INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 24 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 20 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi z tytułu wychowania dziecka – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r., Nr IPTPB2/415-64/12-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków formalnych wniosku w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia tego wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie doręczone zostało w dniu 13 kwietnia 2012 r. W dniu 20 kwietnia 2012 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na wezwanie (data nadania 19 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W październiku 201l r. Wnioskodawczyni otrzymała wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 24 października 201l r. do złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za rok 2009, w którym stwierdzono nienależne odliczenie ulgi z tytułu wychowywania dziecka. Mimo, iż Wnioskodawczyni miała wątpliwości co do uzasadnienia zawartego w ww. wezwaniu, w dniu 9 listopada 201l r., złożyła korektę zeznania PIT-37 za rok 2009, z następującym wyjaśnieniem: „W odpowiedzi na wezwanie z pisma z dnia 24 października 2011 r. składam korektę zeznania podatkowego PIT - 37 za rok 2009."

Korekta polega na pominięciu ulgi z tytułu wychowywania dziecka, ponieważ dziecko, według interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego, uzyskało dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3.089 zł, stanowiącą iloczyn kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej”.

Przed samodzielnym złożeniem zeznania podatkowego PIT - 37 za rok 2009, Wnioskodawczyni zasięgała informacji na temat zasad odliczania ulgi z tytułu wychowywania dzieci w publikacjach prasowych, internetowych, informacji słownej pracownika w okienku informacji podatkowej Urzędu Skarbowego, a także sama analizowała prawne aspekty powyższego tematu w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem zmian z Dz. U. Nr 201, poz. 1541 z 2009 r.

Według tych wszystkich publikacji, informacji słownej pracownika ww. Urzędu oraz własnej analizy „... nowelizacja ustawy z 2009 r. o PIT podniosła limit zarobków dziecka do dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 i 30b ustawy o PIT. Treść art. 27 ustawy o PIT odnosi się do podstawy obliczenia podatku, którą jest w świetle art. 26, dochód ustalony zgodnie z przepisami ustawy, po dokonaniu szeregu odliczeń w pierwszej kolejności obowiązkowych i obligatoryjnych składek na ubezpieczenie społeczne płaconych od przychodów ze stosunku pracy….”.

Poza tym myląca jest, zdaniem Wnioskodawczyni, konstrukcja samego druku PIT-37, gdzie pozycja 105, nazwana dochód po odliczeniach równa się pozycji 106, po zaokrągleniu do pełnych złotych, nazwanej podstawą obliczenia podatku. Właśnie w tym momencie, według Wnioskodawczyni, jeśli kwota przekracza iloczyn kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej tj. kwotę 3.089 zł, podatnik uzyskuje dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o PIT. Według Wnioskodawczyni, tak samo analogicznie podatnik płaci podatek według stawki podatku w drugim przedziale skali podatkowej w momencie, gdy jego dochód, po odliczeniach, równoznaczny z podstawą obliczenia podatku, przekroczy kwotę 85.528,00 zł, nie zaś, gdy przekroczy tę kwotę w momencie pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania.

Wnioskodawczyni informuje, że syn osiągnął w 2009 r. przychód wyłącznie ze stosunku służbowego. Dochód syna, po odliczeniu kosztów uzyskania, wynosił 3.324,28 zł. Dochód syna, po odliczeniach (składek na ubezpieczenie społeczne), tzn. na zasadach określonych w art. 27 wynosił 2.822,76 zł. Według Wnioskodawczyni, syn uzyskał dochody, w świetle art. 27 ust. 1, niepodlegające opodatkowaniu.

W piśmie z dnia 18 kwietnia 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazał, że:

• w dniu 11 marca 2010 r. złożyła zeznanie PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2009, w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, korzystając z odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dziecka lat 21, uczącego się, który osiągnął w 2009 r. następujący przychód wg otrzymanych PIT-11:
  1. należności ze stosunku pracy - brutto kwota 3.658,03 zł,
  2. koszty uzyskania przychodu - kwota 333,75 zł,
  3. zaliczki pobrane przez płatnika - kwota 133,00 zł,
  4. składki na ubezpieczenie społeczne - kwota 501,52 zł,
  5. składki na ubezpieczenie zdrowotne - kwota 236,42 zł,
  6. podstawa obliczenia podatku, wg art. 26 ust. 1 pkt 2 - kwota 2.822,76 zł (3.658,03 zł -333,75 zł - 501,52 zł),

