Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3.4510.718.2016.1.MJ
z 19 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 22 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne tylko dla niektórych / wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju, począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych - jest prawidłowe, (pytanie nr 6 wniosku).

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawidłowości stosowanych stawek amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe oraz stan faktyczny:

P S.A. (dalej: „Spółka", „Wnioskodawca") realizowała inwestycję polegającą na budowie t. do odbioru i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego. Obecnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na eksploatacji T..

W stosunku do wszystkich środków trwałych i wartości niematerialnych, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja") dla celów podatkowych Spółka wybrała metodę liniową amortyzacji i stosuje stawki wskazane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o PDOP (dalej: „Wykaz").

W stosunku do niektórych / wybranych środków trwałych Spółka planuje obniżyć stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w ustawie o PDOP w Wykazie.

Ponadto Spółka przewiduje, że w przyszłości w stosunku do nowo nabywanych środków trwałych może stosować obniżone stawki amortyzacyjne już od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W związku z powyższym zadano min. następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne tylko dla niektórych / wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju, począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych?

(Pytanie nr 6 wniosku, w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.)

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Spółka stoi na stanowisku, że będzie mogła obniżyć stawki amortyzacyjne tylko dla niektórych / wybranych środków trwałych z danej grupy, czy rodzaju, począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego lub od miesiąca, w którym wprowadzono je po raz pierwszy do Ewidencji, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju, według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

W opinii Spółki, art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje, iż w przypadku obniżenia stawek amortyzacyjnych musi ono zostać zastosowane do wszystkich środków trwałych zaklasyfikowanych do określonej grupy czy rodzaju. Użycie przez ustawodawcę sformułowania „dla poszczególnych środków trwałych" wskazuje na możliwość indywidualnego obniżenia stawki amortyzacyjnej dla każdego indywidualnie wybranego przez Spółkę środka trwałego. W związku z powyższym, zdaniem Spółki możliwe jest obniżanie stawek amortyzacyjnych indywidualnie dla poszczególnych środków trwałych. W praktyce oznacza to, iż środki trwałe zaklasyfikowane do tej samej grupy / rodzaju mogą być amortyzowane według różnych stawek amortyzacyjnych.

Spółka pragnie wskazać, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/4510-336/16-7/JG wydanej w dniu 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „(...) od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.";
• interpretacji indywidualnej o sygn. IBPBI/2/423-1723/13/SD wydanej w dniu 31 marca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „Spółka będzie mogła dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o pdop, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy, czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.";
• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/423-511e/13/PST wydanej w dniu 17 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy uznał, iż „(...) obniżenie stawki dla danego środka trwałego jest dowolne i pozostaje w gestii podatnika.

Mając na uwadze (...) przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy podatnik ma prawo(...) obniżyć stawkę amortyzacyjną od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych";

• interpretacji indywidualnej o sygn. IPPB3/423-24/13-2/MS1 wydanej w dniu 22 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla poszczególnych wybranych lub wszystkich środków trwałych (zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jaki takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji".

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji Spółka będzie mogła dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych / pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego powyżej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach są one wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.