2017.03.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP3.4512.42.2017.1.IG
z 23 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności lokalu stanowiącego odrębną własność – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności lokalu stanowiącego odrębną własność. Wniosek został uzupełniony w dniu 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Spółka Sp. z o.o. (dalej: Spółka) nabyła w 2009 roku prawo własności wyodrębnionych lokali (dalej też: lokale) w stanie deweloperskim z zamiarem ich odsprzedaży. Nabyte lokale są traktowane jako wyroby gotowe - towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży i tym samym nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. Lokale nie są i nie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności (np. najem) czy też na potrzeby własnej działalności. Na podstawie otrzymanej faktury Spółka odliczyła podatek naliczony dotyczący zakupionych lokali.

Od czasu zakupu nie ponoszono na lokale żadnych nakładów, w szczególności nie dokonywano ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej lokali. Przedmiotowe lokale nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, bądź innej umowy o podobnym charakterze.

Spółka odliczała również podatek naliczony związany z wydatkami eksploatacyjnymi (energię elektryczną, cieplną itd.).

Obecnie Spółka planuje dokonywać sprzedaży poszczególnych lokali.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż prawa własności lokalu stanowiącego odrębną własność będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż prawa własności lokalu stanowiącego odrębną własność będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6, o czym stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy VAT.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższego zatem wynika, że towarem na gruncie Ustawy VAT powinien być każdy przedmiot materialny mogący być przedmiotem obrotu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata,

Przy czym przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisowo podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 Ustawy VAT).

Wskazać należy, że regulacją zawartą w art. 43 ust. 10 z uwzględnieniem ust. 11 Ustawy VAT, ustawodawca umożliwił podatnikom rezygnację ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybór opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Gdyby po analizie powyższych okoliczności okazało się, że transakcja podlega opodatkowaniu, wówczas należy zweryfikować, czy dostawa nie podlega obligatoryjnemu zwolnieniu od podatku wynikającemu z art. 43 ust. 1 pkt 10a) Ustawy VAT, który stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których mial prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednakże, jak wynika z art. 43 ust. 7a Ustawy VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888) przez ulepszenie rozumie się przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację tub modernizację.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że lokal, który ma być przedmiotem planowanej sprzedaży został nabyty przez Spółkę w 2009 r. z zamiarem dokonania jego odsprzedaży.

Z definicji pierwszego zasiedlenia wynika, że aby mówić o pierwszym zasiedleniu oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, a zatem z chwilą sprzedaży (pierwszemu nabywcy) lub oddania budynku, budowli lub ich części pierwszemu najemcy lub dzierżawcy.

Za czynność podlegającą opodatkowaniu można uznać m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem, jak już wyżej wskazano, zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Należy również wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć „użytkownik” i „użytkować”, a zatem w celu ustalenia właściwego rozumienia tych pojęć trzeba dokonać ich wykładni językowej. Jak podaje internetowy Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) użytkować oznacza:

(korzystać z czegoś, np. z budynku, lokalu,
korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący jak największy pożytek,
praw. (Używać cudzej własności, czerpiąc z niej korzyści, ale mając jednocześnie obowiązek zachowania jej substancji i dotychczasowego przeznaczenia.

Natomiast zgodnie z tym samym Słownikiem, korzystać oznacza:

mieć pożytek z czegoś, wyzyskiwać coś,
(użytkować coś, posługiwać się czymś jako narzędziem, środkiem itp.

W świetle powyższych definicji, zdaniem Spółki przyjąć należy, że nabycie przez Spółkę wyodrębnionych własności lokali w 2009 r. zostało dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia. Powyższe wynika z tego, że po pierwsze Spółka nabyła lokale w ramach czynności opodatkowanych - sprzedaż lokali na rzecz Spółki została opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Po drugie, w wykonaniu czynności opodatkowanej (sprzedaży) lokale zostały oddane Spółce do użytkowania.

