Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.729.2016.2.BM
z 9 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 25 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny prawa do niezarejestrowanego znaku towarowego na rzecz żony oraz ustalenia podstawy opodatkowania od darowizny tego znaku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny prawa do niezarejestrowanego znaku towarowego na rzecz żony oraz ustalenia podstawy opodatkowania od darowizny tego znaku.

Ww. wniosek uzupełniono pismem z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 25 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 16 listopada 2016 r. znak 2461-IBPP1.4512.729.2016.1.BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz posiada status podatnika podatku od towarów i usług (VAT) czynnego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wytworzyć znak towarowy lub znaki towarowe, który następnie zostaną zarejestrowane w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w Alicante (dalej również jako: „EUIPO”) na podstawie art. 6 w związku z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. UE. L Nr 78, str. 1, dalej jako: „rozporządzenie w.z.t.”) lub w Urzędzie Patentowym RP. Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia (oznaczenie) przedstawione w formie graficznej i/lub słowno-graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji znaku towarowego (znaku towarowego Unii Europejskiej) lub znaków towarowych (znaków towarowych Unii Europejskiej) ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu w.z.t. lub w ustawie Prawo własności przemysłowej.

Wnioskodawcy przysługiwać będą autorskie prawa majątkowe (art. 17 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz.U. z 1994 r. Nr 24, poz. 83 z późn. zm., dalej, jako „u.p.a.p.p.”) do utworów/utworu (art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.) w postaci ww. oznaczeń słowno-graficznych (dalej również jako: „oznaczenia identyfikacyjne”).

W związku z wytworzeniem (zaprojektowaniem) znaku towarowego lub znaków towarowych Wnioskodawca poniesie określone koszty, na które składa się m.in. wynagrodzenie za zaprojektowanie i przeniesienie autorskich praw majątkowych do znaku towarowego lub znaków towarowych, koszty rejestracji i utrzymania ochrony znaku towarowego lub znaków towarowych, a także wynagrodzenie kancelarii patentowej.

Nie można wykluczyć, że przed zakończeniem procedury rejestracyjnej, Wnioskodawca przekaże oznaczenia identyfikacyjne w drodze darowizny (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, dalej jako: „k.c.”) zawartej w formie aktu notarialnego. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego Wnioskodawcy, jako dysponenta autorskich praw majątkowych do tych oznaczeń, do majątku osobistego jego żony. Prawdopodobnym jest, że na potrzeby rozważanej darowizny dokonana zostanie wycena przedmiotowych oznaczeń identyfikacyjnych. Ich wartość na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać ich rynkową wartość. Obdarowana po otrzymaniu ich w drodze darowizny zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. oznaczenia. Możliwe jest również, że przedmiotowe oznaczenia zostaną oddane innemu podmiotowi lub podmiotom do używania na podstawie zawartej umowy lub umów licencyjnych lub na podstawie innego rodzaju umowy lub umów, której (których) przedmiotem byłoby odpłatne używanie lub używanie i pobieranie pożytków z ww. oznaczeń.

W związku z rozważaną darowizną poniesione zostaną koszty zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, wynagrodzenie biegłego rewidenta etc.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako jednoosobowy przedsiębiorca na podstawie wpisu do właściwej ewidencji od dnia 15 lutego 1990 r. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:
   
   1. produkcja mebli biurowych i sklepowych (31.01.Z);
      
   2. produkcja mebli kuchennych (31.02.Z);
      
   3. produkcja materaców (31.03.Z);
      
   4. produkcja pozostałych mebli (31.09.Z);
      
   5. działalność agentów zajmujących się sprzedażą mebli, artykułów gospodarstwa domowego i drobnych wyrobów metalowych (46.15.Z);
      
   6. sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego (46.47.Z);
      
   7. sprzedaż hurtowa mebli biurowych (46.65.Z);
      
   8. sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (47.59.Z);
      
   9. sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (47.91.Z);
      
   10. pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (47.99.Z);
       
   11. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (68.10.Z);
       
   12. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z);
       
   13. zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (68.32.Z);
       
   14. stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja (70.21.Z);
       
   15. pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (70.22.Z);
       
   16. pośrednictwo w sprzedaży czasu i miejsca na cele reklamowe w pozostałych mediach (73.12.D);
       
   17. badanie rynku i opinii publicznej (73.20.Z).
2. Od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od dnia 15 lutego 1990 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym jako przedsiębiorca.
   
3. Wnioskodawca będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w momencie wytworzenia znaku towarowego/znaków towarowych (autorskich praw majątkowych).
   
4. Wnioskodawca zamierza wytworzyć znak towarowy/znaki towarowe (autorskie prawa majątkowe) w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności gospodarczej.
   
5. Wnioskodawca mógłby wprowadzić znak towarowy/znaki towarowe do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych jeżeli wartość początkowa znaku towarowego/znaków towarowych przekroczyłaby kwotę 3.500 zł, i o ile spełnione zostałyby inne ustawowe przesłanki (określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych) uprawniające Wnioskodawcę do zakwalifikowania znaku towarowego/znaków towarowych do kategorii wartości niematerialnych i prawnych. W przeciwnym razie znak towarowy/znaki towarowe nie zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie zaś z zaprezentowanym opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza wytworzyć przedmiotowy znak towarowy/znaki towarowe, co powoduje w ocenie Wnioskodawcy, że na etapie wytworzenia Wnioskodawca nie będzie uprawniony do wprowadzenia znaku towarowego/znaków towarowych do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w działalności gospodarczej.
   
6. Znak towarowy/znaki towarowe stanowić będzie oznaczenie (logo) galerii handlowej należącej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem. W związku z powyższym, Wnioskodawca (lub jego żona w razie zawarcia umowy darowizny) planuje udzielić ww. Spółce licencji na korzystanie ze znaku towarowego/znaków towarowych (autorskich praw majątkowych).
   
7. Prawa autorskie do oznaczeń stanowiących znak towarowy zostaną nabyte od podmiotu, który zaprojektuje przedmiotowe logo. W związku z tą transakcją Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT. Jeżeli usługi nabywane na etapie wytworzenia znaku towarowego/znaków towarowych będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług (VAT), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu nabycia tych usług.
   
8. Znak towarowy (znaki towarowe) będą stanowiły oznaczenie galerii handlowej.
   
9. Wydatki związane z wytworzeniem znaku towarowego/znaków towarowych (autorskich praw majątkowych) w postaci wynagrodzenia grafika będą udokumentowane fakturami (fakturą) VAT wystawionymi (wystawioną) na Wnioskodawcę.
   
10. Rejestracja wspólnotowego prawa ochronnego do znaku towarowego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w Alicante (EUIPO) będzie dokonana przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. W razie zbycia niezarejestrowanego znaku towarowego przed finalizacją rejestracji, dokonana zostanie zmiana zgłaszającego.
    
11. W związku z rejestracją znaku towarowego/znaków towarowych Wnioskodawca uiści wynagrodzenie rzecznika patentowego na podstawie wystawionej faktury VAT. W związku z tą transakcją, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
    
12. Celem planowanej darowizny niezarejestrowanego znaku towarowego (znaków towarowych) na rzecz żony jest chęć obdarowania żony Wnioskodawcy z majątku Wnioskodawcy do majątku Jego małżonki.
    
13. Aktualnie żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, lecz zamierza rozpocząć jej prowadzenie poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
    
14. Planowana darowizna będzie dokonana na rzecz żony Wnioskodawcy, prowadzącej samodzielną, jednoosobową działalność gospodarczą.
    
15. Planowana darowizna zostanie dokonana na cele niezwiązane z jej działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Dalsze wykorzystanie znaku towarowego/znaków towarowych będzie zależeć od żony Wnioskodawcy, która jako właściciel znaku towarowego/znaków towarowych będzie ich wyłącznym dysponentem. Niewykluczone, że żona Wnioskodawcy udzieli licencji na korzystanie ze znaku towarowego/znaków towarowych spółce prowadzącej galerię handlową.
    
