Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-1.4514.40.2017.2.MD
z 21 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U., poz. 1948, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 25 stycznia 2017 r. (data wpływu – 6 lutego 2017 r.), uzupełnionym 28 marca i 5 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 23 marca 2017 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4514.40.2017.1.MD wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 28 marca 2017 r. (poprzez wniesienie opłaty) oraz 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu pisma potwierdzającego wniesienie opłaty).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania w sprawie interpretacji jest osobą fizyczną zamieszkałą i prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Drugim z Zainteresowanych w sprawie (dalej „Pożyczkobiorca”) jest osoba fizyczna również zamieszkała i prowadząca działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która również jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Trzecim z zainteresowanych w sprawie (dalej „Pożyczkodawca”) jest spółka będąca osobą prawną – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada siedzibę i prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jako taka podlega na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Pożyczkodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem przeważającej działalności Pożyczkodawcy, który ujawniony został w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Przedsiębiorców, jest produkcja wyrobów pończoszniczych, sklasyfikowana pod kodem PKD 14.31.Z. Poza tym przedmiotem pozostałej działalności Pożyczkodawcy, zgodnie z dotyczącym go wpisem do Rejestru Przedsiębiorców, jest produkcja pozostałej odzieży dzianej (14.39.Z), sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych (46.41.Z), produkcja przędzy z pozostałych włókien tekstylnych, włączając produkcję nici (13.10.D), produkcja tkanin z włókien chemicznych (13.20.C), wykończanie wyrobów włókienniczych (13.30.Z), produkcja dzianin metrażowych (13.91.Z), sprzedaż hurtowa pozostałych półproduktów (46.76.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z) oraz od dnia wydania postanowienia przez Sąd Rejestrowy – 19 grudnia 2016 r. o zmianie wpisu w rejestrze, które zapadło w związku ze zmianą umowy Pożyczkodawcy, dokonaną mocą uchwały jego Zgromadzenia Wspólników z dnia 3 sierpnia 2016 r., również pozostałe pośrednictwo pieniężne sklasyfikowane pod kodem PKD 64.19.

Pożyczkodawca planuje udzielenie dwóch pożyczek, dwóm osobom fizycznym będącym jego wspólnikami – Zainteresowanemu będącemu stroną oraz Zainteresowanemu Pożyczkobiorcy (dalej łącznie „Pożyczkobiorcy”) – po jednej każdej z tych osób, które to osoby są obywatelami polskimi i prowadzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą, w związku z czym podlegają na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i które są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Pożyczkobiorcy uprawnieni będą do swobodnego dysponowania kwotami udzielonych im pożyczek. Obie pożyczki będą pierwszymi pożyczkami udzielonymi przez Pożyczkodawcę po zmianie jego umowy, polegającej na dodaniu do niej nowej pozycji prowadzonej działalności gospodarczej w postaci pozostałego pośrednictwa pieniężnego (PKD 64.19).

Obie zawarte umowy pożyczek będą umowami pożyczek terminowych, udzielonych na okres dwóch lat każda z nich, każda z możliwością jej przedterminowego wypowiedzenia przez Pożyczkodawcę i żądania natychmiastowego zwrotu całej kwoty pożyczki w przypadku, gdyby zwrot pożyczki w umówionym terminie stał się wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego tego z Pożyczkobiorców, z którym dana umowa została zawarta oraz z obowiązkiem zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie w przypadku przekroczenia przez danego z Pożyczkobiorców umówionego terminu zwrotu pożyczki. Obie umowy będą zawarte w formie pisemnej, a kwoty pożyczek wydane będą Pożyczkobiorcom poprzez przelanie ich na rachunki bankowe Pożyczkobiorców, prowadzone dla nich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Obie pożyczki będą pożyczkami odpłatnymi – z tytułu ich udzielenia Pożyczkodawcy będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek kapitałowych obliczonych od udzielonych kwot pożyczek według stałej stopy procentowej 2% w skali roku. Wysokość oprocentowania pożyczek uzgodniona została przez Pożyczkodawcę z Pożyczkobiorcami, biorąc pod uwagę wysokość oprocentowania podobnych pożyczek udzielanych na rynku. Do pobierania oprocentowania od udzielnych pożyczek Pożyczkodawca uprawniony będzie przez cały okres trwania umów pożyczek, aż do chwili ich spłaty.

Kwoty udzielonych pożyczek pochodziły będą z nadwyżek środków uzyskanych przez Pożyczkodawcę w latach ubiegłych z prowadzonej działalności handlowo-produkcyjnej, które to środki, zgodnie z podejmowanymi przez jego Zgromadzenie Wspólników uchwałami, przekazane zostały na jego kapitał zapasowy.

Pożyczkodawca ma zamiar przeznaczyć przychody uzyskane z tytułu udzielonych pożyczek w części na wydatki związane z rozwojem prowadzonej działalności produkcyjno-handlowej, a w pozostałej części ponownie, odpłatnie pożyczyć obecnym Pożyczkobiorcom lub innym podmiotom. Zwrócone kwoty pożyczek Pożyczkodawca planuje ponownie, odpłatnie pożyczyć obecnym Pożyczkobiorcom lub innym podmiotom.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy czynności udzielenia pożyczek przez Pożyczkodawcę, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, podlegały będą wyłączeniu przedmiotowemu od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przewidzianemu w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wobec czego Pożyczkobiorcy nie będą zobowiązani do zapłaty od nich podatku?

Zdaniem Zainteresowanych, opisane przez nich czynności udzielenia pożyczek podlegały będą wyłączeniu przedmiotowemu od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przewidzianemu w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wobec czego ich udzielenie będzie dla Pożyczkobiorców neutralne na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak wynika z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz stanowiska Zainteresowanych na pytanie pierwsze, czynności udzielania pożyczek przez Pożyczkodawcę będą stanowiły odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym będą podlegały zwolnieniu przedmiotowemu przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy. W takim wypadku czynności udzielenia pożyczek przez Spółkę będą wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a to z uwagi na treść art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w myśl którego „Nie podlegają podatkowi (…) czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności…”.

Organ zaznacza, że z uwagi na zakres niniejszej interpretacji, przywołał powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Zainteresowanych 22 marca 2017 r. interpretację indywidualną znak: 1061-IPTPP2.4512.86.2017.1.KW.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 1 ust. 4 cyt. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Pożyczkodawca planuje udzielenie dwóch pożyczek, dwóm osobom fizycznym będącym jego wspólnikami – Zainteresowanemu będącemu stroną oraz Zainteresowanemu Pożyczkobiorcy (dalej łącznie „Pożyczkobiorcy”) – po jednej każdej z tych osób, które to osoby są obywatelami polskimi i prowadzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą, w związku z czym podlegają na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i które są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wskazanym w interpretacji indywidualnej z 22 marca 2017 r., znak: 1061-IPTPP2.4512.86.2017.1.KW, czynności udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczek będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będą stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.) - będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Skoro zatem otrzymane przez Wnioskodawcę pożyczki będą zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie z opodatkowania określone w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.