Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-592/16-1/JG
z 19 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 maja 2016 r. (data otrzymania 1 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z uczestnictwa w programie internetowym typu revenue sharing jest:

-prawidłowe w części dotyczącej:

• złożenia zeznania podatkowego na druku PIT-36,
• określenie momentu powstania obowiązku podatkowego,
• określenia stawki podatku,
• sposobu rozliczenia straty z tytułu uczestnictwa w programie typu revenue sharing,
  
  

-nieprawidłowe w części dotyczącej:

• określenia wysokości uzyskanego przychodu,
• sposobu przeliczenia na złote dochodu uzyskanego w walucie obcej,
• składania odrębnego zeznania PIT-36 i nie zsumowania w zeznaniu podatkowym dochodów osiągniętych z zagranicą z tytułu uczestnictwa w programie typu revenue sharing z dochodami uzyskanymi ze stosunku pracy/ umowy zlecenia (umowy o dzieło),
• określenia kosztu uzyskania przychodu.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z uczestnictwa w programie internetowym typu revenue sharing.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, wskazał, że przedsięwzięcie polega na tym, że z własnych funduszy zakupuje pakiety/usługi reklamowe, które wypracowują zysk procentowy w określoną ilość dni i/lub otrzymuje prowizje od poleconych osób, a następnie wypłaca zarobione pieniądze. Nieliczne programy posiadają również możliwość wypłaty na kartę bankową.

Pomiędzy programem, a kontem bankowym w banku zarejestrowanym w Polsce, pieniądze trafiają na internetowy procesor płatniczy, np. „ ...”, a następnie już wewnątrz samego procesora Wnioskodawca dokonuje przewalutowania oraz wysłania środków na rachunek bankowy.

Regulaminy programów mówią wyraźnie, że zakupowane usługi nie są traktowane jako inwestycja, narzędzie do mnożenia kapitału, program giełdowy, etc., a zysk wypracowują z działalności reklamowej. Zysk ten dzielony jest pomiędzy użytkowników wedle określonych zasad, a formą umowy jest zgoda na Warunki i Zasady (Terms and Conditions) rozbudowane czasem na tzw. Zgodę Użytkownika (User Agreement).

Udział Wnioskodawcy nie wiąże się ze sprzedażą ani dystrybucją żadnych fizycznych towarów lub produktów, nie jest to też „piramida finansowa”, ponieważ nie ma konieczności rekrutacji określonej liczby osób, by zarobek był możliwy. Zysk pochodzi tylko i wyłącznie z reklamy.

Wnioskodawca wskazał, że oprócz dochodów uzyskanych w programach typu revenue sharing, pobiera rentę rodzinną, którą również umieścił w zeznaniu PIT-36. Wnioskodawca poinformował, że w zeznaniu PIT-36, które złożył, rozliczył się w oparciu o zdobyte na ten temat informacje.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1.Czy należy rozliczać się zeznaniem PIT-36, czy oprócz tego należy płacić co miesiąc 20% z 80% czystego dochodu w oparciu o PIT-53 (dla osób pracujących za granicą)?

2.Czy obowiązek podatkowy powstaje w momencie pojawienia się pieniędzy na procesorze płatniczym, czy dopiero w momencie pojawienia się ich na koncie bankowym w kraju użytkownika programu?

3.W związku z powyższym – jeśli właściwa jest pierwsza opcja – jeśli Wnioskodawca wypłaca z programu 100 dolarów (USD) a na procesor wpływa np. 96 (USD) [procesor pobiera prowizję]; a mimo to w historii transakcji widnieje informacja, że wpłynęło 100 USD, to która kwota jest brana pod uwagę do opodatkowania? 100, czy też 96 USD?

4.Czy po pobraniu już kwoty Wnioskodawca przewalutowuje ją zgodnie z kursem NBP z dnia poprzedzającego wypłatę wg. kursów dostępnych na stronie www.nbp.pl – Archiwum Kursów Średnich – Tabela A? czy po obliczeniu kwoty bierze się ją pod uwagę, pomimo, że może ona się diametralnie różnić od tej po przewalutowaniu wewnątrz procesora i finalnie pojawiającej się na koncie bankowym?

6.Czy dochody mogą być zsumowane z dochodami uzyskanymi z tytułu umowy o pracę /zlecenie/dzieło w Polsce, czy zeznanie roczne z tego tytułu należy składać osobno?

7.Czy stawka procentowa dla zarobków z tego tytułu jest klasyczna (18% do 85 528 zł, powyżej – 14 839+32% nadwyżki? Jeśli nie, to jakie stawki tu obowiązują?

8.Czy w przypadku zakupu usług poprzez kartę płatniczą, do kosztu uzyskania przychodu bierzemy pod uwagę kwotę, jaką pobrał bank w walucie PLN, tę kwotę + ewentualną opłatę bankową za przewalutowanie; kwotę w walucie USD znowu licząc ją kursem NBP na dzień roboczy wcześniej?

9.W jaki sposób można rozliczyć stratę danego roku (koszt uzyskania przychodu) w kolejnych latach?

10.Czy Wnioskodawca rentę rodzinną z ZUS, którą pobiera nadal powinien umieszczać na jednym zeznaniu PIT razem z dochodami z tego typu źródła?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Należy rozliczać się na druku PIT-36 wpisując dochody jako „z innego źródła”;

Ad. 2

Obowiązek podatkowy powstaje w momencie pojawienia się środków na procesorze płatniczym, np. „ ...”;

Ad. 3

Powinna być brana pod uwagę kwota 96 USD, ale jako, że w historii transakcji pojawia się kwota 100 USD, to zapewne ta kwota podlega opodatkowaniu;

Ad. 4

Po wpłynięciu pieniędzy z programu na procesor płatniczy obliczać należy kwotę zgodnie z kursem NBP na dzień poprzedzający wpłatę wg. Kursów średnich – Archiwum Kursów Średnich – Tabela A na stronie www.nbp.pl.;

Ad. 6

Dochód z tego źródła nie jest wliczany w dochody uzyskiwane za granicą, a PIT-36 jest składany niezależnie;

Ad. 7

Stawka procentowa jest klasyczna – 18% dla dochodu do 85 528 zł, powyżej – 14 839 zł + 32% nadwyżki;

Ad 8.

W przypadku zakupu usług kartą płatniczą należy brać pod uwagę kwotę pobraną przez bank w walucie PLN, bez kwoty ewentualnej prowizji za przewalutowanie;

Ad. 9

Stratę (koszt uzyskania przychodu w danym roku wyższy, niż dochód) można rozliczyć w kolejnych latach jako koszt uzyskania przychodu po 50% na rok, przez 5 kolejnych lat;

Ad. 10

Rentę rodzinną ZUS nadal powinien rozliczać na zeznaniu PIT-36 razem z dochodami z tych źródeł – wpisując kwotę w polu D.2. Emerytury – renty oraz inne Krajowe Świadczenia, o których mowa w art. 34 ust. 7 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania przychodu z uczestnictwa w programie internetowym typu revenue sharing (pytania oznaczone kolejno we wniosku Nr 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10), natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 5 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochód z racji uczestnictwa w internetowym programie typu revenue sharing. Programy te działają w internecie.

W sytuacji gdyby wskazane powyżej dochody uzyskiwane były zagranicą to podlegają one opodatkowaniu w Polsce z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowy takie wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zgodnie z art. 21 zatytułowanym „Inne dochody” dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie bez względu na to gdzie są osiągane a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie.

Do takiego źródła dochodu – z przyczyn opisanych w dalszej części interpretacji – należy właśnie zaliczyć przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w internetowych programach typu revenue sharing.

Zatem, według ogólnej zasady wynikającej z Modelowej Konwencji, dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, tj. w miejscu zamieszkania osoby uzyskującej tenże dochód. Niemniej postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z poszczególnymi krajami mogą modyfikować tę zasadę.

Tym samym każdorazowo koniecznym jest sięganie do postanowień umowy zawartej z państwem, z którego dochód jest uzyskiwany.

W omawianej sprawie, Wnioskodawca uzyskuje dochód z racji uczestnictwa w internetowych programach typu revenue sharing. Uczestnictwo w programie internetowym typu revenue sharing to przedsięwzięcie polegające na tym, że Wnioskodawca z własnych funduszy zakupuje pakiety/usługi reklamowe, które wypracowują zysk procentowy a następnie wypłaca zarobione pieniądze. Zakupione usługi nie są traktowane jako inwestycja, narzędzie do mnożenia kapitału, program giełdowy etc. Programy wypracowują zysk z działalności reklamowej. Zysk jest dzielony pomiędzy użytkowników wedle określonych zasad. Udział Wnioskodawcy nie wiąże się ze sprzedażą ani dystrybucją żadnych fizycznych towarów lub produktów, nie jest to piramida finansowa, zysk pochodzi wyłącznie z reklamy. Oprócz ww. dochodów Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu renty rodzinnej.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie ust. 1 pkt 7 i 9 źródłami przychodów są:

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c,
• inne źródła.
  
  

Z kolei art. 17 ust. 1 cyt. ustawy szczegółowo wymienia przychody zaliczone do kapitałów pieniężnych. Wśród nich nie ma tych, które uzyskuje Wnioskodawca.

