN 2207 20, będzie podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego?
2. Czy ww. wyrób klasyfikowany do pozycji 2207 20, będzie mógł zostać wyprowadzony ze składu podatkowego bez uiszczenia podatku akcyzowego od zawartego w nim alkoholu etylowego oraz poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, alkohol etylowy zawarty w ww. wyrobie będzie podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego. W związku z tym, wyrób ten będzie mógł zostać wyprowadzony ze składu podatkowego bez uiszczenia podatku akcyzowego od zawartego w nim alkoholu etylowego oraz poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Uzasadnienie stanowiska.

W myśl art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), dalej - ustawa o podatku akcyzowym, od podatku akcyzowego został zwolniony ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz.U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b.

Z przytoczonego wyżej przepisu ustawy o podatku akcyzowym wynika, że od podatku akcyzowego może być m.in. zwolnione zużycie skażonego alkoholu etylowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający. Wskazana czynności będzie zwolniona od opodatkowania, jeżeli zostaną spełnione trzy warunki określone w tym przepisie:

1. Alkohol etylowy musi być skażony jednym ze skażalników dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn.zm.),
2. Skażony alkohol etylowy musi zostać przeznaczony, a następnie wykorzystany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi,
3. Przy dokonywaniu czynności zwolnionych od podatku zostały zachowane warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Jeśli wskazane wyżej warunki zostaną spełnione, alkohol zawarty w produkcie nieprzeznaczonym do spożycia przez ludzi pozostaje zwolniony od podatku i nie podlega dalej przepisom ustawy o podatku akcyzowym. Żaden bowiem przepis nie przewiduje ponownego opodatkowania, zwolnionego na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, skażonego częściowo alkoholu etylowego zawartego w produkcie nieprzeznaczonym do spożycia przez ludzi. W konsekwencji, dostarczanie tego rodzaju produktu nie będzie już podlegało unormowaniom ustawy o podatku akcyzowym.

W tym stanie należy ustalić, czym w rozumieniu art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym jest produkt wyprodukowany przy wykorzystaniu skażonego alkoholu etylowego, który nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi. W samym przepisie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym jest mowa jedynie o wyrobie wyprodukowanym ze skażonego alkoholu etylowego, który nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi.

Zatem z przepisu tego wynika, że musi to być wyrób spełniający dwa warunki:

1. Musi zostać wyprodukowany z wykorzystaniem skażonego alkoholu etylowego,
2. Powstały wyrób nie może być przeznaczony do spożycia przez ludzi.

Natomiast ten przepis nie wymaga, by wyrób posiadał jakieś inne cechy, np. by nie był skażonym wyrobem alkoholowym, który jest zaliczany do pozycji CN 2207 20. Faktycznie, gdyby wyrób powstały w procesie produkcji posiadał kod CN 2207 20, dla ustalenia, czy jest on zwolniony od podatku akcyzowego, należałoby ustalić dodatkowo, czy jest to nadal jedynie skażony alkohol etylowy, czy też jest to wyrób o innych cechach fizykochemicznych, niż produkt wyjściowy, który został zużyty do jego wyprodukowania. Kod nomenklatury scalonej CN 220720 obejmuje bowiem dwie kategorie towarów:

1. Alkohol etylowy skażony,
2. Inne niż skażony alkohol etylowy, skażone wyroby alkoholowe.

Przedmiotowy wyrób będzie posiadał inne właściwości fizyko-chemiczne, niż skażony alkohol etylowy, który był surowcem, z którego wyprodukowano ten wyrób. Zatem, jeśli nawet będzie on klasyfikowany jako wyrób objęty pozycją CN 2207 20, to nie będzie on ujmowany w tej pozycji z tej przyczyny, że jest skażonym alkoholem etylowym, lecz z tej przyczyny, że będzie on pozostałym wyrobem alkoholowym skażonym. Tym samym, alkohol etylowy zawarty w przedmiotowym wyrobie, jeśli wyrób ten zostanie wyprodukowany w składzie podatkowym, zostanie zwolniony od podatku na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym, obrót tym wyrobem nie będzie podlegał przepisom tej ustawy. Będzie on mógł zatem zostać wyprowadzony ze składu podatkowego bez uiszczenia podatku akcyzowego od zawartego w nim alkoholu etylowego oraz poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe − wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe:

1. używane do statków powietrznych: benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 11 31, paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 lub oleje smarowe do silników lotniczych – w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
2. używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, wyroby energetyczne - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
3. używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
4. używane do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1, wyroby energetyczne o kodzie CN 2901 10 00 w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13;
5. używane do napędu stacjonarnych urządzeń w procesie łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00, w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy, zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

1. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub
2. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego, lub
3. dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
4. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
5. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
6. importu przez podmiot pośredniczący, lub
7. importu przez podmiot zużywający, lub
8. zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający, lub
9. zużycia przez podmiot pośredniczący występujący jako podmiot zużywający.

Z kolei zgodnie z art. 32 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również:

1. wyroby energetyczne zużywane w procesie produkcji energii elektrycznej - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1-5, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13;
   
2. alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b;
   
3. napoje alkoholowe używane:
   
   
   1. do produkcji octu objętego pozycją CN 2209 00,
      
   2. do produkcji produktów leczniczych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 4,
      
   3. do produkcji olejków eterycznych, mieszanin substancji zapachowych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 5,
      
   4. bezpośrednio do wytwarzania artykułów spożywczych - rozlewanych lub innych, lub jako składnik do półproduktów służących do wytwarzania artykułów spożywczych - rozlewanych lub innych, pod warunkiem że w każdym przypadku zawartość alkoholu etylowego w tych artykułach spożywczych nie przekracza 8,5 litra alkoholu etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów alkoholu etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wszystkich innych wyrobów

• wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 4 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje:

1. z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu prowadzącego skład podatkowy, jeżeli powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5;
2. z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
3. w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, w terminie 2 miesięcy od dnia wysyłki wyrobów akcyzowych, odpowiednio: raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru lub raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu, jeżeli przemieszczanie miało miejsce na terytorium kraju - następnego dnia po upływie tego terminu;
4. w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki wyrobów akcyzowych, odpowiednio: raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru lub raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu, jeżeli przemieszczanie miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez terytorium państwa członkowskiego - następnego dnia po upływie tego terminu;
5. z dniem naruszenia innych niż określone w pkt 3 i 4 warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, a gdy nie można ustalić dnia ich naruszenia - z dniem stwierdzenia takiego naruszenia przez uprawniony organ;
6. w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 - z dniem powstania ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia, a gdy nie można ustalić tego dnia - z dniem stwierdzenia przez uprawniony organ ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia;
7. w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 - z dniem otrzymania przez podmiot wysyłający, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tych wyrobów, dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenie ich poza terytorium Unii Europejskiej; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa powstały w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego tego dokumentu, w części objętej potwierdzeniem;
8. w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych, dokumentu, o którym mowa w pkt 7, z potwierdzeniem dostawy tych wyrobów akcyzowych na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia ich poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli przemieszczanie miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez terytorium państwa członkowskiego - następnego dnia po upływie tego terminu.

W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej − art. 45 ust. 1 ustawy.

W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy − art. 45 ust. 2 ustawy.

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi skład podatkowy. Zamierza rozpocząć produkcję „wyrobu chemicznego” o nazwie handlowej xxx xxxx-xxxx. Do produkcji wykorzystuje alkohol etylowy skażony jednym ze środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych. Wyrób ten będzie klasyfikowany przez Spółkę do kodu CN 2207 20. Produkowany wyrób nie będzie przeznaczony do spożycia przez ludzi. Spółka wskazuje, że ww. wyrób nie będzie tym samym produktem, co użyty do jego wyprodukowania skażony alkohol etylowy.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego zawartego w ww. wyrobie, a tym samym możliwości wyprowadzenia tego wyrobu ze składu podatkowego bez konieczności zapłaty podatku oraz poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W ocenie Spółki, alkohol etylowy zawarty w ww. wyrobie będzie podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego. W związku z tym, wyrób ten będzie mógł zostać wyprowadzony ze składu podatkowego bez uiszczenia podatku akcyzowego od zawartego w nim alkoholu etylowego oraz poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Mając na uwadze zdarzenia opisane we wniosku oraz obowiązujące regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W ocenie tutejszego organu, alkohol etylowy − skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych − wykorzystany do produkcji ww. „wyrobu chemicznego” nie będzie zwolniony od podatku akcyzowego na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy. W związku z prowadzeniem składu podatkowego i stosowaniem przez Spółkę procedury zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do wyprowadzanego ze składu podatkowego alkoholu etylowego powstanie zobowiązanie podatkowe z dniem zakończenia tej procedury.

Rozpatrując przedmiotową kwestię zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu etylowego, należy wziąć pod uwagę nie tylko obowiązujące przepisy krajowe, ale również przepisy prawa Unii Europejskiej oraz orzecznictwo.

Odnosząc się do wykładni normy prawnej będącej przedmiotem sporu należy mieć na względzie, że podatek akcyzowy jest podatkiem zharmonizowanym. Dlatego też w okresie poakcesyjnym, wobec konieczności stosowania prawa unijnego i na skutek uwzględniania wykładni tego prawa, dokonywanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zmieniły się metody wykładni. W miejsce dominującej w poprzednim stanie prawnym wykładni językowej, obecnie pierwszeństwo należy przyznać dyrektywie wykładni celowościowej.

Z harmonizacji podatku akcyzowego na terytorium Unii Europejskiej wynika także konieczność jednolitego rozumienia pojęć na całym obszarze państw członkowskich. Nie jest to możliwe w przypadku stosowania wyłącznie wykładni gramatycznej.

Wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości podkreślał, że terminologia używana do określenia zwolnień od podatku powinna być interpretowana w sposób ścisły. Ponadto zwolnienia te powinny być stosowane jednolicie we wszystkich państwach członkowskich. Stąd też wykładnia przepisów prawa krajowego powinna uwzględniać treść unijnych unormowań oraz musi być zbieżna we wszystkich krajach Unii Europejskiej (por. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 listopada 2004 r. w sprawie C-284/03 Temco Europe, Zb.Orz. s. I-11237, pkt 17, wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie C-434/05 Horizon College, Zb.Orz. s. I-4793, pkt 16, a także wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, Zb.Orz. s. I-7821, pkt 17).

Kwestię harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych regulują przepisy dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 316 z dnia 31 października 1992 r.) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 9, tom 1, s. 206).

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów:

1. gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego;
2. gdy są one denaturowane zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi;

(…).

Przedmiotowa dyrektywa określa zwolnienie dla alkoholu etylowego całkowicie skażonego (art. 27 ust. 1 lit. a) i alkoholu etylowego częściowo skażonego wykorzystywanego do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (art. 27 ust. 1 lit b). Przy czym zarówno w jednym, jak i drugim przypadku warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy jest jego prawidłowe skażenie.

W tym miejscu podkreślić należy, że dla stosowania zwolnienia określonego w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym istotne jest to, aby wyrób, do produkcji którego zużyto alkohol częściowo skażony, nie stanowił nadal alkoholu etylowego.

Przepis ten stanowi bowiem, że zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ustawie, jeżeli spełnione są warunki, o których również mowa w ustawie.

Zarówno bowiem unijny, jak i krajowy prawodawca stanowi, że prawo do zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego uwarunkowane jest prawidłowym skażeniem tego alkoholu, a ponadto – w przypadku zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego częściowo skażonego − wykorzystaniem tego alkoholu do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Ze wskazanego przepisu wynika jednoznacznie, że w przypadku prawidłowego skażenia zwolnieniu od akcyzy podlega przedmiotowy alkohol w sytuacji, gdy zostanie wykorzystany do produkcji produktów nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi. Zatem z brzmienia przepisów wymienionej dyrektywy i przepisów ustawy o podatku akcyzowym wynika, że wyrób który powstanie w wyniku wykorzystania do jego produkcji wymienionego alkoholu będzie „produktem”, czyli wyrobem innym niż wyrób akcyzowy (alkohol etylowy) użyty do jego wytworzenia. Zatem, w ocenie tutejszego organu, co do zasady wytworzony „produkt” powinien być klasyfikowany do innej pozycji − w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN), niż pozycja do której zaliczono użyty do produkcji alkohol etylowy.

Wskazać w tym miejscu należy, że kwestia interpretacji przepisu art. 27 ust. 1 lit. b ww. dyrektywy, była przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (v. wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 7 grudnia 2000 r. Republika Włoska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. Skarga o stwierdzenie nieważności. Sprawa C-482/98.).

Z uzasadnienia wskazanego wyroku wynika, że obligatoryjnemu zwolnieniu od akcyzy podlega – tak jak to uregulowano w przepisach krajowych − alkohol zawarty w produkcie nieprzeznaczonym do spożycia przez ludzi.

Dodać przy tym należy, że przedmiotem sporu w ww. sprawie była kwestia alkoholu etylowego używanego do produkcji perfum lub innych kosmetyków (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej, Sz. Parulskiego, Wydawnictwo C.H. BECK, Warszawa 2006, s.140-148).

Reasumując, alkohol etylowy wykorzystany do produkcji „wyrobu chemicznego” o nazwie handlowej xxxxx-xxxxx nie będzie zwolniony od podatku akcyzowego. W przypadku wyprowadzenia przedmiotowego wyrobu ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy należy wyrób ten opodatkować akcyzą – art. 45 ustawy.

Należy także zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.