Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.36.2017.2.JNa
z 26 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2017 r. (data wpływu 17 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 23 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług czyszczenia kanałów wentylacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług czyszczenia kanałów wentylacyjnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 23 maja 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje między innymi usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych (PKD 81.22.Z; PKWiU 81.22.12 – usługi sprzątania specjalistycznego). Do wykonania usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych używa specjalistycznego sprzętu – urządzenia, które po wprowadzeniu do przewodów wentylacyjnych czyści je za pomocą nylonowych szczotek. Aby wykonać usługę czyszczenia kanałów wentylacyjnych Wnioskodawca musi w istniejących przewodach wentylacyjnych wykonać otwory rewizyjne przez które wprowadza do wnętrza przewodów urządzenie czyszczące (otworów nie wykonuje jeśli już istnieją). Po wyczyszczeniu przewodów wentylacyjnych na powstałe otwory Wnioskodawca montuje klapy rewizyjne zakupione przez siebie (materiały do usług). Aktualnie wykonuje on usługę czyszczenia kanałów wentylacyjnych jako podwykonawca firmy, która wykonuje instalację wentylacyjną w budowanym obiekcie. Za wykonaną usługę czyszczenia wentylacji wraz z montażem klap rewizyjnych, w miesiącu styczniu Wnioskodawca wystawił fakturę doliczając 23% VAT. Zleceniodawca twierdzi stanowczo, że wykonaną przez Wnioskodawcę usługę (a na pewno montaż klap rewizyjnych) powinien on potraktować jako usługę budowlaną (PKWiU 43.39.19.0 roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowane; PKD 43.39.Z) i w związku z tym wystawić fakturę na zasadzie odwrotnego obciążenia. Zdaniem Zleceniodawcy, wykonana przez Wnioskodawcę usługa jest tylko częścią wykonanej przez niego usługi budowlanej (montażu instalacji wentylacyjnej).

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Świadczone czynności czyszczenia kanałów wentylacyjnych nie mieszczą się w zakresie czynności opisanych w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.),
2. Świadczone usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych nie dotyczą budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w § 3 rozporządzenia Ministerstwa Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839),
3. Wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia przedmiotowych usług czyszczenia kanałów wentylacyjnych nie przekracza 50% tej podstawy,
4. Przedmiotowe usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych nie są wykonywane w mieszkaniach lub budynkach mieszkalnych jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług,
5. Wnioskodawca wykonuje usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych w obiektach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w Dziale: (122 – budynki biurowe, 123 – budynki handlowo-usługowe, 1251 – budynki przemysłowe, 1264 – budynki szpitali i zakładów opieki medycznej, 1265 – budynki kultury fizycznej).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo została zastosowana stawka VAT 23%, czy też należało rozliczyć VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia? Zgodnie bowiem z dyrektywą 112, odwrotne obciążenie może mieć zastosowanie do dostawy prac budowlanych, w tym prac obejmujących naprawę, porządkowanie, konserwację, przebudowę i rozbiórkę nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak już zostało wspomniane, faktura za wykonane usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych w miesiącu styczniu została wystawiona na stawce 23% (PKWiU 81.22.12). Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo. Dla Zleceniodawcy będzie on wystawiać jeszcze przynajmniej jedną fakturę, więc chciałby mieć pewność czy stosuje właściwą stawkę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje m.in. usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych (PKWiU 81.22.12 – usługi sprzątania specjalistycznego). Do wykonania usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych używa specjalistycznego sprzętu – urządzenia, które po wprowadzeniu do przewodów wentylacyjnych czyści je za pomocą nylonowych szczotek. Po wyczyszczeniu przewodów wentylacyjnych na powstałe otwory Wnioskodawca montuje klapy rewizyjne zakupione przez siebie (materiały do usług). Aktualnie wykonuje on usługę czyszczenia kanałów wentylacyjnych jako podwykonawca firmy, która wykonuje instalację wentylacyjną w budowanym obiekcie. Za wykonaną usługę czyszczenia wentylacji wraz z montażem klap rewizyjnych, w miesiącu styczniu Wnioskodawca wystawił fakturę doliczając 23% VAT. Ma wątpliwości, czy prawidłowo zastosował stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23%, czy też powinien rozliczyć VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy dana usługa jest świadczona przez podwykonawcę. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Wnioskodawca wskazał, że świadczone usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych klasyfikuje pod symbolem PKWiU 81.22.12 – usługi sprzątania specjalistycznego. Natomiast w załączniku nr 14 do ustawy nie zostały wymienione ww. usługi sprzątania specjalistycznego.

Zatem skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę. W związku z powyższym, świadczone usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych nie wpisują się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa (zleceniodawcę).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno jednak w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W myśl art. 41 ust. 12 – stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak stanowi § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839) – zwanego dalej rozporządzeniem – stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   – w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
   
   

Wnioskodawca wskazał, że świadczone czynności czyszczenia kanałów wentylacyjnych nie mieszczą się w zakresie czynności opisanych w art. 41 ust. 12 ustawy. Wnioskodawca wykonuje usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych w obiektach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w Dziale: (122 – budynki biurowe, 123 – budynki handlowo-usługowe, 1251 – budynki przemysłowe, 1264 – budynki szpitali i zakładów opieki medycznej, 1265 – budynki kultury fizycznej). Świadczone usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych nie dotyczą budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w § 3 rozporządzenia.

Reasumując, realizowane przez Wnioskodawcę usługi czyszczenia kanałów wentylacyjnych, sklasyfikowane przez niego pod symbolem PKWiU 81.22.12 – usługi sprzątania specjalistycznego, nie są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, ponieważ nie stanowią usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy. Zatem, biorąc pod uwagę powołane przepisy, Wnioskodawca prawidłowo zastosował dla świadczonych usług stawkę podatku w wysokości 23%.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczone usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.