Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.120.2017.1.KW
z 15 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu 6 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazania uczestnikom programu nagród pieniężnych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu oraz udokumentowania otrzymanych od Klienta środków finansowych na wypłatę nagród pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazania uczestnikom programu nagród pieniężnych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu oraz udokumentowania otrzymanych od Klienta środków finansowych na wypłatę nagród pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

….Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również „Wnioskodawca”) – czynny podatnik podatku od towarów i usług – zajmuje się świadczeniem usług polegających m.in. na odpłatnym organizowaniu i obsłudze programów motywacyjnych, których celem jest zwiększenie sprzedaży, promocja produktów oraz marki zleceniodawców. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zawarł z podmiotem …. (….) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – spółką prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży dóbr konsumpcyjnych szybkozbywalnych z kategorii mrożonych słodyczy (dalej zwaną również „Klientem”), umowę o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz bieżącej obsługi programu motywacyjnego. Zgodnie z tą umową Klient zlecił Spółce organizację i obsługę programu motywacyjnego w zamian za określone w umowie wynagrodzenie.

W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązał się do:

1. Przygotowania regulaminu programu motywacyjnego,
2. Zaprojektowania i wyprodukowania broszur oraz strony internetowej służącej rejestracji uczestników,
3. Bieżącej obsługi programu motywacyjnego, w tym w szczególności naliczania punktów poszczególnym uczestnikom programu,
4. Bieżącego raportowania przebiegu programu motywacyjnego.
   
   

W dniu 1 marca 2017 r. rozpoczęła się trzecia edycja programu motywacyjnego, która potrwa do dnia 14 października 2017 r. Podobnie jak w poprzedniej edycji, również w tej, zgodnie z przygotowanym przez Wnioskodawcę regulaminem, organizatorem programu motywacyjnego jest Wnioskodawca. Natomiast uczestnikami programu są pełnoletnie osoby fizyczne pełniące rolę przedstawicieli handlowych niezależnych dystrybutorów Klienta (hurtowni) lub administratorów niezależnych dystrybutorów Klienta (hurtowni), tj. osoby zatrudnione u tych dystrybutorów na umowę o pracę oraz osoby, które wykonują pracę lub czynności na rzecz dystrybutorów na podstawie innego niż stosunek pracy tytułu prawnego (w tym w ramach indywidualnej działalności gospodarczej), zaproszone do udziału w programie przez przedstawiciela Klienta, które uzyskały na udział zgodę przełożonych, posiadające pełną zdolność do czynności prawnych, zamieszkałe na terytorium Polski, które w okresie trwania programu poprawnie zarejestrowały swój udział w programie (dalej również „Uczestnicy”).

Celem programu motywacyjnego jest rozbudowa sieci dystrybucji towarów oferowanych do sprzedaży przez Klienta w sklepach obsługiwanych przez przedstawicieli handlowych dystrybutorów oraz zmotywowanie przedstawicieli handlowych dystrybutorów do systematycznej pracy w okresie trwania programu.

Podstawę do rejestracji Uczestnika w programie motywacyjnym stanowi prawidłowo wypełniony formularz zgłoszeniowy dostępny na dedykowanej stronie internetowej programu. Po wprowadzeniu w systemie informatycznym programu danych osoby, która spełni warunki uczestnictwa, Wnioskodawca przesyła Uczestnikowi, na numer telefonu lub adres poczty elektronicznej podane w formularzu zgłoszeniowym, informację o zarejestrowaniu go w programie wraz z loginem i hasłem do indywidualnego konta tego Uczestnika na dedykowanej stronie internetowej programu oraz do specjalnej aplikacji mobilnej stworzonej na potrzeby uczestnictwa w programie. Program polega na nagradzaniu Uczestników pełniących rolę przedstawicieli handlowych dystrybutorów Klienta za sprzedaż towarów Klienta punktami, które mogą być zamienione na nagrody pieniężne według przelicznika przewidzianego w załączniku do regulaminu i aktualizowanego w trakcie trwania programu (uczestnik – przedstawiciel handlowy otrzymuje punkty za sprzedaż towarów Klienta Wnioskodawcy). Natomiast odniesieniu do Uczestników pełniących rolę administratorów wyznaczonych przez dystrybutorów Klienta program polega na nagradzaniu tych uczestników za wypełnianie raportów sprzedaży, zgodnie z wymogami określonymi w regulaminie programu, punktami, które mogą być zamienione na nagrody pieniężne według przelicznika przewidzianego w załączniku do regulaminu i aktualizowanego w trakcie trwania programu (uczestnik – administrator otrzymuje punkty za terminowe i prawidłowe wypełnianie raportów sprzedaży).

