Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.148.2017.1.JK2
z 27 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych w oparciu o umowy na tzw. „annuity” (ubezpieczenie rentowe, renta dożywotnia) - jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do kwalifikacji źródła przychodu,
  
• nieprawidłowe – w odniesieniu do prawa do odliczenia podatku zapłaconego w USA.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymania w oparciu o umowy na tzw. „Annuity” (ubezpieczenie rentowe, renta dożywotnia).

We wniosku złożonym przez przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni oraz jej matka otrzymały w 2016 r. przychód z USA wypłacony przez amerykańską organizację TIAA (Teachers Insurance and Annuity Association - Nauczycielskie Towarzystwo Ubezpieczeń i Rent) należne im po zmarłym ojcu (dla Wnioskodawczyni) i mężu (dla matki Wnioskodawczyni) obywatelu polskim, który w latach dziewięćdziesiątych XX w. przez kilka lat pracował jako pracownik naukowy na dwóch uniwersytetach w USA. W trakcie pobytu w USA zmarły przystąpił do dwóch pracowniczych programów emerytalnych oferowanych zatrudnionym na tych uniwersytetach. W ramach tych programów zawarł z TIAA (Nauczycielskim Towarzystwem Ubezpieczeń i Rent) umowy na tzw. annuity (ubezpieczenie rentowe, renta dożywotnia). Na mocy tych umów składki wpłacane na konta zmarłego były dzielone pomiędzy dwa konta: TIAA Traditional czyli tzw. fixed annuity (renta stała, o gwarantowanej wysokości powiększonej o ewentualne odsetki) i CREF (College Retirement Equities Fund - Uczelniany Akcyjny Fundusz Emerytalny) czyli tzw. variable annuity (renta zmienna, tzn. zależna od dochodów z inwestowania składek).

TIAA (Nauczycielskie Towarzystwo Ubezpieczeń i Rent) jest to towarzystwo ubezpieczeniowe o charakterze organizacji non-profit (nienależące do państwa), oferujące ubezpieczenia na życie i rentowe dla pracowników edukacji, we współpracy z amerykańskimi uczelniami i instytutami badawczymi za pośrednictwem oferowanych przez te instytucje pracowniczych programów emerytalnych. W ramach tych programów emerytalnych składki są wnoszone przez osobę zatrudnioną oraz przez zatrudniającą ją uczelnię lub instytut. Gromadzone przez TIAA środki są inwestowane, a następnie wypłacane pracownikom po uzyskaniu przez nich określonego wieku (jednak nie później niż w 71 roku życia) okresowo w częściach do końca życia ubezpieczonego, przez zdefiniowany przez niego okres, lub też jednorazowo w całości (a w razie ich śmierci - wypłacane wskazanym beneficjentom).

Całość należnych Wnioskodawczyniom środków została pomniejszona o podatek amerykański w wysokości 30% całej kwoty (jako Non-Resident Alien Tax - podatek od dochodów osób niebędących obywatelami USA ani niebędących rezydentami tego kraju) i wypłacona w 2016 r.

Wnioskodawczyniom w równych częściach w postaci przelewów kwot w dolarach amerykańskich na rachunki walutowe w polskim banku. Według otrzymanych przez Wnioskodawczynie formularzy z Urzędu Skarbowego w USA przychód ten został zakwalifikowany jako przychód z „emerytur, rent dożywotnich (ubezpieczeń rentowych), alimentów, i/lub składek ubezpieczeniowych" (ang. pensions, annuities, alimony and/or insurance premiums).

Wnioskodawczynie są obywatelkami polskimi, przez cały 2016 rok miały miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i nigdy nie uzyskiwały żadnych innych przychodów z zagranicy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy świadczenia wypłacone Wnioskodawczyniom przez TIAA (Nauczycielskie Towarzystwo Ubezpieczeń i Rent) z siedzibą w USA stanowią przychód z tzw. „innych źródeł” wskazanych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy podatek potrącony w USA podlega zaliczeniu na poczet podatku w Polsce, zgodnie z art. 20 ust. 1 umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych, świadczenia z pracowniczych programów emerytalnych w USA stanowią przychód z „innych źródeł" (art. 20 ust. 1 ustawy) a od podatku wyliczonego zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy (skala podatkowa) Wnioskodawczynie mają prawo odliczyć podatek zapłacony w USA, zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy i art. 20 ust. 1 umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania.

Uzasadnienie

Zdaniem Wnioskodawczyń, na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle natomiast art. 4a ww. ustawy powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W podatku dochodowym od osób fizycznych istotne jest odpowiednie przyporządkowanie uzyskiwanych dochodów do określonego źródła przychodów zawartego w art. 10 ust. 1 ustawyo PIT.

Klasyfikacja źródła przychodów

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z tzw. "innych źródeł" uważa się w szczególności m.in. kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Katalog przychodów z tzw. "innych źródeł" jest katalogiem otwartym, w jego skład wchodzą więc wszelkie przychody, których nie można zakwalifikować do pozostałych źródeł przychodów wskazanych w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawczyń, taka właśnie sytuacja występuje w przedstawionym stanie faktycznym. Dochody te nie pochodzą w szczególności ze źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 (stosunek pracy, emerytury i renty) i pkt 7 ustawy o PIT (przychody z kapitałów pieniężnych). Nie są one bowiem świadczeniami emerytalnymi lub rentowymi Wnioskodawczyń, ponieważ nie są one wypłacane ze środków publicznych w ramach amerykańskiego systemu ubezpieczeń społecznych (tzw. Social Security Service) oraz nie są one wypłacane osobie objętej zabezpieczeniem społecznym (ubezpieczonemu), lecz córce i małżonce takiej osoby. Dochody te nie są również przychodami w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy (przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych), ponieważ w świetle ustawy o PIT do tej kategorii nie zalicza się przychodów z tytułu udziału w funduszach emerytalnych.

Z art. 5a pkt 14 ustawy o PIT wynika, że fundusze kapitałowe są to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 9 ustawy o funduszach inwestycyjnych, funduszem zagranicznym jest fundusz inwestycyjny otwarty lub spółka inwestycyjna z siedzibą w państwie członkowskim UE prowadzące działalność zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe. Fundusz amerykański, o którym mowa w niniejszym wniosku nie jest więc funduszem zagranicznym w rozumieniu ustawy o Funduszach inwestycyjnych, a tym samym nie jest funduszem kapitałowym, o którym mowa w ustawie o PIT.

Zgodnie więc z regulacją zawartą w ustawie o PIT, osiągane przez Wnioskodawczynie przychody zagraniczne należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Jednocześnie będą one podlegały opodatkowaniu (na zasadach właściwych dla tego źródła przychodów), o ile nie zostały one zwolnione od podatku przez art. 21 ust. 1 ustawy o PIT oraz o ile odpowiednia umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta przez Polskę nie stanowi inaczej. Prawidłowość powyższej klasyfikacji dochodów do „innych źródeł” potwierdza m. in. interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2013 r. Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-232/10/13-5/S/MK, która wydana została w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2013 r., sygn. II FSK 1869/11.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178, dalej: Umowa) nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń emerytalnych ani ubezpieczeń rentowych (annuties) oraz świadczeń otrzymywanych po śmierci osób uprawnionych do świadczeń emerytalnych lub innych podobnych świadczeń (z wyjątkiem emerytur i rent otrzymywanych z funduszów publicznych z tytułu pełnionych poprzednio funkcji rządowych - jednak tego rodzaju emerytury, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczynie nie otrzymują). W konsekwencji, wypłata z amerykańskich programów emerytalnych otrzymana przez Wnioskodawczynie podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z przedstawionymi poniżej postanowieniami art. 5 Umowy ("Ogólne zasady opodatkowania").

Z art. 5 ust. 1 Umowy wynika, że osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce może być opodatkowana także w USA z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł położonych w USA i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w Umowie. Z kolei art. 5 ust. 2 Umowy stanowi, źe postanowienia Umowy nie będą w żaden sposób ograniczały możliwości stosowania wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo, lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 3 Umowy, bez względu na postanowienia Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Polska może, co do zasady, opodatkować obywatela polskiego lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, tak jakby Umowa nie weszła w życie.

W związku z powyższym, świadczenia zagraniczne, które nie zostały na podstawie jakiegokolwiek artykułu Umowy wprost wyłączone z możliwości opodatkowania w Polsce, mogą być w opodatkowane polskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bez względu na ewentualne opodatkowanie tych świadczeń w USA. W konsekwencji, Polska jako państwo, w którym Wnioskodawczynie posiadają rezydencję podatkową (miejsce zamieszkania dla celów podatkowych), również ma prawo opodatkować (lub zwolnić z opodatkowania) uzyskiwane przez nią przychody pochodzące ze źródeł położonych w USA, tj. z Nauczycielskiego Towarzystwa Ubezpieczeń i Rent.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 Umowy Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych. Jest to metoda unikania podwójnego opodatkowania zwana również metodą proporcjonalnego odliczenia.

Sposób zastosowania tej metody do wyliczenia podatku przedstawia art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Wskazane przepisy umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że otrzymane przez Wnioskodawczynie świadczenia z funduszy emerytalnych USA, które zostały opodatkowane w Stanach Zjednoczonych podlegają również opodatkowaniu w Polsce. Jednakże, zgodnie z art. 20 ust. 1 Umowy i art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od obliczonego od łącznej sumy dochodów podatku Wnioskodawczynie odliczą kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w USA.

Tym samym świadczenia z pracowniczych programów emerytalnych w USA stanowią przychód z „innych źródeł” (art. 20 ust. 1 ustawy) a od podatku wyliczonego zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy (skala podatkowa) Wnioskodawczynie mają prawo odliczyć podatek zapłacony w USA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do kwalifikacji źródła przychodu,
  
• prawidłowe odniesieniu do prawa do odliczenia podatku zapłaconego w USA.
  
  
  

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polską Rzeczypospolitą Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o umknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz 178) osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tyko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszą Umowie.

Stosownie do art. 20 ust. 1 umowy, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nich ograniczeniach (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Jednocześnie stosownie do art. 5 ust. 2 umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
   
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

W świetle powyższego, dochód uzyskany przez Zainteresowane ze Stanów Zjednoczonych z tytułu wypłaty środków zgromadzonych na indywidualnych kontach rentowych prowadzonych przez towarzystwo ubezpieczeniowe na podstawie umowy na tzw. annuity (ubezpieczenie rentowe, renta dożywotnia) podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i Stanach Zjednoczonych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zasadniczą kwestią do rozstrzygnięcia jest ustalenie do jakiego źródła przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zaliczyć wypłacone Wnioskodawczyniom świadczenia.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta - pkt 1;
  
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) – pkt 7;
  
• inne źródła – pkt 9.
  
  

Zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów z tzw. "innych źródeł" jest katalogiem otwartym, w jego skład wchodzą więc wszelkie przychody, których nie można zakwalifikować do pozostałych źródeł przychodów wskazanych w art. 10 ust. 1 ww. ustawy.

Jak słusznie zauważają Zainteresowane, dochody przez nie uzyskane nie pochodzą ze źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 (stosunek pracy, emerytury i renty) i pkt 7 omawianej ustawy (przychody z kapitałów pieniężnych). Nie są one bowiem świadczeniami emerytalnymi lub rentowymi Zainteresowanych, ponieważ nie są one wypłacane ze środków publicznych w ramach amerykańskiego systemu ubezpieczeń społecznych oraz nie są one wypłacane osobie objętej zabezpieczeniem społecznym (ubezpieczonemu), lecz córce i małżonce takiej osoby.

Dochody te nie są również przychodami w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy (przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych), ponieważ w świetle ustawy do tej kategorii nie zalicza się przychodów z tytułu udziału w funduszach emerytalnych.

Zgodnie z art. 5a pkt 14 ww. ustawy wynika, że fundusze kapitałowe są to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że świadczenia zostały wypłacone przez towarzystwo ubezpieczeniowe, z którym zmarły ubezpieczony zawarł umowę na tzw. annuity (ubezpieczenie rentowe, renta dożywotnia) w ramach dwóch pracowniczych programów emerytalnych, do których przystąpił zmarły ubezpieczony. Ponadto Zainteresowane wskazują we wniosku, że fundusz amerykański nie jest funduszem zagranicznym w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych, a tym samym nie jest funduszem kapitałowym, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem osiągnięte przez Zainteresowane przychody z USA należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanych w zakresie kwalifikacji źródła przychodu jest prawidłowe.

Jednocześnie, do dochodów z tytułu świadczeń otrzymanych ze Stanów Zjednoczonych może mieć zastosowanie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.
   
   

W świetle przepisu art. 24 ust. 15 ww. ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 15a ww. ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych przepisów, w którą świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:

1. ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo
2. równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik - jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu ubezpieczeń.
   
   

Aby zatem stwierdzić, czy otrzymany przez Wnioskodawczynie dochód może podlegać zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy, w pierwszej kolejności należy ustalić jaki charakter mają świadczenie pieniężne annuity (ubezpieczenie rentowe, renta dożywotnia).

Należy wskazać, że zgodnie z art. 829 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1. przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku,
2. przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków - uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.
   
   

Z przedstawionego przepisu wynika, że umowy annuity (ubezpieczenie rentowe, renta dożywotnia) są formą ubezpieczenia osobowego.

W tym miejscu należy stwierdzić, że umowy annuity są formą ubezpieczenia osobowego, które przewiduje wypłatę ubezpieczonemu renty dożywotniej a uposażonemu w razie śmierci ubezpieczonego, jednorazowego świadczenia w wysokości zgromadzonych środków pieniężnych.

W związku z powyższym, otrzymane przez Zainteresowane środki bez wątpienia mieszczą się w zakresie zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

W dalszej kolejności należy zbadać, czy nie jest spełniony wyjątek wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. b) omawianej ustawy.

Zatem treść art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. b) ww. ustawy wyłącza ze zwolnienia od podatku kwoty otrzymane z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi oraz kwoty otrzymane z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie zawartą na podstawie odrębnych przepisów.

Przepis art. 24 ust. 15 i 15a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma jednak zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ to nie Zainteresowane inwestowały składkę ubezpieczeniową, tylko zmarły ubezpieczony, który wskazał Zainteresowane jako osoby uprawnione do otrzymania sumy ubezpieczenia. Dyspozycja przepisu jasno wskazuje, że ów szczególny sposób ustalenia dochodu do opodatkowania dotyczy osób, które były inwestorami składek na podstawie zawartej przez siebie umowy. O inwestowaniu składki nie może być natomiast mowy w przypadku Zainteresowanych, gdyż Zainteresowane jako uprawnione otrzymały jedynie sumę ubezpieczenia przypadającą po zmarłym ubezpieczonym. Skutkuje to tym, że otrzymane kwoty nie stanowią dla Zainteresowanych dochodu z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi jak również z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie.

W świetle powyższego, otrzymana przez Zainteresowane kwota zwolniona jest od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Zainteresowane nie będą zobowiązane do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania środków pieniężnych z ww. świadczenia.

Stanowisko Wnioskodawczyń w zakresie prawa do odliczenia podatku zapłaconego w USA jest nieprawidłowe, ze względu na fakt, że świadczenia otrzymane z USA są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, a zatem nie ma potrzeby stosowania metody unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. 20 umowy polsko-amerykańskiej w zw. z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalającej na odliczenie podatku zapłaconego w USA.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.