Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.32.2017.1.JK3
z 28 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży obrazu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży obrazu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2009 z mieszkania zostały Wnioskodawczyni skradzione obrazy, które posiadała od roku 2007. W dniu 31 marca 2010 roku jeden z obrazów został sprzedany w domu aukcyjnym w Londynie za kwotę 85.250 funtów brytyjskich. W momencie uzyskania tych informacji Wnioskodawczyni zwróciła się do domu aukcyjnego o zwrot bezprawnie sprzedanego obrazu. Sprawy Wnioskodawczyni prowadzone były przez Kancelarię prawniczą w Londynie. W roku 2016 po negocjacjach z domem aukcyjnym Kancelaria zawarła ugodę z której wynika, że zamiast obrazu Wnioskodawczyni zostanie wypłacona kwota, którą uzyskano ze sprzedaży tego obrazu powiększona o koszty oraz inne straty (punkt 5 umowy). Kwota ta nie jest odszkodowaniem, a kwotą odkupienia obrazu w zamian za odstąpienie od prawa dochodzenia obrazu od jego nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność polegająca na „odsprzedaży” obrazu dla domu aukcyjnego będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce ?

Zdaniem Wnioskodawcy, obrazy które zostały Wnioskodawczyni skradzione były w Jej posiadaniu od roku 2007. Zostały one skradzione w roku 2009, a następnie sprzedane w roku 2010 przez dom aukcyjny w Londynie. Zgodnie z prawem po ujawnieniu nabywcy obraz, którego dotyczyła kradzież powinien zostać zwrócony właścicielowi czyli Wnioskodawczyni. W wyniku negocjacji dom aukcyjny aby uniknąć kłopotów w odzyskiwaniem obrazu od nabywcy postanowił „odkupić” od Wnioskodawczyni obraz za wynegocjowaną kwotę 110.000 funtów. W związku z tym, że kwota ta była dla Wnioskodawczyni satysfakcjonująca wyraziła zgodę, za pośrednictwem firmy prowadzącej w Jej imieniu negocjacje, na jej akceptację.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że kwota uzyskana od domu aukcyjnego w Londynie jest zapłatą za obraz i nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), ponieważ była właścicielem ww. obrazu ponad sześć miesięcy i kwota uzyskana z jego sprzedaży nie stanowi źródła przychodu. Czyli nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a wymienionej ustawy stanowi przy tym, że przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Z Jej domu w Polsce został skradziony obraz, który został sprzedany przez dom aukcyjny w Londynie.

Wobec tego w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840)

Na podstawie art. 13 ust. 1 ww. Konwencji zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 niniejszej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ww. konwencji zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności:

1. udziałów (akcji), innych niż akcje, które są przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie, lub
2. udziału w spółce osobowej lub truście, których aktywa składają się głownie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, lub z udziałów (akcji), o których mowa w punkcie a) niniejszego ustępu,

mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zyski z przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (art. 13 ust. 3 ww. Konwencji).

Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo tego Państwa lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (art. 13 ust. 4 ww. konwencji).

Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (art. 13 ust. 5 ww. Konwencji).

Postanowienia ustępu 5 niniejszego artykułu nie ograniczają prawa Umawiającego się Państwa do opodatkowania, zgodnie z jego prawem, zysków z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku osiąganych przez osobę, która ma i w jakimkolwiek czasie w ciągu poprzednich sześciu lat podatkowych miała miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie lub osobę, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie w jakimkolwiek czasie w ciągu roku podatkowego, w którym własność majątku została przeniesiona (art. 13 ust. 6 ww. konwencji).

Mając powyższe na uwadze, zgodnie z art. 13 ust. 5 Konwencji, kwota z Wielkiej Brytanii otrzymana przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Oznacza to, że do jej opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego obowiązujące w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy: źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski. W roku 2009 z mieszkania Wnioskodawczyni zostały skradzione obrazy, które posiadała od roku 2007. W dniu 31 marca 2010 roku jeden z obrazów został sprzedany w domu aukcyjnym w Londynie. W momencie uzyskania tych informacji Wnioskodawczyni zwróciła się do domu aukcyjnego o zwrot bezprawnie sprzedanego obrazu. W roku 2016 po negocjacjach z domem aukcyjnym została zawarta ugoda, z której wynika, że zamiast obrazu Wnioskodawczyni zostanie wypłacona kwota, którą uzyskano ze sprzedaży tego obrazu powiększona o koszty oraz inne straty. Kwota ta nie jest odszkodowaniem, a kwotą odkupienia obrazu w zamian za odstąpienie od prawa dochodzenia obrazu od jego nabywcy.

Stosownie do art. 19 ust. 1 tejże ustawy – przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy – jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 6 omawianej ustawy: dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rzeczy”, należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459).

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego: rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na ruchome oraz nieruchomości.

Z powyższego przepisu wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie dokonała zbycia obrazu przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie. Obrazy zostały Wnioskodawczyni skradzione w 2009 r., a nie sprzedane przez nią. Zatem Wnioskodawczyni nie przestała być ich właścicielką. Sprzedaży obrazu Wnioskodawczyni dokonała dopiero w 2016 r. Jednocześnie należy przyjąć, że sprzedaż w 2016 r. przez Wnioskodawczynię obrazu należy zakwalifikować jako sprzedaż innych rzeczy ruchomych, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż obrazu – w związku z tym, że została dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie skutkowała obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.