Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.238.2016.2.AKr
z 28 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z USA dla osoby pozostałej przy życiu po zmarłym mężu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2016 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z USA dla osoby pozostałej przy życiu po zmarłym mężu.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 7 czerwca 2016 r., nr 1061-IPTPB2.4511.238.2016.1.AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 7 czerwca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 czerwca 2016 r.). W dniu 20 czerwca 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 16 czerwca 2016 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jako osoba pozostająca przy życiu – wdowa po mężu, uznanym Weteranie II Wojny Światowej Sił Zbrojnych USA, otrzymuje ze źródeł rządowych USA świadczenia, które są środkami pomocowymi, wypłacanymi z Rządowego Departamentu Spraw Weterańskich USA, które to świadczenia nie podlegają opodatkowaniu w USA.

Charakter ww. świadczeń, jakie Wnioskodawczyni otrzymuje z USA został dokładnie określony w załączniku – odpowiedzi nr 110100 w 2004 r. – w trakcie wyjaśnień międzynarodowych, jakie miały miejsce w trybie art. 22 ww. Umowy między Polską a USA – lecz do tej pory nie zostało ostatecznie rozstrzygnięte zagadnienie wstępne w sprawie zwolnienia z opodatkowania w Polsce ww. świadczeń, które w USA nie podlegają opodatkowaniu.

Ww. świadczenia Wnioskodawczyni otrzymuje od 2000 r., wypłacane są w czekach skarbowo–rządowych USA. W latach 2007–2014 Bank … SA potrącał podatek dochodowy od osób fizycznych, z tym że do kwietnia 2008 r. podatek dochodowy od osób fizycznych przez ww. Bank nie był potrącany od ww. czeków, a rzekomą zapłatę tego podatku przez Bank (bez uprzedniego uzgodnienia z Wnioskodawczynią) – Bank wykazał w korekcie PIT-11. Od kwietnia 2008 r. do końca 2014 r. Bank pobierał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki do NFZ. Od dnia 1 stycznia 2015 r. Bank … SA skupuje ww. czeki skarbowo–rządowe USA, do skupu „od ręki”, bez jakichkolwiek potrąceń, wypłacając wartość czeków w 100%, gdyż banki nie są płatnikami ww. świadczeń otrzymywanych przez Wnioskodawczynię ze źródeł rządowych USA, w związku z czym zaprzestano od dnia 1 stycznia 2015 r. dokonywania, przy skupie ww. czeków w Banku jakichkolwiek potrąceń, zaś co do składek na NFZ w dniu 11 kwietnia 2016 r. Dyrektor … OW NFZ w … wydał decyzję, w której stwierdził, że Wnioskodawczyni nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu pobierania zagranicznego świadczenia, wypłacanego w okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do chwili obecnej.

Ww. świadczenie, jakie Wnioskodawczyni otrzymuje ze źródeł rządowych od Rządu USA, z Rządowego Departamentu ds. Weterańskich USA, nie ma żadnego związku z ubezpieczeniem społecznym, świadczenie to nie podlega w USA opodatkowaniu i wobec powyższego w Polsce również winno być zwolnione z opodatkowania, zwłaszcza, że przemawiają za tym przepisy prawa, w tym prawa międzynarodowego, zwłaszcza, że w art. 18 pkt 2 Konwencji między Polską a USA podpisanej 13 lutego 2013 r. w jednoznaczny sposób zwalnia w Polsce z opodatkowania świadczenia niepodlegające opodatkowaniu w USA (w kraju płatnika), a ponieważ ww. Konwencja jest kontynuacją Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178), gdzie w myśl art. 20 tejże Umowy ww. świadczenie, jakie Wnioskodawczyni otrzymuje z USA, winno być w Polsce zwolnione z opodatkowania, gdyż zaliczeniu podlega fakt, że świadczenia te nie podlegają opodatkowaniu w USA, co jest dla nich formą odniesienia do przepisów podatkowych w ramach systemu podatkowego Państwa – USA. Zwolnienie z opodatkowania ww. świadczeń w Polsce potwierdza także art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ww. załącznik (odpowiedź nr 110100), jaki został udzielony przez najwyższe władze skarbowe USA w celu określenia charakteru świadczeń, jakie Wnioskodawczyni otrzymuje z USA, został kłamliwie przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego z ramienia Izby Skarbowej w …, który wypaczył tekst i prawdy w nim zawarte, zmieniając znaczenie słów i dokładając nieprawdziwych i nieistniejących w tekście określeń, tj. słowo „service” – tłumaczy on jako pracę zamiast służbę, ponadto tłumaczy on, że to Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę, co w Jej przypadku jest abstrakcją, gdyż są to świadczenia z tytułu wojennej służby męża w Siłach Zbrojnych USA dla osoby pozostałej przy życiu.

Za 2000 r. i 2001 r. nie zostały sporządzone skargi do NSA w Warszawie od wydanych przez WSA w … wyroków, gdyż radca prawny z urzędu zamiast skarg sporządził opinie prawne, które osobiście Wnioskodawczyni nic nie dały i spowodowało to sytuację, że do chwili obecnej zagadnienie wstępne nie zostało rozwiązane, stąd powstała potrzeba wydania interpretacji przepisów wobec faktu, że od dnia 1 stycznia 2015 r. Bank nic nie potrąca i wypłaca czeki w 100% wartości przy ich skupie.

NFZ orzekł, że od dnia 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu ww. świadczeń do chwili obecnej.

Złożony przez Wnioskodawczynię wniosek dotyczy 2016 r., tj. od dnia 1 stycznia 2016 r.

Wnioskodawczyni nadmienia, że Jej mąż brał udział w II Wojnie Światowej w amerykańskich konwojach morskich, walczył z Hitlerem pod amerykańską banderą w latach 1941–1945, natomiast w latach 1939–1941 brał udział w konwojach w Anglii jako marynarz Marynarki Wojennej, a fakt, że w Polsce nie rozwiązano jeszcze ww. zagadnienia – zwolnienia z opodatkowania przez 16 lat – to ewenement światowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy ww. świadczenie, jakie Wnioskodawczyni otrzymuje ze źródeł rządowych USA po mężu Weteranie II Wojny Światowej Sił Zbrojnych USA (udział w konwojach morskich pod amerykańską banderą w latach 1941–1945), wypłacane przez Rządowy Departament ds. Weterańskich USA w czekach skarbowo–rządowych, które to świadczenie w USA nie podlega opodatkowaniu, jest zwolnione z opodatkowania w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), w 2016 r. Bank, który nigdy nie był i nie jest płatnikiem, nie ma prawa nic potrącać od świadczeń, jakie otrzymuje ze źródeł rządowych, od Rządu USA dla osoby pozostałej przy życiu, które to świadczenia są środkami pomocowymi, wypłacanymi z Rządowego Departamentu spraw Weterańskich USA – po mężu Weteranie II Wojny Światowej Sił Zbrojnych USA (inwalida wojenny I grupy) i które to świadczenia nie podlegają opodatkowaniu w USA. Od dnia 1 stycznia 2015 r. zmieniły się przepisy bankowe w tym zakresie i Bank nic nie potrąca, także w 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ww. świadczenia w myśl poniższych przepisów prawa są zwolnione z opodatkowania w Polsce, tj. na podstawie:

• art. 20 ust. 1 Umowy między Rządem PRL a Rządem USA (Dz. U. z dnia 18 września 1976 r., Nr 31, poz. 178),
  

• art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• art. 18 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2013 r.
  
  

Według art. 20 ust. 1 Umowy międzynarodowej podpisanej w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. – Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków, odpowiednich kwot podatków zapłaconych w USA, co przy zwolnieniu i nie podleganiu opodatkowaniu w USA ww. otrzymywanych przez Wnioskodawczynię świadczeń w ramach przepisów systemu podatkowego Państwa USA i zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ww. Umowy przewidującym „zaliczenie” powoduje, że ww. świadczenie, jakie Wnioskodawczyni otrzymuje z USA jest wolne od podatku w Polsce. W związku z art. 3 i 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz powszechnie uznanymi zwyczajami międzynarodowymi, w tym dla członków rodzin, a zwłaszcza, że odpowiedź nr 110100 z 2004 r. stanowiąca wyjaśnienia międzynarodowe, jakie miało miejsce w trybie art. 22 ww. Umowy między Polską a USA, wskazuje na rozstrzygnięcie poprzez ww. „zaliczenie”, co przy niepodleganiu opodatkowaniu w USA – powoduje zwolnienie z opodatkowania ww. otrzymywanych przez Wnioskodawczynię świadczeń w Polsce.

Ww. świadczenia należą do zwolnionych z opodatkowania w Polsce, także na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako „dochody od rządów państw obcych”.

Ponadto zgodnie z art. 18 pkt 2 ww. Konwencji między Polską a USA z dnia 13 lutego 2013 r., ww. świadczenia jakie Wnioskodawczyni otrzymuje z USA niepodlegające tam opodatkowaniu są zwolnione z opodatkowania w Polsce,

Natomiast, co do art. 19 ww. Umowy między Rządem RP a Rządem Stanów Zjednoczonych, podpisanej w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z dnia 19 września 1976 r.) należałoby, zdaniem Wnioskodawczyni, rozważyć fakt, że art. 19 zgodnie z ww. z 2004 r. wyjaśnieniami według art. 22 ww. Umowy, nie dotyczy Polaków, gdyż Polaków dotyczy art. 20 ust. 1 i polskie prawo podatkowe, co tym bardziej przemawia w myśl ww. art. 21 ust. 1 pkt 46 za zwolnieniem z opodatkowania z uwagi na specyficzny charakter świadczenia jako świadczenie o charakterze pomocowym, ściśle sprzężonego i wybitnie pochodnego wobec świadczenia wypłaconego mężowi w związku ze służbą w Siłach Zbrojnych USA w czasie II Wojny Światowej, które to art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2001 r. zwalnia z opodatkowania w Polsce, jako „dochody od rządów państw obcych”, którymi są ww. świadczenia pomocowe.

Według Wnioskodawczyni, powyższe uzasadnia Jej stanowisko w sprawie zwolnienia z opodatkowania w Polsce ww. świadczeń, jakie otrzymuje z USA, które w USA nie podlegają opodatkowaniu i w związku z tym, Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna w Polsce płacić żadnego podatku od ww. świadczeń z USA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska - o czym stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik ma miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce płaci podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawczyni w złożonym wniosku wskazała, że ma miejsce zamieszkania w Polsce.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 obowiązującej umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178) osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie (art. 5 ust. 3 ww. Umowy).

Stosownie do art. 5 ust. 4 powołanej Umowy postanowienia ustępu 3 nie mają zastosowania w stosunku do:

1. korzyści przyznanych przez Umawiające się Państwo w artykułach 20, 21 i 22 oraz
2. korzyści przyznanych przez Umawiające się Państwo w artykułach 17, 18, 19 i 24 niniejszej Umowy osobom fizycznym, które nie są ani obywatelami, ani nie mają statusu imigranta w tym Umawiającym się Państwie.
   
   

Ograniczenie – o jakim mowa w art. 5 ust. 1 ww. Umowy – wprowadza art. 19 ust. 1 Umowy.

Zgodnie z tym przepisem, płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Zatem – według postanowień ww. umowy międzynarodowej – emerytury i renty wypłacane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, z wyjątkiem wskazanym w art. 19 ust. 1 Umowy, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i Stanach Zjednoczonych Ameryki. Należy bowiem wskazać, że oprócz powołanego art. 19 Umowy żaden inny przepis tej umowy nie reguluje szczegółowo kwestii opodatkowania świadczeń emerytalno-rentowych czy też innych pochodnych, wypłaconych członkom rodziny tytułem świadczeń należnych im z racji bycia członkiem rodziny.

Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej Umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

W świetle powyższego, wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni otrzymywane przez Nią z USA świadczenie po zmarłym mężu podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 5 ust. 1 ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, że dochody te nie podlegają opodatkowaniu w kraju ich uzyskania (w USA). Z postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wynika bowiem, że w sytuacji, kiedy państwo źródła nie pobiera podatku od danego świadczenia, takiego podatku nie powinno także pobierać państwo, w którym rezydencję ma osoba pobierająca świadczenie. W kontekście powyższego otrzymane przez Wnioskodawczynię świadczenia podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W związku z powołaniem się przez Wnioskodawczynię we własnym stanowisku na przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako podstawy – Jej zdaniem – do zwolnienia z opodatkowania otrzymanego z USA świadczenia, koniecznym stała się analiza tego przepisu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym. Powyższy przepis wymaga, aby dochody te pochodziły ze środków bezzwrotnej pomocy, przyznanych m.in. przez rządy państw obcych. Konieczne jest jeszcze, aby środki te zostały przyznane na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi podmiotami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe. Przesłankami warunkującymi przedmiotowe zwolnienie jest zagraniczne pochodzenie i bezzwrotny charakter środków finansowych, z których podatnik jest wynagradzany oraz ustalenie podmiotu, któremu przyznano pomoc zagraniczną i który bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy.

