Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-2.4511.140.2017.1.MZA
z 12 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2017 r. (data otrzymania 17 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia przez innego wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2017 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia przez innego wspólnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, posiadającym w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Wnioskodawca jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest (mniejszościowym) udziałowcem Spółki. Oprócz Wnioskodawcy, udziałowcem Spółki jest jeszcze jedna osoba fizyczna (dalej Wspólnik 2).

Planowane jest umorzenie udziałów posiadanych przez Wspólnika 2 w Spółce. Umorzenie to będzie umorzeniem dobrowolnym, o którym mowa w art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej k.s.h.). Udziały posiadane przez Wspólnika 2 w Spółce zostaną umorzone za zgodą Wspólnika 2, w drodze ich nabycia przez Spółkę w celu umorzenia. Należy zatem podkreślić, że Wspólnik 2 dokona zbycia swoich udziałów na rzecz Spółki w celu ich umorzenia. Wnioskodawca nie nabędzie udziałów Spółki od Wspólnika 2.

Udziały zostaną umorzone za zgodą Wspólnika 2 bez wynagrodzenia (tj. nieodpłatnie, zgodnie z art. 199 § 3 k.s.h.). Umowa Spółki przewiduje możliwość umorzenia udziałów bez wynagrodzenia. Umorzenie udziałów odbędzie się bez obniżania kapitału zakładowego Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy umorzenie udziałów Spółki, należących do Wspólnika 2, będzie prowadziło do powstania przychodu u Wnioskodawcy i będzie skutkowało koniecznością zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie udziałów Spółki należących do Wspólnika 2 nie będzie prowadziło do powstania przychodu u Wnioskodawcy i nie będzie skutkowało koniecznością zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych przez Wnioskodawcę.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że umorzenie udziału oznacza definitywne unicestwienie praw i obowiązków z nim związanych. Zasady umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością określają przepisy k.s.h. Zgodnie z treścią art. 199 § 1 k.s.h. – udział wspólnika może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem, jednakże w art. 199 § 3 k.s.h. przewidziano odstępstwo od tej zasady. Przepis ten stanowi, że umorzenie udziałów może nastąpić bez wynagrodzenia, jeżeli zgodę na takie umorzenie wyrazi wspólnik.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie przesłanki k.s.h. warunkujące możliwość skutecznego dokonania umorzenia dobrowolnego udziałów Spółki bez wynagrodzenia. W szczególności, umowa Spółki przewiduje możliwość dokonania takiego umorzenia, a samo umorzenie odbędzie się za zgodą Wspólnika 2.

Opisana we wniosku operacja dobrowolnego umorzenia udziałów należących do Wspólnika 2 będzie dla Wnioskodawcy neutralna podatkowo. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Aby można było ustalać dochód podlegający opodatkowaniu należy wcześniej odpowiedzieć na pytanie, czy w danym przypadku dochodzi do powstania przychodu. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami są (co do zasady) otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przytoczona wyżej definicja przychodu ma charakter ogólny. Jak słusznie wskazuje się w piśmiennictwie, stosuje się ją w przypadkach, gdy przepisy szczególne nie regulują tej kwestii odmiennie, w szczególności nie przewidują odrębnego sposobu określania przychodu lub jego wysokości (por. J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2015 s. 118). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają żadnych szczególnych regulacji odnoszących się do zasad ustalania przychodu u wspólnika, który pozostaje w spółce, w sytuacji gdy udziały innych wspólników zostały (lub też mają zostać) umorzone. Pojawia się zatem konieczność przeanalizowania ogólnych przesłanek powstania przychodu podatkowego u wspólników, których udziały nie ulegają umorzeniu.

Należy zauważyć, że wspólnik, którego udziały nie są umarzane nie otrzymuje żadnych pieniędzy ani wartości pieniężnych. Nie uzyskuje też żadnego świadczenia w naturze, ani innego nieodpłatnego świadczenia.

Jak była o tym mowa, w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, Wnioskodawca nie nabędzie udziałów Spółki od Wspólnika 2. Wspólnik 2 dokona bowiem zbycia swoich udziałów na rzecz Spółki, która nabędzie udziały własne w celu ich umorzenia. Należy zatem stwierdzić, że u Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania przychodu z tytułu umorzenia udziałów Spółki należących do Wspólnika 2.

Pogląd, zgodnie z którym umorzenie udziałów nie wywołuje w momencie umorzenia skutków podatkowych dla udziałowców „pozostających” w spółce jest potwierdzany w piśmiennictwie. W literaturze podkreśla się, że umorzenie udziałów jest neutralne dla takiego wspólnika zarówno w przypadku, gdy jest ono dokonane w ciężar kapitału zakładowego, jak i bez obniżania kapitału zakładowego, także w przypadkach, gdy jest ono nieodpłatne (por. J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2015 s. 696).

Pogląd ten jest podzielany przez organy podatkowe. Organy podatkowe zgodnie uważają, że dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia nie skutkuje po stronie wspólnika „pozostającego” w Spółce powstaniem przychodu podatkowego, gdyż nie powoduje ono powstania dla tego podmiotu jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. W szczególności, zbycie udziałów przez wspólnika na rzecz spółki w celu dokonania ich umorzenia nie oznacza, że wspólnicy „pozostający” w spółce otrzymują te udziały.

Takie wnioski płyną przykładowo z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 sierpnia 2015 r., Znak: ILPB2/4511-1-428/15-4/WS, w której stwierdzono: „W związku z umorzeniem udziałów danego udziałowca bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności zbycie na rzecz spółki w celu umorzenia udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego.

Tym samym w przypadku przekazania przez drugiego wspólnika wszystkich swoich udziałów spółce bez wynagrodzenia, w celu ich umorzenia, po stronie Wnioskodawczyni pozostającej udziałowcem w tej Spółce nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.”

W ocenie Wnioskodawcy, warto przywołać także interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 lipca 2015 r., Znak: ILPB2/4511-1-403/15-2/JK. Organ podkreślił w niej m.in., że zbycie udziałów celem umorzenia przez jednego z udziałowców nie powoduje powstania przychodu po stronie pozostałych wspólników: „Ponadto, wyżej wymieniona ustawa podatkowa nie zawiera żadnych innych regulacji, które pozwalałyby na uznanie, że w związku ze zbyciem udziałów (celem umorzenia) przez jednego z udziałowców po stronie pozostałych udziałowców powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Poza tym – jak wskazano wyżej – omawiana ustawa przewiduje powstanie obowiązku podatkowego tylko w sytuacji umorzenia udziałów o charakterze odpłatnym, z czym nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Tak więc w przypadku umorzenia udziałów o charakterze nieodpłatnym (bez wynagrodzenia) nie dochodzi do powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Z powyżej prezentowanym poglądem zgodził się m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2016 r., Znak: IPPB4/4511-1412/15-2/MS, w której czytamy: „Reasumując, w przypadku umorzenia (dobrowolnego, automatycznego, przymusowego) udziałów w Spółce bez wynagrodzenia zgodnie z art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych nie powstanie realne przysporzenie majątkowe oraz nie dojdzie do powstania przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z umorzeniem udziałów danego wspólnika bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia.

W szczególności zbycie na rzecz spółki w celu umorzenia udziałów należących do danego wspólnika nie oznacza otrzymania udziałów danego wspólnika przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego, bowiem umorzenie to będzie miało charakter nieodpłatny. Zatem w przypadku umorzenia udziałów bez wynagrodzenia nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym”.

Analogiczny pogląd wyrażony został w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 7 października 2015 r., Znak: IPTPB3/4511-70/15-2/MS. W rozstrzygnięciu tym Organ stwierdził, że: „W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia jednego ze wspólników spółki z o.o. nie powstanie przysporzenie majątkowe po stronie innego wspólnika pozostającego w spółce, gdyż nie osiąga on żadnych korzyści, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiąga on zatem przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia dobrowolnego udziałów innego udziałowca.

W związku z umorzeniem udziałów danego wspólnika bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności nieodpłatne zbycie udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego”.

Wnioskodawca wskazał, że analogiczne wnioski wynikają też z następujących interpretacji indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 lipca 2015 r., Znak: IPPB2/4511-437/15-2/PW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 lipca 2015 r., Znak: ITPB4/4511-61/15/MK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 czerwca 2015 r., Znak: IPPB2/4511-433/15-2/MK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 czerwca 2015 r., Znak: IPPB2/4511-436/15-2/KW1.
  
