Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPB1-2.4511.104.2017.1.NK
z 17 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), a także art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania uzyskanego za wywłaszczenie nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania uzyskanego za wywłaszczenie nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 18 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny od rodziców m.in.

1. nieruchomość stanowiącą niezabudowane działki gruntu rolnego o powierzchni 3,860 1 ha, oznaczone numerami 121, 122, 679/1, 731, 963 w ewidencji gruntów,
2. nieruchomość stanowiącą niezabudowane działki gruntu rolnego o powierzchni 1,4532 ha, oznaczone numerami 1172, 1173, 1271, 1391/1, 1393/1 w ewidencji gruntów.
   
   

Od powyższej darowizny podatku nie pobrano na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 i zm.).

Zawiadomieniem z dnia 6 listopada 2015 r. Wojewoda poinformował Wnioskodawczynię, że na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn.: Budowa drogi ekspresowej na odcinku granica województwa - węzeł „S” obecnie „A” (bez węzła). Część nr 3 odcinek dojazd do przeprawy mostowe. Zawiadomienie określało jednocześnie obszar inwestycji ze wskazaniem działek przeznaczonych pod planowaną inwestycję, co wiązało się z koniecznością wywłaszczenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczegółowych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687, z późn. zm).

Opisane postępowanie administracyjne zostało zakończone wydaniem przez Wojewodę decyzji z dnia 30 marca 2016 r. zezwalającej na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi ekspresowej na odcinku granica województwa - węzeł „S” obecnie „A” (bez węzła). Część nr 3 odcinek dojazd do przeprawy mostowej. Przedmiotowa decyzja zawierała klauzulę rygoru natychmiastowej wykonalności, stała się ostateczna 25 maja 2016 r. oraz zatwierdziła podział nieruchomości dokonany w celu wydzielenia gruntów niezbędnych do realizacji ww. inwestycji drogowej.

W przypadku Wnioskodawczyni dotyczyło to podziału działek:

1. położonej w obrębie geodezyjnym 3 oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 1173 o pow. 0,2351 ha na działki 1173/4, 1173/5, 1173/6 na realizację inwestycji przeznaczono działkę nr 1173/4.
2. położonych w obrębie geodezyjnym 12- oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr 121 o pow. 0,8176 ha na działki nr 121/4, 121/5, 121/6; działki nr 122 o pow. 0,4925 ha na działki 122/4, 122/5, 122/6, 122/7, 122/8 na realizację inwestycji przeznaczono działki nr 121/4, 122/5, 122/4.
   
   

Decyzją z dnia 11 października 2016 r. Wojewoda ustalił przysługujące Wnioskodawczyni odszkodowanie w kwocie 9702,00 zł za przejęcie prawa własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków nr 1173/4 o powierzchni 0,0539 ha. Zgodnie z art. 18 ust. 1e ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczegółowych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w przypadku gdy dotychczasowy właściciel wyda tę nieruchomość niezwłocznie lecz nie później niż w terminie 30 dni od dnia:

1. doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji, o której mowa w art. 17,
2. doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności albo
3. w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna - wysokość odszkodowania powiększa się o kwotę równą 5% wartości nieruchomości.
   
   

W związku z faktem, iż przedmiotowa nieruchomość została wydana przed upływem terminu, o którym mowa w powołanym powyżej przepisie odszkodowanie zostało powiększone o kwotę 485,10 zł, stanowiącą 5 % wartości działki nr 1173/4. Łączna kwota odszkodowania wyniosła 10 187,10 zł. Powyżej wskazane odszkodowanie zostało wypłacone Wnioskodawczyni w dniu 17 listopada 2016 r.

Decyzją z dnia 11 października 2016 r. Wojewoda ustalił przysługujące Wnioskodawczyni odszkodowanie w wysokości 135 385,00 zł za przejęcie prawa własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr 121/4 o pow. 0,5036 ha, nr 122/5 o pow. 0,1631 ha i nr 122/4 o pow. 0,0791 ha. Na podstawie art. 18 ust. 1e ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczegółowych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w związku z faktem, iż przedmiotowa nieruchomość została wydana przed upływem terminu, o którym mowa w powołanym przepisie odszkodowanie zostało powiększone o kwotę 6769,25 zł stanowiącą 5% wartości działek o których mowa powyżej. Łączna kwota odszkodowania wyniosła 142 154,25 zł. Powyżej wskazane odszkodowanie zostało wypłacone Wnioskodawczyni w dniu 16 listopada 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przejęciem na rzecz Skarbu Państwa własności powyżej wskazanych części nieruchomości Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu uzyskanego odszkodowania w łącznej kwocie 152 341,35 zł?

Zdaniem Wnioskodawczyni, korzysta ona ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w powyżej wskazanym artykule nie wystarczy wyłącznie fakt, że nieruchomość została odpłatnie zbyta na cele uzasadniające jej wywłaszczenie. Z ww. przepisu wynika również, iż przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało, jeśli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

1. nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
2. cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
   
   

Zatem w przypadku gdy spełniony zostanie jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawczyni, wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego w stosunku do powyżej opisanych części nieruchomości nastąpiło wprawdzie przed upływem 2 lat od nabycia tej nieruchomości przez Wnioskodawczynię, jednak w związku z tym, iż nabycie to nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie), zobowiązanie podatkowe nie wystąpi. Wnioskodawczyni wskazuje, iż nie wystąpi sytuacja, w której cena nabycia będzie niższa niż 50% ceny zbycia, czyli nie jest spełniony drugi warunek wyłączający przedmiotowe zwolnienie. Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny „Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku”. Z przepisu tego wynika, że przy nabyciu w drodze darowizny, z uwagi na jej nieodpłatny charakter, cena nie stanowi elementu umowy darowizny. Zatem w przypadku darowizny obdarowany nie uiszcza na rzecz darczyńcy żadnej odpłatności. W konsekwencji nie można mówić o jakiejkolwiek zapłacie i cenie, zatem wyłączenie od zwolnienia określone w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 16 lipca 1991 r. nie ma zastosowania w tej sprawie.

W związku z powyższym na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni uważa, że uzyskana przez nią kwota 152 341,35 zł z tytułu odszkodowania za przejęcie własności części nabytych w drodze darowizny nieruchomości, na cele uzasadniające ich wywłaszczenie, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono inne źródła.

Zgodnie z postanowieniami z art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Zainteresowana wskazała, że w 2015 r. na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad wszczęte zostało postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji „Budowa drogi ekspresowej na odcinku granica województwa - węzeł „S” obecnie „A” (bez węzła). Część nr 3 odcinek dojazd do przeprawy mostowej”. Wskazano też działki przeznaczone pod planowaną inwestycję, co wiązało się z koniecznością wywłaszczenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczegółowych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687, z późn. zm). Decyzja zezwalająca na budowę drogi stała się ostateczna w dniu 25 maja 2016 r. i zatwierdzała podział nieruchomości dokonany w celu wydzielenia gruntów niezbędnych do realizacji inwestycji drogowej. W przypadku Zainteresowanej dotyczyło to działki nr 1173, która podzielona została na działki o nr 1173/4, 1173/5, 1173/6 (na realizację inwestycji drogowej przeznaczono działkę nr 1173/4), działki nr 121, która podzielona została na działki o nr 121/4, 121/5 i 121/6 (na realizację inwestycji drogowej przeznaczono działkę nr 121/4) oraz działki nr 122, która została podzielona na działki o nr 122/4, 122/5, 122/6, 122/7, 122/8 (na realizację inwestycji drogowej przeznaczono działki nr 122/5 i 122/4).

Za przejęcie prawa do nieruchomości o nr 1173/4 w dniu 11 października 2016 r. wojewoda ustalił przysługujące Wnioskodawczyni odszkodowanie ostatecznie opiewające na kwotę 10 187,10 zł. Odszkodowanie to zostało Zainteresowanej wypłacone w dniu 17 listopada 2016 r. Natomiast za przejęcie prawa do nieruchomości oznaczonych nr 121/4, 122/5 i 122/4 w dniu 16 listopada 2016 r. Zainteresowana otrzymała odszkodowanie w kwocie 142 154,25 zł.

Nieruchomości będące przedmiotem rozstrzygnięcia stały się własnością Wnioskodawczyni w drodze darowizny dokonanej w dniu 18 kwietnia 2014 r. przez jej rodziców.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy wypłacone jej odszkodowanie za przejęcie przez Skarb Państwa własności opisanych we wniosku nieruchomości korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy wskazać, że odszkodowanie stanowi – co do zasady – przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania są opodatkowane tym podatkiem. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy podatkowej, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwolnione z opodatkowania są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Jednak zwolnienie z opodatkowania przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy nie będzie przysługiwało, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  

W przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo nie zostanie spełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2031 ze zm.), ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, z późn. zm.), zwanych dalej "drogami", a także organy właściwe w tych sprawach.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ww. ustawy, wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z art. 11a ust. 2a ustawy, wojewoda albo starosta wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla inwestycji objętej wnioskiem właściwego zarządcy drogi, w tym dla wszystkich elementów, o których mowa w art. 11f ust. 1. Natomiast ustęp 3 stanowi, że decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydaje się w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.

W myśl art. 11b ust. 1 ustawy, właściwy zarządca drogi składa wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej po uzyskaniu opinii właściwych miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 cytowanej ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności zatwierdzenie podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 12 ust. 1 (pkt 5) oraz oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego (pkt 6).

W rozdziale 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych uregulowane zostały zasady nabywania nieruchomości pod drogi.

W tak w myśl art. 12 ust. 1 ustawy, decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zatwierdza się podział nieruchomości.

Stosownie do zapisów art. 12 ust. 4 wskazanej ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych,

− z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Zgodnie z art. 12 ust. 4a, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ustawy). Jeżeli decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności (art. 12 ust. 4g).

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania przez Zainteresowaną odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 powołanej ustawy, który stanowi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy – w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale 3 - Nabywanie nieruchomości pod drogi) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wymieniona jest w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147 ze zm.), jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami. Jednocześnie w tym samym przepisie zaznaczono, że ustawa o gospodarce nieruchomościami nie narusza innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

Należy wskazać, że w ustawie o gospodarce nieruchomościami w Dziale III - Wykonywanie, ograniczanie lub pozbawianie praw do nieruchomości (rozdział 5), a także w dziale IV, uregulowano kwestie związane z ustaleniem wysokości i wypłatą odszkodowania.

Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 30 marca 2016 r. wojewoda wydał decyzję zezwalającą na realizację inwestycji polegającej na budowie drogi ekspresowej, która zawierała klauzulę natychmiastowej wykonalności i stała się ostateczna w dniu 25 maja 2016 r.

W związku z przeznaczeniem działek pod przedmiotową inwestycję zaszła konieczność wywłaszczenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2031 ze zm.).

Inwestycja polegająca na budowie drogi ekspresowej realizowana będzie na należących do Wnioskodawczyni działkach o nr 1173/4, 121/4, 122/5 i 122/4, które zostały wydane Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

Wojewoda decyzjami z dnia 11 października 2016 r. ustalił przysługujące Wnioskodawczyni odszkodowanie z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności ww. działek w łącznej kwocie 152 341,35 zł. Odszkodowanie to zostało Zainteresowanej wypłacone w listopadzie 2016 r.

Działki będące przedmiotem rozstrzygnięcia Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny od rodziców dokonanej w dniu 18 kwietnia 2014 r.

Z analizy powyższego wynika zatem, że przedmiotowe odszkodowanie wypłacone zostało Zainteresowanej na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Ponadto zauważyć należy, że wywłaszczenie w przypadku Zainteresowanej również zostało wszczęte i przeprowadzone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, bowiem ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych do tych przepisów należy, na co wskazuje powołany wcześniej art. 2 pkt 11 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że do nabycia własności nieruchomości przez Zainteresowaną doszło w 2014 r., a więc nastąpiło ono w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego. Tym samym należy uznać, że pierwszy warunek wyłączający możliwość skorzystania ze zwolnienia został spełniony.

Nie został natomiast spełniony drugi z warunków wyłączający skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia, dotyczący ceny nabycia, ponieważ Wnioskodawczyni nabyła przedmiotowe działki w drodze darowizny, co nie pozwala na ustalenie ceny nabycia.

Stosownie bowiem do uregulowań zawartych w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Skoro zatem przy nabyciu w drodze darowizny - z uwagi na jej nieodpłatny charakter - cena nie stanowi elementu tej umowy, nie będzie spełniony drugi warunek wyłączający przedmiotowe zwolnienie.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że wypłacone Wnioskodawczyni w 2016 r. odszkodowanie w związku z przejęciem przez Skarb Państwa własności działek o nr 1173/4, 121/4, 122/5 i 122/4, które to działki Zainteresowana nabyła w 2014 r. w drodze darowizny, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego Zainteresowana nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu uzyskanego odszkodowania.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.