Jak z powyższego wynika powołany przepis nie zwalnia z opodatkowania świadczeń otrzymywanych po mężu weteranie II wojny światowej Sił Zbrojnych USA z tytułu służby zmarłego męża w Siłach Zbrojnych USA. W okolicznościach niniejszej sprawy świadczenia, które Wnioskodawczyni otrzymuje z USA nie zostały jej przekazane na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie otrzymuje bowiem tzw. środków pomocowych (pochodzących z bezzwrotnej pomocy) koniecznych do realizacji/finasowania określonego programu, dla którego środki są przeznaczone. Tym samym przepis ten nie znajduje zastosowania w niniejszym przypadku.

Należy zauważyć, że żaden inny przepis nie zwalnia ww. świadczeń od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tak więc, otrzymywane świadczenie nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, co oznacza, że podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są renty przyznane na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są przepisy ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2015 r., poz. 840, z późn. zm.). W konsekwencji zwolnienie, o którym mowa powyżej odnosi się wyłącznie do świadczeń przyznanych na podstawie przepisów ww. ustawy.

W świetle powyższego świadczenie przyznane Wnioskodawczyni przez Departament Spraw Weterańskich Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej z tytułu służby zmarłego męża w Siłach Zbrojnych USA nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie żadnego z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osiągany przez Wnioskodawczynię dochód z tego tytułu podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zgodnie z art. 27 ust. 9 ww. ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawczyni, że otrzymywane przez nią świadczenie zwolnione jest w Polsce z opodatkowania m.in. na podstawie art. 18 pkt 2 Konwencji zawartej między Polską a USA, podpisanej 13 lutego 2013 r., wskazać należy, że istotnie 13 lutego 2013 r. została podpisana Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Zgodnie jednak z art. 28 ust. 1 ww. Konwencji, niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji zgodnie z odpowiednimi procedurami każdego z Umawiających się Państw. Umawiające się Państwa wymienią drogą dyplomatyczną noty, informując się wzajemnie, że odpowiednie procedury zostały spełnione.

Stosownie do art. 28 ust. 2 pow. Konwencji, niniejsza Konwencja wejdzie w życie w dniu późniejszej notyfikacji, o której mowa w ustępie 1, przy czym jej postanowienia będą miały zastosowanie:

1. w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot wypłacanych lub zaliczanych w pierwszym dniu, lub po tym dniu, drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie; oraz
2. w odniesieniu do pozostałych podatków, do okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu, następującym po dniu, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie.
   
   

W świetle powyższego, Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki jeszcze nie obowiązuje i jak wynika z wyżej przywołanych postanowień, będzie miała zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia następującym po dniu, w którym Konwencja wejdzie w życie. W takim przypadku – w aktualnie obowiązującym stanie prawnym – do opodatkowania dochodów Wnioskodawczyni uzyskanych ze Stanów Zjednoczonych należy wziąć pod uwagę postanowienia Umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni otrzymywane przez Nią z USA świadczenie po zmarłym mężu podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 5 ust. 1 ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, że dochody te nie podlegają opodatkowaniu w kraju ich uzyskania (w USA). Z postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wynika bowiem, że w sytuacji, kiedy państwo źródła nie pobiera podatku od danego świadczenia, takiego podatku nie powinno także pobierać państwo, w którym rezydencję ma osoba pobierająca świadczenie. W kontekście powyższego otrzymane przez Wnioskodawczynię świadczenia podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie przyznane Wnioskodawczyni nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie żadnego z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osiągany przez Wnioskodawczynię dochód z tego tytułu podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.