Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.1002.2016.2.AB
z 1 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 listopada 2016 r., złożonym osobiście w tym samym dniu w BKIP w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu do tut. BKIP 25 listopada 2016 r.), uzupełnionym 13 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego przez udziałowca, a przejętego przez Wnioskodawcę na podstawie umowy przejęcia długu –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. złożono osobiście w BKIP w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu do tut. BKIP 25 listopada 2016 r.) ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego przez udziałowca, a przejętego przez Wnioskodawcę na podstawie umowy przejęcia długu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1002.2016.1.AB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 stycznia 2017 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, tj. Spółka z o.o. prowadzi działalność, w ramach której świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego oraz poprawy kondycji fizycznej. Udziałowcem w Spółce Wnioskodawcy jest osoba fizyczna (dalej: „MP”), która posiada całość udziałów.

Udziałowiec MP, prowadzący działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi fizjoterapeutyczne, 18 kwietnia 2016 r. zawarł z Bankiem X Umowę o kredyt inwestycyjny. Na mocy zawartej umowy bank udzielił MP kredytu na działalność inwestycyjną w kwocie 2.470.000,00 zł, na okres od 18 kwietnia 2016 r. do 28 lutego 2026 r. MP oświadczył, że środki z kredytu zostaną przeznaczone na zakup udziałów w spółce Wnioskodawcy, tj. Spółce z o.o.

W skład przedsiębiorstwa MP, w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, z uwzględnieniem art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wchodzą:

1. Składniki majątkowe:

1. środki trwałe w skład których wchodzą: Kriostymulator B.X, Laser CTL-1106MW 400MW B.X, Scaner CTL-1202 B.X, Laser Biostymulacyjny, US-10 Aparat do terapii Ultradźwiękowej, Saunders CHT - Urządzenie do trakcji odcinka szyjnego, Saunders LE1T - Urządzenie do trakcji odcinka lędźwiowego, Firing EVO - Dwukanałowy stymulator, Urządzenie do Krioterapii Kriopol R 21, Stół rehabilitacyjny do pionizacji, Kasa fiskalna Novitus Sento E, Aparat do terapii podciśnieniowej A in vacmed, Czterokanałowy elektrostymulator FIRING EVO SN: F5124, Aparat do terapii ultradźwiękami US 20 SN: U3048, Aparat do terapii podciśnieniowej VACUM SN: 2012-033, Laser Biostymulacyjny LP 1000 SN: L09464, Laser wysokoenergetyczny BTL-HIL 6000 1EC608254:2007, Zestaw do trakcji kręgosłupa szyjnego SAUNDERS 158920, Zestaw do trakcji kręgosłupa lędźwiowego SAUNDERS 810291, Aparat VIOFOR JPS do magnetoterapii, magnetostymulacji oraz magnetoledoterapii DC 41011, Aparat do krioterapii miejscowej KRIOPOL SN108/06/2010, Leżanki terapeutyczne (szt. 4), Leżanka do masażu, Urządzenie do masażu koniczyn dolnych BOA MAX C-118 CN: 0222440, Urządzenie do terapii kręgosłupa (MIT), Oprogramowanie podstawowe do MIT, Głowica interaktywna MIT 24/0664, Głowica interaktywna MIT 24/070607, Leżanka wielofunkcyjna (sterowana elektrycznie);
2. baza danych zawierająca dane klientów, opisy wielu różnych przypadków chorobowych i wyników ich leczenia (ma charakter wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych we własnym zakresie);
3. aktywa obrotowe według ich stanu na dzień 31 maja 2016 r., w postaci inwestycji krótkoterminowych;

2. Tajemnice przedsiębiorstwa;

3. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W dniu 8 września 2016 r., w formie aktu notarialnego, MP objął 880 udziałów o wartości nominalnej 500 zł każdy udział w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy, który wzrósł z dotychczas wynoszącego 1.530.000 zł do kwoty 1.970.000 zł, tj. o kwotę 440.000 zł.

Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki z o.o., MP objął aportem w postaci przedsiębiorstwa prowadzonego w formie działalności gospodarczej osoby fizycznej, stanowiącego zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym wszelkie prawa oraz zobowiązania funkcjonalnie związane z przedsiębiorstwem przeznaczonym do prowadzenia zadań gospodarczych.

Łączna wartość przedsiębiorstwa, które MP wniósł tytułem wkładu niepieniężnego do spółki Wnioskodawcy wynosi 440.000 zł. Wartość obejmowanych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki z o.o. odpowiada wartości wniesionego aportu w postaci przedsiębiorstwa. Dodatkowo, 13 czerwca 2016 r. Wnioskodawca zawarł z MP umowę przejęcia długu w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki Wnioskodawcy i pokrycia go przez MP w postaci wniesienia aportem całości jego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu zaciągniętego przez MP i przejętego przez Wnioskodawcę na mocy umowy przejęcia długu z 13 czerwca 2016 r. w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki Wnioskodawcy i pokrycia go aportem przez MP, poprzez wniesienie całości przedsiębiorstwa prowadzonego w formie działalności gospodarczej osoby fizycznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), nie zawierają szczególnych regulacji dotyczących spłaty zadłużenia powstałego przed aportem przez nabywcę przedsiębiorstwa w związku z przejęciem zobowiązań w wyniku aportu przedsiębiorstwa. Oznacza to, że zastosowanie mają przepisy ogólne updop, dotyczące kosztów uzyskania przychodów, tj. art. 15 ust. 1 updop. Zgodnie z jego brzmieniem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. W odniesieniu do zobowiązań z tytułu pożyczek/kredytów należy wskazać w tym kontekście, że art. 16 ust. 1 pkt 11 updop, przewiduje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Ponadto, przy rozliczaniu odsetek od kredytów dla celów podatkowych należy mieć również na uwadze art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop (które dotyczą tzw. niedostatecznej kapitalizacji); jednakże Wnioskodawca zaznacza, że w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku nie mają one zastosowania.

Z powyższych regulacji wynika zatem, że do zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest wystąpienie następujących warunków:

1. odsetki powinny wykazywać związek z przychodem osiąganym przez podatnika, tj. ich zapłata powinna mieć na celu osiągnięcie przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródeł;
2. odsetki powinny być zapłacone, bądź skapitalizowane - samo naliczenie odsetek nie uprawnia bowiem podatnika do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do pierwszego ze wskazanych powyżej warunków należy zauważyć, że spłata odsetek od kredytu będzie miała związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę.

Po pierwsze - kredyt został zaciągnięty w celu zakupu udziałów w spółce Wnioskodawcy. Kolejno wnoszone aportem przedsiębiorstwo MP obejmuje znaczną ilość ruchomości, dzięki którym można rozszerzyć działalność Spółki, co ma bezpośrednie przełożenie na usługi świadczone przez Wnioskodawcę. Dodatkowo, w skład przedsiębiorstwa wchodzi baza danych zawierająca dane klientów oraz opis ich chorób. Tym samym, Spółka uzyska możliwość poszerzenia swojej oferty oraz bazy klientów, co przełoży się na większe przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Nie ulega zatem wątpliwości, że występuje związek ponoszonych wydatków (płaconych odsetek) z podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodami Spółki.

Co do drugiego z wymienionych warunków, Spółka wskazuje, że jej zapytanie dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek, które zostaną zapłacone lub skapitalizowane (a nie jedynie naliczonych) - zatem dla celów analizy niniejszego zagadnienia należy uznać go za również spełniony.

Mając na uwadze powyższe Spółka uważa, że odsetki od kredytu przejętego na podstawie umowy przejęcia długu wraz z aportem przedsiębiorstwa, naliczone do dnia aportu i zapłacone przez Spółkę/skapitalizowane po dniu aportu, będą stanowić dla niej koszty uzyskania przychodów. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, że naliczenie odsetek miało miejsce jeszcze przed dniem aportu, gdyż przepisy updop nie uzależniają możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych/skapitalizowanych odsetek od kredytów/pożyczek przejętych od innego podmiotu od daty ich naliczenia.

Potwierdzają to również organy podatkowe - dla przykładu można przywołać interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 maja 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-183/11/AK, której przedmiotem rozstrzygnięcia była możliwość zaliczenia przez podatnika, który przejął zobowiązanie z tytułu pożyczki od innego podmiotu na podstawie art. 519 Kodeksu cywilnego (a więc w sytuacji analogicznej do będącej przedmiotem niniejszego wniosku), odsetek naliczonych przed dniem przejęcie zobowiązania z tytułu pożyczki, do kosztów uzyskania przychodów. W interpretacji organ podatkowy uznał za prawidłowe następujące stanowisko sformułowane przez wnioskodawcę: Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy zauważyć, że w wyniku realizacji opisywanego scenariusza dojdzie jedynie do zamiany podmiotów udzielających pożyczki bez zmiany jej charakteru i warunków pierwotnego przeznaczenia. Biorąc pod uwagę powyżej wskazane przepisy Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku przejęcia zobowiązania (pożyczki) w zamian za przejęcie długu posiadanego przez Spółkę będzie ona uprawniona do zaliczenia wydatków z tytułu odsetek do kosztów uzyskania przychodów wedle zasad ogólnych. W konsekwencji Spółka uważa, że zasadne będzie zaliczenie do kosztów podatkowych zarówno odsetek naliczonych przed dniem przejęcia pożyczki, jak również odsetek naliczonych po dniu przejęcia pożyczki dopiero w momencie ich zapłaty przez Spółkę lub w momencie kapitalizacji.

Taki sam wniosek zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 11 stycznia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-1275/10/CzP, potwierdzając jako prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym w przypadku przejęcia zobowiązania (pożyczki) w zamian za przejęcie długu posiadanego przez Spółkę, będzie ona uprawniona do zaliczenia wydatków z tytułu odsetek do kosztów uzyskania przychodów wedle zasad ogólnych. W konsekwencji, Spółka uważa, że zasadne będzie zaliczenie do kosztów podatkowych zarówno odsetek naliczonych przed dniem przejęcia pożyczki, jak również odsetek naliczonych po dniu przejęcia pożyczki, dopiero w momencie ich zapłaty przez Spółkę lub w momencie kapitalizacji.

W kontekście przywołanych powyżej interpretacji należy podkreślić, że prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od przejętej pożyczki/kredytu, które zostały naliczone przed dniem ich przejęcia, jest uzasadnione tylko w sytuacji, gdy nie były one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez zbywcę. Jest to oczywiste w świetle powszechnie uznawanej zasady, że dany wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów tylko raz i tylko u jednego podatnika. Mając na uwadze, że przejęte przez Spółkę odsetki (wraz z zobowiązaniem głównym z tytułu kredytu/pożyczek) nie były zaliczone przez Wspólnika do kosztów uzyskania przychodów, uzasadnione jest twierdzenie, że powinny one stanowić koszt uzyskania przychodów w Spółce. Należy również podkreślić, że zaliczenie przedmiotowych odsetek do kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę jest tym bardziej zasadne, że to u niej - a nie Wspólnika - wystąpi związany z nimi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Z tego względu można uznać, że nie byłoby uzasadnione, by to Wspólnik zaliczył odsetki naliczone do dnia aportu do kosztów uzyskania przychodów - zaistniałaby bowiem wówczas sytuacja, w której koszt związany z działalnością przedsiębiorstwa stanowiłby koszty uzyskania przychodów u innego podatnika niż ten, który rozpoznałby przychód podatkowy związany z odsetkami i zobowiązaniem przypisanym do tego przedsiębiorstwa.

Na niedopuszczalność takiej sytuacji zwrócił uwagę m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 22 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2457/10, w którym uznał, że odsetki od zobowiązań przejętych na podstawie art. 519 Kodeksu cywilnego w związku z wniesieniem aportu w postaci przedsiębiorstwa powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów u nabywcy przedsiębiorstwa. W wyroku tym Sąd wyraźnie wskazał, że wydatki, które w świetle regulacji updop stanowiłyby koszty uzyskania przychodów u zbywcy przedsiębiorstwa (gdyby nie nastąpił jego aport), powinny stanowić koszty uzyskania przychodów u jego nabywcy, jeśli zostały przez niego faktycznie poniesione. Nie ma bowiem uzasadnienia dla sytuacji, w której wydatek obciążający w sensie ekonomicznym jeden podmiot jest zaliczany do kosztów uzyskania przychodów przez inny podmiot.

Nadto, należy wskazać, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 2320/13 wskazano, że jeśli wniesiony majątek służy osiągnięciu przychodu, to również powstające po dniu aportu koszty, związane z obsługą przejętych zobowiązań powinny, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) stanowić koszt podatkowy uzyskanych przychodów.

Mając zatem na uwadze, że odsetki spłacane od przejętego kredytu/pożyczek są nierozerwalnie związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez Spółkę od dnia aportu i ekonomiczny ciężar zapłaty odsetek obciąża właśnie ją, należy uznać, że to Spółka jest uprawniona do zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni, bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Z przepisu art. 15 ust. 1 updop, wynika zatem, że aby wydatki poniesione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik podejmując decyzję o poniesieniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych. W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozpatrywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W świetle powyższego, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,
• musi być definitywny, a więc bezzwrotny,
• musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• musi zostać właściwie udokumentowany,
• nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 updop.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 18 kwietnia 2016 r. udziałowiec Spółki z o.o., zawarł z Bankiem umowę o kredyt inwestycyjny. Kredyt został zaciągnięty na zakup udziałów Spółki z o.o. Dnia 13 czerwca 2016 r. Spółka z o.o. zawarła z ww. udziałowcem umowę przejęcia długu, tj. kredytu o którym mowa powyżej. Następnie, 8 września 2016 r., w zamian za aport prowadzonego przedsiębiorstwa, udziałowiec objął 880 udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki z o.o., który wzrósł o kwotę 440.000 zł. Należy zaznaczyć, że wartość udziałów w Spółce z o.o., objętych w zamian za aport przedsiębiorstwa odpowiadała wartości wniesionego przez udziałowca aportu w postaci przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.), osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu). Z istoty powyższego przepisu wynika, że podmiotom prawa cywilnego przyznano możliwość przejęcia długu. Należy jednak odróżnić skutki, jakie dana czynność prawna wywołuje na gruncie prawa cywilnego i na gruncie prawa podatkowego. Wejście – na gruncie prawa cywilnego – w określone prawa i obowiązki danego podmiotu może być wynikiem porozumienia zainteresowanych podmiotów. Na gruncie prawa podatkowego skutek taki ma miejsce wyłącznie w sytuacjach wskazanych przez ustawodawcę. Zatem, istnieje odrębność pomiędzy cywilnoprawnymi i podatkowoprawnymi skutkami dokonania czynności przyjęcia zobowiązania. Nie każda realizacja obowiązków cywilnoprawnych stanowi bowiem koszt uzyskania przychodów w rozumieniu updop. W konsekwencji, możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki z o.o. zapłaconych odsetek od kredytu przejętego od udziałowca, obwarowana jest przede wszystkim przesłankami wynikającymi z art. 15 ust. 1 updop.

Zgodnie z ogólną zasadą, wyrażoną w art. 15 ust. 1 updop, dla kwalifikacji prawnej wydatków na zapłatę odsetek, stanowiących koszty uzyskania przychodów, istotne znaczenie ma cel ich poniesienia, czyli przeznaczenie środków finansowych uzyskanych w drodze tego kredytu. Kwestią wstępną dla oceny możliwości uznania zapłaconych odsetek za koszty podatkowe jest zatem ustalenie związku przyczynowo - skutkowego, jak i gospodarczego pomiędzy ich zapłatą, a przychodami, jakie podatnik osiąga lub ma szansę osiągnąć, wydatkując środki pieniężne pochodzące z kredytu na dany cel. Jeżeli zatem, kredyt bankowy został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, to świadczenie uboczne, tj. np. odsetki od kredytu, można uznać jako poniesione w celu uzyskania przychodu.

W przedmiotowej sprawie, kredyt zaciągnięty przez udziałowca Spółki z o.o. nie był związany z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, które następnie zostało wniesione do Spółki z o.o. w formie aportu. Z opisu stanu faktycznego bezspornie wynika, że kredyt został przeznaczony na zakup udziałów Spółki z o.o.

Dokonując oceny skutków prawno-podatkowych przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, należy zauważyć, że nie można wiązać wydatków z tytułu spłaty odsetek od kredytu, przejętego na mocy art. 519 Kodeksu cywilnego, z przychodami z działalności gospodarczej (operacyjnej) Wnioskodawcy generowanymi przez majątek nabyty w formie aportu przedsiębiorstwa, bowiem kredyt nie był związany z działalnością wniesionego przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym wydatek poniesiony na spłatę odsetek od przedmiotowego kredytu, nie wykazuje związku przyczynowo - skutkowego z przychodami osiąganymi przez Wnioskodawcę. Tym samym, w świetle art. 15 ust. 1 updop, Wnioskodawca nie jest uprawniony do zaliczenia zapłaconych odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów oraz interpretacji indywidualnych, tutejszy organ wskazuje, że postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w odniesieniu do odmiennych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych, ponieważ dotyczyły sytuacji gdy przejmowane zobowiązania były związane z wnoszonym w formie aportu przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.