2017.05.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP3.4512.105.2017.2.JŻ
z 16 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.– Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r.,poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego2017 r.), uzupełnionym w dniu 7 kwietnia 2017 r., na wezwanie tut. Organu z dnia 29 marca 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu nabycia od podmiotu trzeciego usługi usunięcia wad w pracach Podwykonawcy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu nabycia od podmiotu trzeciego usługi usunięcia wad w pracach Podwykonawcy. Wniosek został uzupełniony w dniu 7 kwietnia 2017 r., na wezwanie tut. Organu z dnia 29 marca 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 kwietnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi budowlane. Usługi te realizowane są głównie (co najmniej 90% przypadków) w ramach kontraktów zawieranych w trybie Ustawy Prawo Zamówień Publicznych. Głównymi zleceniodawcami Wnioskodawcy są gminy oraz powiaty.

Wnioskodawca w ramach zawieranych umów występuje - w większości przypadków - jako generalny wykonawca.

Jako generalny wykonawca Wnioskodawca często korzysta również z usług podwykonawców, którzy świadczą na jego rzecz usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT (dalej: Podwykonawcy).

Umowy zawierane przez Wnioskodawcę z Podwykonawcami przewidują, że w razie stwierdzenia przez Wnioskodawcę wad wykonanych prac w okresie gwarancji (która może obejmować swoim okresem kilka lat po zakończeniu inwestycji), Podwykonawca jest zobowiązany do ich usunięcia w czasie określonym umową i na własny koszt.

W przypadku nieusunięcia wad przedmiotu umowy w określonym terminie, Wnioskodawca ma prawo do zlecenia prac mających na celu usunięcie wad podmiotom innym niż Podwykonawca (podmioty trzecie), a następnie obciąży Podwykonawcę kosztami tych prac (np. poprzez dokonanie potrącenia z zatrzymanej gwarancji podwykonawcy).

Każdorazowo zlecenie podmiotom trzecim prac, mających na celu usunięcie wad w pracach wykonanych przez Podwykonawcę, dokonywane będzie na podstawie odrębnej umowy bądź zlecenia zawartego pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotem trzecim.

Dodać należy, że zarówno Wnioskodawca, Podwykonawca, jak i podmiot trzeci będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że nabywa od podmiotów trzecich usługi usunięcia wad w pracach wykonywanych przez Podwykonawców w celu wywiązania się z gwarancji udzielonej Inwestorowi, jednakże co jest niezmiernie istotne – dla oceny przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego – warunkiem nabycia usług od osoby trzeciej jest uprzednie niewywiązanie się przez Podwykonawcę z umowy w zakresie usunięcia wad. Jak już wskazano w opisie zdarzenia przyszłego stosunek prawny nawiązywany pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem trzecim jest stosunkiem odrębnym, którego zawiązanie nie następuje w ramach stosunku podwykonawstwa. Zwrócić bowiem należy uwagę, że nawiązanie stosunku prawnego pomiędzy Wnioskodawcą a osobą trzecią nie wynika ze stosunku jaki wiąże Wnioskodawcę z inwestorem (ten stosunek stanowi przyczynę nawiązania współpracy z osobą trzecią przez Wnioskodawcę z Podwykonawcą). To na podstawie postanowień umowy z Podwykonawcą, w razie nie usunięcia stwierdzonych wad, dochodzi de facto do zawarcia umowy z osobą trzecią. Oznacza to, że osobie trzeciej nie można przypisać statusu podwykonawcy. Status ten, w ramach przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, przysługuje jedynie Podwykonawcy.

Podmioty trzecie w ramach usunięcia wad wykonują usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. 2016 r., poz. 710 z późn. zm.).

Usługi usunięcia wad świadczone przez podmioty trzecie mają odpłatny charakter.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, nabywając na podstawie odrębnej umowy bądź zlecenia, od podmiotu trzeciego usługi usunięcia wad w pracach podwykonawcy, będzie działał jako podatnik,o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT (tj. Czy będzie zobowiązany do rozliczenia VAT na zasadzie reverse charge od tych usług)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 710 z późn. zm., zwanej dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę,w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT jeśli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Art. 17 ust. 1h ustawy o VAT wskazuje ponadto, że przepis powyższy (art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT) stosuje się jeśli usługodawca świadczy usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika 14 do ustawy o VAT działając jako podwykonawca.

Z przytoczonych przepisów wynika, że po spełnieniu ww. warunków m.in. świadczenie usług przez podwykonawców na rzecz generalnego wykonawcy będzie podlegało opodatkowaniu VAT na zasadach odwrotnego obciążenia (reverse charge), tj. zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu nabycia usługi będzie usługobiorca, a nie usługodawca.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sytuacji, gdy Podwykonawca wykona usługę wadliwie,a Wnioskodawca zgodnie z umową pomiędzy Wnioskodawcą, a Podwykonawcą, zleci podmiotowi trzeciemu wykonanie prac mających na celu usunięcie tych wad i następnie obciąży kosztami Podwykonawcę.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w takiej sytuacji podmiot trzeci usuwający wady prac wykonanych przez Podwykonawcę nie będzie uznawany, za podwykonawcę o którym mowa w art. 17 ust. 1h in fine ustawy o VAT.

Tym samym nie zostanie spełniony warunek pozwalający uznać Wnioskodawcę za podatnika,o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, tj. zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług od podmiotu trzeciego.

W ocenie Wnioskodawcy kryterium którym należy się kierować przy ocenie, czy podmiot działa jako podwykonawca jest osobiste działanie w zakresie pierwotnego stosunku prawnego (np. pomiędzy inwestorem, a głównym wykonawcą).

Wskazać przy tym należy, iż nie zawsze, gdy zakres prac zleconych przez Wnioskodawcę innemu podmiotowi będzie odpowiadał zakresowi prac zleconych Wnioskodawcy przez inwestora będziemy mieli do czynienia z podwykonawcą w rozumieniu ustawy o VAT.

W analizowanym przypadku taka sytuacja miałaby miejsce, gdyby pierwotny Podwykonawca wykonał prace, a następnie, w razie stwierdzenia wad sam usunąłby je w ramach gwarancji. Natomiast w sytuacji, gdy Podwykonawca nie chce/nie może usunąć stwierdzonych wadi Wnioskodawca zleca podmiotowi trzeciemu wykonanie tych prac (aby następnie obciążyć kosztami Podwykonawcę, który nie usunął wad w ramach gwarancji), wówczas nawiązywany jest odrębny z punktu widzenia VAT, niezależny od pierwotnej umowy Wnioskodawcy z inwestorem, stosunek zobowiązaniowy pomiędzy Wnioskodawcą, a tym podmiotem trzecim.

Podmiot trzeci nie wstępuje automatycznie do pierwotnego stosunku prawnego objętego umową z inwestorem jako podwykonawca, lecz dla niego z punktu widzenia rozliczeń VAT jest to odrębne zlecenie - które powinien rozliczyć na zasadach ogólnych (tj. niezależnie od faktu, że prace, które wykonuje są usuwaniem wad, które powinien usunąć Podwykonawca).

Ustawa o VAT nie przewiduje sukcesji w zakresie statusu podwykonawcy, a zatem Wnioskodawca, nabywając usługi od podmiotu trzeciego (usuwającego wady po Podwykonawcy) nie będzie miał obowiązku rozliczenia VAT z tytułu nabycia tych usług, tj. nie będzie podatnikiem o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towaróww rozumieniu art. 7.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach działalności gospodarczej. W świetle powołanych przepisów przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie, które nie jest dostawą towarów, świadczone na rzecz innego podmiotu. Jednocześnie jak wynikaz treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi budowlane. Ponadto, Wnioskodawca w ramach zawieranych umów występuje - w większości przypadków - jako generalny wykonawca. Jako generalny wykonawca Wnioskodawca często korzysta również z usług podwykonawców, którzy świadczą na jego rzecz usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

Zarówno Wnioskodawca, Podwykonawca, jak i podmiot trzeci będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Wnioskodawca nabywa od podmiotów trzecich usługi usunięcia wad w pracach wykonywanych przez Podwykonawców w celu wywiązania się z gwarancji udzielonej Inwestorowi, jednakże warunkiem nabycia usług od osoby trzeciej jest uprzednie niewywiązanie się przez Podwykonawcę z umowy w zakresie usunięcia wad.

Podmioty trzecie w ramach usunięcia wad wykonują usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Usługi usunięcia wad świadczone przez podmioty trzecie mają odpłatny charakter.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości czy nabywając na podstawie odrębnej umowy bądź zlecenia od podmiotu trzeciego usługi usunięcia wad w pracach podwykonawcy, będzie działał jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy oraz będzie zobowiązany do rozliczenia VAT na zasadzie reverse charge od tych usług.

Jak wynika z treści wniosku umowy zawierane przez Wnioskodawcę z Podwykonawcami przewidują, że w razie stwierdzenia przez Wnioskodawcę wad wykonanych prac w okresie gwarancji, Podwykonawca jest zobowiązany do ich usunięcia w czasie określonym umową i na własny koszt. Natomiast w przypadku nieusunięcia wad przedmiotu umowy w określonym terminie, Wnioskodawca na podstawie odrębnej umowy bądź zawartego zlecenia ma prawo do zlecenia prac mających na celu usunięcie wad podmiotom innym niż Podwykonawca (podmioty trzecie), a następnie obciążenie Podwykonawcy kosztami tych prac (np. poprzez dokonanie potrącenia z zatrzymanej gwarancji podwykonawcy). Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że czynności realizowane przez podmiot trzeci na rzecz Wnioskodawcy stanowią świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wskazano powyżej aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie pozostające w bezpośrednim związku ze świadczoną usługą. Z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. W analizowanej sprawie podmiot trzeci wykonuje na zlecenie Wnioskodawcy usługi budowlane polegające na usunięciu wad w pracach wykonywanych przez Podwykonawcóww celu wywiązania się Wnioskodawcy z gwarancji udzielonej inwestorowi. Za świadczone usługi podmiot trzeci otrzymuje wynagrodzenie. Tym samym realizacja przez podmiot trzeci zobowiązań gwarancyjnych za Wnioskodawcę (gwaranta) jest świadczeniem usług na jego rzecz. Usługi te mają charakter odpłatny i w konsekwencji podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z powołaną wcześniej definicją - podwykonawcą jest firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy. Zatem, skoro podmiot trzeci wykonuje usługi budowlane zlecone przez Wnioskodawcę (generalnego wykonawcę), to tym samym działa względem niego w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Należy bowiem zauważyć, że podmiotem zobowiązanym do wykonania usług budowlanych z tytułu gwarancji udzielonej inwestorowi jako nabywcy usług jest Wnioskodawca, natomiast umowa zawartaz podmiotem trzecim jest konsekwencją stosunku prawnego istniejącego między Wnioskodawcą a inwestorem. Wnioskodawca nie nabywa usług budowlanych od podmiotu trzeciego w celu zaspokojenia własnych potrzeb, lecz po to by wywiązać się z gwarancji udzielonej Inwestorowi. Powyższe pozwala zatem przyjąć, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca jest głównym wykonawcą usług budowlanych w stosunku do Inwestora, natomiast podmiot trzeci działa względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy.

Jak wcześniej wskazano, w sytuacji gdy usługodawca świadczy jako podwykonawca usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy i jednocześnie spełnione są przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wówczas znajduje zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca (usługobiorca) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny oraz podmiot trzeci (usługodawca) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 i jednocześnie jak wskazano w niniejszej interpretacji podmiot trzeci wykonując usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy działa względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy, to tym samym spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji usługi budowlane realizowane przez podmiot trzeci na rzecz Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca jako nabywca usług. Tym samym Wnioskodawca, nabywając na podstawie odrębnej umowy bądź zlecenia, od podmiotu trzeciego usługi usunięcia wad w pracach podwykonawcy, będzie działał jako podatnik,o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy oraz będzie zobowiązany do rozliczenia VAT na zasadzie reverse charge od tych usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się(w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin