Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.71.2017.2.RS
z 9 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 7 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W listopadzie 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała wiadomość z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych (Social Security Administration) Stanów Zjednoczonych Ameryki w B., że od listopada 2011 r. ma przyznane świadczenie małżeńskie. Świadczenie to jest zasiłkiem dla Wnioskodawczyni z tytułu pracy małżonka w USA, gdzie był ubezpieczony i płacił podatki. Wnioskodawczyni w USA była jedynie 5 tygodni w 2003 r., nie pracowała i nie była tam ubezpieczona.

Świadczenie małżeńskie wypłacono Jej jednorazowo za okres od listopada 2011 r. do listopada 2012 r. i jest nadal wypłacane co miesiąc do Banku. Bank od przedmiotowego świadczenia nie pobiera składki na ubezpieczenie zdrowotne i zaliczek na podatek dochodowy. Składkę zdrowotną Bank pobiera jedynie z emerytury męża.

Zgodnie z informacją Biura Świadczeń Federalnych Generalnego Konsulatu USA w K. z dnia 14 listopada 2012 r., 85% świadczenia małżeńskiego jest opodatkowane w USA w wysokości 30%, tj. 25,5% od całkowitej kwoty świadczenia i podatek jest potrącany w USA automatycznie z każdorazowej wypłaty za bieżące miesiące.

Wnioskodawczyni rozlicza się wraz z mężem w Urzędzie Skarbowym w D.

Świadczenie małżeńskie jest odpowiednikiem świadczenia rodzinnego w rozumieniu polskich przepisów, otrzymywanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłacane Wnioskodawczyni świadczenie małżeńskie podlega opodatkowaniu i rozliczeniu w urzędzie skarbowym w Polsce? Jeśli tak, to na jakiej podstawie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wypłacane przez USA świadczenie małżeńskie zostało przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA i jest odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych, które powinno być zwolnione w Polsce z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego nie powinno być uwzględniane w zeznaniach podatkowych. Ponadto zdaniem Wnioskodawczyni, po uznaniu prawidłowości wniosku i po złożeniu korekty zeznań podatkowych za lata 2012-2016 powinna otrzymać zwrot podatku zapłaconego od ww. świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w listopadzie 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała wiadomość z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych (Social Security Administration) Stanów Zjednoczonych Ameryki w B., że od listopada 2011 r. ma przyznane świadczenie małżeńskie. Świadczenie to jest zasiłkiem dla Wnioskodawczyni z tytułu pracy małżonka w USA, gdzie był ubezpieczony i płacił podatki. Wnioskodawczyni w USA była jedynie 5 tygodni w 2003 r., nie pracowała i nie była tam ubezpieczona.

Świadczenie małżeńskie wypłacono Jej jednorazowo za okres od listopada 2011 r. do listopada 2012 r. i jest nadal wypłacane co miesiąc do Banku. Bank od przedmiotowego świadczenia nie pobiera składki na ubezpieczenie zdrowotne i zaliczek na podatek dochodowy. Składkę zdrowotną Bank pobiera jedynie z emerytury męża.

Zgodnie z informacją Biura Świadczeń Federalnych Generalnego Konsulatu USA w K. z dnia 14 listopada 2012 r., 85% świadczenia małżeńskiego jest opodatkowane w USA w wysokości 30%, tj. 25,5% od całkowitej kwoty świadczenia i podatek jest potrącany w USA automatycznie z każdorazowej wypłaty za bieżące miesiące.

Wnioskodawczyni rozlicza się wraz z mężem w Urzędzie Skarbowym w D.

Świadczenie małżeńskie jest odpowiednikiem świadczenia rodzinnego w rozumieniu polskich przepisów, otrzymywanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy – postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej – bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 14 maja 2014 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 15 maja 2014 r. do 31 marca 2016 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2016 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie małżeńskie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy świadczenie to stanowi odpowiednik świadczenia rodzinnego w rozumieniu polskich przepisów przyznany na podstawie regulacji obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występował i nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczeń.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni ma możliwość złożenia korekty zeznań w tym zakresie za lata 2012-2016.

Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 ww. Ordynacji podatkowej).

Z kolei, w myśl art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Stosownie do art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Zgodnie z art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej, uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

W myśl zaś art. 75 § 3 cyt. ustawy, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Stosownie do art. 75 § 4 Ordynacji podatkowej jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości, organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji stwierdzającej nadpłatę. W takim przypadku korekta wywołuje skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.