Wobec powyższego uzyskany przez Wnioskodawcę dochód nie jest dochodem z inwestowania na giełdzie, a tym samym kapitały pieniężne nie stanowią źródła przychodów uzyskiwanych przez niego z uwagi na nie spełnienie przesłanek wynikających z art. 17 ust. 1 cyt. ustawy.

Przychód z tytułu uczestnictwa w internetowych programach typu revenue sharing nie posiada bowiem cech i elementów, które kwalifikowałyby go do źródła przychodów, wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 cyt. ustawy, tj. do kapitałów pieniężnych.

Przychody z tzw. „innych źródeł” zostały natomiast zdefiniowane w art. 20 ust. 1 cyt. ustawy. Z treści tegoż przepisu wynika, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17. Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, niezaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem. Do tegoż źródła zalicza się przychody z tytułu uczestnictwa w programie typu revenue sharing. Oznacza to, że przychód (dochód) uzyskany z tytułu uczestnictwa w programach internetowych typu revenue sharing kwalifikuje się do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Przychód z ww. tytułu należy wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Odnosząc się do momentu powstania obowiązku podatkowego Wnioskodawca wskazał, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie pojawienia się środków na procesorze płatniczym. Wobec tego w jego ocenie kiedy wypłaca z programu 100 USD a na procesor wpływa 96 USD (procesor pobiera prowizję) to powinna być brana pod uwagę kwota 96 USD. Po wpłynięciu pieniędzy z programu na procesor płatniczy, zdaniem Wnioskodawcy, obliczać należy kwotę zgodnie z kursem NBP na dzień poprzedzający wypłatę.

Z powyższego wynika, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem powstania przychodu z tytułu uczestnictwa w programach internetowych typu revenue sharing jest moment wpłaty przez administratorów programów, środków pieniężnych (wyrażonych w USD) na konto Wnioskodawcy w procesorze płatniczym.

Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wnioskodawca w momencie otrzymania środków pieniężnych na konto w procesorze płatniczym dysponuje nimi i może z nich korzystać, np. transferując je na własne konto bankowe.

W związku z powyższym, skoro w omawianej sprawie na konto procesora płatniczego wpływa kwota 100 USD to niewątpliwie ta kwota dla Wnioskodawcy stanowi wysokość uzyskanego przez niego dochodu z tytułu uczestnictwa w programie internetowym revenue sharing. Określenie przez Wnioskodawcę wysokości uzyskanego przez niego dochodu w momencie otrzymania środków pieniężnych (wyrażonych w USD) na konto w procesorze płatniczym winno nastąpić w oparciu o art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, a nie jak Wnioskodawca stwierdza na dzień poprzedzający wypłatę. Przychód powstaje w momencie pojawienia się środków na procesorze płatniczym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy co do momentu powstania przychodu podatkowego, należało uznać za prawidłowe. Jednakże, nieprawidłowym jest stanowisko odnoszące się zarówno do określenia wysokości uzyskanego przez niego dochodu w momencie otrzymania środków pieniężnych (wyrażonych w USD) na konto w procesorze płatniczym oraz do zasady przeliczania (na złote) wskazanego dochodu uzyskanego w walucie obcej.

Konsekwencją uzyskiwanego przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu uczestnictwa w programach internetowych revenue sharing jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek wykazania tegoż przychodu (kosztów i dochodu) w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za dany rok podatkowy i obliczenia podatku należnego od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w zależności od sumy łącznych dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym – przy uwzględnieniu pierwszego lub drugiego progu podatkowego tj. 18% i 32%. W sytuacji gdy wyżej wskazane przychody są przychodami uzyskiwanymi za granicą na Wnioskodawcy ciąży również obowiązek złożenia do zeznania PIT-36 załączników PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa, z którego uzyskuje się dochody).

W przypadku gdy osoba osiągająca przychody z tytułu uczestnictwa w programie revenue sharing osiąga również inne przychody opodatkowane według skali podatkowej (np. z umowy o pracę, rentę ZUS) winna złożyć jedno zeznanie podatkowe na druku PIT-36 i wykazać w nim przychody ze stosunku pracy (umowy o działo, zlecenia) oraz przychody z innych źródeł, zsumować osiągnięte dochody i obliczyć podatek według obowiązującej skali (18% i 32%).

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy, co do wskazania, że dochód z tytułu uczestnictwa w programie typu revenue sharing nie jest wliczany w dochód uzyskany z zagranicy a PIT-36 jest składany niezależnie należało uznać za nieprawidłowe. Prawidłowe jest natomiast stanowisko Wnioskodawcy odnośnie wysokości stawki podatkowej jaką należy zastosować w celu obliczenia podatku.

W odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów należy zauważyć, że kwestię kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przywołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,
• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,
• są odpowiednio udokumentowane.
  