  

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, czynność polegająca na umorzeniu udziałów posiadanych przez Wspólnika 2 w Spółce (w drodze ich nabycia przez Spółkę celem umorzenia) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, operacja ta będzie na dzień dokonania umorzenia udziałów neutralna podatkowo dla Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Tryb umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1578 ze zm.).

Umorzenie może być przeprowadzone:

• za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę – tzw. umorzenie dobrowolne;
• bez zgody wspólnika – tzw. umorzenie przymusowe;
• w razie ziszczenia się określonego zdarzenia – tzw. umorzenie warunkowe (automatyczne).
  
  

Zgodnie z art. 199 § 3 ww. ustawy – za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Z przywołanego przepisu wynika, że umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się umorzenie nieodpłatne. Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe (w tym automatyczne) traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tychże udziałów przez udziałowca – w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę – a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia – w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierający katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje aby źródło przychodu – po stronie udziałowca pozostającego w spółce – stanowiło zbycie udziałów przez innych wspólników (udziałowców) na rzecz spółki w celu umorzenia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Katalog przychodów należących do kapitałów pieniężnych wymieniony został w art. 17 wyżej przywołanej ustawy, w myśl którego za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy). Zakres dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych został zdefiniowany w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także zdarzenia opisane w pkt od 1 do 9. Treść wskazanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustawodawca enumeratywnie określił przypadki i zdarzenia, w wyniku których powstaje przychód. W tych przypadkach jest mowa o odpłatnym zbyciu, umorzeniu, realizacji praw, objęciu w zamian. Wśród sytuacji skutkujących powstaniem przychodu nie wymieniono przypadku, w którym po stronie wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pozostającego w spółce powstaje przychód, w związku ze zbyciem w celu umorzenia udziałów innego wspólnika. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można mówić, że po stronie wspólnika pozostającego w spółce (Wnioskodawcy) powstanie przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w związku ze zbyciem w celu umorzenia udziałów innego wspólnika.

Żadna z sytuacji opisanych przez ustawodawcę w art. 24 ust. 5 pkt 1 do 9 ustawy nie jest związana z umorzeniem udziałów innych wspólników, bowiem w pkt 1 określono, że dochodem jest kwota otrzymana przez daną osobę w związku z umorzeniem jej udziałów, z czym nie mamy w opisanym zdarzeniu do czynienia. Ponadto należy podkreślić, że regulacją art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte jest wyłącznie umorzenie przymusowe, w tym jego podtyp czyli umorzenie automatyczne, nie zaś zbycie w celu umorzenia (umorzenie dobrowolne).

W przypadku umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia udziałów innego wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie powstanie przysporzenie majątkowe po stronie innego wspólnika pozostającego w spółce, gdyż nie osiąga on żadnych korzyści majątkowych, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiąga on zatem przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia dobrowolnego udziałów innego udziałowca. W związku w umorzeniem udziałów danego udziałowca bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności zbycie na rzecz spółki w celu umorzenia udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Stąd na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można mówić w takim przypadku o powstaniu przychodu podatkowego. Tym samym w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia za zgodą udziałowca, po stronie Wnioskodawcy pozostającego udziałowcem w spółce nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sytuacja pozostającego w spółce wspólnika zmienia się o tyle, że uzyskuje on tylko możliwość uzyskania w przyszłości większego dochodu. Jakkolwiek w związku z umorzeniem udziałów jednego udziałowca bez wynagrodzenia wartość udziałów może wzrosnąć, to i tak ewentualny dochód będzie mógł powstać dopiero w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę definitywnego przysporzenia majątkowego powstałego w wyniku wzrostu wartości bilansowej posiadanych przez niego udziałów Spółki, co może mieć miejsce w przyszłości, w razie np. odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę posiadanych udziałów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym czynność polegająca na umorzeniu udziałów posiadanych przez Wspólnika 2 w Spółce (w drodze ich nabycia przez Spółkę celem umorzenia) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia zostały wydane. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.