Spółka pragnie w tym miejscu podkreślić, że Ustawa VAT w żadnym miejscu nie stanowi, w jaki sposób nabywca lokali powinien ich użytkować, aby dokonywana na jego rzecz sprzedaż spełniała warunki do jej uznania za dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia. Spółka nabyła lokale w celu dokonywania ich sprzedaży, a tym samym przyjąć należy będzie z nich korzystała - czerpała pożytki w związku z dokonaniem ich sprzedaży.

Tym samym, dokonana w 2009 r. sprzedaż lokali na rzecz Spółki stanowiła czynność pierwszego zasiedlenia. W związku z tym, dokonując ewentualnej sprzedaży. Spółka będzie miała prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT z uwagi na to, że czynność ta będzie dokonywana po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia tych lokali.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, np.:

w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 kwietnia 2012 r. (nr ILPP1/443-58/12-4/AW) czytamy: „W konsekwencji należy stwierdzić, że o ile przedmiotowe mieszkania były wcześniej, tj. przed nabyciem przez Zainteresowanego przedmiotem transakcji kupna - sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wynajmowane lub dzierżawione, to ich dostawa przez Wnioskodawcę nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie sprzedaży podlegającej opodatkowaniu, pierwszego wynajmu lub dzierżawy. Tym samym, jeżeli pierwsze zasiedlenie miało miejsce co najmniej 2 lata przed planowanymi dostawami poszczególnych lokali mieszkalnych, zostaną spełnione warunki umożliwiające zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”;
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 grudnia 2014 r. (nr IBPP2/443-829/ 14/IK), w której czytamy: „Skoro lokale lub budynki Wnioskodawca będzie nabywał na podstawie umowy kupna-sprzedaży (akt notarialny) oraz na podstawie faktur VAT, ze stawką zwolnioną i nabywane lokale lub budynki nie będą przedmiotem umów najmu lub dzierżawy to wskazać należy, że do pierwszego zasiedlenia doszło w przypadku lokali bądź budynków nabywanych na podstawie faktury w momencie nabycia tych obiektów, natomiast w przypadku nabycia obiektów na podstawie umowy kupna-sprzedaży do pierwszego zasiedlenia dojdzie dopiero w momencie zbycia tych lokali bądź budynków. Zatem jeżeli od pierwszego zasiedlenia lokali bądź budynków nabytych na podstawie faktur VAT minie okres dłuższy niż dwa lata dostawa takich lokali bądź budynków będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, że aby sprzedaż lokalu mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył w 2009 roku prawo własności wyodrębnionych lokali w stanie deweloperskim z zamiarem ich odsprzedaży. Nabyte lokale są traktowane jako wyroby gotowe - towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży i tym samym nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. Lokale nie są i nie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności np. najem czy też na potrzeby własnej działalności. Na podstawie otrzymanej faktury Spółka odliczyła podatek naliczony dotyczący zakupionych lokali.

Spółka odliczała również podatek naliczony związany z wydatkami eksploatacyjnymi (energię elektryczną, cieplną itd.).

Obecnie Spółka planuje dokonywać sprzedaży poszczególnych lokali.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy planowana sprzedaż prawa własności lokalu stanowiącego odrębną własność będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.

W analizowanej sprawie, kluczowym jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu oraz czy od pierwszego zasiedlenia lokalu nabytego na podstawie faktury VAT do czasu sprzeday minie okres dłuższy niż dwa lata.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do lokalu nabytego przez Wnioskodawcę i mającego być przedmiotem sprzedaży, doszło do jego pierwszego zasiedlenia w momencie zakupu jako wyrobu gotowego – towaru handlowego przeznaczonego do dalszej odsprzedaży i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży miną co najmniej 2 lata. Jak wskazano w treści wniosku, od zakupu lokali minęły ponad 2 lata, i co istotne, nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej przedmiotowych lokali.

Tym samym sprzedaż prawa własności lokalu stanowiącego odrębną własność będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin