Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB5.4510.29.2017.1.JC
z 5 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania i zapłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek wypłacanych Bankowi jako prawnemu i rzeczywistemu właścicielowi tych odsetek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania i zapłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek wypłacanych Bankowi jako prawnemu i rzeczywistemu właścicielowi tych odsetek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest osobą prawną, prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i sprzedaży maszyn budowlanych, w tym nowych i używanych. Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy W. (dalej: Grupa).

Spółki z grupy W. (dalej: Spółki, Członkowie Grupy), w tym Wnioskodawca, są stronami umowy Cash Poolingu (dalej: Umowa) o charakterze wirtualnym, który obsługiwany jest przez Bank M. siedzibą w Holandii (dalej: Bank). Konstrukcja Umowy odbiega istotnie od typowych na rynku struktur cash poolingowych, a jej celem jest optymalizacja warunków kredytowania działalności Spółek przez Bank. W szczególności, w analizowanym przypadku w ogóle nie dochodzi do pokrywania sald debetowych uczestników Grupy kwotami pochodzącymi z sald kredytowych innych członków Grupy, ani też kompensowania sald poszczególnych Członków Grupy. Wyłączną korzyścią wynikającą z uczestnictwa w systemie jest możliwość skorzystania przez Członków Grupy z preferencyjnych warunków oprocentowania rachunków prowadzonych przez Bank.

Spółki, będące stronami Umowy, posiadają rachunki w Banku. Zasadniczą rolę w kontaktach z Bankiem odgrywa jedna ze Spółek, nazwana Koordynatorem (ang. Principal Customer). Z zastrzeżeniem specjalnych warunków, przewidzianych w Umowie, do świadczenia usług finansowych przez Bank na rzecz Grupy mają zastosowanie ogólne warunki świadczenia usług przez Bank. Jest to o tyle istotne, że utrzymywanie środków na rachunku bankowym oznacza, że środki te oddawane są Bankowi w depozyt, natomiast ujemne saldo na rachunku to rodzaj finansowania - Spółki mogą korzystać z określonego limitu kredytowego, który musi zostać w określonym terminie spłacony.

Na podstawie Umowy, wysokość należnych odsetek od istniejącego salda na rachunku (dodatniego lub ujemnego) danego Członka Grupy kalkulowana jest w oparciu o podstawowe stawki oprocentowania stosowane przez Bank, powiększone bądź pomniejszone o określone w Umowie wartości. Przykładowo, jeśli na rachunkach Członków Grupy występują nadwyżki (saldo dodatnie) - oprocentowanie tych sald naliczane jest według stawki standardowej Banku pomniejszonej o np. 0,5%. Natomiast w odniesieniu do debetów Członków Grupy (salda ujemne) - odsetki należne na rzecz Banku obliczane są według standardowej stawki stosowanej przez Bank podwyższonej o np. 1%.

Odsetki na rachunkach są naliczane w 3 następujących etapach:

• Etap 1: w zależności od tego, czy saldo na rachunku danego Członka Grupy na koniec danego dnia będzie dodatnie lub ujemne, naliczane są odsetki należne Bankowi od danego Członka Grupy (w przypadku salda ujemnego) albo należne danemu Członkowi Grupy od Banku (w przypadku salda dodatniego). Odsetki te są pobierane od danego Członka Grupy przez Bank, bądź wypłacane danemu Członkowi Grupy przez Bank.
  

• Etap 2: w określonym dniu miesiąca (dalej: Data Rozliczeniowa) Bank dokonuje rekalkulacji odsetek na rachunkach Spółek. W ramach tej rekalkulacji, za każdy dzień, w którym ogólny, łączny bilans na rachunkach wszystkich Członków Grupy będzie dodatni (tzn. suma sald dodatnich będzie wyższa niż suma sald ujemnych), odsetki od sald rachunków tych Członków Grupy, którzy wykazywali salda ujemne zostaną obliczone ponownie, przy czym zastosowanie znajdzie w tym przypadku oprocentowanie stosowane na Etapie 1 do sald kredytowych. Natomiast za każdy dzień, w którym ogólny, łączny bilans na rachunkach wszystkich Spółek będzie ujemny (tzn. suma sald dodatnich będzie niższa niż suma sald ujemnych), odsetki od sald rachunków tych Członków Grupy, którzy wykazywali salda dodatnie zostaną obliczone ponownie, przy czym zastosowanie znajdzie w tym przypadku oprocentowanie stosowane na Etapie 1 do sald debetowych.

• Etap 3: po uwzględnieniu wszystkich dni w okresie rozliczeniowym, różnica między wartością odsetek obliczonych w ramach Etapu 1 i Etapu 2 stanowić będzie kwotę odsetek należnych Bankowi albo od Banku w tym okresie. Różnica ta zostanie zaksięgowana na rachunku jednej ze Spółek będącej stroną Umowy, wskazanej przez Koordynatora. Różnica ta może być wypłacona bądź otrzymana przez Wnioskodawcę (tj. Bank może obciążyć lub uznać rachunek Wnioskodawcy), ale wyłącznie wtedy, gdy Spółka zostanie wskazana jako podmiot pokrywający/otrzymujący powstałą różnicę pomiędzy odsetkami obliczonymi zgodnie z Etapem 1 a odsetkami obliczonymi zgodnie z Etapem 2.
  
  
  

Jak wynika z powyższego, Cash Pooling, do którego przystąpiła Spółka ma formę cash poolingu wirtualnego, tj. cash poolingu, w ramach którego nie dochodzi do żadnych fizycznych przepływów środków pieniężnych między Członkami Grupy, ani też do pokrywania sald debetowych Członków Grupy saldami kredytowymi pozostałych Członków. W efekcie, przedmiotowy system stanowi jedynie modyfikację warunków, jakie Bank oferuje swoim klientom w ramach standardowego rachunku bankowego - modyfikacja dotyczy w szczególności wysokości oprocentowania środków zgromadzonych na rachunku bądź kredytu zaciągniętego w rachunku przez danego Członka Grupy. Dodatkową korzyścią wynikającą z analizowanego systemu jest fakt, że w ramach Etapu 2 i 3 Bank oblicza kwotę, która stanowi swojego rodzaju korzyść dla Grupy, i która jest wypadkową ogólnego salda wszystkich rachunków objętych systemem oraz dwóch różnych mechanizmów obliczana odsetek należnych od tych sald.

Spółka nie ponosi w związku z uczestnictwem w ramach przedmiotowego systemu kosztów innych niż należne na rzecz Banku, na które to koszty składają się m.in. opłaty za uczestnictwo w systemie oraz odsetki od sald ujemnych, przy czym odsetki te, w związku z uczestnictwem przez Spółkę w systemie, są obliczane według innego oprocentowania niż oprocentowanie standardowo stosowane przez Bank. Bank wystawił Spółce zaświadczenie, zgodnie z którym jest on prawnym i rzeczywistym właścicielem odsetek. Fakt ten wynika również z zasad funkcjonowania systemu - odsetki, w razie wystąpienia salda ujemnego, są wypłacane przez Członków Grupy na rzecz Banku i nie podlegają żadnej redystrybucji. Jednocześnie, w przypadkach gdy Członek Grupy wykazuje saldo dodatnie - odsetki są mu należne od Banku. Różnice w odniesieniu do innych rachunków prowadzonych przez Bank leżą wyłącznie w warunkach oprocentowania rachunków Członków Grupy oraz możliwości uzyskania dodatkowej korzyści wynikającej z porównania kwot odsetek obliczanych w oparciu o różne stawki.

Bank jest holenderskim rezydentem podatkowym, niepowiązanym ze Spółką. Spółka na dzień wypłaty odsetek na rzecz Banku posiada ważny i aktualny certyfikat rezydencji podatkowej Banku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaprezentowanych okolicznościach Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania i zapłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek wypłacanych Bankowi?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaprezentowanych okolicznościach nie będzie zobowiązany do pobrania i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek zapłaconych na rzecz Banku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888; dalej: ustawa o CIT), opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlegają m.in. odsetki wypłacane na rzecz podmiotów niemających siedziby na terytorium Polski. Stosowanie jednak do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy art. 21 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak stanowi art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, „Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji”.

Zatem, aby ustalić zakres obowiązków płatnika, należy odwołać się do odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, do czego Spółka jest uprawniona z uwagi na posiadany certyfikat rezydencji Banku.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. c Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. nr 216, poz. 2120; dalej: UPO), odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

W ocenie Spółki powyższy przepis znajdzie zastosowanie w niniejszej sprawie. Odsetki wypłacane Bankowi należy bowiem uznać za „odsetki wypłacane w związku z pożyczką udzieloną przez bank”. Wobec tego, że odsetki te są należne i wypłacane Bankowi, to odsetki te będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w państwie siedziby Banku na podstawie UPO, co oznacza, że Spółka nie będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.), „Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości”. Rozliczenia w ramach analizowanej struktury cash poolingowej mieszczą się w tej definicji - w przypadku udostępnienia środków finansowych przez Bank użytkownikowi rachunku (saldo debetowe), użytkownik będzie zobowiązany do spłacenia zadłużenia w określonym terminie. Niemniej, uznanie tego typu rozliczeń za pożyczkę nie ma zasadniczego znaczenia dla kwestii opodatkowania odsetek. Pojęcie „jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank” należy rozumieć w ten sposób, że opodatkowaniu w państwie źródła podlegają odsetki naliczone w związku z udzielaniem jakiejkolwiek formy finansowania przez instytucję będącą bankiem. Kluczowe znaczenie w tym zakresie ma nie sposób finansowania, ale podmiot, który tego finansowania udziela, który musi mieć charakter instytucji finansowej.

Powyższy pogląd potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) w wyroku z 12 marca 2015 r. (sygn. II FSK 185/13) „zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie dominuje pogląd, który zdaje się przyjmować także sąd administracyjny pierwszej instancji, że w zakresie zwolnienia mieszczą się również odsetki od kredytów bankowych, jak również odsetki od innych instrumentów kredytowych”. Podobny wniosek płynie z wyroku NSA z 1 kwietnia 2011 r. (sygn. II FSK 1976/09), w którym stwierdzono, że „Nabycie przez Bank zarówno obligacji Skarbu Państwa, jak i obligacji bankowych niezależnie od tego, czy nastąpiło na rynku pierwotnym, czy też rynku wtórnym, mieści się w zakresie przedmiotowym pojęcia "jakakolwiek/dowolnego rodzaju pożyczka udzielona przez bank" zawartego w art. 11 ust. 3 lit. c) konwencji polsko-holenderskiej, art. 11 ust. 3 lit. c) umowy polsko-austriackiej i konwencji polsko-brytyjskiej i art. 11 ust. 3 lit. e) umowy polsko-niemieckiej. W konsekwencji stwierdzić należy, iż dochody z tytułu odsetek od obligacji powinny być traktowane jak dochody z tytułu "jakiekolwiek/dowolnego rodzaju pożyczki udzielonej przez bank" w rozumieniu tych przepisów. Oznacza to, że odsetki od obligacji wypłacone na rzecz banku powinny być zwolnione z opodatkowania podatkiem "u źródła" w Polsce”. Wykładnię tę wspiera art. 16 ust. 7b ustawy o CIT - w przepisie tym również zdefiniowano pożyczkę bardzo szeroko (aczkolwiek definicja ta została sformułowana na potrzeby innych regulacji i można ją stosować tylko pomocniczo).

W analizowanym stanie faktycznym Spółka posiada rachunek w Banku. Saldo na tym rachunku może być dodatnie bądź ujemne i w zależności od tego wyniku Bank nalicza odsetki, które są należne albo na rzecz Spółki (saldo dodatnie), albo Banku (saldo ujemne). Dopiero na późniejszych etapach następuje rekalkulacja odsetek w zależności od łącznego salda wynikającego z rachunków wszystkich Członków Grupy - różnica pomiędzy wartościami odsetek obliczonych na etapie 1 i 2 jest księgowana na rachunek wskazanego podmiotu z Grupy.

Spółki z grupy nie udostępniają sobie na wzajem swojego kapitału. Żadne przelewy nie są miedzy Spółkami dokonywane. Bank nie bilansuje również wirtualnie sald na rachunkach Spółek. Co istotne, odsetki, które powstają w związku z zadłużeniem danej Spółki nie są przelewane na rachunek innej Spółki z Grupy, ani faktycznie, ani wirtualnie. Odsetki te należne są Bankowi. Podobnie, jeśli saldo rachunku jest dodatnie, odsetki od środków na tym rachunku należne są bezpośrednio od Banku, nie zaś od innej Spółki uczestniczącej w systemie. Zatem, uczestnictwo Spółek w systemie skutkuje jedynie bardziej korzystnymi warunkami świadczenia usług finansowych przez Bank.

Podkreślenia wymaga brak bezpośredniego związku między kwotami odsetek, które dana Spółka zobowiązana jest zapłacić na rzecz Banku oraz kwotami odsetek, które poszczególne Spółki od Banku otrzymują. W danym okresie rozliczeniowym, każdej ze Spółek należne są odsetki za te dni, w których wykazywała saldo kredytowe, a jednocześnie jest ona zobowiązana zapłacić na rzecz Banku odsetki za te dni, w których na jej rachunku wykazane było saldo debetowe. W świetle UPO odsetki płacone na rzecz Banku nie mogą być uznane za „odsetki” płacone na rzecz Spółek. Stosownie bowiem do treści art. 11 ust. 5 UPO, „Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką, lecz niedających prawa do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z państwowych papierów wartościowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi papierami wartościowymi, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu”.

W tym zakresie podkreślenia wymaga, że Spółkom w zaprezentowanym systemie cash poolingu nie przysługują żadne wierzytelności wobec innych Spółek. Jest to oczywiste w świetle faktu, że zadłużenie każdej ze Spółek wobec Banku nie jest (faktycznie ani wirtualnie) pokrywane/kompensowane z rachunku innej Spółki. To Bank jest dysponentem powierzonych mu środków, zaś Spółki nie mogą dysponować swoimi środkami nawzajem. Co jednak kluczowe, zadłużenia wobec Banku nie można uznać za dług wobec którejkolwiek Spółki z Grupy, a środków należnych od Banku - za wierzytelność wobec danej Spółki. Gdyby bowiem Spółka trwale była zadłużona w Banku, tylko Bankowi będzie przysługiwać prawo do egzekwowania tego zadłużenia i dotyczy to zarówno ujemnego salda na rachunku, jak i odsetek. Dług tej Spółki nie zostanie pokryty z rachunku innej Spółki, a Bank ponosi ryzyko finansowe niewypłacalności Spółki. Jednocześnie, gdyby środki należne danej Spółce nie zostały przelane przez Bank, to tylko ta Spółka będzie zobowiązana egzekwować swoje roszczenie wobec Banku. Skoro tak, to nie można w żaden sposób uznać, że odsetki płacone przez Wnioskodawcę na rzecz Banku stanowią dochód z wierzytelności jakiejkolwiek Spółki z grupy, albowiem tylko Bankowi przysługuje wierzytelność wobec Wnioskodawcy. Jest to zatem dochód Banku, wywodzący się z przysługującej mu wierzytelności.

W świetle przepisów UPO kluczowy wydaje się jednak nie tyle fakt samego posiadania określonego prawa w postaci wierzytelności, ale to, kto ponosi ryzyko finansowe świadczenia usługi finansowej. Wszelkie formy świadczenia usług finansowych charakteryzują się bowiem tym, że kredytodawca udziela kredytu kredytobiorcy, pobierając wynagrodzenie za korzystanie ze swojego kapitału, ponosząc jednocześnie ryzyko, z jednej strony, niewypłacalności dłużnika, a z drugiej - ryzyka działalności polegającej na obrocie środkami pieniężnymi (bank zarabia na różnicy między wartością udzielanych kredytów i przyjmowanych depozytów - jego ryzyko polega na tym, że w razie wycofania nadmiernej ilości depozytów może utracić płynność finansową). Właśnie fakt ponoszenia tego ryzyka jest kluczowym elementem świadczenia usługi finansowej, znajdującym odzwierciedlenie w wynagrodzeniu przybierającym formę odsetek. W analizowanym stanie faktycznym Spółki nie świadczą Wnioskodawcy żadnej usługi finansowej i żadnego ryzyka nie ponoszą, a tym samym też nie jest im należne żadne wynagrodzenie z tego tytułu.

Powyższą wykładnię wspiera fakt, że Bank sam siebie uważa za rzeczywistego i prawnego właściciela płaconych odsetek, co oświadczył Spółce na piśmie. Oznacza to, że także w świetle prawa krajowego Banku powyższy wywód jest prawidłowy.

Spółka zauważa, że organy podatkowe wypowiadały się już w zakresie rozliczeń na gruncie umów analogicznych do Umowy. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 5 marca 2012 r. (sygn. ILPB4/423-479/11-2/ŁM) stwierdził, że „W omawianym stanie faktycznym, z pewnością mianem transakcji określić można usługę cash poolingu świadczoną przez Bank Uczestnikom. Jednak Bank (będący stroną transakcji) nie jest powiązany, w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z Uczestnikami, w tym z Wnioskodawcą (czyli z drugą stroną transakcji). Zatem nie zostanie spełniony drugi z dwóch wspomnianych wyżyj warunków, od których spełnienia zależy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej. Z przedstawionego opisu transakcji cash poolingu wynika, że podmiotem oferującym spółkom z Grupy usługi Cash Poolingu będzie Bank. Spółki te nie zawierają natomiast transakcji miedzy sobą”. Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 lutego 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1162/11-4/JC) potwierdził w całości stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „w związku z tym, iż Bank nie jest podmiotem powiązanym wobec Spółki ani S.K w rozumieniu ustawy o PDOP, warunki Cash Poolingu (m.in. poziom stóp procentowych) ustalone są na poziomie rynkowym. W związku z powyższym, Spółka jest zdania, że do Cash Poolingu nie będą miały zastosowania przypisy art. 11 i 9a ustawy o PDOP. Ze względu na to, że transakcje w ramach Cash Poolingu zawierane są z podmiotem niepowiązanym (z Bankiem), Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzania dokumentacji cen transferowych w związku z uczestnictwem S.K. w Cash Poolingu”.

Powyższe interpretacje dotyczyły zagadnienia pokrewnego, tj. obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych. Niemniej, płynący z nich wniosek o braku „transakcji” pomiędzy Spółkami prowadzi od prezentowanej przez Spółkę konkluzji także w odniesieniu do obowiązku poboru „podatku u źródła”.

Szczególną uwagę należy natomiast zwrócić na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 września 2010 r. (sygn. IPPB5/423-446/10-4/JC), w której organ ten wypowiedział się kompleksowo w odniesieniu do rozliczenia podatkowego analogicznej struktury cash poolingu, m.in. potwierdzając stanowisko podatnika, zgodnie z którym „Bank jest uprawnionym odbiorcą (ekonomicznym właścicielem) odsetek otrzymanych od Oddziału w związku z saldami ujemnymi na Rachunkach Cash Pooling Oddziału. A zatem, przy wypłacie przez Oddział odsetek na rzecz Banku w ramach Cash Poolingu Oddział nie ma obowiązku potrącać w Polsce podatku u źródła, o ile posiada certyfikat rezydencji podatkowej Banku”.

Podkreślenia wymaga, że powyższe interpretacje wydane zostały w odniesieniu do analogicznej struktury rozliczeń, jak struktura wynikająca z Umowy, tj. rozliczeń, które w ogóle nie przewidują potrącania czy pokrywania wzajemnych sald na rachunkach uczestników systemu, lecz wyłącznie korzystniejsze zasady obliczania oprocentowania na rachunkach Spółek w związku z faktem, że Bank obsługuje całą Grupę.

Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż nie będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek zapłaconych na rzecz Banku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawartej umowy. Organ przyjął za Wnioskodawcą (co jednoznacznie wynika z opisu stanu faktycznego), że w niniejszej sprawie odsetki od sald ujemnych wypłacane są na rzecz Banku, który jest prawnym i rzeczywistym właścicielem odsetek. Organ przyjął zatem za Wnioskodawcą, że Bank jest osobą uprawnioną do odsetek. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Jednocześnie wskazać należy, że powołane przez Wnioskodawcę wyroki NSA, czy też interpretacje dotyczące obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, nie mają żadnego zastosowania na gruncie niniejszej sprawy, bowiem nie stanowią one o istocie sprawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.