Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.24.2017.2.BW
z 24 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2017r. (data wpływu 16 marca 2017r.), uzupełnionym pismem z 17 maja 2017r. (data wpływu 19 maja 2017r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2017r. r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 maja 2017r. (data wpływu 19 maja 2017r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 8 maja 2017r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.24.2017.1.BW.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca pod nazwą /…/ prowadzi działalność gospodarczą od dnia 10 października 2016r. Na podstawie Umowy Konsorcjum Wnioskodawca jest Partnerem Konsorcjum. Konsorcjum tworzą Lider konsorcjum „Firma 1” i Partner Konsorcjum – Wnioskodawca. Nie ma żadnej innej strony w tej umowie. Umowa Konsorcjum rozumiana jest jako „Umowa regulująca współpracę wykonawców”, o której mowa w art. 23 ust. 4 ustawy Prawo zamówień publicznych”.

Umowa Konsorcjum zawarta jest w celu wspólnej realizacji zadania: „Budowa przyłączy gazowych średniego i niskiego ciśnienia o przepustowości do 10 nm3/h wraz z rozbudową sieci gazowej oraz przyłączenia klientów o poborze gazu powyżej 10 nm3/h do istniejących gazociągów w zakresie średnic ok 25-63 na terenie działania /… Sp. z o.o. – umowa ramowa”, którego wykonawca – Konsorcjum zostało wybrane w wyniku rozstrzygnięcia przetargu nieograniczonego.

Strony na mocy Umowy Konsorcjum ustaliły, iż w zakresie realizacji zadania Lider Konsorcjum jest upoważniony i zobowiązany do prowadzenia spraw Konsorcjum oraz do działania we własnym imieniu i na własną rzecz oraz w imieniu i na rzec Partnera a w szczególności do przyjmowania płatności od zamawiającego. W umowie ramowej pomiędzy /…/ Sp. z o.o. a Konsorcjum, Konsorcjum jest nazwane Wykonawcą. Przedmiotem umowy ramowej jest budowa przyłączy gazowych do istniejących gazociągów. Całość przedmiotu umowy jest podzielona na poszczególne przyłącza – zadania, każdorazowo szczegółowo oznaczone przez Zamawiającego i takie też zadania są realizowane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca realizuje zadanie na rzecz /…/ Sp. z o.o. – Zamawiającego i każdorazowo wystawia fakturę na Lidera Konsorcjum, a Lider wystawia fakturę zbiorczą dla Zamawiającego – Faktura rozlicza zadania wykonane przez Lidera i Partnera Konsorcjum.

Natomiast w piśmie z 17 maja 2017r. na pytania tut .organu:

1. Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT?
2. Czy Lider Konsorcjum, tj. podmiot z którym Wnioskodawca zawarł opisaną we wniosku Umowę Konsorcjum, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT?
3. Czy /…/Sp. z o.o., tj. podmiot na rzecz którego świadczone są usługi w ramach zawartej umowy konsorcjum, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT?
4. Czy usługi wykonywane przez członków Konsorcjum (w tym Wnioskodawcę) na rzecz Zamawiającego /…/ Sp. z o.o. (do których odnosi się przedstawione we wniosku pytanie) są wymienione w załączniku Nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 710 ze zm.) ?
   
   

Wnioskodawca wskazał:

1. Tak, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.
2. Tak, Lider Konsorcjum jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
3. Tak, /…/ Sp. z o.o. tj. podmiot na rzecz którego świadczone są usługi w ramach zawartej umowy konsorcjum jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
4. Tak, usługi wykonywane przez członków konsorcjum (w tym Wnioskodawcę) na rzecz Zamawiającego: /…/ Sp. z o.o. są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Są to usługi należące do następujących usług (grup usług):
1. 42.21.21.0 - Roboty ogólnobudowlane związane z budową rurociągów przesyłowych (poz. 7 zał. Nr 14);
   
2. 42.21.22.0 - Roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze (poz. 8 zał. Nr 14);
   
3. 43.12.12.0 - Roboty ziemne: roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi (poz. 20 zał. nr 14);
   
4. 43.22.20.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych (poz. 26 zał. Nr 14).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży pomiędzy sprzedającym Partnerem a Kupującym usługę Liderem jest transakcją „Płatnikiem jest Nabywca”?

Czy Wnioskodawca realizując zadania budowy przyłączy gazowych na rzecz Zamawiającego – /…/ powinien wystawiać faktury dla lidera Konsorcjum bez stawki podstawowej (23%), a z adnotacją VATu odwróconego?

W piśmie z 17 maja 2017r. na prośbę o wyjaśnienie, kto w pytaniu: Czy transakcja sprzedaży pomiędzy sprzedającym a kupującym usługę Liderem jest transakcją; „Płatnikiem jest Nabywca”? jest „Nabywcą”, w szczególności czy jest to lider konsorcjum?

Wnioskodawca odpowiedział, cyt.:

„W transakcji sprzedaży: Nabywca-Lider Konsorcjum, Sprzedawca Partner Konsorcjum.”

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca na podstawie art. 17 pkt 8 i załącznika Nr 14 ustawy o VAT stoi na stanowisku, że transakcja sprzedaży pomiędzy Partnerem – sprzedającym usługę wykonana na rzecz Zamawiającego PSG, a liderem – Kupującym usługę jest transakcją „płatnikiem jest nabywca”.

