Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-2.4511.1107.2016.2.MMA
z 13 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 21 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej:

• w części dotyczącej złożenia zeznania rocznego na formularzu PIT-37 – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 10 lutego 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.1107.2016.1.MMA wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 21 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadają na prawie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, nieprzerwalnie od 1 lipca 2014 r. nieruchomość nr 3972/7 z prawem do zabudowy.

Ponieważ nieruchomość nie była przyłączona do sieci wodno-kanalizacyjnej małżonkowie zawarli w 7 października 2015 r. porozumienie z Burmistrzem Miasta dotyczące wykonania na swój koszt w terminie do 20 grudnia 2015 r. odcinków sieci wodno-kanalizacyjnej przez działki nr 3972/5, nr 3972/8 do ich działki nr 3972/7, a Gmina do ich nabycia i wypłacenia inwestorowi kwoty odpowiadającej wartości kosztów budowy tych odcinków. W porozumieniu zaznaczono, że małżonkowie mają zrobić rozeznanie cenowe wykonawców tych robót i sporządzić protokół do zatwierdzenia przez Burmistrza.

W dniu 9 października 2015 r. sporządzono protokół i wybrano najkorzystniejszą ofertę (na podstawie kosztorysu) i zatwierdzony został protokół – warunek zawarty w § 1 porozumienia z 7 październik 2015 r. uznano za spełniony.

W dniu 2 listopada 2015 r. firma rozpoczęła budowę odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej, natomiast 6 listopada 2015 r. zostało wykonane przyłącze wodno-kanalizacyjne potwierdzone protokołem do budynku na działce nr 3972/7.

W dniu 11 listopada 2015 r. za wykonaną usługę firma wystawiła małżonkom fakturę z podatkiem VAT na kwotę 29.096,93 zł, którą małżonkowie zapłacili przelewem 30 grudnia 2015 r.

W dniu 16 grudnia 2015 r. małżonkowie przekazali Burmistrzowi dokumenty potwierdzające wykonanie inwestycji.

Następnie 23 marca 2016 r. małżonkowie zostali poproszeni przez Burmistrza do sporządzenia kolejnego porozumienia, gdzie Gmina przekazała wybudowane przez małżonków sieci wodno-kanalizacyjne na rzecz MPWIK.

Porozumienie określało zwrot kwoty 23.657,17 zł bez podatku VAT 5.439,76 zł co postawiło Wnioskodawczynię i jej męża w bardzo niekorzystnej sytuacji.

Małżonkowie kierowali się ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzania ścieków.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni powinna potraktować otrzymaną kwotę z tytułu odpłatnego przeniesienia własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych jako przychód z odpłatnego zbycia innych rzeczy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy z uwagi, że nie upłynęło 6 miesięcy liczonych od końca miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rzeczy ruchomych w postaci urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych (rozumiane jako data fizycznego połączenia urządzeń z siecią wodociągową i kanalizacyjną przedsiębiorstwa) Wnioskodawczyni ma, czy też nie ma obowiązek wykazywania kwoty przychodu pomniejszonej o udokumentowane koszty uzyskania w zeznaniu rocznym za 2016 r. w formularzu PIT-37?
3. Czy Wnioskodawczyni powinna traktować otrzymaną kwotę z tytułu odpłatnego przeniesienia własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawczyni powinna wykazać przychód pomniejszony o udokumentowane koszty jego uzyskania w zeznaniu rocznym za 2016 r. w formularzu PIT-37?
   
4. Czy Gmina powinna sporządzić informację o wysokości przychodu i przekazać ją Wnioskodawczyni w postaci formularza PIT-8C?
5. Czy Wnioskodawczyni powinna wykazać kwotę w zeznaniu rocznym za 2016 r. (formularz PIT-37) w przypadku wykazania otrzymanej kwoty jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomniejszony o udokumentowane koszty jego uzyskania?
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód uzyskany z tytułu odpłatnego przeniesienia własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych należy uznać za przychód uzyskany z przeniesienia własności „innej rzeczy” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zakwalifikować go do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy (zapłata 29.096,93 zł – koszty, zwrot kwoty netto 23.657,17 zł – przychód).

Ad.2.

W opinii Wnioskodawczyni, jednocześnie z uwagi, że nie upłynęło 6 miesięcy liczonych od końca miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rzeczy ruchomych (rozumiane jako data fizycznego połączenia urządzeń z siecią wodociągową i kanalizacyjną przedsiębiorstwa), Wnioskodawczyni powinna wykazać kwotę przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego przeniesienia własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, pomniejszoną o udokumentowane koszty jego uzyskania w zeznaniu rocznym za 2016 r. w formularzu PIT-37 (faktura wystawiona przez firmę 11 grudnia 2015 r., zapłata 30 grudnia 2015 r. 29.096,93 zł; data fizycznego przyłączenia urządzeń 24 marca 2016 r.).

Ad.3.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma podstaw faktycznych ani prawnych do kwalifikowania takiego przychodu jako przychodu z innego źródła, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jako że do tej kategorii mogą być przypisane tylko te przychody, które do innych kategorii wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy przyporządkowane być nie mogą.

Ad.4.

Konsekwencją uznania przychodu z tytułu odpłatnego przeniesienia własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych za przychód uzyskany z przeniesienia własności „innej rzeczy” w rozumieniu ustawy i zakwalifikowanie go do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy, będzie uznanie, że na Gminie nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C, gdyż art. 42a ustawy dotyczący obowiązku sporządzania informacji o przychodach (PIT-8C) odwołuje się do art. 20 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierającego definicję „innych źródeł” przychodów.

Ad.5.

W przypadku wykazania otrzymanej kwoty z tytułu odpłatnego przeniesienia własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszony o udokumentowane koszty jego uzyskania, Wnioskodawczyni nie musi składać zeznania rocznego za 2016 r. (PIT-37).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2, 3, 4 i 5). Natomiast w zakresie potwierdzenia prawidłowości rozliczenia dokonanego pomiędzy MPWIK a Wnioskodawczynią (pytanie oznaczone we wniosku nr 6) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje przychodów, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy – jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy – dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy – źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy, należy więc odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.). Zgodnie z art. 45 powołanej wyżej ustawy rzeczami są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego – część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 328) – osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego – urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Powyższe wskazuje, że po pierwsze, odpłatne przekazanie przedsiębiorstwu wybudowanych (nabytych) przez inną osobę urządzeń nie jest obowiązkiem lecz możliwością (co oznacza, że przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne takiego nabycia (przejęcia) nie musi dokonać) oraz, po drugie, warunki finansowe tego przekazania muszą być uzgodnione w umowie, mogą więc być różne – umówione wynagrodzenie może odpowiadać kosztom wybudowania (nabycia) urządzenia, ale może też być od nich niższe lub wyższe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie porozumienia zawartego 7 października 2015 r. z Burmistrzem Miasta, Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wykonali odcinek sieci wodno-kanalizacyjnej do swojej nieruchomości. Za wykonaną usługę Wnioskodawczyni zapłaciła cenę, która zawierała podatek VAT. Następnie małżonkowie 16 grudnia 2015 r. przekazali Burmistrzowi dokumenty potwierdzające wykonanie inwestycji a z kolei 23 marca 2016 r. małżonkowie zostali poproszeni przez Burmistrza Miasta do sporządzenia kolejnego porozumienia, na podstawie którego Gmina przekazała wybudowaną przez małżonków sieć wodno-kanalizacyjną na rzecz MPWiK.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że odpłatne przejęcie przez MPWiK od Wnioskodawczyni odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej w sytuacji gdy zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rozumiane jako moment przyłączenia tego odcinka do sieci (wejście w skład przedsiębiorstwa) i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej – stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stanowi źródło przychodu, jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy. Skoro bowiem mamy do czynienia z umową odpłatnego przekazania odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej, oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które w świetle cytowanego przepisu art. 49 Kodeksu cywilnego po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej.

Skoro w treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pkt 8 tego przepisu zostało m.in. wymienione odpłatne zbycie innych rzeczy, tym samym przychód z tego tytułu nie może zostać zakwalifikowany jako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 października 2012 r., sygn. akt II FSK 421/11 stwierdził, że: „(...) Urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne, służące do doprowadzania do nieruchomości wody i odprowadzania z niej ścieków, z chwilą połączenia z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości, uzyskując status samoistnej rzeczy ruchomej. Wynagrodzenie otrzymane przez osobę, która urządzenie takie wybudowała z własnych środków i zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) odpłatnie przekazała je gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, stanowi przychód z odpłatnego zbycia innych rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) (...)”.

Podsumowując, skoro odpłatne przekazanie odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej nastąpiło przed upływem 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, to czynność ta stanowi przychód ze źródła o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychód z odpłatnego zbycia innych rzeczy. Skoro odpłatne przekazanie odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej zakwalifikowano do ww. źródła przychodów a zatem do innego niż tzw. inne źródła, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, to na Gminie nie ciąży obowiązek wystawienia Wnioskodawczyni PIT-8C, którego wystawienie ustawodawca powiązał z wystąpieniem przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni wskazała, że w związku z przekazaniem odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej otrzymała od Gminy zwrot kwoty pomniejszony o zapłacony podatek VAT. Tym samym skoro Wnioskodawczyni otrzymała za przekazany odcinek sieci wodno-kanalizacyjnej kwotę niższą od kosztu jego nabycia, u Wnioskodawczyni nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pomimo tego, że w wyniku ww. transakcji u Wnioskodawczyni wystąpiła strata, to przychód uzyskany z odpłatnego przekazania odcinka sieci wodno-kanalizacyjnej przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło fizyczne połączenie z siecią oraz koszty uzyskania tego przychodu, Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 za rok podatkowy 2016 r. w rubryce „inne źródła”.

Wskazać bowiem należy, że zeznanie PIT-36 przeznaczone jest generalnie dla osób osiągających dochody bez pośrednictwa (udziału) płatników wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak w przypadku gdy osoba osiągająca ww. przychody (ze sprzedaży innych rzeczy) osiągnie przychody za pośrednictwem płatników podlegające wraz z pozostałymi przychodami opodatkowaniu według skali podatkowej (np. przychody ze stosunku pracy) winna złożyć jedno zeznanie, na druku PIT-36, wykazać w nim przychody ze stosunku pracy oraz przychody i koszty – jak w przypadku Wnioskodawczyni – ze sprzedaży innych rzeczy, zsumować osiągnięte dochody i obliczyć podatek według obowiązującej skali podatkowej (18% i 32%). Podatek należy wpłacić do 30 kwietnia roku następnego po roku, którego rozliczenie dotyczy, co wynika z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego w omawianej sprawie poniesiona przez Wnioskodawczynię strata z tytułu sprzedaży innych rzeczy w żadnym wypadku nie podlega wykazaniu w zeznaniu PIT-37 jako „inne źródła”. Formularz PIT-37 przeznaczony jest dla podatników, którzy w roku podatkowym wyłącznie za pośrednictwem płatnika uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej. Dlatego też nie ma racji Wnioskodawczyni twierdząc, że powinna wykazać wysokość uzyskanego przychodu ze sprzedaży innych rzeczy oraz kosztów uzyskania przychodu w zeznaniu podatkowym PIT-37 w rubryce „inne źródła”.

Tym samym stanowiska Wnioskodawczyni nie można było uznać w całości za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.