Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.63.2017.1.IN
z 1 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 31 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia zapłaconego podatku od spadków i darowizn do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia zapłaconego podatku od spadków i darowizn do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także jako „Sprzedający”) był właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w K., obejmującej działkę ewidencyjną nr 21/213 (dalej jako „Działka 1”), którą sprzedał 4 marca 2016 r.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowych położonych w K., obejmujących działkę ewidencyjną nr 21/210 (dalej jako „Działka 2”) i działkę ewidencyjną nr 21/211 (dalej jako „Działka 3”).

Sprzedający nabył własność Działek 1 czerwca 2012 r. w drodze zasiedzenia, co potwierdza prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego z 30 lipca 2012 r. Przedmiotowe postanowienie uprawomocniło się 30 września 2013 r.

Działki wchodziły w skład gospodarstwa rolnego Sprzedającego, które prowadzi nieprzerwanie od 1997 r. Sprzedający opłacał podatek rolny od Działek. Działki nigdy nie były środkiem trwałym w działalności gospodarczej Sprzedającego i nigdy nie były wykorzystywane dla potrzeb tej działalności. Działki były wykorzystywane przez Sprzedającego wyłącznie na potrzeby działalności rolniczej. Nie były oddawane podmiotom trzecim do korzystania na podstawie umów najmu, dzierżawy lub podobnych.

W przeszłości ojciec Sprzedającego (co najmniej od 1982 r.), a po nim sam Sprzedający (od 1997 r.), użytkowali Działkę 1 w ramach własnej działalności rolniczej poprzez uprawę na niej roślin. Początkowo rośliny pochodzące z uprawy na Działce 1 przekazywane były przez Sprzedającego na potrzeby jego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT na zasadach ogólnych (tj. na potrzeby przetwórstwa owoców i warzyw); potem uprawy były sprzedawane podmiotom trzecim. Jednakże w drugiej połowie roku 2012 Sprzedający zaprzestał uprawy roślin na Działce 1, ze względu na utrudnienia w dostępie do niej (utrata możliwości dojazdu do Działki 1 samochodami i maszynami rolniczymi).

W dniu 29 października 2013 r. Wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3. W przedmiotowym zeznaniu Wnioskodawca oświadczył, że Działki wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego jego własnością oraz, że będzie prowadził gospodarstwo rolne przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia Działek.

W momencie składania zeznania SD-3 Wnioskodawca nie planował zbycia Działek.

Decyzją z 5 września 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił wysokość zobowiązania podatkowego Wnioskodawcy w podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia Działek w kwocie 0 zł, pod warunkiem spełnienia warunku wynikającego z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 205 ze zm. dalej: u.p.s.d.), tj. pod warunkiem, że gospodarstwo rolne, w skład którego weszły Działki, będzie prowadzone przez Wnioskodawcę przez okres co najmniej pięciu lat od dnia ich nabycia. Decyzja stała się ostateczna.

W dniu 4 marca 2016 r. Wnioskodawca sprzedał działkę nr 21/213 (Działkę 1). Nabywcą nieruchomości była spółka akcyjna prowadząca działalność gospodarczą. Działka 1 została wydana nabywcy w dniu sprzedaży.

Pismem z 25 marca 2016 r. Wnioskodawca poinformował Naczelnika Urzędu Skarbowego o sprzedaży Działki 1. Decyzją z 25 lipca 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził wygaśnięcie swojej wcześniejszej decyzji z 5 września 2014 r. wobec wyłączenia Działki 1 z gospodarstwa rolnego prowadzonego przez Wnioskodawcę na skutek sprzedaży.

Obecnie toczy się postępowanie podatkowe w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia przez Wnioskodawcę z dniem 1 czerwca 2012 r. własności Działek. Na dzień złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie otrzymał jeszcze decyzji ustalającej przedmiotowe zobowiązanie podatkowe (dalej „Decyzja Wymiarowa”). Nie wiadomo, kiedy Decyzja Wymiarowa zostanie wydana i doręczona Wnioskodawcy, ani też kiedy Decyzja Wymiarowa stanie się ostateczna. W konsekwencji nieznany jest termin uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia własności Działek, ale zapłata podatku od spadków i darowizn nie nastąpi w roku osiągnięcia przychodu ze sprzedaży Działki 1 (zapłata nastąpi w jednym z kolejnych lat podatkowych).

Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu z tytułu odpłatnego zbycia Działki 1 w 2016 r. (PIT-39) najpóźniej do 2 maja 2017 r., wobec czego możliwe jest że:

1. Wnioskodawca otrzyma Decyzję Wymiarową i uiści wynikający z niej podatek przed upływem przewidzianego ustawą terminu na złożenie PIT-39 za 2016 r. i przed złożeniem zeznania PIT-39; albo
2. Wnioskodawca otrzyma Decyzję Wymiarową przed upływem przewidzianego ustawą terminu na złożenie zeznania PIT-39 za 2016 r. i przed złożeniem zeznania PIT-39, natomiast podatek wynikający z Decyzji Wymiarowej uiści po upływie tego terminu; albo
3. Decyzja wymiarowa zostanie doręczona Wnioskodawcy po 2 maja 2017 r. i po złożeniu zeznania PIT-39, wobec czego zapłata podatku nastąpi po tych zdarzeniach.
   
   

Tytułem uzupełnienia przedstawionego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, że w dacie sprzedaży Działki 1:

1. W Księdze Wieczystej (w Dziale I-O zatytułowanym „Oznaczenie nieruchomości”) jako sposób korzystania z Działki 1 wpisano „R – grunty orne”;
2. W ewidencji gruntów i budynków Działka 1 była sklasyfikowana jako grunt orny o klasie RIIIb;
3. Działka 1 nie była objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, jak również nie wydano wobec niej Decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;
4. Działka 1 była objęta studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta K. zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta K. z 9 lipca 2014 r. w sprawie uchwalenia zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta K.”;
5. Na obszarze Działki 1 nie znajdowały się jakiekolwiek budynki ani budowle, znajdowała się natomiast sieć elektroenergetyczna niskiego napięcia (w ziemi, bez słupów) oraz sieć wodociągowa wA300, które stanowiły środki trwałe MPWiK.
   
   

Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG głównie w zakresie przetwórstwa oraz konserwacji owoców i warzyw oraz niezależnie działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy. W zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawcy zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) nie jest wymieniony obrót nieruchomościami, ani żaden inny rodzaj działalności, który wiązałby się z nabywaniem bądź zbywaniem nieruchomości. Sprzedający nie czynił na Działce 1 inwestycji, w szczególności nie podejmował czynności w celu jej uzbrojenia i zapewnienia dostępu do mediów.

W związku z opisaną powyżej transakcją sprzedaży, Wnioskodawca nie dokonywał jakichkolwiek czynności reklamujących Działkę 1 (tj. zachęcających do jej nabycia), nie zamieszczał ogłoszeń sprzedaży, nie dokonywał jej podziału, ani jakichkolwiek innych podobnych czynności. W poszukiwaniu nabywcy Działki 1, Wnioskodawca zawarł umowę pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, dzięki czemu doszło do zawarcia umowy sprzedaży.

W przeszłości (2013 r.) Wnioskodawca sprzedał dwie niezabudowane działki gruntu w ramach jednej umowy sprzedaży.

Jedna z tych działek powstała w wyniku podziału działki wykorzystywanej przez Wnioskodawcę do produkcji rolnej, nabytej przez Sprzedającego w drodze darowizny. Drugą sprzedaną działkę Wnioskodawca nabył w drodze zamiany niedługo przed jej sprzedażą. Działki nie były związane z działalnością gospodarczą Sprzedającego. Umowa zamiany działek została zawarta przez Wnioskodawcę w celu uzyskania dostępu do drogi publicznej dla działki wydzielonej z działki nabytej w drodze darowizny, od czego nabywca uzależniał kupno działki wydzielonej z działki nabytej przez Wnioskodawcę w drodze darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podatek od spadków i darowizn należny z tytułu nabycia Działki 1 przez zasiedzenie zapłacony przez Wnioskodawcę w 2017 r. (lub później) stanowi koszt uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia Działki 1 w 2016 r.?
2. Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest pozytywna, to w jaki sposób Wnioskodawca może pomniejszyć przychód z tytułu odpłatnego zbycia Działki 1 o kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia Działki 1 przez zasiedzenie?
3. Czy w razie otrzymania Decyzji Wymiarowej oraz zapłaty wynikającego z niej podatku przed złożeniem zeznania PIT-39 za 2016 r., Wnioskodawca będzie mógł wskazać w tym zeznaniu jako koszt uzyskania przychodu kwotę uiszczonego podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia Działki 1?
4. Czy w razie uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia Działki 1 stosownie do Decyzji Wymiarowej już po złożeniu zeznania PIT-39 za 2016 r., Wnioskodawca będzie uprawniony do złożenia skutecznej prawnie korekty tego zeznania, polegającej na wskazaniu w nim jako kosztu uzyskania przychodów kwoty zapłaconego podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia Działki 1 oraz do uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od spadków i darowizn z tytułu nabycia przez zasiedzenie Działki l będzie stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Działki 1 w 2016 r., pomimo że zostanie zapłacony w 2017 r. lub później.

Jeżeli Wnioskodawca otrzyma Decyzję Wymiarową oraz uiści wynikający z niej podatek przed złożeniem zeznania PIT-39 za 2016 r., powinien w tym zeznaniu wskazać jako koszt uzyskania przychodu kwotę uiszczonego podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia w kwocie przypadającej na Działkę 1.

Jeżeli podatek od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia własności Działki 1 zostanie zapłacony po otrzymaniu Decyzji Wymiarowej i po złożeniu zeznania PIT-39 za 2016 r., Wnioskodawca będzie uprawniony do sporządzenia i złożenia korekty zeznania PIT-39 za 2016 r., polegającej na wykazaniu kosztów odpłatnego zbycia Działki 1 w kwocie uiszczonego podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia tej Działki przez zasiedzenie (podatku przypadającego na Działkę 1). Wnioskodawca będzie uprawniony do wystąpienia o zwrot nadpłaty uiszczonego podatku dochodowego z tytułu zbycia nieruchomości, wynikającej z późniejszego pomniejszenia przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Działki 1 o podatek od spadków i darowizn z tytułu jej zasiedzenia.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przedmiotowej sprawie nabycie własności Działki 1 przez Wnioskodawcę nastąpiło z chwilą zasiedzenia, tj. w dniu 1 czerwca 2012 r. Odpłatne zbycie Działki 1 nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży z 4 marca 2016 r., czyli przed upływem 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca osiągnął przychód ze zbycia Działki 1 podlegający opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę fakt, że nabycie Działki 1 przez Wnioskodawcę nastąpiło po dniu 1 stycznia 2009 r., w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2016 r. Biorąc pod uwagę sposób wykorzystywania Działki 1 przez Wnioskodawcę, zbycie Działki 1 nie stanowi dla niego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu – podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że „przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.”

Zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zostały określone w art. 22 ust. 6c, 6d i 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6d ustawy, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że „za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.”

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Nabycie nieruchomości przez zasiedzenie jest nabyciem nieodpłatnym. W myśl art. 172 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.), posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze (art. 172 § 2 Kodeksu). Skutkiem zasiedzenia jest pierwotne nabycie własności przez samoistnego posiadacza, który może wystąpić do sądu z wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia. Samo nabycie własności następuje z mocy samego prawa, a orzeczenie stwierdzające nabycie własności przez zasiedzenie ma jedynie charakter deklaratywny (potwierdza istniejący stan prawny).

Nabycie nieruchomości przez zasiedzenie jest formą nieodpłatnego przysporzenia majątkowego. W razie odpłatnego zbycia przez podatnika nieruchomości nabytej uprzednio przez zasiedzenie, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia takiej nieruchomości powinny zostać ustalone na podstawie art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kosztem uzyskania przychodu będzie więc kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W przypadku zbycia jednej z kilku działek ewidencyjnych nabytych łącznie przez zasiedzenie, kosztem uzyskania przychodów będzie więc podatek od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej działki odpowiada łącznej wartości wszystkich nabytych przez zasiedzenie działek przyjętych do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Kosztem uzyskania przychodów będzie więc podatek od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia, w takim zakresie w jakim dotyczył nabycia zbywanej działki.

Oznacza to, że w niniejszej sprawie kosztem uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia Działki 1 będzie podatek od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia, w takiej części w jakiej ten podatek przypada na Działkę 1 (dotyczy tej działki). Nie ma przy tym znaczenia, że podatek ten zostanie uiszczony już po zbyciu Działki 1 przez Wnioskodawcę.

W podatku od spadków i darowizn zobowiązania podatkowe powstają z chwilą doręczenia podatnikowi decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania (art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Podatnicy mają ograniczony wypływ na to, jak długo prowadzone jest postępowanie podatkowe. Do czasu doręczenia podatnikowi decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn kwota podatku do zapłaty nie jest znana. W praktyce mogą się zdarzać sytuacje, że podatnik sprzeda nieruchomość zanim otrzyma decyzję w sprawie podatku od spadków i darowizn. Taka sytuacja ma miejsce w przypadku utraty przez podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia podatkowego, które ma charakter warunkowy (jak w niniejszej sprawie).

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 u.p.s.d. – zwalnia się od podatku nabycie własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku nabycia zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 1 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Działki nabyte przez zasiedzenie weszły w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Podatnik złożył zeznanie SD-3 dotyczące nabycia nieruchomości przez zasiedzenie w październiku 2013 r., po uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie stwierdzenia zasiedzenia. Nie planował wówczas zbycia Działki 1, wobec czego oświadczył, że gospodarstwo rolne, w skład, którego weszły Działki nabyte przez zasiedzenie będzie przez niego prowadzone przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia Działek. Gdyby Wnioskodawca planował sprzedaż Działki 1 lub wiedział, że sprzeda Działkę 1 przed upływem terminu określonego w zwolnieniu, nie złożyłby w deklaracji SD-3 oświadczenia o jej 5-letnim wykorzystywaniu we własnym gospodarstwie rolnym. Wykazałby Działkę 1 jako podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, uzyskałby decyzję ustalającą podatek od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia, a następnie zapłacił podatek wynikający z tej decyzji. W takim przypadku możliwość obniżenia przychodu z tytułu odpłatnego zbycia Działki 1 o kwotę podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia przypadającego na Działkę 1 nie budziłaby wątpliwości.

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych brak jest podstaw do różnicowania sytuacji prawnej podatników w zakresie dopuszczalności rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, w zależności od tego, kiedy uzyskają ostateczną decyzję ustającą wymiar podatku od spadków i darowizn. Warto również zwrócić uwagę, że utrata przez podatnika zwolnienia w podatku od spadków i darowizn wskutek niedotrzymania warunków uprawniających do skorzystania z tego zwolnienia nie ma charakteru sankcyjnego. Późniejsze uzyskanie decyzji ustalającej wymiar podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia nieruchomości nie powinno więc wiązać się z negatywnymi konsekwencjami dla podatnika w postaci pozbawienia go prawa do pomniejszenia przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości o koszty jego uzyskania.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wykluczone zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów tych kosztów, które odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, lecz zostały poniesione po zakończeniu tego roku. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczegółowych regulacji, dotyczących potrącenia (rozpoznawania) w czasie kosztów uzyskania dotyczących przychodów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

Regulacje takie przewidziano wyłącznie w przypadku podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, którzy prowadzą księgi rachunkowe, albo podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te są prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego (por. art. 22 ust. 5, 5a, 5b, 5c, 5d i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W przypadku takich podatników ustawodawca wyraźnie przewidział możliwość potrącenia kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z określonymi przychodami, a poniesionych już po osiągnięciu tych przychodów (por. art. 22 ust. 5a, 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że podatek od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia Działki 1, który zostanie uiszczony przez Wnioskodawcę w 2017 r. (lub później), czyli po jej sprzedaży, będzie stanowić koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia Działki 1 w 2016 r.

Podatnicy, którzy osiągnęli w danym roku podatkowym przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości są zobowiązani złożyć zeznanie PIT-39 do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (art. 45 ust. 1 i ust. la pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Termin złożenia takiego zeznania za 2016 r. upłynie 2 maja 2017 r. (dzień 30 kwietnia 2017 r. i 1 maja 2017 r. będą dniami ustawowo wolnymi od pracy).

Zdaniem Wnioskodawcy sposób wykazania kosztu w zeznaniu rocznym PIT-39 będzie zależeć od tego, kiedy uzyska Decyzję Wymiarową oraz uiści wynikający z niej podatek.

Jeżeli Wnioskodawca uzyska Decyzję Wymiarową oraz zapłaci wynikający z niej podatek nie później niż 2 maja 2017 r., to może ująć ten wydatek (w części przypadającej na Działkę 1) w zeznaniu PIT-39 za 2016 r. jako koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży Działki 1.

Jeżeli Wnioskodawca zapłaci podatek od spadków i darowizn na podstawie Decyzji Wymiarowej po 2 maja 2017 r. i po złożeniu zeznania PIT-39 za 2016 r., będzie uprawniony do złożenia korekty uprzednio złożonego zeznania, polegającej na ujęciu w zeznaniu kwoty zapłaconego podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia przypadającego na zbytą Działkę 1. Jest to dopuszczalne w myśl art. 81 Ordynacji podatkowej.

Wnioskodawca będzie też uprawiony do uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, wynikającej ze skutecznego dokonania korekty zeznania PIT-39 za 2016 r. (art. 72, 73, 74a, 76 Ordynacji podatkowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Stosownie do przywołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać jedynie należy, że jednolity tekst ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został ogłoszony w Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm. Natomiast art. 19 ust. 1 ww. ustawy – od 1 marca 2017 r. – ma następujące brzmienie: Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Ponadto, wskazuje się, że w dacie powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn z tytułu zasiedzenia ww. działek a więc w dacie uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego zasiedzenie (30 września 2013 r.) obowiązywał jednolity tekst ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ogłoszony w Dz.U. z 2009 r. Nr 93 poz. 768 ze zm., zgodnie z którym art. 4 ust. 1 pkt 1 miał następujące brzmienie:

Zwalnia się od podatku nabycie własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości lub jej części wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem:

1. budynków mieszkalnych,
2. budynków zajętych na cele specjalistycznego chowu i wylęgu drobiu lub specjalistycznej hodowli zwierząt wraz z urządzeniami i ze stadem hodowlanym,
3. urządzeń do prowadzenia upraw specjalnych, jak: szklarnie, inspekty, pieczarkarnie, chłodnie, przechowalnie owoców

–pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili nabycia ta nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne lub jego część albo wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy i to gospodarstwo rolne będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.