Nagrody pieniężne będą wypłacane przez organizatora na rachunek bankowy wskazany przez Uczestnika w formularzu zgłoszeniowym, dwa razy w miesiącu, do 15 dnia roboczego miesiąca oraz do ostatniego dnia kalendarzowego miesiąca, w okresie trwania programu, tj. od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 14 października 2017 r., na podstawie raportów sprzedaży otrzymywanych przez Wnioskodawcę wskutek ich wypełnienia w dedykowanym dla programu panelu raportowania na stronie internetowej programu przez uczestników programu pełniących rolę administratorów wyznaczonych przez Dystrybutorów Klienta Wnioskodawcy, po uprzedniej weryfikacji i zatwierdzeniu tych raportów przez Klienta Wnioskodawcy. Do wydania nagrody pieniężnej dochodzi z momentem złożenia przez Wnioskodawcę nieodwołalnego polecenia przelewu środków finansowych na rzecz Uczestnika. Poza „standardowymi” nagrodami pieniężnymi w ramach programu zorganizowana została również specjalna akcja promocyjna (na potrzeby akcji opracowany został odrębny regulamin), w której przewidziano przyznanie nagród rzeczowych dla uczestników – przedstawicieli handlowych, którzy w okresie trwania akcji uzyskają najlepsze wyniki sprzedażowe produktów Klienta Wnioskodawcy w swoich regionach sprzedaży (akcja promocyjna nie jest skierowana dla uczestników – administratorów). Ta akcja zawiera w sobie element rywalizacji, bowiem liczba nagród jest ograniczona i uzyskują je wyłącznie Uczestnicy, którzy osiągną najlepsze wyniki podczas gdy przy „standardowych” nagrodach w programie element rywalizacji nie występuje (punkty, które podlegają zamianie na nagrody pieniężne przyznawane są Uczestnikom – przedstawicielom handlowym za sprzedaż towarów Klienta Wnioskodawcy, niezależnie od wolumenu sprzedanych towarów).

W ramach programu motywacyjnego zorganizowana została również kolejna akcja promocyjna skierowana do dodatkowej kategorii Uczestników. Zasady prowadzenia akcji promocyjnej zostały uregulowane w odrębnym regulaminie. Akcja skierowana została do indywidualnie oznaczonych, pełnoletnich osób fizycznych pełniących rolę koordynatora sprzedaży Klienta Wnioskodawcy, zatrudnionych u Klienta Wnioskodawcy na podstawie umów o pracę oraz wykonujących pracę lub czynności na rzecz Klienta Wnioskodawcy na podstawie innego niż stosunek pracy tytułu prawnego (w tym w ramach indywidualnej działalności gospodarczej). Promocja polega na nagradzaniu ww. Uczestników za przesyłanie raportów dystrybucji numerycznej, raportów wyników sprzedaży, terminową akceptację raportów premii należnej do wypłaty Uczestnikom – przedstawicielom handlowym, realizację wyznaczonych celów dystrybucji numerycznej w punktach sprzedaży detalicznej obsługiwanych przez Uczestników – przedstawicieli handlowych, przez Uczestników – koordynatorów, realizacji miesięcznych planów sprzedażowych założonych przez Klienta Wnioskodawcy oraz realizację innych działań taktycznych. Za najlepszą realizację powyższych zadań w okresie trwania promocji uczestnicy – koordynatorzy będą otrzymywali punkty na zasadach przewidzianych w załączniku do regulaminu promocji. Dla uczestników promocji Wnioskodawca przewidział indywidualne, stopniowalne nagrody pieniężne oraz nagrodę zespołową w postaci voucherów uprawniających do wycieczki zagranicznej. Nagrody indywidualne przyznawane są pięciu Uczestnikom, którzy uzyskają najwyższą ilość punktów w okresie trwania promocji, tj. od dnia 1 marca 2017 r. do dnia października 2017 r. Nagroda zespołowa przyznawana jest wszystkim Uczestnikom z regionu sprzedaży, z którego Uczestnicy uzyskają najwyższą ilość punktów w ww. okresie. Jeden Uczestnik promocji jest uprawniony do otrzymania tylko jednej nagrody indywidualnej i tylko jednej nagrody zespołowej. Również ta akcja zawiera w sobie element rywalizacji, bowiem liczba nagród jest ograniczona i przysługują one wyłącznie Uczestnikom, którzy osiągną najlepsze wyniki.

Realizując program motywacyjny Wnioskodawca działa w imieniu własnym ale na rzecz Klienta. Regulaminowym organizatorem programu motywacyjnego jest Wnioskodawca i to on zobowiązany jest względem Uczestników do wypłaty nagród (na zasadzie przyrzeczenia publicznego, zgodnie z przepisem art. 919 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny – Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.). Obowiązek ten ciążyć będzie na Wnioskodawcy nawet gdyby nie otrzymał on środków na ten cel od Klienta. Dodatkowo, Uczestnicy programu nie wchodzą w żadne relacje bezpośrednio z Klientem – wszelkie roszczenia, reklamacje itd. mogą kierować wyłącznie wobec Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie działa zatem w charakterze pośrednika pomiędzy Klientem a Uczestnikami, ale działając na rzecz Klienta jednocześnie działa w imieniu własnym. Natomiast Klient jest podmiotem, który ponosi ekonomiczny ciężar organizacji programu motywacyjnego – jest on m.in. zobowiązany wobec Wnioskodawcy (a nie Uczestników programu motywacyjnego) do pokrycia kosztów organizacji programu, w tym kosztu nagród pieniężnych wypłacanych w programie (koszt nagród pieniężnych stanowi jeden z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy od Klienta).

Rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem dokonywane będą zgodnie z umową o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji o bieżącej obsługi programu motywacyjnego. Umowa ta przewiduje, że kosztami nagród pieniężnych wypłacanych w programie Wnioskodawca będzie obciążał Klienta w cyklach miesięcznych, przy czym płatność odbywa się w oparciu o wystawione przez Wnioskodawcę noty księgowe (obciążeniowe), opiewające na kwotę przekazanych na wypłatę nagród środków finansowych netto (Wnioskodawca nie wystawia Klientowi faktur opiewających na kwotę przekazanych na wypłatę nagród środków finansowych powiększoną o podatek od towarów i usług). Natomiast „właściwe” usługi marketingowe w zakresie organizacji i bieżącej obsługi programu motywacyjnego, również płatne w cyklach miesięcznych, na które składają się takie świadczenia, jak zarządzanie programem motywacyjnym, obsługa infolinii programu, prowizja od nagród, wynagrodzenie za zarządzanie stroną internetową programu, oraz inne składniki wynikające z realizacji prac zleconych przez Klienta ad hoc, są udokumentowane fakturami i ujęte w pozycji określonej mianem „kompleksowa obsługa programu motywacyjnego (tu nazwa programu) – usługa marketingowa”. Podobnie, fakturami wystawionymi na klienta, udokumentowana jest dostawa nagród rzeczowych w akcjach promocyjnych organizowanych w ramach programu.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwości co do zakresu ciążących na nim obowiązków dotyczących dokumentowania przekazania na jego rzecz przez Klienta równowartości nagród pieniężnych wypłaconych w programie motywacyjnym. W szczególności Wnioskodawca chciałby uzyskać potwierdzenie, że prawidłowo dokumentuje przekazanie mu środków finansowych na wypłatę nagród za pomocą not księgowych (obciążeniowych). Należy w tym miejscu zaznaczyć, że dla poprzedniej (drugiej) edycji programu motywacyjnego, która trwała w okresie od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 30 października 2016 r. Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lipca 2016 r. nr IPPP1/4512-426/16-2/AS, jednak straciła ona aktualność wobec zmiany stanu faktycznego (zasady drugiej i trzeciej edycji programu różnią się od siebie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wypłata Uczestnikom programu motywacyjnego nagród pieniężnych (przelew na rachunek bankowy Uczestnika) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.)?
2. Czy przekazanie Wnioskodawcy przez Klienta środków finansowych na wypłatę Uczestnikom programu motywacyjnego nagród pieniężnych powinno być udokumentowane fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę dla Klienta, czy też przekazanie tych środków Wnioskodawca będzie mógł udokumentować notą księgową (obciążeniową)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm., dalej również „ustawa o VAT”), opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z cytowanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega dostawa towarów i świadczenie usług dokonywanych odpłatnie. Odpłatność jest zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania czynności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym „wynagrodzenie” to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast „odpłatny” to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Przy czym nie ma znaczenia czy wynagrodzenie należne jest od nabywcy towaru bądź usługi, czy należne jest od osoby trzeciej. Zatem pod pojęciem „odpłatności” rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W przedstawionym stanie faktycznym, w związku z organizacją programu motywacyjnego Wnioskodawca będzie otrzymywać od Klienta wynagrodzenie, którego elementem kalkulacyjnym jest koszt nagród pieniężnych wypłacanych Uczestnikom programu. Wnioskodawca stoi przy tym na stanowisku, że świadczona przez niego usługa marketingowa w zakresie organizacji i obsługi programu motywacyjnego wraz z czynnością wypłacenia uczestnikom nagród pieniężnych, z perspektywy podatku VAT, nie stanowią jednego kompleksowego świadczenia (usługi złożonej) ale dwa odrębne świadczenia.

Należy w tym miejscu wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń nie powinna być ona sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja wielu czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jako element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

W konsekwencji, świadczenie złożone ma miejsce wtedy, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczenie wykonywane przez niego w ramach realizacji zobowiązań wynikających z umowy zawartej z Klientem, ma charakter niejednorodny, złożony i stanowi w istocie pewien zestaw czynności. Jednym z elementów tego świadczenia jest wypłacanie przez Wnioskodawcę nagród pieniężnych Uczestnikom programu motywacyjnego. Nie przesądza to jednak o tym, że na gruncie przepisów o ustawy o podatku od towarów i usług czynności wykonywane przez Wnioskodawcę traktować należy jako świadczenie złożone, gdyż jak wskazano wyżej za odrębne dla celów podatku VAT należy uznać świadczenia, których rozdzielenie pozostaje bez wpływu na charakter każdego z nich. W konsekwencji, za świadczenia odrębne należy uznać świadczenia, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

W przedmiotowej sprawie świadczenie ze strony Wnioskodawcy obejmuje kompleks świadczeń o niejednorodnym charakterze. Wnioskodawca w ramach zawartej z Klientem umowy zobowiązany czynności związanych z wypłatą nagród pieniężnych Uczestnikom na wskazane przez nich rachunki bankowe. W konsekwencji czynności wykonywane przez Wnioskodawcę można podzielić na dwa odrębne świadczenia – świadczenie „właściwej” usługi marketingowej, której towarzyszy jako odrębne, pozostające bez wpływu na charakter usługi marketingowej świadczenie polegające na wypłaceniu nagród pieniężnych Uczestnikom programu motywacyjnego.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w orzeczeniu z dnia 7 października 2010 r. wydanym w sprawie C-55/09 Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs przeciwko Baxi Group Ltd. stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego programem lojalnościowym, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Zatem usługa organizacji oraz obsługi programu motywacyjnego świadczona przez Wnioskodawcę, gdzie wypłata nagród pieniężnych jest jednym z jej elementów, nie będzie uznawana na gruncie przepisów o podatku od towarów usług za jedno świadczenie. Jak wskazano wyżej, w ramach takiego świadczenia wykonywane są dwie czynności: świadczenie „właściwej” usługi marketingowej na rzecz Klienta i wydanie nagród pieniężnych na rzecz Uczestników programu motywacyjnego. Obie te czynności należy, dla potrzeb podatku od towarów i usług, uznać za odrębne i samodzielne świadczenia. Natomiast opodatkowanie tych czynności uzależnione jest od tego co jest ich przedmiotem.

Niewątpliwie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegać będzie świadczona przez Wnioskodawcę „właściwa” usługa marketingowa polegająca na organizacji i bieżącej obsłudze programu motywacyjnego, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od Klienta. W odniesieniu natomiast do opodatkowania wypłaty Uczestnikom programu motywacyjnego nagród pieniężnych w postaci przelewu na rachunek bankowy danego Uczestnika podany w formularzu zgłoszeniowym, należy wskazać, że na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarów nie stanowią natomiast środki pieniężne. Wobec tego czynności wypłaty środków pieniężnych tytułem nagród przyznanych Uczestnikom, nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy, czynności tej nie można również uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, na prawdzie polega twierdzenie, iż w przedstawionym stanie faktycznym, wypłata Uczestnikom programu motywacyjnego nagród pieniężnych (przelew na rachunek bankowy Uczestnika) nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem, na pierwsze pytanie postawione w niniejszym wniosku należy udzielić odpowiedzi przeczącej.

Odnośnie natomiast kwestii sposobu udokumentowania przekazania przez Klienta środków finansowych na wypłatę Uczestnikom programu motywacyjnego nagród pieniężnych wypada wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, ilekroć mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 – Faktury. Stosownie do art. 106a ustawy o VAT, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

• sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonu

• państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
• państwa trzeciego.
  
  

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z treścią art. 106e ust. 1 pkt 3-5 i 7 ustawy o VAT faktura powinna zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
2. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
3. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b,
4. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.
   
   

Jak wykazano wcześniej, w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wykonuje dwie czynności: świadczy usługę marketingową na rzecz Klienta i wypłaca nagrody pieniężne na rzecz Uczestników programu motywacyjnego. Obie te czynności, dla potrzeb podatku VAT, traktowane są osobno, przy czym czynność wypłacenia nagród pieniężnych w postaci przelewu na rachunek bankowy danego Uczestnika podany w formularzu zgłoszeniowym nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązków na gruncie przepisów o VAT, gdyż ta nie stanowi dla Wnioskodawcy czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast świadczenie „właściwej” usługi marketingowej, za które będzie Wnioskodawca otrzymywać wynagrodzenie stanowi świadczenie usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl powołanego przepisu art. 106b ustawy o VAT, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. świadczenie na rzecz Klienta „właściwej” usługi marketingowej należy udokumentować fakturą VAT. Natomiast czynność wypłaty nagród pieniężnych, jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie może zostać udokumentowana za pomocą faktury VAT. Skoro bowiem wypłata nagród pieniężnych nie mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, to dla udokumentowania tej czynności nie znajdzie zastosowania art. 106b ww. ustawy o VAT. W konsekwencji udokumentowania fakturą VAT nie będzie wymagało przekazanie Wnioskodawcy przez Klienta środków finansowych przeznaczonych na wypłatę Uczestnikom programu motywacyjnego nagród pieniężnych. Za w pełni wystarczające należy przy tym uznać wystawienie przez Wnioskodawcę noty księgowej (obciążeniowej). Nota taka jest uniwersalnym dokumentem księgowym służącym dokumentowaniu transakcji w sytuacji, gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy VAT, jednak nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku VAT i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów. Należy jednak stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla dokumentowania czynności wypłacenia nagród pieniężnych w ten właśnie sposób (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2016 r. nr IBPP1/4512-793/15/LSz oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 stycznia 2015 r. nr IPPP2/443-1029/14-2/AO). W tym duchu wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lipca 2016 r. nr IPPP1/4512-426/16-2/AS wydanej dla Wnioskodawcy na potrzeby poprzedniej edycji programu motywacyjnego.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przekazanie mu przez Klienta środków finansowych na wypłatę Uczestnikom programu motywacyjnego nagród pieniężnych powinno być udokumentowane notą księgową (obciążeniową).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.