Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-332/12-4/ISN
z 30 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2012 r. (data wpływu 27 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu 18 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia towarów z Austrii na terytorium kraju jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przyjęcia do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów cła oraz wykazania w informacji podsumowującej nr NIP przedstawiciela podatkowego działającego w Austrii w imieniu Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz informacji podsumowującej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu 18 października 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, zarejestrowaną jako podatnik VAT UE. Spółka sprowadza towary z Korei, zakupując je od koreańskiej firmy X z Korei. Towary są sprowadzane do Austrii na terytorium Unii Europejskiej. Tam (Urząd Celny w Wiedniu) następuje odprawa celna i wprowadzenie towarów do obrotu na terytorium UE. Usługi logistyczne związane z importem organizuje austriacka firma (firma Y), której wyboru dokonuje firma X z Korei i wskazuje ją jako przedstawiciela podatkowego na fakturze handlowej dotyczącej zapłaty za towar z Korei. Austriacka firma Y uiszcza cło na terytorium Austrii i następnie obciąża Zainteresowanego poniesionymi kosztami cła. Zdaniem Wnioskodawcy, ma tu miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Spółka w związku z dokonywaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru otrzymuje następujące dokumenty:

1. fakturę handlową od firmy koreańskiej, na której wskazany jest przedstawiciel podatkowy, tj. austriacka firma Y, która dokonuje odprawy celnej na terytorium Austrii,
2. dokument potwierdzający zapłatę cła,
3. fakturę handlową od firmy Y, dotyczącą zapłaconego cła,
4. dokument przewozowy,
5. dokument SAD.
   
   

Po otrzymaniu powyższych dokumentów, w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, Spółka na podstawie art. 106 ust. 7 w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy o VAT, wystawia fakturę wewnętrzną oraz uzupełnia deklarację VAT-UE/B – Informacja o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów.

W uzupełnieniu do wniosku poinformowano, że:

• prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przechodzi na Wnioskodawcę na terytorium Austrii;
• towary służą działalności gospodarczej Zainteresowanego;
• faktura handlowa od kontrahenta koreańskiego potwierdza dokonanie dostawy towarów na rzecz Spółki, na fakturze tej jest ona wskazana jako odbiorca (consignee), a także jest określone miejsce przeznaczenia (final destination) – Wrocław, Poland;
• austriacka firma płaci w Austrii cło w imieniu Wnioskodawcy, a następnie Zainteresowany zwraca kwotę zapłaconego cła firmie Y;
• Spółka widnieje na dokumencie SAD jako importer towarów, jej dane (tj.: nazwa, adres, nr NIP) widnieją w pkt 8 dokumentu SAD i jest tam ona oznaczona jako „Empfänger” (odbiorca, co jest też tłumaczone jako importer);
• w związku z ewentualnym importem towarów na terytorium Austrii, Zainteresowany nie był zobowiązany do rejestracji tam do podatku od wartości dodanej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Zainteresowany prawidłowo postępuje uznając, że import towarów z Korei do Austrii, a następnie przesunięcie tych towarów do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów?
2. Czy wystawiając fakturę wewnętrzną Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że podstawą opodatkowania jest cło?
3. Czy w związku z powyższym, w części B deklaracji VAT-UE/B – Informacja o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towaru powinien znajdować się nr NIP kontrahenta, który jest przedstawicielem podatkowym Spółki i który jest umieszczony na fakturze handlowej wystawionej przez koreańską spółkę X, a także umieszczony na dokumencie SAD?
4. Czy też w części B deklaracji VAT-UE/B – Informacja o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów powinien znajdować się nr NIP kontrahenta widniejący na fakturze handlowej dotyczącej obciążenia za uiszczone przez austriacką firmę Y cło?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz. Powyższy przepis, w myśl ust. 2 powołanego artykułu, stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

z zastrzeżeniem art. 10.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W przedstawionym stanie faktycznym, towary są wysyłane z terytorium państwa członkowskiego na terytorium Polski. Nabywcą jest Wnioskodawca, tj. polska firma będąca podatnikiem podatku od towarów i usług. Firmą, od której towar jest bezpośrednio dostarczany na terytorium Polski, jest firma austriacka, która jest podatnikiem austriackiego podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, a w szczególności, na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, zakup od koreańskiego kontrahenta towaru, który zostaje dostarczony do Polski z terytorium Austrii od spółki austriackiej (tu nastąpił import), będzie traktowany jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Następnie Spółka, na podstawie art. 106 ust. 7 w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy o VAT, wystawia fakturę wewnętrzną przyjmując za podstawę opodatkowania:

1. kwotę za towar oraz
2. cło.
   
   

Zainteresowany ustalając podstawę opodatkowania, kieruje się brzmieniem art. 31 ust. 1, zgodnie z którym „podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić”. Ust. 2 pkt 1 wymienia zaś szczegółowo, co należy przyjąć jako podstawę opodatkowania:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku.
   
   

Spółka przyjęła zatem, że do podstawy opodatkowania zalicza się cło, gdyż jest to zgodne z powyższym artykułem.

Na koniec, Wnioskodawca, zgodnie z obowiązującym prawem, uzupełnia deklarację VAT-UE/B i w części B deklaracji umieszcza NIP kontrahenta – austriackiej firmy Y, która jest wskazana jako przedstawiciel podatkowy. Przedstawiciel podatkowy posiada jednak dwa nr NIP. Jeden z nich umieszcza na fakturze handlowej obejmującej cło, drugi zaś umieszcza na dokumencie SAD. NIP umieszczony na dokumencie SAD jest tożsamy z nr NIP wskazanym przez koreańską firmę X (na fakturze handlowej dla Zainteresowanego) dla przedstawiciela podatkowego. W związku z powyższym, Spółka zdecydowała się umieścić w części B deklaracji VAT-UE/B nr NIP widniejący na dokumencie SAD, gdyż jest to numer przedstawiciela podatkowego, dokonującego odprawy celnej na terytorium Austrii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy) tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski. Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Austrii, co oznacza, że ich importu dokonano na terytorium Austrii.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Ponadto, w świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1 ze zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno-podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Unii Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył towary handlowe od kontrahenta z Korei, co zostało udokumentowane fakturą. Towary są sprowadzane do Austrii i tam odbywa się ich odprawa celna oraz wprowadzenie do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, przez austriacką agencję celną działającą w imieniu Zainteresowanego, zarejestrowaną na terytorium Austrii. Spółka widnieje na dokumencie SAD jako importer towarów. Stamtąd towar trafia do Polski.

Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Austrii importem towarów, Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Austrii uzyskał status towaru wspólnotowego.

Tym samym Zainteresowany dla tej transakcji działał w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Austrii) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towar został zaimportowany przez Spółkę do Austrii w ramach prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej). Dalsze przemieszczenie przez Wnioskodawcę własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Austrii, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ustawy.

Reasumując, przemieszczanie własnych towarów (uprzednio zaimportowanych z Korei), z terytorium Austrii na terytorium Polski, stanowi dla Zainteresowanego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Zatem w tej części stanowisko Spółki uznano za prawidłowe.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (…).

Na mocy art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Z kolei w świetle regulacji art. 31 ust. 2 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Zgodnie z art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca nabywa towary handlowe od kontrahenta z Korei. Spółka otrzymuje fakturę handlową od podmiotu koreańskiego. Jak poinformował Zainteresowany, austriacka agencja celna pełniąca rolę przedstawiciela podatkowego płaci w jego imieniu cło, którym obciąża Wnioskodawcę.

Uwzględniając powyższe, za podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonanego przez Spółkę, należy przyjąć cenę nabycia tych towarów (koszt zakupu), a więc cenę określoną w fakturze wystawionej przez kontrahenta z Korei, który sprzedał Zainteresowanemu przedmiotowe towary. Tak określona podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku. A zatem, jako podstawę opodatkowania przedmiotowego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy przyjąć kwotę jaką Wnioskodawca jest obowiązany zapłacić kontrahentowi z Korei oraz cło uiszczone na terytorium Austrii w związku z importem towarów, będących następnie przedmiotem przemieszczenia.

Zainteresowany poinformował, iż wystawiając fakturę wewnętrzną za podstawę opodatkowania przyjmuje kwotę za towar oraz cło.

Tym samym stanowisko Spółki, w części dotyczącej podstawy opodatkowania, także należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przemieszczeniem towarów z Austrii do Polski, które wcześniej zostały zaimportowane przez Wnioskodawcę na terytorium Austrii. W takim przypadku dostawcą i nabywcą jest ten sam podmiot.

Jak wskazano, Spółkę na terytorium Austrii reprezentował ustanowiony tam przedstawiciel podatkowy – austriacka agencja celna, zarejestrowana na terytorium Austrii. Wnioskodawca wskazał ponadto, że przedstawiciel podatkowy posiada dwa nr NIP. Jeden z nich umieszcza na fakturze handlowej obejmującej cło, drugi zaś umieszcza na dokumencie SAD.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, który numer NIP austriackiej agencji celnej ma podać w informacji podsumowującej VAT-UE.

Zgodnie z postanowieniami art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej – zwanej dalej „informacjami podsumowującymi”.

Informacja podsumowująca – stosownie do art. 100 ust. 8 ustawy – powinna zawierać w szczególności następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 – w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
   
   

W informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest ono dokonywane.

W opisie sprawy wskazano, że Zainteresowanego reprezentował na terytorium Austrii ustanowiony tam przedstawiciel podatkowy. Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT UE, Wnioskodawca powinien wykazać jako kontrahenta przedstawiciela podatkowego z Austrii, podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka umieściła w części B deklaracji VAT-UE/B nr NIP widniejący na dokumencie SAD, gdyż jest to numer przedstawiciela podatkowego, dokonującego odprawy celnej na terytorium Austrii.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż formularz VAT-UE/B – Informacja o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, może być składany jedynie jako załącznik do formularza VAT-UE i wypełnia się go tylko w przypadku, gdy liczba kontrahentów (dostawców) przekracza liczbę wierszy przeznaczonych do ich wpisywania w części D formularza VAT-UE.

Zatem, jeżeli w przedmiotowej sprawie liczba kontrahentów przekroczyła liczbę wierszy przeznaczonych do ich wpisania w części D formularza VAT-UE, Zainteresowany powinien umieścić numer NIP widniejący na dokumencie SAD (numer przedstawiciela podatkowego, dokonującego odprawy celnej na terytorium Austrii) w informacji podsumowującej VAT-UE/B.

Natomiast w sytuacji, gdy liczba kontrahentów (dostawców) nie przekroczyła liczby wierszy przeznaczonych do ich wpisywania w części D formularza VAT-UE, Wnioskodawca powinien umieścić numer NIP widniejący na dokumencie SAD (numer przedstawiciela podatkowego, dokonującego odprawy celnej na terytorium Austrii) w informacji podsumowującej VAT-UE.

Tym samym stanowisko Spółki w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ pragnie poinformować, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnymi pytaniami prawnymi, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tej ustawy, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę we wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono w oparciu o informacje przedstawione przez Zainteresowanego. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.