Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP1-1.4512.61.2017.1.OA
z 27 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie objęcia nabywanych przez Wnioskodawcę usług budowlanych mechanizmem odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie objęcia nabywanych przez Wnioskodawcę usług budowlanych mechanizmem odwrotnego obciążenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

S.A. („Spółka”, „Wnioskodawca”) jest wiodącym autoryzowanym dealerem samochodów marki XX w Polsce.

Jako autoryzowana stacja dealerska Spółka zajmuje się profesjonalną sprzedażą i serwisem samochodów.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce oraz czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Spółka jest podatnikiem VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

W 2017 r. Spółka planuje rozpocząć budowę nowego salonu dealerskiego, którego przeznaczeniem będzie sprzedaż samochodów (dalej: „Salon”).

Spółka będąca inwestorem głównym budowę ww. Salonu zleci generalnemu wykonawcy (dalej: „Generalny Wykonawca”), z którym zawrze umowę i który wystawi fakturę lub faktury za tę usługę bezpośrednio Spółce. W związku z budową Salonu przez Generalnego Wykonawcę Spółka planuje nabywanie usług budowalnych mieszczących się w katalogu usług, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT od Generalnego Wykonawcy.

Generalny Wykonawca dalszy proces budowy Salonu może zlecić/przekazać także innym (dalszym) podmiotom (dalej: „Dalsze Podmioty”). Umowy z Dalszymi Podmiotami zawierał będzie bezpośrednio Generalny Wykonawca. Spółka natomiast zawrze umowę tylko z Generalnym Wykonawcą, a nie z innymi Dalszymi Podmiotami.

Generalny Wykonawca oraz Dalsze Podmioty jako usługodawcy są podatnikami, o których mowa w przepisie art. 15 ustawy o VAT, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca zlecający budowę nowego Salonu Generalnemu Wykonawcy i nabywający usługi budowalne mieszczące się w katalogu usług, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT od Generalnego Wykonawcy będzie zobligowanym do zastosowania procedury tzw. odwrotnego obciążenia podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, w związku z przepisem art. 17 ust. 1h ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zlecając budowę nowego Salonu Generalnemu Wykonawcy nie będzie on zobligowanym do zastosowania procedury tzw. odwrotnego obciążenia podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w związku z przepisem art. 17 ust. 1h ustawy o VAT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Ustawa o VAT zobowiązuje do rozliczania VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia m.in. podmioty nabywające usługi od podwykonawców usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1. świadczącym usługi budowlane jest podwykonawca oraz
2. podwykonawca wykonuje usługi z poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT oraz
3. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
4. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Wnioskodawca w celu bycia zobligowanym do rozliczania VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia VAT na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w związku z przepisem art. 17 ust. 1h ustawy o VAT powinien nabywać usługi z poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT od podwykonawcy/podwykonawców. W przedmiotowej sprawie zatem usługodawca, tj. Generalny Wykonawca powinien być więc zakwalifikowany jako podwykonawca.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji legalnej „podwykonawcy”. W ocenie Spółki w tym zakresie należy zatem oprzeć się tu na znaczeniu powszechnie przyjętym słowa „podwykonawca” i posłużyć się słownikiem języka polskiego celem jego zdefiniowania.

Zgodnie z definicją zamieszczoną w słowniku języka polskiego „podwykonawca” to: „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (Słownik języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN, dostępny http://sjp.pwn.pl/ link: http://sjp.pwn.pl/szukaj/podwykonawca.html).

Z przytoczonej definicji oraz określenia podwykonawstwa w słowniku języka polskiego, który nazywa podwykonawcę firmą lub osobą, wykonującą prace na zlecenie głównego wykonawcy wynika, że Generalny Wykonawca nie jest „podwykonawcą”, a głównym wykonawcą.

Wnioskodawca podkreśla, że podobną do powyższej definicję odnajdziemy w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (z dnia 26 listopada 2015 r.; Dz. U. z 2015 r., poz. 2164, z późn. zm.), w której znajdziemy definicję umowy o podwykonawstwo, przez którą należy rozumieć „umowę w formie pisemnej o charakterze odpłatnym, której przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane stanowiące część zamówienia publicznego, zawartą między wybranym przez zamawiającego wykonawcą a innym podmiotem (podwykonawcą), a w przypadku zamówień publicznych na roboty budowlane także między podwykonawcą a dalszym podwykonawcą lub między dalszymi podwykonawcami”.

Wobec powyższego, co bezspornie wykazała Spółka, skoro Generalny Wykonawca nie jest „podwykonawcą” w rozumieniu ustawy o VAT to Wnioskodawca zlecający budowę nowego Salonu Generalnemu Wykonawcy i nabywający od niego usługi budowlane, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, nie będzie zobligowanym do zastosowania procedury tzw. odwrotnego obciążenia podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w związku z przepisem art. 17 ust. 1h ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyjaśnić zatem należy, że stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorca jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Mechanizm odwrotnego obciążenia w stosunku do transakcji, których przedmiotem będą usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, będzie miał zatem zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy obie strony transakcji będą czynnymi podatnikami VAT. Jednak w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, odwrócone obciążenie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy stosowane będzie jeżeli usługodawca świadczyć będzie te usługi jako podwykonawca.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Pojęcie to wprowadza zatem na grunt analizowanych przepisów dwa odrębne podmioty: wykonujący pracę (zleceniobiorca) oraz podmiot, który – na potrzeby niniejszej interpretacji – określić można mianem głównego wykonawcy (podmiot dający podwykonawcy określone zlecenie).

Powyższe założenia prowadzą do następujących uogólnień:

• nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz ww. inwestorów, gdyż są one świadczone bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy usług (a nie wykonawcy);
• podobnie jest z usługami budowlanymi świadczonymi na rzecz deweloperów budujących nieruchomości na sprzedaż, gdzie deweloper zleca wykonanie przedmiotowych usług np. generalnemu wykonawcy (który nie jest podwykonawcą, lecz wykonawcą).

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania mechanizm odwróconego obciążenia, gdyż Wnioskodawca jako inwestor zleci wykonanie prac (usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy), głównemu wykonawcy, który nie jest podwykonawcą, lecz wykonawcą.

Reasumując, Wnioskodawca zlecający budowę salonu Generalnemu Wykonawcy i nabywający usługi budowalne mieszczące się w katalogu usług, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT od Generalnego Wykonawcy nie będzie zobligowany do zastosowania procedury tzw. odwrotnego obciążenia podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.