Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.189.2017.2.SR
z 4 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2017 r. (data wpływu 22 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z 30 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% usług wynajmu lokalu mieszkalnego, wykorzystywanego przez najemcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% usług wynajmu lokalu mieszkalnego, wykorzystywanego przez najemcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 20 marca 2017 r. znak: 2461-IBPP3.4512.189.2017.1.SR.

We wniosku uzupełnionym pismem z 30 marca 2017 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się wynajmem nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, w której znajdują się lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe. Lokale mieszkalne wynajmowane osobom fizycznym na cele mieszkaniowe korzystają ze zwolnienia z podatku VAT, wynajem lokali użytkowych innym podmiotom na prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowany jest 23% stawką VAT. W bieżącym miesiącu Wnioskodawca podpisał z inną firmą umowę na wynajem umeblowanego i wyposażonego lokalu mieszkalnego, umowa została zawarta na okres powyżej 1 roku. Z umowy wynika, że najemca prowadzi działalność gospodarczą i w lokalu mieszkalnym będącym przedmiotem umowy będzie świadczył usługi krótkoterminowego zakwaterowania według symbolu PKWiU 55.20.19. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy usług krótkoterminowego zakwaterowania, a w przedmiotowym lokalu świadczy usługi wynajmu nieruchomości na własny rachunek wg symbolu PKWiU 68.20.11.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy właściwym dla wynajmu wyżej opisanego lokalu mieszkalnego, wykorzystywanego przez najemcę w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na świadczenie usług krótkoterminowego zakwaterowania będzie zastosowanie przez Wnioskodawcę 23% stawki VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Tak, usługa ta opodatkowana jest 23% stawką podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione z podatku VAT są usługi wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. W opisanym przez Wnioskodawcę przypadku cel wynajmu na cele mieszkaniowe nie został spełniony, nie jest możliwe więc zastosowanie zwolnienia z podatku VAT. Zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 8%. W załączniku pod pozycją nr 163 wymienione są usługi związane z zakwaterowaniem według symbolu PKWiU 55, które świadczone są przez najemcę. Nie ma jednak podstaw do tego, aby stawkę 8% do świadczonej przez siebie usługi mógł zastosować Wnioskodawca. Nie ma znaczenia cel pośredni wynajmu lokalu mieszkalnego (w relacji wynajmujący (Wnioskodawca) – podnajemca), a cel bezpośredni wynajmu lokalu mieszkalnego przez wynajmującego (Wnioskodawcę) dla najemcy (wynajem lokalu mieszkalnego na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług krótkoterminowego zakwaterowania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 163 zostały wymienione „Usługi związane z zakwaterowaniem” – PKWiU 55.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

W świetle powyższych przepisów usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Powyższe dotyczy zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący – najemca – podnajemca.

Jednocześnie należy zauważyć, że celem innym niż mieszkaniowy jest np. cel krótkotrwałego pobytu o charakterze turystycznym bądź biznesowym. Takie cele realizowane są m.in. przez hotele, pensjonaty, pokoje do wynajęcia dla turystów bądź biznesmenów. Cel mieszkaniowy nie jest związany z chwilowym pobytem, ale z zamieszkaniem, więc stałym interesem życiowym osoby będącej najemcą lokalu mieszkalnego.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, z którego wynika, że najemca prowadzi działalność gospodarczą i w lokalu mieszkalnym będącym przedmiotem umowy będzie świadczył usługi krótkoterminowego zakwaterowania wg symbolu PKWiU 55.20.19, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione wyżej opisane przesłanki, w związku z czym przedmiotowy wynajem lokalu mieszkalnego nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii wysokości stawki opodatkowania właściwej dla najmu opisanego lokalu mieszkalnego wykorzystywanego przez najemcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania należy wskazać, że co do zasady, celem zachowania stawki istotna jest tożsamość usługi pomiędzy wynajmującym a najemcą i pomiędzy najemcą a podnajmującym.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że w przedmiotowym lokalu świadczy usługi wynajmu nieruchomości na własny rachunek wg symbolu PKWiU 68.20.11. Nie jest to zatem usługa objęta PKWiU 55. Ponadto Wnioskodawca podał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy usług krótkoterminowego zakwaterowania.

Nie zachodzi więc w przedmiotowej sprawie tożsamość usług pomiędzy wynajmującym a najemcą i pomiędzy najemcą a podnajmującym. Tym samym Wnioskodawca nie może korzystać z preferencyjnej stawki VAT, gdyż ta zarezerwowana jest wyłącznie dla usług objętych PKWiU 55 (Usługi związane z zakwaterowaniem), tj. dla usług jakie świadczy najemca.

Skoro zatem Wnioskodawca świadcząc usługi wynajmu opisanego lokalu nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, jak również z opodatkowania swojej usługi preferencyjną stawką VAT w wysokości 8%, to w tej sytuacji zastosowanie znajdzie stawka podstawowa w wysokości 23%.

Podsumowując, wynajem lokalu mieszkalnego wykorzystywanego przez najemcę w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na świadczenie usług krótkoterminowego zakwaterowania będzie opodatkowany stawką 23%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.