Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.984.2016.2.ANK
z 17 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku z 8 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wspólnota powinna łączyć do celów podatkowych dochody osiągane z wynajmu części wspólnej z dochodami z innych źródeł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wspólnota powinna łączyć do celów podatkowych dochody osiągane z wynajmu części wspólnej z dochodami z innych źródeł.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnotę (dalej także: „Wnioskodawcę), zgodnie z treścią ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości. Cała wspólnota składa się z 10 lokali użytkowych. Wspólnota osiąga przychody z zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, przychody z zaliczek na koszty dostarczania mediów oraz przychody z wynajmu części wspólnej nieruchomości. Najem części wspólnej dotyczy m.in. najmu części korytarza pod 2 automaty z napojami, pod stoisko ze sprzedażą pieczywa oraz części piwnicy z przeznaczeniem na archiwa. Za wynajęcie części wspólnej najemcy uiszczają miesięcznie czynsze na rzecz Wspólnoty.

W każdym kwartale Wspólnota odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych od przychodu uzyskanego z wynajmu części wspólnej, niezależnie czy w danym kwartale zaistniała nadwyżka sumy przychodów nad kosztami uzyskania łączenie z wszystkich przychodów uzyskiwanych przez Wspólnotę. Tak więc Wspólnota, dla celów ustalenia wysokości podatku, nie łączy dochodów uzyskanych z wynajmu części wspólnej z pozostałymi dochodami lub stratą osiąganymi z innych źródeł.

Powyższą praktykę Wspólnota stosuje w oparciu o interpretacje dotyczące wspólnot mieszkaniowych w skład których wchodziły lokale mieszkalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota postępuje prawidłowo nie łącząc dla celów ustalenia wysokości podatku dochodowego, dochodów osiąganych z wynajmu części wspólnej z dochodami z innych źródeł osiąganych przez Wspólnotę?

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęta praktyka jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą opodatkowania Wspólnoty stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 ww. ustawy tj. dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Tak więc, ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym Wspólnota winna uwzględniać cały osiągany dochód bez względu na rodzaj źródła jego osiągnięcia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, ze zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1892, dalej: „uowl”). Ustawa ta określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną. Zgodnie z art. 6 uowl, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Należy wskazać, że wspólnota mieszkaniowa nie posiada jednak osobowości prawnej. Tworzą ją generalnie zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej, będącego prawem związanym z własnością lokalu (art. 3 ust. 1 ww. uowl).

W myśl art. 3 ust. 2-3 uowl, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale.

Stosownie do art. 13 ust. 1 uowl, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatnych z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 uowl).

Natomiast art. 14 tej ustawy stanowi, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., zwana dalej: „updop”), wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do updop ogólnej definicji przychodu podatkowego. Zgodnie z art. 12 ust. 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychodami są również inne, niewymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Treść art. 12 ust. 1 updop wskazuje, że zostały ustanowione jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do tej kategorii. Natomiast art. 12 ust. 4 updop określa w sposób enumeratywny, które zdarzenia nie stanowią przychodu.

Generalnie należy wskazać, że przychód powstaje w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść. Ponadto, przychodem jest takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny). Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty (bądź są wpłacane na jej rzecz), bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ww. ustawy, przychód.

Użycie w art. 12 ust. 1 updop, sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Dotyczy to zarówno uiszczonych przez członków wspólnoty zaliczek na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, jak i zaliczek na koszty dostarczania mediów. Zatem uiszczane przez członków wspólnoty zaliczki na pokrycie kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, zaliczki na koszty dostarczania mediów oraz przychody z wynajmu części wspólnej nieruchomości stanowią dla wspólnoty przychód w dacie ich otrzymania.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a updop, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop). Przy czym, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ust. 1, (…).

Jak wynika z wniosku, Wspólnotę tworzą właściciele lokali użytkowych. Wspólnota prowadzi zatem w całości działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym, nie prowadzi działalności w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop).

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu prawnego należy wskazać, że podstawę opodatkowania stanowi suma wszystkich osiągniętych przez Wspólnotę przychodów pomniejszona o koszty ich uzyskania i ewentualne odliczenia wskazane szczegółowo w art. 18 ust. 1 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.