Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.27.2017.2.NK
z 22 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2017 r. (data wpływu 15 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytania nr 1 i 4,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania nr 2.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z 13 kwietnia 2017 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.27.2017.1.NK oraz nr 0112-KDIL5.4010.22.2017.1.EK, organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 13 kwietnia 2017 r., skutecznie doręczono w dniu 21 kwietnia 2017 r. W dniu 4 maja 2017 r. (data nadania 26 kwietnia 2017 r.) wpłynęła do organu odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Nieruchomość gruntowa została nabyta w roku 2009. Budynek jednorodzinny został wybudowany ze środków Wnioskodawcy i Wnioskodawca nie dysponuje fakturami potwierdzającymi wielkość poniesionych wydatków. Wartość rynkowa przedmiotowej nieruchomości została wyceniona przez biegłego rzeczoznawcę na kwotę ok. 600 tys. zł.

Wnioskodawca zawiązał spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, podpisując umowę spółki w formie aktu notarialnego. Kapitał podstawowy ustalono na poziomie 5 tys. zł i pokryto objęte udziały wkładem niepieniężnym w postaci wyżej wymienionej nieruchomości. Nadwyżka pomiędzy wartością nominalną obejmowanych udziałów tj. 5 tys. zł a wniesionym wkładem niepieniężnym (600 tys. zł) została przelana na kapitał zapasowy spółki stosownie do postanowień art. 154 § 3 KSH. Przeniesienie własności nieruchomości na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji nastąpiło w formie aktu notarialnego. Pomiędzy nabyciem nieruchomości przez Wnioskodawcę a przeniesieniem własności nieruchomości na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością upłynął okres pięciu lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 169 § 1 KSH, jeżeli zawiązanie spółki nie zostało zgłoszone do sądu rejestrowego w terminie sześciu miesięcy od dnia zawarcia umowy spółki albo jeżeli postanowienie sądu odmawiające zarejestrowania stało się prawomocne, umowa spółki ulega rozwiązaniu.

Z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, zawiązanie spółki nie zostało zgłoszone do sądu rejestrowego i upłynął wymagany okres sześciu miesięcy od dnia zawarcia umowy spółki. Tym samym umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uległa rozwiązaniu. Byt spółki został zakończony poprzez zwrot całości wkładów, czyli przedmiotowej nieruchomości. Wątpliwości Wnioskodawcy budzą konsekwencje podatkowe przeniesienia własności nieruchomości na spółkę, która uległa rozwiązaniu. Wnioskodawca był jedynym wspólnikiem ww. spółki. Spółka nigdy nie podjęła prowadzenia działalności gospodarczej, nie uzyskała numeru NIP i Regonu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że do zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego nastąpiło w dniu 9 czerwca 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Od jakiej daty Wnioskodawca ma liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Jak należy ustalić koszt nabycia nieruchomości w sytuacji opisanej we wniosku w przypadku jej przeszłej sprzedaży?
3. Czy wniesienie wkładu niepieniężnego i późniejszy jego zwrot skutkuje dla rozwiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązaniem podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych?
4. Czy zwrot wcześniej wniesionej nieruchomości w postaci wkładu niepieniężnego skutkuje dla Wnioskodawcy powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Tut. organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania nr 1 – zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z chwilą zawarcia umowy spółki z o.o. w organizacji i zawarcia w niej oświadczenia, że wspólnik obejmie udziały w zamian za wkłady niepieniężne w postaci jego prawa do nieruchomości, powstało zobowiązanie wspólnika wobec spółki do przeniesienia własności nieruchomości. Aktem notarialnym wspólnik wypełnił to zobowiązanie przenosząc własność nieruchomości na spółkę w organizacji. Po upływie sześciu miesięcy umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uległa rozwiązaniu. A zatem podstawa świadczenia -zobowiązanie do przeniesienia własności nieruchomości w świetle art. 410 § 2 KC - odpadło a zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty.

Zdaniem Wnioskodawcy okres pięcioletni należy liczyć od daty rozwiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ponieważ pod tą datą nastąpiło rozwiązanie spółki i nieruchomość, jako przedmiot zwróconego wkładu, powrotnie została przeniesiona na Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania nr 2 - podstawą obliczenia podatku należnego w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów, jest - od dnia 1 stycznia 2007 r. - dochód, czyli zysk uzyskany na transakcji.

Za datę nabycia nieruchomości należy uznać datę podpisania aktu notarialnego przenoszącego własność. W przypadku Wnioskodawcy za datę tę należy uznać datę rozwiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Podatek od transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego wynosi 19% uzyskanego dochodu bez względu na wartość uzyskanego dochodu. Dochód zaś jest różnicą pomiędzy uzyskanym przychodem a kosztami uzyskania tego przychodu, ustalonymi w sposób wskazany w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 19 u.p.d.o.f., przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw ustala się zgodnie z art. 22 ust. 6c-6f u.p.d.o.f. Kosztami tymi są udokumentowane koszty uprzedniego nabycia lub wytworzenia zbywanego „dobra”, powiększone o udokumentowane nakłady, które podniosły wartość zbywanych praw lub nieruchomości w czasie ich posiadania.

Zdaniem Wnioskodawcy uprzednim nabyciem w tym przypadku jest powrotne przeniesienie na jego rzecz nieruchomości w chwili rozwiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a zatem kosztem uprzedniego nabycia jest wartość nieruchomości określona w wycenie biegłego rzeczoznawcy, sporządzonej na potrzeby wniesienia aportu.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania nr 4 - zwrotne przeniesienie nieruchomości, będącej wcześniej przedmiotem aportu, stanowi dla Wnioskodawcy jej nabycie i nie rodzi zatem skutków zobowiązaniowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym nie wymienia wśród źródeł przychodów nabycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytania nr 1 i 4,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania nr 2.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje zatem generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w 2009 r. nabył nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Budynek jednorodzinny został wybudowany ze środków Wnioskodawcy, lecz nie posiada on faktur potwierdzających wielkość poniesionych wydatków. Wartość rynkowa przedmiotowej nieruchomości została wyceniona przez biegłego rzeczoznawcę na kwotę ok. 600 tys. zł.

Wnioskodawca zawiązał spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której kapitał podstawowy ustalony został na poziomie 5 tys. zł. Wnioskodawca objęte udziały w nowo zawiązanej spółce pokrył wkładem niepieniężnym w postaci opisywanej nieruchomości. Nadwyżka pomiędzy wartością nominalną obejmowanych udziałów (5 tys. zł) a wniesionym wkładem niepieniężnym (600 tys. zł) została przelana na kapitał zapasowy spółki.

Przeniesienie własności nieruchomości na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji nastąpiło w formie aktu notarialnego i miało miejsce po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Jednakże z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy zawiązanie spółki nie zostało zgłoszone do sądu rejestrowego w terminie określonym w art. 169 § 1 KSH, w związku z powyższym spółka nigdy nie rozpoczęła prowadzenia działalności gospodarczej, umowa spółki uległa rozwiązaniu, a wspólnikom zwrócone zostały wkłady. W przypadku Wnioskodawcy była to wniesiona uprzednio do spółki nieruchomość. Zwrotne przeniesienie własności nieruchomości na Zainteresowanego nastąpiło w dniu 9 czerwca 2016 r.

W konsekwencji Wnioskodawca powziął wątpliwość, jakie konsekwencje na gruncie podatku dochodowego wiążą się ze zwrotem nieruchomości, która wcześniej wniesiona została jako wkład niepieniężny do spółki kapitałowej, która następnie uległa rozwiązaniu.

Wskazać zatem w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 169 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578), jeżeli zawiązanie spółki nie zostało zgłoszone do sądu rejestrowego w terminie sześciu miesięcy od dnia zawarcia umowy spółki albo jeżeli postanowienie sądu odmawiające zarejestrowania stało się prawomocne, umowa spółki ulega rozwiązaniu. W myśl § 2 ww. artykułu, w przypadku spółki, której umowa została zawarta przy wykorzystaniu wzorca umowy, termin, o którym mowa w § 1, wynosi 7 dni.

Stosownie do art. 170 § 1 Kodeksu, jeżeli spółki nie zgłoszono do sądu rejestrowego w terminie określonym w art. 169 albo postanowienie sądu odmawiające rejestracji stało się prawomocne, a spółka w organizacji nie jest w stanie dokonać niezwłocznie zwrotu wszystkich wniesionych wkładów lub pokryć w pełni wierzytelności osób trzecich, zarząd dokona likwidacji. Jeżeli spółka w organizacji nie ma zarządu, zgromadzenie wspólników albo sąd rejestrowy ustanawia likwidatora albo likwidatorów.

Odnosząc się natomiast do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459) wskazać należy, że zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W myśl art. 410 § 2 Kodeksu cywilnego, świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

W przypadku Wnioskodawcy taka sytuacja właśnie zaistniała, bowiem w wyniku niezgłoszenia spółki do sądu rejestrowego w wymaganym terminie, umowa spółki uległa rozwiązaniu, zatem na rzecz Wnioskodawcy zwrócony został wkład niepieniężny w postaci nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

Rozstrzygnięcia wymaga wobec powyższego - na gruncie rozpatrywanej sprawy - kwestia, czy zwrotne przeniesienie własności nieruchomości stanowi nabycie w rozumieniu wyżej cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w dalszej konsekwencji, od jakiej daty należy liczyć pięcioletni termin, o którym mowa w ww. przepisie.

Jak już wspomniano powyżej, zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę.

Zainteresowany w opisie zdarzenia przyszłego wprost wskazał, że przeniesienie własności nieruchomości na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji nastąpiło w formie aktu notarialnego. Następnie w wyniku rozwiązania umowy spółki, wkład został zwrócony i w dniu 9 czerwca 2016 r. doszło do zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego na Wnioskodawcę.

Z uwagi na fakt, że zwrotne przeniesienie własności nieruchomości na Wnioskodawcę stanowi nabycie w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rację ma Wnioskodawca twierdząc, że pięcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisie należy liczyć od daty zwrócenia nieruchomości będącej przedmiotem wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki, czyli w rozpatrywanej sprawie od 9 czerwca 2016 r.

Z treści złożonego wniosku wynika również, że Wnioskodawca rozważa sprzedaż zwróconej na jego rzecz nieruchomości. Rozpatrując zatem kwestię kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy podatkowej, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie natomiast do zapisów art. 30e ust. 2 ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6d ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wobec powyższych uregulowań nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że w jego przypadku kosztem uprzedniego nabycia jest wartość nieruchomości określona w wycenie biegłego rzeczoznawcy sporządzonej na potrzeby wniesienia aportu do spółki kapitałowej. Z uwagi na fakt, że zwrotne przeniesienie na Wnioskodawcę własności nieruchomości nastąpiło w sposób nieodpłatny, w przypadku sprzedaży tejże nieruchomości zastosowanie znajdzie wyżej cytowany art. 22 ust. 6d ustawy.

W przypadku kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nie chodzi bowiem o wartość nieruchomości określoną przez biegłego rzeczoznawcę, a o rzeczywiste wydatki, jakie zostały poniesione przez podatnika na jej nabycie, wybudowanie czy na nakłady na nieruchomość. Kosztem jest faktyczny poniesiony wydatek, a nie wydatek szacowany, określany na podstawie wyceny. Stąd ustawodawca wspomina o udokumentowanych wydatkach, czy o udokumentowanych nakładach. Wartość nieruchomości w żadnym razie bowiem nie musi odpowiadać wydatkom jakie poniesione zostały na jej nabycie, wybudowanie, czy też poczynionym nakładom na nieruchomości.

Wobec powyższych uregulowań stwierdzić należy, iż nie ma racji Wnioskodawca twierdząc, że w jego sytuacji kosztem uzyskania przychodu będzie wartość nieruchomości określona w wycenie biegłego rzeczoznawcy sporządzonej na potrzeby wniesienia aportu, bowiem nie mieści się to w katalogu wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieodpłatnie nabytej nieruchomości zawartym w ww. art. 22 ust. 6d ustawy podatkowej.

W sytuacji Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu nie mogą być również nakłady związane z wybudowaniem budynku jednorodzinnego, gdyż jak sam wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, nie dysponuje on fakturami dokumentującymi poniesienie wydatków.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczących ustalenia czy zwrot zwróconej na rzecz Wnioskodawcy nieruchomości skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że podatkiem tym opodatkowany jest dochód, np. z odpłatnego zbycia nieruchomości, a nie nabycie.

Zgodnie bowiem z cytowanym na wstępie przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wśród źródeł przychodów wymienia się m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, ustawodawca nie przewidział jednak opodatkowania podatkiem dochodowym momentu nabycia nieruchomości.

Nie sposób również uznać, iż dokonany na rzecz Wnioskodawcy zwrot nieruchomości stanowi źródło przychodu określone w przepisie art. 11 ust. 1 ustawy. Zgodnie bowiem z tym artykułem przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednakże w rozpatrywanej sytuacji nie mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem, lecz wyłącznie ze zwrotem – jak wcześniej wskazano – nienależnego spółce świadczenia.

Całkowicie zgodzić się zatem należy z twierdzeniem Wnioskodawcy, że zwrotne przeniesienie własności nieruchomości na jego rzecz stanowi jej nabycie i nie rodzi po jego stronie powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.