16. Otrzymanie przez obdarowaną darowizny w postaci prawa do znaku towarowego nie będzie się wiązać w przyszłości z jakimkolwiek przysporzeniem z majątku obdarowanego na rzecz Wnioskodawcy.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, po stronie Wnioskodawcy w związku z rozważaną darowizną utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUIPO/Urzędzie Patentowym RP oznaczeń (oznaczenia) przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub opakowań, jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych powstanie obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przez zapłatę podatku w stawce 23% od podstawy opodatkowania?
2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 - jaka będzie podstawa opodatkowania w podatku od towarów i usług w związku z darowizną utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUlPO/Urzędzie Patentowym RP oznaczeń przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub opakowań, jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.Przekazanie w drodze rozważanej darowizny oznaczeń identyfikacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju Towarami w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 u.p.t.u. są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W związku z tym, że oznaczenia identyfikacyjne, jako utwory (art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.) nie stanowią towarów w rozumieniu ww. przepisów, umowa mająca za przedmiot ich darowiznę stanowić będzie rodzaj świadczenia usług. Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym między innymi przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od formy w jakiej dokonuje się tej czynności prawnej. Natomiast zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.: „Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne przekazanie utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUlPO/Urzędzie Patentowym RP oznaczeń (oznaczenia) przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub opakowań, jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza i w konsekwencji, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 marca 2016 r., nr IPPP2/4512-71/16-2/MT, „Opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów. Zatem, przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z kolei przez usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie powinny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. W związku z tym, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym służą do celów prowadzonej działalności, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, związane są z celami działalności gospodarczej”.

Czynność darowizny oznaczeń identyfikacyjnych, jako wartości niematerialnych i prawnych będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23% (art. 41 ust. 1 u.p.t.u., art. 146a pkt 1 u.p.t.u.). Stawka podstawowa ma zastosowanie w odniesieniu do wszystkich transakcji dostaw towarów i świadczenia usług dla których nie została określona stawka obniżona, stawka 0% ani też zwolnienie przedmiotowe (zob. T. Michalik, „VAT Komentarz.”, Wyd. 11, Warszawa 2015, System Informacji Prawnej Legalis).

2.Podstawą opodatkowania na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego, powinien być koszt świadczenia usług poniesiony przez Wnioskodawcę, tj. kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem oznaczeń identyfikacyjnych, a następnie zarejestrowaniem ich jako znak towarowy lub znaki towarowe, a także utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego lub znaków towarowych. Do podstawy opodatkowania w VAT nie należy, zdaniem Wnioskodawcy, wliczać kosztów związanych z dokonaniem darowizny (w tym: kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny znaku towarowego przez rzeczoznawcę).

Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 1 u.p.t.u.: „Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika”. Darowizna oznaczeń identyfikacyjnych zostanie dokonana na rzecz żony Wnioskodawcy, a więc, jako przekazana na cele niezwiązane z jej działalnością gospodarczą, czynność będzie stanowić odpłatne świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. Podstawę opodatkowania określa przepis art. 29a ust. 5 u.p.t.u., który stanowi: „W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art, 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika”. Należy zatem sprecyzować, co stanowić będzie koszt świadczenia tych usług. Pomocna w tej materii jest regulacja Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, Celex: 32006L0112, dalej jako: „dyrektywa 2006/112/WE”). Jej przepis art. 75 stanowi, że: „W odniesieniu do świadczenia usług, o których mowa w art. 26, w przypadku gdy towary stanowiące część majątku przedsiębiorstwa używane są do celów prywatnych lub usługi są świadczone nieodpłatnie, podstawę opodatkowania stanowi całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie tych usług”. Przepis art. 26 dyrektywy 2006/112/WE, do którego odsyła właśnie przepis art. 75 jest tożsamy pod względem treści z polskim przepisem art. 8 ust. 2 u.p.t.u. Zatem podstawą opodatkowania usług z art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. stanowić będzie kwota wydatków poniesionych przez podatnika na ich wykonanie. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone między innymi w interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lipca 2014 r., nr: ITPP2/443-449/14/AK oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 marca 2015 r., nr: ILPP1/443-1135/14-2/AS. Na kwotę ogólną wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w celu wykonania usług będzie się składał ogół wydatków związanych z wytworzeniem oznaczeń identyfikacyjnych, ich utrzymaniem, a następnie rejestracją w EUlPO/Urzędzie Patentowym RP. Zatem będzie to wynagrodzenie grafika, który opracował logo oznaczeń identyfikacyjnych, koszty rejestracji poniesione w procedurze przed EUlPO/Urzędem Patentowym RP oraz wynagrodzenie kancelarii patentowej. Nie będą natomiast stanowić podstawy opodatkowania wydatki poniesione przez Wnioskodawcę związane z dokonaniem darowizny, a więc wszelkie koszty notarialne, koszty usług doradczych oraz wynagrodzenie za wycenę oznaczeń, które w istocie stanowią koszty za wykonanie tzw. świadczeń pomocniczych, których poniesienie nie jest niezbędne w celu dokonania ich darowizny. Stanowisko powyższe zostało zaprezentowane między innymi w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 marca 2015 r., nr: IPTPP2/443-907/14-2/AJB. Również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 marca 2016 r., nr: IPPP2/4512-71/16-2/MT, wydanej w analogicznym stanie faktycznym, stwierdzono, iż: „Podstawą opodatkowania zamierzonej przez Wnioskodawcę czynności, w myśl art, 29a ust. 5 ustawy o VAT, będzie poniesiony przez Zainteresowanego koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego lub znaków towarowych, z wyłączeniem natomiast kosztów związanych z samym dokonaniem darowizny (np. kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny przez rzeczoznawcę)”.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizny niezarejestrowanych jeszcze oznaczeń (oznaczenia) przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub opakowań, które umożliwią odróżnienie od towarów lub usług innych przedsiębiorstw stanowić będzie całkowita suma wydatków związanych z ich wytworzeniem, utrzymaniem oraz rejestracją w EUlPO/Urzędzie Patentowym RP. Będzie się na to składać wynagrodzenie grafika za opracowanie logo oznaczeń identyfikacyjnych, opłaty za ich rejestrację w EUlPO/Urzędzie Patentowym RP oraz wynagrodzenie kancelarii patentowej, zajmującej się procedurą rejestracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytań Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

W przypadku przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, dotychczasowy właściciel przenosi na nabywcę prawo do tych wartości.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zatem interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy tego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte – dla celów podatku od towarów i usług – w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Dla ustalenia, czy ww. nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wytworzyć znak towarowy lub znaki towarowe, które następnie zostaną zarejestrowane w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej lub w Urzędzie Patentowym RP. Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia (oznaczenie) przedstawione w formie graficznej i/lub słowno-graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji znaku towarowego lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków).

W związku z wytworzeniem (zaprojektowaniem) znaku towarowego lub znaków towarowych Wnioskodawca poniesie określone koszty, na które składa się m.in. wynagrodzenie za zaprojektowanie i przeniesienie autorskich praw majątkowych do znaku towarowego lub znaków towarowych, koszty rejestracji i utrzymania ochrony znaku towarowego lub znaków towarowych, a także wynagrodzenie kancelarii patentowej.

Nie można wykluczyć, że przed zakończeniem procedury rejestracyjnej, Wnioskodawca przekaże oznaczenia identyfikacyjne w drodze darowizny. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego Wnioskodawcy do majątku osobistego jego żony.

Prawdopodobnym jest, że na potrzeby rozważanej darowizny dokonana zostanie wycena przedmiotowych oznaczeń identyfikacyjnych. Ich wartość na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać ich rynkową wartość. Obdarowana po otrzymaniu ich w drodze darowizny zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. oznaczenia. Możliwe jest, że przedmiotowe oznaczenia zostaną oddane innemu podmiotowi lub podmiotom do używania na podstawie zawartej umowy lub umów licencyjnych lub na podstawie innego rodzaju umowy lub umów, której (których) przedmiotem byłoby odpłatne używanie lub używanie i pobieranie pożytków z ww. oznaczeń.

Wnioskodawca będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w momencie wytworzenia znaku towarowego/znaków towarowych (autorskich praw majątkowych).

Wnioskodawca zamierza wytworzyć znak towarowy/znaki towarowe (autorskie prawa majątkowe) w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności gospodarczej.