• w dniu 9 listopada 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła także wniosek o ustalenie pięciu rat w spłacie powstałej zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie 1.112,00 zł wraz z odsetkami w wysokości 206,00 zł, powstałej w związku ze złożoną korektą zeznania PIT-37 za rok 2009. Wydano pozytywna decyzję. Raty są regulowane w wyznaczonych terminach (trzy raty już zostały uregulowane, dwie raty pozostały do uregulowania w terminach: 20 kwietnia 2012 r. oraz 21 maja 2012 r.).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słuszne było odliczenie przez Wnioskodawczynię ulgi z tytułu wychowywania dziecka przy złożeniu zeznania PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2009, złożonym w dniu 11 marca 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, odliczenie przez Nią ulgi z tytułu wychowania dziecka, przy złożeniu zeznania PIT-37 o wysokości dochodu w roku podatkowym 2009, w dniu 11 marca 2010 r., było słuszne i uzasadnione oraz zgodne z przepisami prawnymi o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowelizacja ustawy z 2009 r. o PIT, a konkretnie art. 6 ust. 4 pkt 3, podniosła limit dochodu dziecka uprawniający do odliczenia ww. ulgi, do dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 i 30b ustawy o PIT. Treść art. 27 ust. 1 ww. ustawy odnosi, że podatek dochody pobiera się od podstawy jej obliczenia. Podstawę obliczenia podatku, wg. treści art. 26 ust. l pkt 2, stanowi dochód po odliczeniu między innymi obligatoryjnych składek, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.)

Podstawa obliczenia podatku syna Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 26 ust. 1, wynosi w roku 2009 kwotę 2.822,76 zł, czyli wg art. 27 ust. 1, nie podlega ona opodatkowaniu, gdyż jest to kwota mniejsza od limitu zarobku dziecka, ustalonego na rok 2009 tj. kwoty 3.089,00 zł. Według Wnioskodawczyni, analogicznie, podatnik uiszcza podatek dochodowy według stawki podatku w drugim przedziale skali podatkowej, w momencie, gdy jego dochód, po odliczeniach, zgodnie z art. 26 ust. 1, równoznaczny z podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 27 ust. l przekroczy kwotę 85.528,00 zł, nie zaś gdy przekroczy tę kwotę w momencie pomniejszenia przychodu tylko o koszty uzyskania albo w momencie osiągnięcia przychodu brutto powyżej tej kwoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczy 2009 r., zatem w niniejszej interpretacji dokonano oceny stanowiska Wnioskodawczyni w oparciu o przepisy, w brzmieniu obowiązującym w tym okresie.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm, w brzmieniu obowiązującym w 2009 r.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 3 powyższej ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą, a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 6 cytowanej ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

W świetle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jednocześnie art. 6 ust. 9 powyższej ustawy stanowi, iż zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jak z powyższego wynika, z ulgi o której mowa powyżej mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym m.in. dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (w 2009 r. - to kwota 3.089 zł), z wyjątkiem renty rodzinnej.

Stosownie zaś do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak z powyższych przepisów wynika, ustawodawca jasno w treści ustawy podatkowej zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając jednocześnie, w treści art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od tegoż dochodu - podstawę opodatkowania (podstawę obliczenia podatku). I tak, podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczonych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Określając natomiast warunki uprawniające do skorzystania z ulgi prorodzinnej ustawodawca wyraźnie odesłał do kwoty dochodu (a nie podstawy opodatkowania). Zatem, aby ustalić czy istnieje uprawnienie do skorzystania z ww. ulgi należy od przychodu dziecka odliczyć jedynie koszty uzyskania przychodu. Wynik takiego działania – to dochód podlegający opodatkowaniu, od którego można dokonać odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i wówczas ustalona zostanie podstawa obliczenia podatku (podstawa opodatkowania).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż kwota uzyskanego przez dziecko w 2009 r. dochodu wynosi 3.324,28 zł (3.658,03 zł – 333,75 zł koszty uzyskania), a nie jak twierdzi Wnioskodawczyni – 2.822,76 zł, tj. różnica pomiędzy kwotą 3.658,03 zł, a kwotą składek na ubezpieczenie społeczne (501,52 zł) oraz kosztów uzyskania przychodów. Zatem, w przedmiotowej sprawie pełnoletnie dziecko Wnioskodawczyni, uczące się, osiągnęło w 2009 r. dochód przekraczający kwotę 3.089 zł.

Dochód uzyskany w 2009 r. przez dziecko ma wpływ na możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej bądź jej brak, bowiem z ulgi, o której mowa powyżej, mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym dzieci, jeżeli dzieci te, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych ustawą, nie uzyskały dochodów przekraczających ustawowy limit, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Należy w tym miejscu również podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy:

• osiągnąć dochody opodatkowane według skali podatkowej, określonej w art. 27 ww. ustawy,

• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione m.in. dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku dzieci te nie uzyskiwały dochodów podlegających opodatkowaniu w kwocie przekraczającej określony limit, z wyjątkiem renty rodzinnej,

• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne).
  
  

Reasumując, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pełnoletnie, uczące się dziecko Wnioskodawczyni w 2009 r. uzyskało dochód w wysokości, która pozbawia Wnioskodawczynię możliwości skorzystania w 2009 r. z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f powołanej ustawy. Dziecko uzyskało bowiem dochód przekraczający kwotę 3.089 zł, tj. kwotę o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.