  

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia czy w przypadku zakupu usług przez kartę płatniczą koszt uzyskania przychodu stanowi kwota jaką bank pobrał w walucie Polskiej bez prowizji za przewalutowanie.

Jeżeli poniesienie ww. kosztów w tym prowizji ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przedmiotowego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła, to należy przyjąć, że są to koszty uzyskania przychodów związane z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu uczestnictwa we wskazanym we wniosku programie internetowym. Przy czym to Wnioskodawca obowiązany jest w sposób racjonalny wykazać i udowodnić, że koszty te zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z powyższego tytułu, że mogły się przyczynić do jego osiągnięcia, że został spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z tym przychodem i jakie posiada on dokumenty potwierdzające poniesienie określonych wydatków. Koszty uzyskania przychodu rozliczane są co do zasady w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, a zatem nie mogą być odliczane od przychodu następnego roku podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 11a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie określenia wysokości kosztu uzyskania przychodu należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii rozliczenia strat z danego roku (koszt uzyskania przychodu) należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli poniesione przez Wnioskodawcę koszty uzyskania przychodu z danego źródła przekroczą sumę przychodów z tego źródła, to różnica – w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest stratą ze źródła przychodów (którą należy wykazać w zeznaniu), natomiast powstałą stratę rozlicza się na zasadach określonych w art. 9 ust. 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ww. ustawy o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W związku z tym wskazany przez Wnioskodawcę sposób rozliczenia straty jest prawidłowy.

Tak jak powyżej wskazano za dany rok podatkowy Wnioskodawca jest zobowiązany złożyć tylko jedno zeznanie podatkowego, w którym wykazuje łączne dochody jakie uzyskał w danym roku podatkowym. Skoro Wnioskodawca w tym samym roku podatkowym uzyskał przychód z tytułu uczestnictwa w programie internetowym typu revenue sharing, to niewątpliwie podlega on wykazaniu w zeznaniu podatkowym PIT-36 jako przychód z innych źródeł. Również w tym samym zeznaniu podatkowym Wnioskodawca wykazuje pozostałe przychody jakie uzyskał, tj. przychód z tytułu otrzymanej renty rodzinnej.

W zeznaniu PIT-36 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym w części D.1 tego zeznania swoje dochody i starty wykazuje podatnik. Zatem Wnioskodawca swoje dochody w zeznaniu PIT-36 z tytułu emerytury – renty oraz inne krajowe świadczenia, o których mowa w art. 34 ustawy wykazuje w części D.1.

Po zakończeniu roku podatkowego, uzyskane z tytułu udziału w programie, przychody wraz z kosztami ich uzyskania należy rozliczyć, jako przychody z innych źródeł, w zeznaniu podatkowym składanym na formularzu PIT-36 przeznaczonym dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 cyt. ustawy. Zauważyć jednocześnie należy, że w sytuacji, gdy wyżej wskazane przychody są przychodami uzyskiwanymi poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na Wnioskodawcy ciąży również obowiązek złożenia załączników PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa, z którego uzyskuje się dochody). Przy czym, w trakcie roku podatkowego nie ciążą na Wnioskodawcy obowiązki wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Podatek należy wpłacić do 30 kwietnia roku następnego po roku, którego dotyczy rozliczenie.

Natomiast w kwestii udokumentowania dochodu z tytułu uczestnictwa w programie typu revenue sharing, zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując:

• przychód (dochód) uzyskany z tytułu uczestnictwa w programie stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający wykazaniu w zeznaniu PIT-36,
• momentem powstania przychodu z tytułu uczestnictwa w ww. programie jest moment wpłaty przez administratorów programów, środków pieniężnych na konto Wnioskodawcy w procesorze płatniczym, W przypadku gdy na konto procesora płatniczego wpływa kwota 100 USD to ta kwota stanowi wysokość uzyskanego niego dochodu z tytułu uczestnictwa w programie internetowym revenue sharing,
• przychód w walucie obcej należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu,
• do dnia 30 kwietnia roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano przychody (dochody) z tytułu uczestnictwa w programie typu revenue sharing należy złożyć zeznanie podatkowe na formularzu PIT-36 (co do zasady wraz z załącznikami PIT/ZG) oraz wykazać dochody uzyskane według skali podatkowej (dochody z tytułu umowy o pracę, z tytułu renty itp.) zsumować osiągnięte dochody i obliczyć podatek według obowiązującej skali (18% czy też 32%),
• kosztem uzyskania ww. przychodu będą odpowiednio udokumentowane wydatki na zakup usług poprzez kartę płatniczą, jak również wydatki z tytułu prowizji za przewalutowanie ww. wydatków,
• koszty w walucie obcej należy przeliczyć na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu,
• powstałą w danym roku podatkowym stratę z określonego źródła przychodów rozlicza się na zasadach wskazanych w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.