Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP3.4512.949.2016.1.RM
z 10 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku za przedsiębiorstwo oraz wyłączenia z opodatkowania ww. transakcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku za przedsiębiorstwo oraz wyłączenia z opodatkowania ww. transakcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Niniejszy wniosek dotyczy planowanej transakcji sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych spółki F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Sprzedawca”). Sprzedawca jest polskim rezydentem podatkowym, posiadającym numer NIP oraz status podatnika VAT.

Sprzedawca prowadzi działalność gospodarczą (dalej: „Działalność”), na którą składa się wynajem powierzchni w funkcjonującym wyprzedażowym centrum handlowym, położonym w P., działającym obecnie pod marką „F.”. Najemcy prowadzą na wynajmowanej powierzchni sklepy odzieżowe, lokale gastronomiczne oraz inne lokale handlowe.

G. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 17 spółka komandytowa (dalej: „Nabywca”) jest nową spółką nieprowadzącą dotychczas żadnej działalności i po dokonaniu Transakcji (zdefiniowanej poniżej) rozpocznie działalność obejmującą inwestowanie w nieruchomości komercyjne oraz wynajem powierzchni handlowych, biurowych oraz usługowych w tych nieruchomościach. W dniu dokonania transakcji, Nabywca będzie w Polsce zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Sprzedawca zamierza zawrzeć umowę sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych z Nabywcą, w wyniku której Nabywca przejmie Działalność (dalej: „Transakcja”).

Transakcja planowana jest na pierwszą połowę 2017 roku niemniej możliwe jest, iż do Transakcji dojdzie w późniejszym terminie.

W dalszej części wniosku Sprzedawca oraz Nabywca określani są łącznie jako „Wnioskodawcy”. Wnioskodawcy nie są podmiotami powiązanymi zarówno w rozumieniu art. 11 Ustawy o CIT, jak i art. 32 Ustawy o VAT.

Ponieważ pytania Wnioskodawców zadane w ramach niniejszego wniosku dotyczą głównie klasyfikacji zakładanej Transakcji na gruncie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, a także sposobu kalkulowania podstawy opodatkowania, w dalszych punktach Wnioskodawcy opisują: (i) przedmiot Transakcji, (ii) inne istotne okoliczności związane z planowaną Transakcją oraz (iii) sposób określenia ceny.

(i) Przedmiot Transakcji.

Przedmiotem planowanej Transakcji ma być sprzedaż zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do Działalności, która będzie obejmowała następujące elementy:

1. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej z prawem własności zlokalizowanych na niej budynków (które obecnie funkcjonują jako wyprzedażowe centrum handlowe) oraz budowlami obejmującymi m.in. kontenery, zbiornik buforowy, wieże chłodnicze, stację redukcyjną gazu, sieć kanalizacyjną, sieć elektryczną, parkingi, drogi, chodniki, ogrodzenie terenu, pylon reklamowy;
   
2. środki trwałe w budowie/rozpoczęte modernizacje (wraz z umowami na ich wykonanie), jeśli będą realizowane/nie zostaną ukończone na moment Transakcji;
   
3. wyposażenie i rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z centrum handlowego zgodnie z ich przeznaczeniem, np. centrale telefoniczne;
   
4. umowy najmu powierzchni centrum i powierzchni reklamowych położonych na terenie centrum, które zostaną przejęte przez Nabywcę na mocy art. 678 Kodeksu Cywilnego, jak i te które nie zostaną przejęte przez Nabywcę z mocy prawa;
   
5. bieżące należności z tytułu umów najmu powierzchni centrum jak i powierzchni reklamowych istniejących na moment Transakcji;
   
6. prawa przysługujące Sprzedawcy z zabezpieczeń umów najmu obejmujące np. gwarancje, kaucje oraz dobrowolne poddanie się egzekucji złożone przez najemców;
   
7. dokumentację prawną, techniczną i architektoniczną związaną z budynkami (np. dokumenty pozwoleń administracyjnych, wypisy oraz wyrysy z ewidencji, świadectwa energetyczne) oraz związane z umowami najmu (podpisane umowy najmu, kopie zawiadomień do najemców o planowanej sprzedaży działalności, gwarancje itp.);
   
8. gwarancje wynikające z umów o realizację prac budowlanych centrum handlowego (np. gwarancje udzielone przez wykonawców) w zakresie w jakim nie przestały obowiązywać przed zawarciem umowy sprzedaży;
   
9. pozwolenia budowlane oraz inne pozwolenia i decyzje administracyjne, które dotyczą rozbudowy/przebudowy centrum handlowego, jak również prac aranżacyjnych i wykończeniowych związanych z wprowadzaniem nowego najemcy/nowych najemców do centrum handlowego (decyzje będą przejęte w zakresie niezbędnym do sfinalizowania rozpoczętych lub planowanych prac) jeżeli takowe będą istniały na moment Transakcji;
   
10. wartości niematerialne i prawne w postaci praw autorskich do planów i projektów budynków;
    
11. wartości niematerialne i prawne w postaci licencji do oprogramowania zaprojektowanego do zarządzania centrum F.;
    
12. umowy o prowadzenie rachunków bankowych niezbędnych do funkcjonowania centrum F. (tj. rachunek czynszowy, rachunek do opłat eksploatacyjnych, rachunek do opłat marketingowych i rachunek do depozytów);
    
13. środki pieniężne zgromadzone na powyższych rachunkach bankowych;
    
14. umowy serwisowe umożliwiające funkcjonowanie centrum handlowego (wraz z zobowiązaniami z nimi związanymi istniejącymi na moment zamknięcia Transakcji). Są to głównie umowy o:
    • dostawę mediów (prąd, woda, internet) oraz odbiór odpadów komunalnych;
      
    • ochronę budynków;
      
    • reklamę centrum w środkach masowego przekazu (np. reklamy na billboardach, w radiu, w Internecie)
      
    • pielęgnację roślin wewnątrz budynków;
      
    • monitoring pożarowy;
      
    • odbiór makulatury;
      
    • konserwację i utrzymanie techniczne budynków;
      
    • organizowanie muzyki na pasażu handlowym;
      
    • dbanie o czystość budynków oraz o dezynfekcję oraz deratyzację;
      
    • obsługę sieci oraz sprzętu komputerowego;
15. księgi rachunkowe oraz kopie innych rejestrów podatkowych Sprzedawcy, jak również dokumentację księgową związaną z Działalnością (np. faktury VAT, noty księgowe itp.);
    
16. bazę danych dotyczącą klientów centrum handlowego (tj. osób fizycznych korzystających ze sklepów prowadzonych przez najemców), które są utrzymywane w celach marketingowych;
    
17. udokumentowaną wiedzę handlową związaną z prowadzeniem Działalności (tzw. know-how) w postaci zewnętrznych raportów handlowych oraz wewnętrznych procedur;
    
18. należności Sprzedawcy związane z funkcjonowaniem centrum F., w tym należności wynikające ze stosunków prawnych z dostawcami usług;
    
19. zobowiązania Sprzedawcy związane z funkcjonowaniem centrum F. (np. potencjalne zobowiązania wobec firm budowlanych zaangażowanych przez Sprzedawcę do realizacji prac w budynkach).
    
    
    

W przypadku umów z podmiotami trzecimi (oraz wynikających z nich zobowiązań), gwarancji, praw autorskich i innych praw i zobowiązań, co do których przeniesienia będą wymagane zgody podmiotów trzecich, Wnioskodawcy podejmą działania mające na celu ich uzyskanie. W przypadku braku takowych zgód, umowy te oraz te zobowiązania, gwarancje, prawa autorskie, te inne prawa i zobowiązania te mogą pozostać przy Sprzedawcy.

Po dokonaniu Transakcji, Nabywca zamierza zaangażować nowego zarządzającego centrum wyprzedażowym.

Grupa kapitałowa nowego zarządcy zajmuje się zarządzaniem centrami wyprzedażowymi na rynku światowym. Nowy zarządca udostępni Nabywcy prawo do korzystania ze swojej marki, jako znaku wyróżniającego przedmiotowe centrum wyprzedażowe, zgodnej z nazwą stosowaną w innych państwach.

Należy jednak wskazać, że nowy zarządca nie prowadzi w chwili obecnej żadnej działalności operacyjnej w Polsce. W związku z tym, strony Transakcji planują, że przejęcie obowiązków przez nowego zarządzającego od podmiotów do tej pory pełniących tę funkcję nastąpi stopniowo. W szczególności, w okresie wypowiedzenia umowy (umowa może bowiem zostać wypowiedziana przez Sprzedawcę przed lub po Transakcji) pomiędzy obecnym zarządcą a Sprzedawcą, Nabywca będzie korzystał z usług dotychczasowego zarządcy oraz będzie miał prawo do korzystania z logo (wyróżniającego przedmiotowe centrum wyprzedażowe i indywidualizujące przedsiębiorstwo Sprzedawcy).

Ponadto, nowy zarządca planuje przejęcie od dotychczasowego zarządcy wybranych pracowników zaangażowanych w obsługę centrum wyprzedażowego, informacji handlowych związanych z jego obsługą oraz systemów informatycznych używanych do zarządzania centrum.

Po Transakcji w Spółce pozostaną jedynie elementy, których przeniesienie albo (i) zwyczajowo nie jest praktykowane w transakcjach sprzedaży przedsiębiorstwa, albo (ii) prawnie lub umownie jest niedopuszczalne bądź (iii) jest wolą stron lub ma na celu ułatwienie przeprowadzenia Transakcji. Nie są to przy tym elementy niezbędne do kontynuowania Działalności przez Nabywcę. Elementy te obejmują:

• umowy ubezpieczeniowe zawarte przez Sprzedawcę,
  

• umowę najmu siedziby Sprzedawcy (którą Nabywca już posiada),
  

• umowę o prowadzenie ksiąg rachunkowych (jako że Nabywca będzie w tym zakresie korzystać z usług innego dostawcy)
  

a także zobowiązania Sprzedawcy:

• wobec banku z tytułu finansowania, które to zostaną uregulowane w ramach/po Transakcji;
  

• związane z rozliczeniami publicznoprawnymi (których prawnie, na skutek takiej Transakcji nie można przenieść) a także analogicznie należności publicznoprawne;
  

• wobec podmiotów powiązanych ze Sprzedawcą.
  
  
  

Jako że Sprzedawca w obecnym modelu funkcjonowania nie zatrudnia żadnych pracowników (wszelkie funkcje są zlecane zewnętrznym dostawcom usług), w ramach transakcji nie dojdzie do przejścia pracowników Sprzedawcy na Nabywcę.

(ii) Inne istotne okoliczności związane z planowaną Transakcją.

Zgodnie z umową spółki Sprzedawcy, zakres działalności gospodarczej Sprzedawcy obejmuje m.in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, jak również zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie.

Działalność Sprzedawcy ma charakter działalności spółki specjalnego przeznaczenia, która realizuje cel inwestycyjny swojego udziałowca, polegający na czerpaniu zysków z wynajmu powierzchni handlowych w centrum handlowym oraz ze wzrostu jego wartości. W związku z tym przenoszony na Nabywcę majątek objęty Transakcją stanowi praktycznie całość aktywów Sprzedawcy.

Po dokonaniu Transakcji Sprzedawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem centrum handlowego, a po uregulowaniu swoich zobowiązań celem wycofania się z jakiejkolwiek działalności oraz ograniczenia kosztów obsługi ma zostać połączony z inną spółką z grupy.

(iii) Sposób określenia ceny.

Zgodnie z projektem umowy sprzedaży, w ramach Transakcji ma dojść do przeniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych Sprzedawcy służącego do prowadzenia Działalności na Nabywcę w zamian za wynagrodzenie płatne zasadniczo w momencie zawarcia Transakcji.

