2017.05.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.9.2017.2.MJ
z 13 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2017 r. (data wpływu 2 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przeniesienia własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie oraz wysokości stawki podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przeniesienia własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie oraz wysokości stawki podatku.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 kwietnia 2017 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, brakującej opłaty oraz adresu elektronicznego ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z decyzją nr 4/14 Wojewody … z dnia 17.03.2014 r. znak … o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia pn. „…”, stosownie do art. 12 pkt 5a ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych, Wojewoda … ustalił w drodze decyzji odszkodowanie dla Powiatu … za przejęte nieruchomości. Wojewoda … wydał przedmiotowe decyzje na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1, ust. 4a, ust. 4f, ust. 4g i ust. 5, art. 18 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687 ze zm.) a także art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.).

Odszkodowania zostały ustalone w drodze następujących decyzji:

Decyzja z dnia 10.02.2015 r. znak: … obejmująca część nieruchomości położonej w obrębie …, oznaczonej jako działka:
- nr 991 o pow. 1,1746 ha, która została podzielona na działki nr 991/1 o pow. 0,5178 ha i nr 991/2 o pow. 0,6568 ha, z czego działka nr 991/1 stała się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa w trwałym zarządzie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z przeznaczeniem pod pas drogowy trasy …, zaś działka nr 992/2 pozostała w pasie drogowym drogi powiatowej.

Decyzja z dnia 06.02.2015 r. znak: … obejmująca nieruchomość położoną w obrębie … gm. …, oznaczona jako działki:
- nr 137/27 o pow. 2,0842 ha, nr 137/32 o pow. 5,2078 ha, nr 137/44 o pow. 0,0945 ha w całości,
- części działek: nr 137/29 o pow. 0,4306 ha, nr 137/49 o pow. 0,1689 ha i nr 137/51 o pow. 0,1649 ha, które po ostateczności zezwolenia na realizację inwestycji drogowej (zrid) będą oznaczone odpowiednio nr 137/53 o pow. 0,0092 ha, nr 137/56 o pow. 0,0340 ha, nr 137/58 o pow. 0,0369 ha,

Decyzja z dnia 09.01.2015 r. znak … obejmująca nieruchomości położone w obrębie … gm. …, oznaczone jako działki:
- nr 1234/3 o pow. 0,0172 ha. nr 1274/1 o pow. 0,0079 ha w całości,
- części działek nr 1235/1 o pow. 1,1436 ha, nr 2327 o pow. 0,4957 ha, które po ostateczności zezwolenia na realizacje inwestycji drogowej (zrid) będą oznaczone odpowiednio nr 1235/5 o pow. 0,1479 ha, nr 2327/1 o pow. 0,1669 ha,
- część działki nr 1272/1 o pow. 0,0026 ha, która po ostateczności zezwolenia na realizacje inwestycji drogowej (zrid) będą oznaczone odpowiednio nr 1272/3 o pow. 0,0023 ha, oraz działka nr 1273/1 o pow 0.0053 ha w całości.

Decyzja z dnia 16.03.2015 r. znak: … obejmująca część nieruchomości położonej w obrębie … gm. …, oznaczoną jako działki:
- nr 152/2 o pow. 1,7509 ha oraz nr 191 o pow. 0,5800 ha. które po ostateczności zezwolenia na realizacje inwestycji drogowej (zrid) będą oznaczone odpowiednio nr 152/6 o pow. 0,3658 ha i nr 152/7 o pow. 0,0289 ha oraz nr 191/1 o pow. 0,0356 ha.

Na dzień 17.03.2014 r. żadna z działek wykazanych powyżej nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

W uzasadnieniach wskazanych wyżej decyzji dotyczących ustalenia odszkodowania za poszczególne działki znajdują się zapisy, że biegłe ustaliły na podstawie zaświadczenia Burmistrza Gminy i Miasta …, że w stadium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy … przyjętym Uchwałą Rady Miejskiej w … na dzień wydania decyzji o zezwoleniu na realizacje inwestycji drogowej, tj. 17 marca 2014 r.:

część działki nr 991 obręb …, gmina …, która po ostateczności zrid będzie oznaczona nr 991/1 położona była na terenie dróg lokalnych (powiatowych),

działki będące wskazane w decyzji z dnia 06.02.2015 r. znak … znajdowały się na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, zagrodowej z usługami podstawowymi, rzemiosłem produkcyjnym i produkcją rolną wraz z przetwórstwem oraz terenach przeznaczonych pod działalność gospodarczą z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej. Działki położone w wyznaczonych obszarach, dla których sporządzenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jest obowiązkowe,

działki nr 1234/3, nr 1273/1 oraz części działki nr 1272/1, która po ostateczności zrid będzie oznaczona nr 1272/3 położone były w strefie uciążliwości od drogi G 1/2,

część działek nr 1235/1, nr 2327 które po ostateczności zrid będą oznaczone odpowiednio nr 1235/5. nr 2327/1 oraz działka nr 1274/1 położone były w pasie drogi lokalnej,

działki nr 152/2 i nr 191 - obr. …, gmina …, które po ostateczności zrid będą oznaczone odpowiednio nr 152/61 nr 152 oraz 191/1 - znajdowały się na terenach dróg lokalnych (gminne, powiatowe i wojewódzkie).

Wysokość odszkodowania za przejęte nieruchomości określona została na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawców majątkowych. W operacie szacunkowym rzeczoznawcy majątków określiły wartość przedmiotowej nieruchomości oznaczonej jako działki:

wskazana w pkt 1, tj. działka nr 991/1 w oparciu o wartość rynkową gruntu oraz wartość odtworzeniową składników budowlanych,

wskazane w pkt 2, tj. działki nr 137/27, nr 137/32, nr 137/44, nr 137/53, nr 137/56, nr 137/58 w oparciu o wartość rynkową gruntu oraz wartość odtworzeniową składników roślinnych,

wskazane w pkt 3, tj. działki nr 1234/3, nr 1235/5, nr 1274/1, nr 2327/1, nr 1272/3, nr 1273/1 w oparciu o wartość rynkową gruntu, wartość odtworzeniową składników roślinnych oraz wartość odtworzeniową składników budowalnych, zaś działek nr 1272/3 i nr 1273/1 w oparciu owartość rynkową gruntu,

wskazane w pkt 4, tj. działki nr 152/6, nr 152/7, nr 191/1 w oparciu o wartość rynkową gruntu oraz wartość odtworzeniową składników budowlanych w postaci nawierzchni z asfaltobetonu.

Działki nr 1234/3, nr 1235/5, nr 1272/3, nr 1273/1, nr 1274/1, nr 2327/1, nr 152/6, nr 152/7, nr 191/1, nr 991/1 są działkami położonymi w pasie drogowym drogi powiatowej. Na ich częściowej powierzchni, na dzień przejęcia w zamian za odszkodowanie znajdowała się droga asfaltowa. Żadna ze wskazanych działek nie była zabudowana budynkiem na dzień przejęcia w zamian za odszkodowanie.

Powiat … nie posiadał i nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z przedmiotowymi działkami, w tym również z drogami położonymi na tych działkach wskazanymi w niniejszym wniosku.

Powiat … nie ponosił nakładów na ulepszenie dróg znajdujących się na tych działkach w stosunku do których miałby prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki nie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.). Wnioskodawca nie ponosił nakładów na budowę/modernizację dróg znajdujących się na przedmiotowych działkach w ramach działalności gospodarczej. Nabyte przedmiotowe działki oraz nakłady poniesione na budowę/modernizację dróg nastąpiły w ramach władztwa publicznego tj. poza działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie własności wskazanych we wniosku nieruchomości z nakazu władzy publicznej w zamian za odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Jeżeli tak, to według jakiej stawki podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również m.in.: przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku ma miejsce dostawa towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność, do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - w tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. Podkreślenia wymaga fakt, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości gruntowej w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynność polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy). Od zasady tej ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki. Na podstawie bowiem art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W przypadku wywłaszczenia nieruchomości na cele budowy lub poszerzenia dróg w roli organu władzy publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej występuje organ dokonujący wywłaszczenia. Organem tym może być wojewoda lub starosta (na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami – t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm. i ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych – t.j. Dz. U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194 ze zm.), dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa

Zarówno organy władzy publicznej jak i urzędy obsługujące te organy nie są uznawane za podatników w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których zostały one powołane dodatkowo pod warunkiem, że czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku przeniesienia z mocy prawa własności nieruchomości nie są jednak realizowane zadania, dla realizacji których organy te zostały powołane. Zatem Starosta wykonując czynność, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, występując w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, Decyzją nr 4/14 z dnia 17.03.2014 r. znak … Wojewoda … zezwolił na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia pn. „…”. Po wydaniu decyzji wszczęte zostało postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość, przejętą pod wymienioną inwestycję, stanowiącą uprzednio własność Powiatu. Na częściowej powierzchni niektórych działek przejętych w zamian za odszkodowanie znajdowały się drogi asfaltowe (gminne, powiatowe lub wojewódzkie).

W przedmiotowej sprawie bez wątpienia dochodzi do odpłatnej dostawy towaru spełniającej definicję zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającej opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy. Odpłatność za nieruchomość stanowi odszkodowanie, które pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%. z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 1 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W art. 43 ww. ustawy zawarto jednak katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku sprzedaży gruntów niezabudowanych opodatkowane są tyko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków budowli lub ich czyści nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak stwierdzono powyżej, ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntom w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 43 poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
- budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
- budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
- obiekt małej architektury.

budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast w świetle art. 3 pkt 3 ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 3a tej ustawy przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji „Obiekty Inżynierii lądowej i wodnej”.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nieklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne itp.

W sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej” można wyróżnić klasę 2112 - ulice i drogi pozostałe, do której zalicza się: Drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym. skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi, np.: drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki do jazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych wraz z instalacjami do oświetlenia dróg i sygnalizacji, nasypami, rowami, słupkami bezpieczeństwa, przepustami pod drogami i urządzeniami odwadniającymi drogi.

Z treści art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), wynika więc, że droga jest obiektem budowlanym – budowlą. Teren, na którym znajduje się droga jest terenem zabudowanym, natomiast teren niezabudowany przeznaczony pod drogę jest terenem budowlanym. Wskazać jednocześnie należy, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że ponieważ droga stanowi budowlę, to dostawa nieruchomości, na której znajduje się taka droga jest dostawą nieruchomości zabudowanej.

W niniejszej sprawie Powiat … nie będzie jednak uprawniony do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy od podatku VAT, bowiem dostawa nieruchomości nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia.

Jednakże w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku VAT zwalnia się z podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 10 pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli poniósł takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

Ponieważ Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do działek, na których położone są drogi, oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budowli (dróg) w stosunku, do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, to Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a w odniesieniu do działek, na których częściowo znajduje się droga, tj. do działek:

nr 991/1 objętej decyzją znak … znak 10.02.2015 r.,

nr 1234/3, nr 1274/1, nr 1235/5, nr 2327/1, nr 1272/3, nr 1273/1 objętych decyzją … znak 09.01.2015 r.,

nr 152/6, nr 152/7, nr 191/1 objętych decyzją … znak 16.03.2015 r.

Tym samym przeniesienie z mocy prawa, prawa własności nieruchomości drogi pokrytej nawierzchnią asfaltową położonej na wskazanych powyżej działkach w zamian za odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku VAT. Co za tym idzie przedmiotowym zwolnieniem, na mocy art. 29a ust. 8 ustawy o podatku VAT objęta jest również dostawa gruntu na którym droga (obiekt budowlany) jest posadowiona.

W odniesieniu natomiast do działek: nr 137/27, nr 137/32, nr 137/44, 137/53, nr 137/56, nr 137/56 objętych decyzją … znak 06.02.2015 r., z uwagi na fakt, iż stanowią one dostawę terenu budowlanego, do ich dostawy w zamian za odszkodowanie zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Wynagrodzenie musi mieć zatem konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Aby wyłączenie z grona podatników miało miejsce muszą zostać spełnione dwa warunki, gdyż wyłączenie to:

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącza z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne. W konsekwencji, należy każdorazowo badać, czy sprzedaż majątku gminnego podlega wyłączeniu z VAT.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie, m.in. gospodarki nieruchomościami (pkt 10).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w związku z decyzją Wojewody … z dnia 17.03.2014 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia pn. „…”, Wojewoda … ustalił w drodze decyzji odszkodowanie dla Powiatu … za przejęte nieruchomości. Na dzień 17.03.2014 r. żadna z działek nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Wysokość odszkodowania za przejęte nieruchomości określona została na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawców majątkowych. Powiat nie posiadał i nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z przedmiotowymi działkami, w tym również z drogami położonymi na tych działkach wskazanymi w niniejszym wniosku. Wnioskodawca nie nabył przedmiotowych działek do działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na budowę/modernizację dróg znajdujących się na przedmiotowych działkach w ramach działalności gospodarczej. Nabycie przedmiotowych działek nastąpiło w ramach władztwa publicznego tj. poza działalnością gospodarczą.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie przepisy, należy stwierdzić, że skoro działki będące przedmiotem wniosku, nie zostały nabyte na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, jak wskazano we wniosku nabycie nastąpiło w ramach władztwa publicznego, tj. poza działalnością gospodarczą, to Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych działek nie działa w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, zatem ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji dostawa przedmiotowych działek podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT ponieważ Wnioskodawca dla tej czynności nie działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 i 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin