Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.71.2017.1.OA
z 1 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Lider Konsorcjum) zawarł w 2016 roku umowę konsorcjum z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (Partner Konsorcjum). Uczestnicy konsorcjum zawarli tą umowę na czas określony w celu wspólnego udziału w przedsięwzięciu związanym z uczestnictwem w zamówieniu sketorowym ogłoszonym przez inwestora (elektrociepłowni zwanej dalej Inwestorem) w przedmiocie świadczenia usług utrzymania ruchu urządzeń na węzłach: kotłowni kotłów parowych, kotłowni kotłów wodnych EC, kotłowni kotłów parowych oraz filtrów wodnych w EC i w przypadku przyjęcia przez Inwestora oferty uczestników konsorcjum, w celu wykonania przedmiotu umowy zawartej w związku z tym przedsięwzięciem. Celem działalności zawiązanego konsorcjum było m.in. podpisanie przez Wnioskodawcę (jako Lidera Konsorcjum) w imieniu i na rzecz uczestników konsorcjum umowy z Inwestorem w zakresie określonym przez warunki przetargowe. W umowie konsorcjum ustalono, że Wnioskodawca jako Lider Konsorcjum będzie mieć zadania, do których będzie należeć w szczególności:

1. reprezentowanie konsorcjum we wszystkich sprawach dotyczących zawartej umowy z Inwestorem, bez prawa zawierania odrębnych umów, jak i aneksów bez pozostałych uczestników konsorcjum;
2. ustalanie w porozumieniu z kontrahentami, w tym także z Inwestorem, szczegółów dotyczących wykonania przedmiotu umowy w przypadku, gdy szczegóły te nie będą wynikać z tej umowy;
3. odbieranie za uczestników konsorcjum korespondencji pocztowej dotyczącej przedmiotu umowy;
4. realizowanie innych czynności, które okażą się niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania Konsorcjum ustalone za porozumieniem wszystkich uczestników konsorcjum.
   
   

Zgodnie z postanowieniami umowy konsorcjum Wnioskodawca, jako Lider Konsorcjum dokonywać miał zapłaty na rzecz Partnera Konsorcjum za wykonane przez Partnera prace w terminie 3 dni kalendarzowych od daty wpływu należności na jej rachunek od Inwestora. Podstawę do zapłaty Partnerowi Konsorcjum stanowić będą wystawione przez niego faktury po protokolarnym odbiorze prac przez przedstawicieli Inwestora i uzgodnieniu przez uczestników konsorcjum, czyli Lidera Konsorcjum i Partnera Konsorcjum wysokości należności przysługujących każdemu z nich w oparciu o załącznik cenowy wynikający ze złożonej oferty Konsorcjum. Uczestnicy konsorcjum ustalili, że siedzibą zawiązanego konsorcjum jest siedziba Wnioskodawcy. Za datę początkową działalności konsorcjum ustalono dzień 1 czerwca 2016 r.

W dniu 12 maja 2016 r. została zawarta umowa pomiędzy Inwestorem a uczestnikami zawartego konsorcjum dotycząca usług utrzymania ruchu urządzeń na węzłach: kotłowni kotłów parowych, kotłowni kotłów wodnych w elektrociepłowni, kotłowni kotłów parowych oraz filtrów workowych w elektrociepłowni. Podpisanie umowy nastąpiło w imieniu uczestników konsorcjum przez Lidera Konsorcjum. Realizacja umowy rozpoczęła się przez członków konsorcjum w dniu 1 czerwca 2016 r., a zakończenie umowy ma nastąpić w dniu 31 maja 2018 r. W umowie wskazano, że Lider Konsorcjum oświadcza, że jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym pod numerem NIP. Zgodnie z umową to Lider Konsorcjum wystawia faktury dla Inwestora za prace zrealizowane przez uczestników konsorcjum. Takie rozliczanie prac, tj. przez Lidera Konsorcjum z Inwestorem, a następnie fakturowanie pomiędzy Liderem Konsorcjum oraz Partnerem Konsorcjum przewiduje również wspomniana umowa konsorcjum.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. doszło do nowelizacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług ustawą z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Wspomniana nowelizacja wprowadziła mechanizm tzw. „odwróconego obciążenia” na usługi/roboty budowlane wymienione w pozycjach 2-48 załącznika numer 14 do ustawy z 2004 r. Dodać należy, że prace wykonywane przez Lidera Konsorcjum, jak i Partnera Konsorcjum, w ramach umowy z Inwestorem z 12 maja 2016 r., są wymienione w pozycjach załącznika numer 14 do ustawy z 2004 r.

Lider Konsorcjum oraz Partner Konsorcjum są podatnikami czynnymi VAT. Oba podmioty nie są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z tak określonym stanem faktycznym pojawia się pytanie czy wprowadzony z dniem 1 stycznia 2017 r. mechanizm „odwróconego obciążenia” na usługi budowlane obejmuje rozliczenie - zgodnie z tym mechanizmem - podatku VAT przez Lidera Konsorcjum w zakresie prac wykonywanych przez Partnera Konsorcjum? Partner Konsorcjum wykonuje usługi budowlane dla Inwestora, jednak zapłata za te usługi - zgodnie z zawartymi umowami - dokonywana jest przez Lidera Konsorcjum, a nie Inwestora.

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2017 r. w rozliczeniach pomiędzy Liderem Konsorcjum (Wnioskodawcą) a Partnerem Konsorcjum (osobą fizyczną, która zawarła umowę konsorcjum z Wnioskodawcą) w zakresie robót budowlanych wskazanych w punktach 2-48 załącznika numer 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług należy stosować mechanizm tzw. „odwrotnego obciążenia” wskazany w treści art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. lh w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

Artykuł 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z 2004 r. stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Zgodnie z treścią artykułu 15 ustawy o podatku od towarów i usług:

1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
3. Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:
   1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.);
   2. (uchylony);
   3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

• 3a) Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

• 3b) Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, właściwego dla osoby prawnej podatnikami mogą być również jednostki organizacyjne osoby prawnej, będącej organizacją pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 239 i 395) prowadzące działalność gospodarczą, jeżeli samodzielnie sporządzają sprawozdanie finansowe.

• 3c) Sprzedażą dokonywaną przez podatników, o których mowa w ust. 3b, jest także odpłatne przekazywanie towarów oraz świadczenie usług pomiędzy jednostkami organizacyjnymi wchodzącymi w skład osoby prawnej.

4. W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.
6. Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
   
   

Artykuł 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług stanowi: W przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Stosowanie zaś do artykułu 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług: W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W ocenie Wnioskodawcy, sposób rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą oraz Partnerem Konsorcjum uregulowany w umowie konsorcjum, a także pomiędzy Inwestorem oraz Liderem Konsorcjum, czyli Wnioskodawcą pozwala przyjąć, że to Lider Konsorcjum jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego. Partner Konsorcjum nie uczestniczy bowiem w rozliczeniach pomiędzy Inwestorem a Liderem Konsorcjum. Dopiero na skutek dalszego stosunku prawnego tj. umowy konsorcjum następuje rozliczenie prac wykonanych przez Partnera Konsorcjum w związku z umową z dnia 12 maja 2016 r. Inwestor nie dokonuje zapłaty za prace Partnerowi Konsorcjum tylko płaci wyłącznie Liderowi Konsorcjum. Natomiast rozliczenie prac pomiędzy Liderem Konsorcjum a Partnerem Konsorcjum następuje w późniejszym terminie i odbywa się to - zgodnie z postanowieniami umowy konsorcjum. Zgodnie z umową konsorcjum Wnioskodawca, jako Lider Konsorcjum dokonuje zapłaty na rzecz Partnera Konsorcjum za wykonane przez Partnera Konsorcjum prace w terminie 3 dni kalendarzowych od daty wpływu należności na jej rachunek Lidera Konsorcjum od Inwestora. Podstawę do zapłaty Partnerowi Konsorcjum stanowią wystawione przez niego faktury po protokolarnym odbiorze prac przez przedstawicieli Inwestora i uzgodnieniu przez uczestników konsorcjum, czyli Lidera Konsorcjum i Partnera Konsorcjum wysokości należności przysługujących każdemu z nich w oparciu o załącznik cenowy wynikający ze złożonej oferty Konsorcjum. Ten sposób rozliczeń zawarty w umowie konsorcjum - zdaniem Wnioskodawcy - pozwała przyjąć, że Partner Konsorcjum jest „podwykonawcą” w rozumieniu artykułu 17 ust. lh ustawy o podatku od towarów i usług. Przede wszystkim dlatego, że określenie wykonanych przez Partnera Konsorcjum prac oraz ich wycena - następuje - po uzgodnieniach dokonanych z Liderem Konsorcjum i odwołaniem się do załączników cenowych wynikających z zawartej przez nich umowy konsorcjum. Dodatkowo Inwestor nie rozlicza wykonanych prac bezpośrednio z Partnerem Konsorcjum, ale z Liderem Konsorcjum. Tak ułożony stosunek prawny pozwala przyjąć, że pomiędzy Liderem Konsorcjum oraz Partnerem Konsorcjum jest stosunek obligacyjny pozwalający przyjąć, że Partner Konsorcjum jest „podwykonawcą” w rozumieniu wskazanego przepisu art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym Partner Konsorcjum nie rozlicza podatku należnego stosownie do treści artykułu 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie prac wskazanych w treści poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.