Mechanizm kalkulacji ceny przewiduje potencjalnie korekty o kwoty związane, między innymi, z: (i) rozliczeniami czynszów z najemcami (w tym ich części uzależnionej od obrotów) (ii) rozliczeniami kosztów marketingu, mediów, opłat eksploatacyjnych (iii) elementem uzależnionym od brzmienia przepisów ustawy o zakazie handlu w niedzielę, który może skrystalizować się po okresie dłuższym niż rok oraz (iv) elementu związanego z rozliczeniami związanymi z przejęciem należności/zobowiązań (zwanych dalej łącznie: „Korektami”). Wystąpienie oraz wysokość Korekt jest uzależniona od wielu czynników takich jak np. osiągnięcie przez najemców określonych wyników operacyjnych, wystąpienia nadpłat/niedopłat w dokonanych płatnościach za media, marketing, opłaty administracyjne, kształt brzmienia ustawy o zakazie handlu w niedziele. Korekty mogą zatem wpływać na cenę dodatnio lub ujemnie tj. powiększyć ją lub pomniejszyć, a ich wysokość nie jest na moment Transakcji znana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności centrum Sprzedawcy (Transakcja), stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawców, planowana transakcja sprzedaży składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności Sprzedawcy (Transakcja), będzie stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się generalnie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, aport.

Jednocześnie, ustawa o VAT przewiduje wyłączenie z opodatkowania transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT nie definiuje terminu „przedsiębiorstwa”. Definicja przedsiębiorstwa znajduje się w art. 55(1) Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Z brzmienia art. 55(1) Kodeksu Cywilnego, wynika, iż za „przedsiębiorstwo” może zostać uznany zespół składników majątkowych obejmujący w szczególności składniki wskazane w art. 55(1) Kodeksu Cywilnego.

Użycie sformułowania „w szczególności” wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż z jednej strony w skład „przedsiębiorstwa” mogą wchodzić inne dodatkowe elementy, których nie wymieniono w cytowanym przepisie, a z drugiej strony przedsiębiorstwem może być zespół składników majątkowych, który nie obejmuje wszystkich rodzajów składników wskazanych w art. 55(1) Kodeksu Cywilnego.

Za „przedsiębiorstwo” nie można uznać przypadkowego zbioru składników majątku należących do podatnika. Koniecznym jest aby składniki te pozostawały we wzajemnych interakcjach, w taki sposób, że należy je traktować jako powiązany funkcjonalnie zespół, służący wykonywaniu/przeznaczony do prowadzenia określanej działalności jako przedsiębiorstwo.

Innymi słowy, dla ustalenia, czy dany zespół składników majątkowych stanowi „przedsiębiorstwo” najistotniejsze znaczenie ma okoliczność, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany zbiór rzeczy, praw, obowiązków, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki dla nabywcy stanowił o możliwości kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej. Tym samym, w zbywanym zespole składników majątkowych powinny być zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu danej działalności gospodarczej. Występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości, zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, stanowi wręcz „czynnik konstytuujący” przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym. Tak czytamy np. w wyroku SN z dnia 25 listopada 2010 r. (sygn. akt I CSK 703/09).

W sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku, przedmiotem Transakcji będzie zespół składników materialnych i niematerialnych Sprzedawcy przeznaczonych do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej w postaci wynajmu powierzchni w centrum handlowym, tj. Działalności, która będzie kontynuowana przez Nabywcę. Zostaną bowiem przekazane, poza pewnymi wyłączeniami, niemającymi w niniejszym wypadku wpływu na zdolność prowadzenia przedsiębiorstwa przez Nabywcę, wszelkie składniki majątku (materialne i niematerialne) związane z tą Działalnością, takie jak np.: prawo własności gruntów, budynków i budowli, dotyczących centrum, prawo własności wyposażenia i rzeczy ruchomych z nimi związanych, dokumentacja prawna, techniczna i architektoniczna związana z budynkami, licencje na oprogramowanie zaprojektowane na potrzeby prowadzenia centrum handlowego, wartości niematerialne i prawne w postaci praw autorskich do planów i projektów budynków czy też bazy danych dotyczące klientów centrum handlowego bądź udokumentowany know-how niezbędne do prowadzenia Działalności w niezmienionym zakresie.

W ramach Transakcji Nabywca wejdzie w prawa i obowiązki płynące z umów związanych z prowadzonym centrum np. umów z najemcami (w tym z prawami przysługującymi Sprzedawcy z zabezpieczeń umów najmu obejmujących np. gwarancje, kaucje oraz dobrowolne poddanie się egzekucji złożone przez najemców), a także kilkunastu umów serwisowych (pozwalających na dostarczanie mediów do budynków oraz ich bieżącą obsługę).

