Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.26.2017.1.AK
z 18 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2017 r. (data wpływu 21 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Obecnie Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Działalność jest prowadzona pod nazwą „A” i obejmuje przede wszystkim szeroko rozumiane usługi w zakresie obróbki metali.

W działalności gospodarczej są wykorzystywane składniki majątku: rzeczy ruchome oraz budynki zbudowane na gruncie, który stanowi jej majątek osobisty. Na gruncie prawa cywilnego posiadane składniki majątku stanowią wyłączną własność Wnioskodawczyni (jest wdową).

W związku z osiągnięciem wieku emerytalnego (70 lat) oraz mając na uwadze stan zdrowia Wnioskodawczyni zamierza wycofać się z życia zawodowego i zakończyć prowadzenie tej działalności, w tym dokonać wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej.

Po likwidacji działalności pozostałe po niej składniki majątku będą stanowiły majątek osobisty (niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą), ale przy tym nie będą wykorzystywane na cele osobiste (są to budynki przemysłowe oraz maszyny i urządzenia produkcyjne). Składniki te Wnioskodawczyni zamierza wynajmować, m.in. jej dzieciom, które są gotowe podjąć prowadzenie działalności gospodarczej w podobnym zakresie. Możliwe do osiągnięcia przychody z wynajęcia wszystkich składników majątku Wnioskodawczyni szacuje na maksymalnie 10 tys. zł miesięcznie. Dodatkowo (w znaczeniu kwoty uzyskiwanej z tytuły czynszu) nie wyklucza obciążenia najemcy (najemców) kosztami energii elektrycznej, wody lub ścieków, które mogą stanowić zmienny składnik czynszu.

Wnioskodawczyni nie zamierza przy tym nabywać kolejnych składników majątku w celu oddania ich w najem i zakłada zachowanie stanu posiadania z dnia likwidacji działalności gospodarczej. Planuje co do zasady zawarcie umów najmu na czas nieokreślony. Nie zamierza wynajmować składników majątku w sposób powtarzalny na krótkie okresy czasu (np. kilkudniowe).

Po zakończeniu działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć umowy najmu posiadanych składników majątku jako osoba „prywatna” (nieprowadząca działalności gospodarczej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie mieć prawo do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu wskazanych wyżej składników majątku na zasadach określonych w art. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1a i nast. ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. opodatkowania ich ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jako przychody z umów, które nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni w przedstawionym przypadku będzie ona mieć prawo do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Umowy będzie zawierać jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, a składniki majątku będące przedmiotem umów nie będą dalej stanowiły środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych prowadzonej na potrzeby pozarolniczej działalności gospodarczej. Umowy będą co do zasady zawierane na czas nieokreślony, nie planuje wynajmowania składników majątku na okresy krótkie (np. kilkudniowe).

Istotnym czynnikiem jest także jej wiek. Czerpanie korzyści z najmu, zwłaszcza przy umowach długoterminowych, nie wymaga większej aktywności ze strony wynajmującego. Zgromadzony majątek stanowi rodzaj lokaty kapitału, który po zaprzestaniu aktywności zawodowej ma dawać dodatkowe dochody pozwalające na utrzymanie na godziwym poziomie. Działania Wnioskodawczyni mają się ograniczać do czerpania korzyści z majątku już zgromadzonego i nie są planowane działania w celu zwiększenia zasobów przeznaczonych do oddania w najem.

Wysokość uzyskiwanych przychodów także nie powinna mieć wpływu na ocenę zdarzenia przyszłego. Jest to bowiem wynik uzyskiwania dochodów w latach poprzednich, a nie przesłanka pozwalająca kwalifikować przychody do któregoś ze źródeł przychodów.

Pod uwagę należy wziąć także fakt, że składniki majątku nie były nabywane w celu oddania ich w najem. Były nabywane i przez lata wykorzystywane na potrzeby pozarolniczej działalności gospodarczej, którą Wnioskodawczyni zamierza przestać prowadzić ze względu na przesłankę obiektywną, tj. wiek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 459 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 759, z późn. zm.): przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r. poz. 2180, z późn. zm.): ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ww. ustawy: osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a cyt. ustawy: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Jednocześnie warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest – zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – złożenie przez podatnika pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy: w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, ale jej zamiarem jest zakończenie prowadzenia tej działalności. Po likwidacji działalności pozostałe po niej składniki majątku (są to budynki przemysłowe oraz maszyny i urządzenia produkcyjne) będą stanowiły majątek osobisty (niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą). Po zakończeniu działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć umowy najmu posiadanych składników majątku jako osoba „prywatna” (nieprowadząca działalności gospodarczej). Wnioskodawczyni planuje co do zasady zawarcie umów najmu na czas nieokreślony. Nie zamierza natomiast wynajmować składników majątku w sposób powtarzalny na krótkie okresy czasu (np. kilkudniowe).

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis oraz przepisy prawne należy stwierdzić, że najem stanowić będzie dla Wnioskodawczyni źródło przychodów, o którym mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskane przychody z ww. źródła będą mogły korzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. 8,5 %, pod warunkiem złożenia w odpowiednim terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

Reasumując – po likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie mieć prawo do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu wskazanych wyżej składników majątku na zasadach określonych w art. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1a i nast. ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. opodatkowania ich ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jako przychody z umów, które nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.