Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
S-ILPB2/4511-1-1189/15/17-S/WS
z 12 kwietnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 15 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Po 921/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 1 lutego 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 26 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem ryczałtu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem ryczałtu.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 9 lutego 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr ILPB2/4511-1-1189/15 -2/WS, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że ryczałt korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego po spełnieniu warunku kwotowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem kwot tego ryczałtu nie należy wykazywać w zeznaniu rocznym PIT.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 9 lutego 2016 r. nr ILPB2/4511-1-1189/15-2/WS wniósł pismem z 24 lutego 2016 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 21 marca 2016 r. nr ILPB2/4511-2-36/16-2/JWP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 9 lutego 2016 r. nr ILPB2/4511-1-1189/15-2/WS złożył skargę z 14 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 15 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Po 921/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 9 lutego 2016 r. nr ILPB2/4511-1-1189/15-2/WS.

Zdaniem Sądu ryczałt otrzymywany przez Skarżącego na podstawie art. 90 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz.U. z 2014 r., poz. 795 z późn. zm.), który – jak podkreśla się w orzecznictwie (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/Po 911/15) – rekompensuje jedynie ponoszony czasowo przez kuratora uszczerbek finansowy nie dając po jego stronie żadnego rzeczywistego przysporzenia majątkowego, nie stanowi przychodu. W związku z powyższym ryczałt Skarżącego uzyskany z tytułu pełnionej funkcji kuratora społecznego po spełnieniu warunku kwotowego korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i fakt jego pobierania nie wymaga ujawnienia w zeznaniu rocznym PIT.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem ryczałtu wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 22 czerwca 2009 r. Wnioskodawca złożył, zgodnie z ustawą o Kuratorach Sądowych z dnia 22 lipca 2001 r., ślubowanie przed prezesem sądu rejonowego i został wpisany na listę społecznych kuratorów sądowych przy sądzie rejonowym.

W związku z pełnieniem funkcji społecznego kuratora sądowego Wnioskodawca nie nawiązał stosunku pracy z sądem rejonowym i nie ma wypłacanego wynagrodzenia zasadniczego. Sąd przyznał Zainteresowanemu, zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o Kuratorach Sądowych, miesięczny ryczałt z tytułu zwrotu kosztów ponoszonych w związku ze sprawowaniem tej funkcji.

W lutym 2015 r. Wnioskodawca otrzymał PIT-R – Informacja o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich w 2014 r. w kwotach: styczeń 438,00 zł, luty 450,00 zł, marzec 450,00 zł, kwiecień 450,00 zł, maj 450,00 zł, czerwiec 450,00 zł, lipiec 500,00 zł, sierpień 500,00 zł, wrzesień 500,00 zł, październik 450,00 zł, listopad 450,00 zł, grudzień 666,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymany ryczałt z tytułu pełnienia funkcji społecznego kuratora sądowego wypłacany zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o Kuratorach Sądowych z tytułu zwrotu kosztów ponoszonych w związku ze sprawowaniem tej funkcji, jeśli jego kwota w żadnym z miesięcy nie przekroczyła 2 280,00 zł, podlega wykazaniu w PIT – zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2014?

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z tym, że na podstawie art. 90 ustawy o kuratorach sądowych prezes sądu rejonowego ustala i przyznaje kuratorowi społecznemu miesięczny ryczałt z tytułu zwrotu kosztów poniesionych w związku ze sprawowanym przez niego nadzorem lub dozorem, a pomiędzy sądem a kuratorem społecznym nie powstaje żaden stosunek prawny, stanowiący podstawę wypłaty jakiegokolwiek wynagrodzenia, należy wywieść, że ryczałt ten korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego po spełnieniu warunku kwotowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pełniący społecznie swoją funkcję kurator sądowy ma jedynie prawo do zwrotu kosztów poniesionych w związku z dokonanymi czynnościami. Ryczałt z art. 90 przyznaje prezes sądu, co potwierdzone zostało pismem z dnia 20 maja 2015 r., z którego wynika, że pytający pełni jedynie funkcję społeczną, za którą nie otrzymuje wynagrodzenia, a jedynie ryczałt z tytułu poniesionych kosztów związanych z podejmowanymi przez pytającego czynnościami w postępowaniu wykonawczym. A zatem jeśli przyznany ryczałt stanowiący zwrot kosztów nieprzekraczający miesięcznie kwoty 2 280,00 zł jest na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych zwolniony z podatku dochodowego, to kwot tego ryczałtu nie należy wykazywać w zeznaniu rocznym PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, ponieważ niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy: źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.


