Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPP1.4512.188.2017.1.BK
z 21 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 23 lutego 2017 r.) uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy towaru mieszczącego się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy towaru mieszczącego się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, czynny podatnik VAT, sprzedaje środki chemiczne do dezynfekcji wody. Odbiorcami Wnioskodawcy są między innymi: pływalnie, wodociągi, oczyszczalnie ścieków. Jednym z wyżej wymienionych środków chemicznych, sprzedawanych przez Wnioskodawcę, jest stabilizowany podchloryn sodowy - środek odkażający, bakteriobójczy oraz grzybobójczy, przeznaczony do dezynfekcji wody. Wnioskodawca kupuje stabilizowany podchloryn sodowy wyłącznie od producentów, którzy posiadają stosowne zezwolenia na obrót wyżej wymienionym środkiem (pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych). Kupiony od producentów stabilizowany podchloryn sodu Wnioskodawca sprzedaje w nieprzetworzonej postaci swoim odbiorcom. Wnioskodawca nie produkuje stabilizowanego podchlorynu sodu samodzielnie, na własną rękę. Środek ten należy zakwalifikować do grupowania PKWiU 20.20.14.0 „Środki odkażające”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania obniżonej 8 % stawki VAT przy sprzedaży zakupionego wcześniej od producentów stabilizowanego podchlorynu sodowego - na podstawie następujących przepisów ustawy o VAT, art. 41, ust 2; art. 146a, pkt 2; poz. 83 załącznika nr 3?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do zastosowania obniżonej 8 % stawki VAT przy sprzedaży stabilizowanego podchlorynu sodu swoim odbiorcom.

Wyżej wymieniony towar spełnia warunki, wymienione w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o VAT:

• jest środkiem odkażającym, o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych (Wnioskodawca sprzedaje stabilizowany podchloryn sodu w stanie nieprzetworzonym, czyli bez utarty wyżej wymienionych właściwości),
• ma zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia: Wnioskodawca nie weryfikuje w jaki sposób stabilizowany podchloryn sodu jest przez poszczególnych nabywców używany, wymienione w pkt a właściwości wykluczają zastosowanie środka w innym niż ochrona zdrowia celu,
• producenci stabilizowanego podchlorynu sodu posiadają zezwolenia na obrót (pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych), które potwierdzają wymienione w pkt a właściwości środka, niezbędne do ochrony zdrowia.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest także interpretacja ILPP1-3/4512-1-43/16-2/JN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a powołanej ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, która ma zastosowanie do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz.U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Należy zaznaczyć, że PKWiU wprowadzona powyższym rozporządzeniem, stosowana do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług ma zastosowanie do dnia 31 grudnia 2017 r., co wynika z § 3 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 – 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 ustawy, stawka podatku wynosi 7%, zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W pozycji 83 załącznika nr 3 ustawy, wymieniono środki odkażające – wyłącznie preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych – PKWiU ex 20.20.14.0.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Tym samym umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”.

Ustawodawca nie zdefiniował w ustawie od podatku od towarów i usług pojęcia środka biobójczego. Definicja produktu biobójczego została natomiast określona w art. 3 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz. Urz. UE. L 2012 Nr 167), którym jest:

• każda substancja lub mieszanina w postaci, w jakiej jest dostarczana użytkownikowi, składająca się z jednej lub kilku substancji czynnych lub zawierająca lub wytwarzająca jedną lub więcej substancji czynnych, której przeznaczeniem jest niszczenie, odstraszanie, unieszkodliwianie organizmów szkodliwych, zapobieganie ich działaniu lub zwalczanie ich w jakikolwiek sposób inny niż działanie czysto fizyczne lub mechaniczne,
• każda substancja lub mieszanina, wytwarzana z substancji lub mieszanin, które same nie są objęte zakresem tiret pierwszego, przeznaczona do niszczenia, odstraszania, unieszkodliwiania organizmów szkodliwych, zapobiegania ich działaniu lub zwalczania ich w jakikolwiek sposób inny niż działanie czysto fizyczne lub mechaniczne.

Za produkt biobójczy uznaje się poddany działaniu produktów biobójczych wyrób o podstawowej funkcji biobójczej.

Przy czym, zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1926), udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są produkty biobójcze, na które zostało wydane pozwolenie albo zezwolenie na handel równoległy albo pozwolenie na obrót.

Dodatkowo, wskazać należy, że na podstawie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy produkty biobójcze udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają wpisowi do Wykazu Produktów Biobójczych.

W myśl art. 16 ust. 1 powyższej ustawy Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wydaje pozwolenie na obrót oraz dokonuje zmiany pozwolenia na obrót albo uchyla pozwolenie na obrót, na wniosek podmiotu odpowiedzialnego.

W związku z powyższym, jak wynika z zapisu poz. 83 ww. załącznika nr 3 do ustawy, nie wszystkie środki odkażające dopuszczone do obrotu oraz stosowania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w trybie przewidzianym regulacjami prawnymi powołanej wcześniej ustawy o produktach biobójczych, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8%. Ustawodawca zawęził bowiem możliwość stosowania stawki 8% tylko do preparatów o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, które mają zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, klasyfikowanych według nomenklatur PKWiU 2008 do grupowaniu 20.20.14.0, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż środków chemicznych. Jednym z wyżej wymienionych środków chemicznych, sprzedawanych przez Wnioskodawcę, jest stabilizowany podchloryn sodowy - środek odkażający, bakteriobójczy oraz grzybobójczy, przeznaczony do dezynfekcji wody. Wnioskodawca kupuje stabilizowany podchloryn sodowy wyłącznie od producentów, którzy posiadają stosowne zezwolenia na obrót wyżej wymienionym środkiem (pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych). Kupiony od producentów stabilizowany podchloryn sodu Wnioskodawca sprzedaje w nieprzetworzonej postaci swoim odbiorcom. Wnioskodawca nie produkuje stabilizowanego podchlorynu sodu samodzielnie, na własną rękę. Środek ten należy do grupowania PKWIU 20.20.14.0 „Środki odkażające”.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „ochrona zdrowia”. W procesie stosowania prawa organ podatkowy dokonuje interpretacji norm prawnych zawartych w ustawach i rozporządzeniach za pomocą różnych wykładni. Jednakże w przypadku prawa podatkowego dominującą wykładnią jest wykładnia literalna, gdyż w prawie tym obowiązuje prymat wykładni gramatycznej.

Na podstawie definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (internetowy Słownik Języka Polskiego – red. Doroszewski, wydawnictwo PWN) ,,ochrona’’ oznacza: ,,zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym”, ,,to, co przed czymś ochrania”.

Natomiast pojęcie ,,zdrowie” zgodnie z ww. słownikiem jest ,,stanem żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo”, ,,stan, w jakim znajduje się żywy organizm”, ,,dobre funkcjonowanie jakiegoś systemu”

Wobec powyższego, analiza treści zapisu „wyłącznie w ochronie zdrowia” – zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że przedmiotowe preparaty muszą być przeznaczone tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Zatem „ochrona” ta dotyczy wszelkich organizmów żywych bez względu na ich gatunek lub rodzaj. Preparaty te winny mieć za zadanie obronić daną jednostkę przed czymś co może stanowić dla jej zdrowia zagrożenie.

Podkreślić należy, że istotny z punktu widzenia „zastosowania” tych preparatów jest cel ich sprzedaży do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, a nie ich dalsze, faktyczne wykorzystanie przez nabywcę. Ponadto ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że przedmiotowe preparaty muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia. Zatem nie ma podstaw prawnych aby uznać, że produkty te muszą być nabywane przez placówki z zakresu opieki zdrowia, takie jak np. przychodnie, gabinety zabiegowe, stomatologiczne, kosmetyczne, hurtownie farmaceutyczne. Ważnym elementem jest sprzedaż tych produktów jako środków do zastosowania wyłącznie w ochronie zdrowia, a nie charakter nabywcy czy miejsca, w którym zostaną one użyte.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że o ile wskazane środek chemiczny (podchloryn sodowy), będący przedmiotem zapytania, faktycznie mieści się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0 (środki odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych) oraz ma on zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, a na jego obrót wydano stosowne pozwolenie, to Wnioskodawca ma prawo do zastosowania przy jego sprzedaży stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 w związku z poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo zauważa się, że tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym tut. organ, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zaistniałego stanu faktycznego (w szczególności błędnej klasyfikacji PKWiU, bądź niespełnienia pozostałych wymogów określanych w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.