Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB2.4511.38.2017.2.KR
z 11 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odszkodowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odszkodowania.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201), w związku z powyższym, pismem z dnia 8 lutego 2017 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.38.2017.1.KR, Organ podatkowy, na podstawie art. 169 § 1 oraz art. 155 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 9 lutego 2017 r. (skutecznie doręczono dnia 15 lutego 2017 r.), zaś w dniu 20 lutego 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 17 lutego 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem wniosku jest działka nr 113 położona w … przy ul. …, obręb 0024-P24, jednostka ewidencyjna …, powiat …, województwo …, jednostka rejestrowa .., obszaru 1,7431 ha, w opisie użytków oznaczona jest symbolem „R”, czyli jako grunty orne wchodzące w skład użytków rolnych. Działka wpisana była w Księgę Wieczystą o nr ….

Działka od wielu pokoleń była własnością rodziny Wnioskodawcy. Pierwszymi właścicielami byli pradziadkowie Wnioskodawcy: … i …. Po ich śmierci działkę w spadku otrzymały trzy wnuczki:

• … z d. … w 375/1000 części w nieruchomości,
  

• … z d. …, w 375/1000 części w nieruchomości,
  

• .. z d. …, w 250/1000 części nieruchomości.
  
  

Po śmierci … z d. … zmarłej w dniu 2 sierpnia 2010 r. udział 250/1000 części w nieruchomości w drodze spadku (dnia 7 grudnia 2010 r.) otrzymały jej dzieci:

• …, w 125/1000 części w nieruchomości,
  

• …, w 125/1000 części w nieruchomości.
  
  

Po śmierci … z d. … zmarłej w dniu 17 listopada 2013 r. udział 375/1000 części w nieruchomości otrzymała w drodze spadku (dnia 21 listopada 2013 r.) jej jedyna córka …z d. … - 375/1000 części w nieruchomości.

Po śmierci … z d. … zmarłej w dniu 3 czerwca 2016 r. udział 375/1000 części w nieruchomości z zapisu windykacyjnego uczynionego przez zmarłą w testamencie notarialnym z dnia 9 września 2015 r. nabyli:

• zstępny rodzeństwa (syn siostry spadkodawczyni) …, s… i … z d. .. , w 125/1000 części w nieruchomości,
  

• zstępny rodzeństwa (syn siostry spadkodawczyni) …, s. .. i … z d. …, w 125/1000 części w nieruchomości,
  

• zstępna rodzeństwa (córka siostry spadkodawczyni) … z d. …, c. … i … z d. …, w 125/1000 części w nieruchomości.
  
  

Na podstawie powyższego opisu własności wynika, że ostatnimi właścicielami ww. nieruchomości są:

1. … w udziale:
   1. 125/1000 części w nieruchomości (spadek po matce … z d. …),
   2. 125/1000 części w nieruchomości (darowizna po cioci … z d. …),

2. … w udziale:
   1. 125/1000 części w nieruchomości (spadek po matce … z d. …),
   2. 125/1000 części w nieruchomości (darowizna po cioci … z d. …),,

3. … z d. … w udziale:
   1. 375/1000 części w nieruchomości (spadek po matce … z d. …),
   2. 125/1000 części w nieruchomości (darowizna po cioci … z d. …).
   
   
   
   

W związku z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obejmującym teren wyżej opisanej działki nr 113. Urząd Miejski w …. Wydział Urbanistyki oraz Wydział Gospodarki Nieruchomościami przedstawił ofertę kupna działki pod budowę zaprojektowanej drogi …. Po rozmowach wstępnych zaoferowano właścicielom cenę 30 zł za 1m² nieruchomości. Jednakże rzeczoznawca ostatecznie wycenił nieruchomość na cenę 28 zł za 1m², na którą właściciele wyrazili zgodę, kierując się dobrem publicznym i myślą o mieszkańcach gminy. Dnia 21 grudnia 2016 r. doszło do ostatecznego podpisania aktu notarialnego umowy sprzedaży nieruchomości - działki nr 113. Pieniądze zostały przekazane przelewem na konta właścicieli nieruchomości tytułem odszkodowania (akt notarialny …, ul. …, działka 113).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w takich okolicznościach, gdy sprzedaż ziemi następuje pod budowę drogi, a sprzedający (Wnioskodawca) otrzymuje pieniądze w formie odszkodowania, czy na tej podstawie sprzedający może być zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), z całej opisanej sprawy wynika, że byłoby to wysoko krzywdzące dla Niego jako osoby sprzedającej, aby za sprzedaż działki, która od wielu pokoleń była we własności Jego rodziny i którą sprzedał miastu pod budowę drogi, miałby On ponosić koszty w formie podatku. Byłoby to tym bardziej krzywdzące, że „idąc na rękę” miastu, nie upierając się przy wycenie nieruchomości, poniekąd kierując się też dobrem społecznym, Wnioskodawca miałby być dodatkowo pokrzywdzony finansowo. Wnioskodawca zaznaczył, że kwota pieniężna, którą przyjął od miasta jest niczym innym jak odszkodowaniem dla Niego za przejęcie przez miasto ziemi, która była w posiadaniu Jego rodziny od „dziada-pradziada”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwolnione z opodatkowania są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające wywłaszczenie.

Należy mieć również na uwadze, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  

• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  

Zatem, zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy powyższe warunki dotyczące okresu sprzedaży oraz ceny nabycia będą spełnione łącznie. W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z nich (albo nie będzie spełniony żaden z nich), wówczas zwolnienie będzie podatnikowi przysługiwać.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest otrzymanie odszkodowania, które przyznane zostało stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm.), lub kwoty ceny przy odpłatnym zbyciu nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie.

Zasady dotyczące ograniczenia lub pozbawienia praw do nieruchomości oraz związanych z tym odszkodowań, reguluje ww. ustawa o gospodarce nieruchomościami.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Stosownie do art. 112 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami – przepisy rozdziału 4 „Wywłaszczanie nieruchomości” stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124 ust. 1b, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy (art. 112 ust. 3 ww. ustawy). Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, należy poprzedzić rokowaniami o nabycie w drodze umowy praw określonych w art. 112 ust. 3, przeprowadzonymi między starostą, wykonującym zadanie z zakresu administracji rządowej, a właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe. W trakcie prowadzenia rokowań może być zaoferowana nieruchomość zamienna (art. 114 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Zatem, wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane tylko wówczas, gdy prawo do nieruchomości położonej na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne nie może być nabyte w drodze umowy. Jednak przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego powinny zostać podjęte próby nabycia nieruchomości w drodze umowy, przez przeprowadzenie rokowań z podmiotem, któremu przysługuje prawo do nieruchomości niezbędnej dla realizacji celu publicznego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę zostało wypłacone w związku ze sprzedażą jednostce samorządu terytorialnego udziału w nieruchomości pod budowę zaprojektowanej drogi. Nabycie udziałów w sprzedanej nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło: w 2010 r. w drodze spadku po matce oraz w 2016 r. w drodze spadku po cioci, czyli miało charakter nieodpłatny, tym samym cena nie stanowiła elementu nabycia, a zatem nie został spełniony jeden z warunków wyłączających przedmiotowe zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w dacie śmierci spadkodawców tj. matki i cioci, na cel publiczny uzasadniający wywłaszczenie – budowę zaprojektowanej drogi, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek uiszczenia z tego tytułu podatku dochodowego.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli ww. nieruchomości.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.