Stosownie do art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy: wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich − do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazano, że 22 czerwca 2009 r. Wnioskodawca złożył, zgodnie z ustawą o kuratorach sądowych, ślubowanie przed prezesem sądu rejonowego i został wpisany na listę społecznych kuratorów sądowych przy sądzie rejonowym. W związku z pełnieniem funkcji społecznego kuratora sądowego Wnioskodawca nie nawiązał stosunku pracy z sądem rejonowym i nie ma wypłacanego wynagrodzenia zasadniczego. Sąd przyznał Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o kuratorach sądowych, miesięczny ryczałt z tytułu zwrotu kosztów ponoszonych w związku ze sprawowaniem tej funkcji.

W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz.U. z 2014 r., poz. 795 z późn. zm.) przewidziano wypłacanie społecznym kuratorom sądowym kilku rodzajów ryczałtu.

Na podstawie art. 90 ust. 1 ww. ustawy: prezes sądu rejonowego, na wniosek kierownika zespołu, ustala i przyznaje kuratorowi społecznemu miesięczny ryczałt z tytułu zwrotu kosztów ponoszonych w związku ze sprawowanym przez niego nadzorem lub dozorem, płatny do dnia 20 każdego miesiąca.

Ryczałt za sprawowanie jednego dozoru lub nadzoru wynosi od 2% do 4% kwoty bazowej ustalonej dla kuratorów zawodowych na podstawie przepisów o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej (art. 90 ust. 2 tej ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 cytowanej ustawy: za przeprowadzenie wywiadu w postępowaniu wykonawczym w sprawie nieobjętej dozorem lub nadzorem prezes sądu rejonowego przyznaje kuratorowi społecznemu ryczałt z tytułu zwrotu kosztów w wysokości 4% kwoty bazowej, o której mowa w ust. 2.

Kuratorowi społecznemu przysługuje zatem prawo do ryczałtu tytułem zwrotu kosztów ponoszonych w związku ze sprawowanym przez niego nadzorem lub dozorem, zaś w sprawach nieobjętych dozorem lub nadzorem – z tytułu zwrotu kosztów związanych z przeprowadzeniem wywiadu w postępowaniu wykonawczym.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ryczałt przysługujący społecznemu kuratorowi sądowemu, na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o kuratorach społecznych, nie może być uznany za wynagrodzenie ani za zarobek osoby będącej społecznym kuratorem sądowym, ponieważ przysługuje on z tytułu zwrotu kosztów już przez tę osobę poniesionych i ich wysokość może być uzależniona jedynie od nich.

W związku z powyższym ryczałt otrzymywany przez Wnioskodawcę, który rekompensuje jedynie ponoszony czasowo przez kuratora uszczerbek finansowy, nie daje po jego stronie żadnego rzeczywistego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji ryczałt uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu pełnionej funkcji kuratora społecznego po spełnieniu warunku kwotowego korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i fakt jego pobierania nie wymaga ujawnienia zeznaniu rocznym.

Reasumując – otrzymany ryczałt z tytułu pełnienia funkcji społecznego kuratora sądowego wypłacany zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o kuratorach sądowych z tytułu zwrotu kosztów ponoszonych w związku ze sprawowaniem tej funkcji, jeśli jego kwota w żadnym z miesięcy nie przekroczyła 2 280,00 zł, nie podlega wykazaniu w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2014.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj