Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP2.4512.150.2017.1.MJ
z 14 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa pracy realizowanych na podstawie umowy zlecenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa pracy realizowanych na podstawie umowy zlecenia. Wniosek uzupełniono w dniu 14 kwietnia 2017 r. o wskazanie sposobu doręczenia interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – (…) (zwany dalej Zleceniobiorcą), prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (…), zawarł w dniu 1 sierpnia 2016 roku umowę zlecenia z Fundacją (…) z siedzibą w (…) (dalej Zleceniodawca).

Przedmiotem Umowy było podjęcie współpracy pomiędzy Zleceniodawcą a Zleceniobiorcą, w ramach której Zleceniobiorca przyjmuje do samodzielnego wykonania zadania pośrednictwa pracy dla uczestników projektu zgodnie z zakresem obowiązków dla tej funkcji określonym we wniosku o dofinansowanie.

Strony Umowy zgodnie ustalają, że zadanie, o którym mowa w ust. 1 zostanie wykonane w okresie od 1 sierpnia 2016 r. do 31 maja 2018 r. Czynności związane z realizacją umowy odbywać się będą w miejscach wskazanych przez Zleceniodawcę.

Projekt jest rozumiany jako zespół działań i czynności realizowanych na rzecz: „...” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) 2014-2020, Oś Priorytetowa VII Regionalny rynek pracy, Działanie 7.4 Wspomaganie procesów adaptacji do zmian na regionalnym rynku pracy (działania z zakresu outplacementu – projekt konkursowy), Poddziałanie 7.4.2 Outplacement – konkurs.

Zleceniobiorca zobowiązał się do świadczenia w ramach niniejszej umowy następujących usług:

1. realizacji łącznie 300 godzin indywidualnego pośrednictwa pracy dla 50 Uczestników projektu, śr. 6h/osoba – zgodnie z zapotrzebowaniem Uczestników projektu, w terminie od 1 sierpnia 2016 r. do 31 maja 2018 r. zgodnie z harmonogramem, (przy czym za 1 godzinę pośrednictwa przyjmuje się 1 godzinę zegarową 60 minut).
2. monitoring i wsparcie samodzielnej aktywności w poszukiwaniu pracy przez uczestników projektu.
3. pozyskiwanie ofert pracy od pracodawców,
4. dobór odpowiednich ofert pracy dla Uczestników/czek projektu,
5. monitoring rynku pracy, współpraca z potencjalnymi pracodawcami, publicznymi oraz niepublicznymi służbami zatrudnienia,
6. ścisła współpraca z pozostałym personelem projektu w celu osiągnięcia wskaźników projektu, w szczególności wskaźnika zatrudnienia,
7. bieżąca współpraca z doradcą zawodowym.
   
   

Zleceniobiorca wykonuje umowę zgodnie z regułami należytej staranności stosując się do harmonogramu i zasad Projektu, jak również do obowiązujących przepisów prawa, pod nadzorem Kierownika projektu. Zleceniobiorca zobowiązany jest wykonywać świadczenia objęte umową osobiście.

Zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania Zleceniobiorcy wobec osób trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie otrzymane z tytułu zawartej umowy zlecenia przez Wnioskodawcę, skutkuje powstaniem zobowiązania w zakresie podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami VAT są jedynie podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Umowa zlecenia wykonywana jest na zasadzie podporządkowania. Zleceniodawca sprawuje kontrolę nad Zleceniobiorcą i przejmuje na siebie ryzyko i odpowiedzialność za skutki wykonywania tej umowy, co zostało zawarte w § 4 pkt 7 umowy zlecenia.

W art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów usług określono czynności, których wykonywanie nie jest na gruncie ustawy uznawane za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą
w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy. Są to między innymi czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.
o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zleceniobiorca działa na podstawie nawiązanego stosunku prawnego pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności w zakresie warunków, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności Zleceniodawcy wobec osób trzecich. Odpowiedzialność i ryzyko wykonania umowy zgodnie z zapisami umowy zlecenia spoczywa na Zleceniodawcy. Zleceniobiorca wykonuje czynności na podstawie art. 13 pkt 8. Wskazać należy, iż

w rozumieniu z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W ustawach podatkowych nie ma definicji pojęcia „odpowiedzialności wobec osób trzecich”. Kwestia odpowiedzialności wobec osób trzecich i tego, czy ponosi ją zleceniodawca czy też zleceniobiorca, może być uregulowana zarówno w samej umowie, przy czym nie może być ona ukształtowana niezgodnie z obowiązującymi przepisami, jak też może wynikać wprost z danego stosunku prawnego.

Podkreślić trzeba, że analizując konkretną sytuację, przede wszystkim należy ocenić, czy zleceniobiorca działa na zewnątrz w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, czy też jest podmiotem od niego odrębnym. Wynikać to będzie z istoty danego stosunku prawnego oraz przepisów go regulujących, czyli zarówno kodeksu cywilnego, jak i ewentualnie innych ustaw, takich jak np. prawo budowlane.

Istotne przy tym jest to, że nawet jeśli w danej umowie nie będzie zapisów dotyczących odpowiedzialności, to z uwagi na to, że zarówno umowa zlecenia jak i o dzieło są umowami nazwanymi, uregulowanymi w kodeksie cywilnym, zastosowanie znajdzie art. 429 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze, albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności. Podkreślić przy tym trzeba, że przez „zawodowe wykonywanie czynności” rozumie się nie tylko sytuacje, gdy ktoś wykonuje dane czynności w ramach działalności gospodarczej, lecz także, gdy ma ku temu odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

Przepis art. 429 k.c. jest przepisem bezwzględnie obowiązującym. W konsekwencji w sytuacji, gdy czynności byłyby wykonywane przez podmiot nie będący profesjonalistą, nie jest możliwe inne ukształtowanie tej odpowiedzialności. Oznacza to, że taki zleceniobiorca nie będzie ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich. Nie ma natomiast żadnych przeszkód, by w umowie ze zleceniobiorcą zawodowo wykonującym dane czynności, zostały zawarte postanowienia przerzucające ciężar odpowiedzialności wobec osób trzecich na zleceniodawcę.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne i fakt, iż przychód z zawartej umowy zlecenia jest to przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz stwierdzenie, że Wnioskodawca działa na podstawie nawiązanego stosunku prawnego pomiędzy nim a zlecającym wykonanie czynności w zakresie warunków, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności Zleceniodawcy wobec osób trzecich, czynności polegających na przeprowadzaniu konsultacji dla osób poszukujących pracy nie można uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Czynności powyższe objęte są zakresem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, gdyż spełnione zostały kryteria wyłączające je z czynności stanowiących działalność gospodarczą w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie otrzymane z tytułu zawartej umowy zlecenia, nie skutkuje powstaniem zobowiązania w podatku od towarów i usług
u Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm..), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W świetle przepisów powołanych wyżej należy stwierdzić, że o tym czy dana działalność ma lub też nie ma charakteru samodzielnej działalności, decydują kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią samodzielnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków należy stwierdzić, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy, „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Jayuntamiento de Sewilla a Rec Avdadores de Tributes de las Zona Primera y Sekunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy i tym samym nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą, zawarł w dniu 1 sierpnia 2016 roku umowę zlecenia. Przedmiotem Umowy było podjęcie współpracy pomiędzy Zleceniodawcą a Wnioskodawcą, w ramach której przyjął on do samodzielnego wykonania zadania pośrednictwa pracy dla uczestników projektu zgodnie z zakresem obowiązków dla tej funkcji określonym we wniosku o jego dofinansowanie.

Strony Umowy ustaliły, że zlecone zadanie, zostanie wykonane w okresie od 1 sierpnia 2016 r. do 31 maja 2018 r. Czynności związane z realizacją umowy odbywać się będą w miejscach wskazanych przez Zleceniodawcę.

Zleceniobiorca wykonuje umowę zgodnie z regułami należytej staranności stosując się do harmonogramu i zasad Projektu, jak również do obowiązujących przepisów prawa, pod nadzorem Kierownika projektu. Zleceniobiorca zobowiązany jest wykonywać świadczenia objęte umową osobiście. Zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania Zleceniobiorcy wobec osób trzecich.

Z treści wniosku wynika ponadto, że Zleceniobiorca działa na podstawie nawiązanego stosunku prawnego pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności w zakresie warunków, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności Zleceniodawcy wobec osób trzecich. Zleceniodawca sprawuje kontrolę nad Zleceniobiorcą. Jest on odpowiedzialny także za wykonanie umowy oraz skutki jej wykonania, a ponadto ponosi ryzyko w tym zakresie. Wnioskodawca wskazał, że wykonuje czynności na podstawie art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy świadczone przez niego usługi na podstawie umowy zlecenia podlegają opodatkowaniu podatkiem.

W związku z faktem, że odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonanych czynności oraz ich wykonanie, ponosił będzie zlecający wykonanie tych czynności należy stwierdzić, że podpisanie umowy zlecenia powoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy zbliżone do stosunku pracy, w ramach którego Wnioskodawca związany będzie ze zleceniodawcą więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich. Stosunek prawny między zleceniodawcą a wykonującym zlecenie, obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie występują przesłanki wskazane w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, powodujące wyłączenie wykonywanych usług z kategorii czynności podlegających ustawie. Świadczenie przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa pracy na podstawie umowy zlecenia nie stanowi wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej i w efekcie Zainteresowany nie jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, a wykonywane przez niego czynności nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym, w analizowanej sprawie w związku ze świadczeniem usług pośrednictwa pracy na podstawie umowy zlecenia poza prowadzoną działalnością gospodarczą nie powstanie u Wnioskodawcy zobowiązanie w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.