Faktura sprzedaży wystawiona przez Wnioskodawcę na Lidera Konsorcjum nie powinna zawierać podstawowej stawki podatku VAT (23%), natomiast powinna być adnotacja o odwrotnym obciążeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016r., poz. 710 z późn. zm), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej ora osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. lh ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana lub budowlano-montażowa, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. lh ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego, podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest - w stosunku do swojego podwykonawcy - głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Trzeba przy tym zaznaczyć, że fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentująca sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów i wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca, faktura nie zawiera – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 10 października 2016r. i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Na podstawie Umowy Konsorcjum Wnioskodawca jest Partnerem Konsorcjum.

Konsorcjum tworzą Lider konsorcjum „Firma 1” i Partner Konsorcjum – Wnioskodawca. Nie ma żadnej innej strony w tej umowie. Lider konsorcjum jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Umowa Konsorcjum zawarta jest w celu wspólnej realizacji zadania: „Budowa przyłączy gazowych średniego i niskiego ciśnienia o przepustowości do 10 nm3/h wraz z rozbudową sieci gazowej oraz przyłączenia klientów o poborze gazu powyżej 10 nm3/h do istniejących gazociągów w zakresie średnic ok 25-63 na terenie działania /…/ Sp. z o.o. / – umowa ramowa”, którego wykonawca – Konsorcjum zostało wybrane w wyniku rozstrzygnięcia przetargu nieograniczonego.

Strony na mocy Umowy Konsorcjum ustaliły, iż w zakresie realizacji zadania Lider Konsorcjum jest upoważniony i zobowiązany do prowadzenia spraw Konsorcjum oraz do działania we własnym imieniu i na własną rzecz oraz w imieniu i na rzec Partnera a w szczególności do przyjmowania płatności od zamawiającego.

W umowie ramowej pomiędzy/…/ Sp. z o.o. a Konsorcjum, Konsorcjum jest nazwane Wykonawcą. Przedmiotem umowy ramowej jest budowa przyłączy gazowych do istniejących gazociągów. Całość przedmiotu umowy jest podzielona na poszczególne przyłącza – zadania, każdorazowo szczegółowo oznaczone przez Zamawiającego i takie też zadania są realizowane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca realizuje zadanie na rzecz /…/ – Sp. z o.o. – Zamawiającego i każdorazowo wystawia fakturę na Lidera Konsorcjum, a Lider wystawia fakturę zbiorczą dla Zamawiającego – faktura rozlicza zadania wykonane przez Lidera i Partnera Konsorcjum.

/…/ Sp. z o.o. tj. podmiot na rzecz którego świadczone są usługi w ramach zawartej umowy konsorcjum jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Usługi wykonywane przez członków konsorcjum (w tym Wnioskodawcę) na rzecz Zamawiającego: /…/ Sp. z o.o. są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Są to usługi należące do następujących usług (grup usług):

• 42.21.21.0 - Roboty ogólnobudowlane związane z budową rurociągów przesyłowych (poz. 7 zał. Nr 14);
• 42.21.22.0 - Roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze (poz. 8 zał. Nr 14);
• 43.12.12.0 - Roboty ziemne: roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi (poz. 20 zał. nr 14);
• 43.22.20.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych (poz. 26 zał. Nr 14).
  
  

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w okolicznościach przedstawionych we wniosku jest powinien wystawić fakturę VAT na lidera z adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że w praktyce gospodarczej bardzo często inwestycje budowlane realizowane są przez wykonawców funkcjonujących w formie konsorcjum, które jest związkiem kilku przedsiębiorstw zawartym w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia. Występują różne modele konsorcjów, z których każde może mieć indywidualny charakter. To z postanowień konkretnej umowy konsorcjum wynika sposób jego organizacji i rozliczeń pomiędzy jego członkami a inwestorem, jak również zakres usług świadczonych przez poszczególnych członków konsorcjum.

W prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje definicja konsorcjum, jednakże przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów. W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Konsorcjum nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum, a przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. W konsekwencji działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej.

Odnosząc się do kwestii zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia do usług budowlanych świadczonych w ramach konsorcjum trzeba mieć na uwadze, że wprowadzane zmiany w zakresie reverse charge dla usług budowlanych generalnie nie powodują zmiany sposobu opodatkowania tych usług (np. w zakresie stawki VAT), w określonych przypadkach będzie dochodzić jedynie do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku VAT z usługodawcy na usługobiorcę.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

W przedstawionej sprawie, skoro Lider Konsorcjum ma wystawiać faktury na rzecz Zamawiającego, które mają obejmować zadania wykonane przez Wnioskodawcę (partnera), należy uznać, że Wnioskodawca jako partner Konsorcjum w tym schemacie występuje w charakterze podwykonawcy Lidera Konsorcjum, działającego w takim przypadku jako generalny wykonawca względem Zamawiającego. W świetle obowiązujących przepisów prawa oznacza to, że obowiązek rozliczenia podatku VAT od wykonanych przez Wnioskodawcę usług w tej sytuacji ciąży na - Liderze konsorcjum.

W konsekwencji, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy, Wnioskodawca jako Partner Konsorcjum świadcząc usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jest zobowiązany do wystawienia na rzecz Lidera Konsorcjum faktury bez podatku VAT, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwróconego obciążenia, jako „podwykonawcy” robót budowlanych. Z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę usług wymienionych we wniosku, podatnikiem zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy będzie nabywca – Lider Konsorcjum. Lider jest podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu części robót budowlanych zrealizowanych przez Partnera (Wnioskodawcę) udokumentowanych fakturą wystawioną na niego (w tym przypadku - nabywcę tych usług).

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktyczny.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.