Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIP1-2.4012.100.2017.2.IR
z 26 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 30 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 19 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania podatkiem VAT usług pośrednictwa świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania podatkiem VAT usług pośrednictwa świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie jak również dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2017 r. poprzez doprecyzowanie przedmiotu wniosku, opisu sprawy, przeformułowanie postawionych pytań jak również przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 12 maja 2017 r.).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zakresie pośrednictwa w sprzedaży towarów (PKD: 46.19.Z, PKWiU: 74.90.12.0 - usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń). Działalność ta prowadzona jest od 12 maja 2015 r.

Wnioskodawca na mocy umowy agencyjnej, zawartej z przedsiębiorcą mającym siedzibę na terytorium Chińskiego Specjalnego Regionu Administracyjnego … (dalej jako: Dający Zlecenie), pośredniczy w zawieraniu umów sprzedaży na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pomiędzy Dającym Zlecenie, a klientami, którymi są w większości osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Umowa agencyjna została zawarta w czerwcu 2015 r. i wykonywana jest ona przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i składa deklaracje VAT-R - ma to związek z innym rodzajem prowadzonej przez niego działalności. Ponadto Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, co również ma związek z innym rodzajem prowadzonej przez niego działalności. Wnioskodawca świadczy swoje usługi ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, jego stałe miejsce zamieszkania znajduje się również w Polsce. Usługi Wnioskodawcy świadczone są dla miejsca siedziby Dającego Zlecenie, znajdującej się poza terytorium UE.

Dający Zlecenie nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, niemniej winien zostać uznany za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016r., poz. 710, z późn. zm.).

Do zobowiązań Wnioskodawcy, jako agenta, należy zgodnie z ww. umową:

1. Stałe współdziałanie przy zawieraniu wszelkich umów (w tym umów sprzedaży) przez Dającego Zlecenie na terenie Polski;
2. Aktywne poszukiwanie na terenie Polski klientów dla Dającego Zlecenie, prezentowanie klientom podstawowych informacji na temat Dającego Zlecenie i oferowanych przez niego produktów, bezzwłoczne przekazywanie Dającemu Zlecenie informacji o klientach zainteresowanych oferowanym przez niego sprzętem. Przedmiotem sprzedaży jest odzież sportowa, telefony komórkowe, nawigacje GPS;
3. Utrzymywanie długofalowych, dobrych relacji z klientami oraz bieżąca obsługa klientów, w tym w szczególności: odbieranie telefonów, odpisywanie na wiadomości e-mail w terminie nie dłuższym niż 24 godziny od ich odebrania, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy;
4. Przyjmowanie od klientów oświadczeń woli w zakresie zawieranych umów, także w zakresie ewentualnych zwrotów, wad produktów i reklamacji;
5. Odbiór za Dającego Zlecenie od zamawiającego podmiotu trzeciego zapłaty za sprzedane produkty. Dający Zlecenie upoważnił w umowie Wnioskodawcę do odbioru w jego imieniu wynagrodzenia od pozyskanych przez Wnioskodawcę klientów;
6. Prowadzenie i organizowanie działalności marketingowej, reklamowej i promocyjnej na rzecz Dającego Zlecenie, w szczególności w celu budowania pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa Dającego Zlecenie;
7. Dostarczanie klientom pełnej i niezbędnej dokumentacji do odzyskania ewentualnego odszkodowania od ubezpieczyciela za szkody wynikłe podczas doręczania towaru, próbki lub upominku;
8. Rozliczanie wykonanych w ramach Umowy czynności.
   
   

Przebieg realizowania zamówień, składanych przez klientów, wygląda następująco:

1. Klient składa zamówienie na towar za pośrednictwem Wnioskodawcy, przy czym złożenie zamówienia odbywa się poprzez serwis internetowy … lub sklep internetowy. Informacja o warunkach transakcji znajduje się w ogólnodostępnym regulaminie. Klient posiada dostęp do regulaminu przed zawarciem transakcji. W regulaminie znajduje się informacja, iż towar wysyłany jest spoza terytorium UE, tj. z Chińskiej Republiki Ludowej, a opłaty wynikające z wprowadzenia towaru z rynku zagranicznego do Polski, w przypadku konieczności uiszczenia takich opłat, ponosi klient.
2. Klient wpłaca kwotę określoną w treści aukcji lub regulaminu na rachunek bankowy Wnioskodawcy tytułem zapłaty za zamówiony produkt, przy czym Wnioskodawca prowadzi odrębny rachunek bankowy dla rozliczania tych transakcji; klient dokonuje zapłaty w polskich złotych (PLN). Dający Zlecenie upoważnił w umowie Wnioskodawcę do odbioru w jego imieniu wynagrodzenia od pozyskanych przez Wnioskodawcę klientów;
3. Wnioskodawca wysyła Dającemu Zlecenie informacje na temat zawartej umowy oraz dane kontaktowe klienta, w szczególności adres, na który należy wysłać produkt oraz przekazuje otrzymaną od klienta kwotę, pomniejszoną o wysokość prowizji Wnioskodawcy; Wnioskodawca przekazuje pieniądze na rzecz Dającego Zlecenie w dolarach amerykańskich (USD). Przesyłanie ww. informacji oraz przekazanie płatności odbywa się za pośrednictwem serwisu internetowego …. Wnioskodawca i Dający Zlecenie uznali, iż serwis ten jest najlepszym gwarantem zabezpieczenia interesów wszystkich stron transakcji, księguje pieniądze natychmiastowo pobierając przy tym bardzo niskie prowizje w stosunku do zwykłych przelewów bankowych czy innych form płatności. Gwarantuje on również 100% zwrotu środków w przypadku gdyby Dający Zlecenie z jakiegoś powodu nie wywiązał się z wykonywania umowy w sposób rzetelny. Pieniądze księgowane są najpierw na rachunku serwisu …, a następnie przekazywane Dającemu Zlecenie. Płatności te działają identycznie, jak te realizowane przez polski serwis płatności … S.A.
4. Przesyłki wysyłane są przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na adres klienta. Dokument sprzedaży wystawiony jest przez Dającego Zlecenie na rzecz klienta i opiewa na kwotę, którą klient zapłacił tytułem ceny towaru, a ponadto zawiera dokładną nazwę zakupionego produktu oraz cenę dostawy.
   
   

Wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi prowizja. Wnioskodawca, raz w miesiącu, wystawia fakturę za świadczenie usług pośrednictwa na rzecz Dającego Zlecenie - na kwotę wypracowanej w danym miesiącu prowizji. Prowizja uzależniona jest od ilości złożonych za pośrednictwem Wnioskodawcy zamówień na towar w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu), tj. im wyższa wartość złożonych zamówień, tym wyższa prowizja (wyższy procent). Rozpatrywaniem ewentualnych zwrotów oraz reklamacji zajmuje się Wnioskodawca, działający jako agent Dającego Zlecenie.

Stosunek prawny pomiędzy Dającym Zlecenie, a Wnioskodawcą uregulowany jest w umowie, z której wynika, iż Wnioskodawca nie nabywa towaru na własną rzecz, lecz pośredniczy w transakcjach zawieranych pomiędzy klientami, a Dającym Zlecenie. Wnioskodawca nie jest importerem towaru i nie sprowadza go na własny rachunek. Wnioskodawca nie nabywa prawa do dysponowania importowanym towarem jak właściciel, lecz własność towaru przenoszona jest przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na klienta, z pominięciem osoby Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 maja 2017 r.).

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu usług świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie?

(pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 12 maja 2017 r.), usługobiorcą świadczonych przez niego usług jest kontrahent zagraniczny, będący podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług.

Miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – jest terytorium kraju, w którym usługobiorcy posiadają siedzibę. W konsekwencji, czynności te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia w kraju podatku od towarów i usług z tytułu świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Z kolei w myśl art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Zatem przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, iż dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia).

Wskazać należy, że miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT na mocy umowy agencyjnej, zawartej z przedsiębiorcą mającym siedzibę na terytorium Chińskiego Specjalnego Regionu Administracyjnego … (Dający Zlecenie), pośredniczy w zawieraniu umów sprzedaży pomiędzy Dającym Zlecenie a klientami. Stosunek prawny pomiędzy Dającym Zlecenie, a Wnioskodawcą uregulowany jest w umowie, z której wynika, iż Wnioskodawca nie nabywa towaru na własną rzecz, lecz pośredniczy w transakcjach zawieranych pomiędzy klientami, a Dającym Zlecenie. Wnioskodawca nie jest importerem towaru i nie sprowadza go na własny rachunek. Wnioskodawca nie nabywa prawa do dysponowania importowanym towarem jak właściciel, lecz własność towaru przenoszona jest przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na klienta, z pominięciem osoby Wnioskodawcy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem postawionego we wniosku pytania w oparciu o tak przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Z analizy okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowany jak również Dający Zlecenie spełniają definicję podatnika, wskazaną w cytowanym powyżej art. 28a ustawy, a ponadto w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania zastrzeżenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego wskazać należy, iż w okolicznościach niniejszej sprawy w przypadku usług pośrednictwa świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podatnika posiadającego siedzibę działalności na terytorium Chińskiego Specjalnego Regionu Administracyjnego …, miejscem świadczenia tych usług w świetle ww. art. 28b ust. 1 ustawy jest terytorium ww. państwa trzeciego, w którym usługobiorca posiada siedzibę. Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa na rzecz Dającego Zlecenie nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, a zatem na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek rozliczenia w Polsce podatku VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie.

W związku z powyższym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług jest terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, zatem czynności te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.