Znak towarowy/znaki towarowe stanowić będzie oznaczenie (logo) galerii handlowej należącej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem. Wydatki związane z wytworzeniem znaku towarowego/znaków towarowych (autorskich praw majątkowych) w postaci wynagrodzenia grafika będą udokumentowane fakturami (fakturą) VAT wystawionymi (wystawioną) na Wnioskodawcę. W związku z rejestracją znaku towarowego/znaków towarowych Wnioskodawca uiści wynagrodzenie rzecznika patentowego na podstawie wystawionej faktury VAT. W związku z tymi transakcjami Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Planowana darowizna będzie dokonana na rzecz żony Wnioskodawcy, prowadzącej samodzielną, jednoosobową działalność gospodarczą. Planowana darowizna zostanie dokonana na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Dalsze wykorzystanie znaku towarowego/znaków towarowych będzie zależeć od żony Wnioskodawcy.

W związku z przedstawionym opisem sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że przekazanie w formie darowizny na rzecz żony niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych wytworzonego przez Wnioskodawcę i wykorzystywanego przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, będzie dokonane przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy również podkreślić, że analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że darowizna (nieodpłatne przekazanie) przez Wnioskodawcę niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych na rzecz żony Wnioskodawcy nie będzie miała związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Znak towarowy zostanie bowiem przekazany na cele działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy i nie będzie już przez Wnioskodawcę wykorzystywany.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie można uznać, że darowizna niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych będzie miała wpływ na przyszłą sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jej wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów.

W przedmiotowej sprawie znak towarowy będzie wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego wytworzeniu, znak będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany na potrzeby jego działalności gospodarczej, natomiast po jego przekazaniu na rzecz żony nie będzie już służył działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zatem nieodpłatne przekazanie (darowizna) niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych przez Wnioskodawcę na rzecz żony nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Podsumowując należy stwierdzić, że darowizna niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych, która będzie dokonana do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT będzie zrównana z odpłatnym świadczeniem usług i będzie podlegać opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w przypadku darowizny znaków towarowych ustawodawca nie przewidział możliwości zastosowania obniżonej stawki VAT lub zwolnienia z podatku VAT. Tym samym darowizna niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych jako oznaczeń identyfikacyjnych opodatkowana będzie podstawową 23% stawką VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że darowizna niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką VAT, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii określenia podstawy opodatkowania darowizny niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe. Przy czym należy przyjąć, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia.

Ww. przepis art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 ze zm.) z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy zauważyć, że cyt. wyżej przepis art. 29a ust. 5 ustawy o VAT nie określa podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 75 Dyrektywy, w odniesieniu do świadczenia usług, o których mowa w art. 26 (tj. m.in. usług świadczonych przez podatnika nieodpłatnie na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, uznawanych za usługi świadczone odpłatnie) w przypadku gdy towary stanowiące część majątku przedsiębiorstwa używane są do celów prywatnych lub usługi są świadczone nieodpłatnie, podstawę opodatkowania stanowi całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie tych usług.

W myśl art. 78 lit. a Dyrektywy, do podstawy opodatkowania wlicza się podatki, opłaty, w tym opłaty celne oraz inne należności, z wyjątkiem samego VAT.

Do podstawy opodatkowania nie wlicza się zatem samego podatku od wartości dodanej – należnego z tytułu danej transakcji.

Biorąc pod uwagę opis sprawy należy stwierdzić że, w przypadku planowanej przez Wnioskodawcę czynności darowizny niezarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych, jako podstawę opodatkowania – zgodnie z cyt. art. 29a ust. 5 ustawy o VAT– przyjąć należy faktyczny koszt świadczenia usługi poniesiony przez Wnioskodawcę, który stanowi całkowita kwota wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z wytworzeniem tego znaku towarowego utrzymaniem oraz rejestracją prawa do znaku towarowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego powinien być koszt świadczenia usług poniesiony przez Wnioskodawcę, tj. tj. kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem oznaczeń identyfikacyjnych, a następnie zarejestrowaniem ich jako znak towarowy lub znaki towarowe, a także utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego lub znaków towarowych, natomiast nie będą stanowić podstawy opodatkowania wydatki związane z samym dokonaniem darowizny, tj. koszty notarialne, koszty usług doradczych i wyceny, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek elementu opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Końcowo odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że dotyczą indywidualnych spraw podmiotów, które o nie wystąpiły i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.