Transakcja obejmie dodatkowo:

• należności i zobowiązania Sprzedawcy związane z Działalnością, w tym należności i zobowiązania handlowe, np. wynikające ze stosunku prawnego wiążącego Sprzedawcę z najemcami lub wynikające ze stosunków prawnych z dostawcami usług (np. potencjalne zobowiązania wobec firm budowlanych zaangażowanych przez Sprzedawcę do realizacji prac w budynkach);
  

• umowy o prowadzenie rachunków bankowych związanych z centrum F. (tj. rachunek czynszowy, rachunek do opłat eksploatacyjnych, rachunek do opłat marketingowych i rachunek do depozytów);
  

• środki pieniężne zgromadzone na powyższych rachunkach bankowych;
  

• księgi rachunkowe oraz inne rejestry podatkowe Sprzedawcy, jak również dokumentację księgową związaną z prowadzoną przez Sprzedawcę Działalnością (np. faktury VAT, noty księgowe itp.).
  
  
  

Tym samym, przedmiotem analizowanej Transakcji będzie niewątpliwie zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego, który jest na tyle zorganizowany jako kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W opinii Wnioskodawców, w wyniku Transakcji będącej przedmiotem złożonego wniosku Nabywca obejmie zespół składników majątkowych, który pozwoli mu na prowadzenie Działalności w sposób samodzielny. Przedmiot analizowanej Transakcji będzie posiadał zatem faktyczną zdolność do niezależnego działania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Dowodem na to może być też fakt, iż po Transakcji Sprzedawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej związanej z centrum handlowym, tj. Działalności, a po uregulowaniu swoich zobowiązań celem wycofania się z jakiejkolwiek działalności gospodarczej oraz ograniczenia kosztów obsługi zostanie połączony z inną spółką z grupy.

Zdaniem Wnioskodawców, na kwalifikację zbywanego zespołu składników jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego nie powinny wpływać elementy, które pozostaną u Sprzedawcy po Transakcji.

Podkreślenia wymaga, iż są to elementy, których brak przeniesienia podyktowany jest (i) względami prawnymi/umownymi (jak w przypadku umowy finansowania bankowego, należności i zobowiązań związanych z rozliczeniami publicznoprawnymi albo potencjalnym brakiem zgody kontrahentów Sprzedawcy na przeniesienie praw i/lub obowiązków przysługujących Sprzedawcy z poszczególnych umów na Kupującego) albo (iii) wolą stron/ ułatwieniem przeprowadzenia Transakcji tudzież praktyką rynkową (prawa i obowiązki z umów: ubezpieczenia OC członków zarządu Sprzedawcy, najmu siedziby Sprzedawcy, czy też umów wewnątrzgrupowych, które zwyczajowo nie przechodzą na nabywcę w ramach tego typu transakcji).

Zdaniem Wnioskodawców, wyłączenia z przedmiotu Transakcji składników niezwiązanych z Działalnością lub też zbędnych z perspektywy Nabywcy dla kontynuowania Działalności prowadzonej przez Sprzedawcę nie mają żadnego wpływu na klasyfikację przedmiotu Transakcji jako przedsiębiorstwa. Nadal bowiem zespół składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem Transakcji stanowić będzie, zorganizowany zespół składników zdolny do kontynuacji działalności gospodarczej przez Nabywcę. Należy zaznaczyć dodatkowo, iż art. 55(2) Kodeksu Cywilnego jednoznacznie dopuszcza możliwość dokonywania wyłączeń składników z transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo. Z przepisu tego wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania jego statusu co jest przypadkiem w analizowanej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawców w sytuacji przedstawionej w złożonym zapytaniu, zespół składników materialnych i niematerialnych Sprzedawcy, który zostanie zbyty na rzecz Nabywcy, niewątpliwie może zostać zaklasyfikowany jako „przedsiębiorstwo” i w konsekwencji Transakcja będzie korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Na taką klasyfikację wskazują interpretacje podatkowe wydawane ostatnio w podobnych do omówionego stanach faktycznych np.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2016 r. (sygn.. IPPP2/4512-544/16-2/AM) czy też interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 października 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-650/16-2/KC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że przez ustawę o VAT rozumie się ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.).

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i § 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.