Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-1-3.4510.49.2017.1.AB
z 21 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 31 stycznia 2017 r. (data wpływu 2 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania różnic kursowych, które mogą powstawać na zadłużeniu Spółki w walucie obcej oraz na nadwyżce środków w walucie obcej w ramach umowy cash poolingu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania różnic kursowych, które mogą powstawać na zadłużeniu Spółki w walucie obcej oraz na nadwyżce środków w walucie obcej w ramach umowy cash poolingu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w branży motoryzacyjnej, obejmującą m.in. produkcję układów kierowniczych oraz części i akcesoriów dla największych światowych producentów samochodów. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa przystąpienie do systemu wspólnego zarządzania płynnością finansową w ramach międzynarodowej Grupy, do której należy, poprzez zawarcie umowy z podmiotem powiązanym (dalej: „Umowa Cash Poolingu” lub „Umowa”).

Umowa cash poolingu jest jednym z narzędzi zarządzania płynnością finansową grup kapitałowych. Jej celem jest optymalizowanie zarządzania finansami poprzez koncentrowanie na jednym rachunku Pool Leadera środków pochodzących od poszczególnych podmiotów wchodzących w skład grupy będących uczestnikami cash poolingu. Zastosowanie takiego rozwiązania pozwala wszystkim uczestnikom zapewnić optymalne wykorzystanie środków finansowych, czyli maksymalizację przychodów odsetkowych oraz minimalizację obciążeń z tytułu obsługi zadłużenia. Spółka planuje zawrzeć Umowę Cash Poolingu będącą wielostronną umową w zakresie świadczenia usług zarządzania środkami pieniężnymi Grupy oraz płynnością finansową (tzw. cash pooling). Stroną Umowy będzie tzw. Pool Leader oraz inne spółki z grupy (w tym Spółka). Pool Leader będzie rezydentem podatkowym w Luksemburgu powiązanym kapitałowo ze Spółką w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT.

Powyższy cash pooling przyjmie formę cash poolingu rzeczywistego, który przewiduje rzeczywiste transfery środków w dwóch kierunkach pomiędzy rachunkiem bankowym Spółki oraz rachunkiem Pool Leadera. Każda spółka w ramach systemu dokonywać będzie faktycznych przelewów, jednak kwoty przelewów nie są z góry określone, nie są znane na moment zawierania Umowy.

Struktura Cash poolingu funkcjonować będzie na następujących zasadach:

1. Każdy uczestnik systemu (szereg spółek z Grupy z różnych krajów), w tym Spółka, może dokonywać wpłat wolnych środków na rachunek Pool Leadera (jest to prawo a nie obowiązek uczestnika systemu).
2. Pool Leader, na wniosek uczestnika (w tym Spółki), dokona przelewu środków ze swojego rachunku na rachunek uczestnika, jeżeli uczestnik potrzebował będzie dodatkowych funduszy (jest to prawo a nie obowiązek uczestnika systemu). Umowa przewiduje również że może być w przyszłości ustalony limit zadłużenia dla danego uczestnika systemu.
3. Przelewy będą dokonywane w walucie obcej lub w złotówkach.
4. W przypadku zadłużenia w ramach cash poolingu Spółki względem Pool Leadera wpłaty dokonywane przez Spółkę zaliczane będą w pierwszej kolejności na spłatę zadłużenia i od odpowiednio, w przypadku dodatniego salda środków Spółki w ramach cash poolingu wnioski o wypłatę składane przez Spółkę zaliczane będą w pierwszej kolejności na pomniejszenie dodatniego salda.
5. Ponadto, umowa daje również zarówno Pool Leaderowi jak i uczestnikowi (w tym Spółce) prawo do żądania zwrotu kwoty zadłużenia w ciągu 5 dni od daty otrzymania wezwania.
6. W przypadku przelewu środków na rzecz Pool Leadera, Spółce będą przysługiwać odsetki od Pool Leadera, bądź też przypadku przelewu środków od Pool Leadera do Spółki, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty odsetek od środków pozyskanych od Pool Leadera w ramach systemu cash poolingu.
7. Odsetki będą uiszczane w odpowiedniej walucie, kwartalnie, dziesiątego dnia roboczego miesiąca rozpoczynającego dany kwartał.
8. Wysokość odsetek obliczana będzie jako wysokość stopy bazowej oraz marżę dla danej waluty (odpowiednio pomniejszający stopę bazową w przypadku odsetek należnych Spółce z tytułu wpłaconych środków i powiększający stopę bazową w przypadku odsetek należnych Pool Leaderowi z tytułu środków otrzymanych przez Spółkę od Pool Leadera).
   
   

Transfery dokonywane w ramach systemu nie będą mieć charakteru samodzielnych transakcji (tj. wszystkie transfery środków będą dokonywane na podstawie opisanej powyżej umowy), i będą dokonywane w celu zarządzania wolnymi środkami w ramach grupy, będą mieć charakter zwrotny i nie będą skutkować, ani trwałym przysporzeniem majątkowym po stronie Spółki, ani trwałym przekazaniem środków finansowych na rzecz innego uczestnika.

Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), tj. nie korzysta z możliwości rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy ekonomiczne różnice kursowe które mogą powstawać na zadłużeniu Spółki w walucie obcej oraz na nadwyżce środków w walucie obcej w ramach opisanej Umowy Cash Poolingu będą stanowiły podatkowe różnice kursowe, w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, ekonomiczne różnice kursowe które mogą powstawać na zadłużeniu Spółki w walucie obcej oraz na nadwyżce środków w walucie obcej w ramach opisanej Umowy Cash Poolingu będą stanowiły podatkowe różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy mogą ustalać różnice kursowe albo na podstawie art. 15a ustawy o CIT, albo na podstawie przepisów o rachunkowości, jeśli w okresie trzech kolejnych lat jej stosowania, sporządzane przez podatników sprawozdania będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Wnioskodawca jest podmiotem stosującym podatkową metodę ustalania różnic kursowych na podstawie art. 15a ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W myśl art. 15a ust. 3 ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W świetle ww. przepisów, podatkowe różnice kursowe powstają, jeżeli wartość zadłużenia lub należności z tytułu kredytu (pożyczki) udzielonej lub otrzymanej w walucie obcej w dniu jego otrzymania/udzielenia jest inna od wartości tego zadłużenia w dniu jego/jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Z powołanych wyżej przepisów wynika również, że różnice kursowe - mające wpływ na podstawę opodatkowania - mogą powstać w dacie zwrotu/spłaty zadłużenia w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie trzy przesłanki:

• udzielenie finansowania/zaciągniecie zadłużenia musi nastąpić w walucie obcej, bądź zadłużenie musi zostać przewalutowane na walutę obcą,
• zwrot/spłata zadłużenia również musi nastąpić w walucie obcej,
• powstaną różnice między przeliczoną na PLN wartością zobowiązania w dniu jego powstania oraz w dniu jego uregulowania.
  
  

Zatem, aby zastosowanie miały przepisy ustawy o CIT, dotyczące różnic kursowych zadłużenie w momencie powstania, jak i w momencie zwrotu, musi mieć charakter walutowy.

System, do którego planuje przystąpić Wnioskodawca przewiduje rzeczywiste transfery środków pomiędzy jego uczestnikami, a zatem jest to rodzaj cash poolingu rzeczywistego. W związku z tym, nie ulega wątpliwości, że udzielenie finansowania/zaciągniecie zadłużenia będzie następowało w wyniku faktycznych przelewów środków w walucie obcej.

Wątpliwość Spółki wynikają jedynie z tej okoliczności, że od strony formalno-prawnej udzielenie finansowania/zaciągniecie zadłużenia nie będzie następowało w ramach umów kredytu (pożyczki) w walucie obcej, ale w ramach umowy cash poolingu (umowa nienazwana nie stanowiąca umowy kredytu, ani umowy pożyczki). Pomimo tego w ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z zasadami wykładni prawa podatkowego, nie ma uzasadnienia aby różnice kursowe powstałe w związku z finansowaniem (zadłużeniem lub nadwyżka środków) w ramach cash poolingu rozliczane były na innych zasadach niż różnice kursowe powstałe w związku z finansowaniem w ramach np. umowy pożyczki.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 lutego 2015 r., znak: IPTPB3/423-389/14-8/IR, w której organ uznał, że w przypadku rzeczywistych transferów w ramach systemu cash pool dojdzie do powstania różnic kursowych, stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, przy jednoczesnej - wynikającej z logiki systemu zarządzania płynnością finansową - konieczności zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek. Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, tutejszy Organ stoi na stanowisku, że w związku z przelewami środków w walucie obcej celem sumowania sald w ramach systemu cash poolingu powstaną w spółce podatkowe różnice kursowe, o jakich mowa w art. 15a ust. 1 i 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka również wskazuje, że istniejące interpretacje indywidualne stwierdzające że rozliczenia w ramach cash poolingu nie skutkują powstawaniem różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT, wydane zostały w odniesieniu do umów w których nie następują faktyczne przepływy środków, a jedynie codzienne wirtualne potrącenia środków dokonywany przez bank na rachunkach poszczególnych uczestników (tzw. wirtualny netting). Powodem uznania, że w przypadku takich umów cash poolingu nie powstają różnice kursowe nie jest tytuł prawny do rozliczeń tylko fakt, że w ramach tego typu umów nie następuje faktyczny przepływ środków w walucie obcej na rachunku bankowym uczestnika cash poolingu. Natomiast, Umowa Cash Pollingu która ma zostać zawarta przez Wnioskodawcę zakłada dokonywanie faktycznych przelewów środków w walucie obcej przez Wnioskodawcę na rachunek Pool Leadera oraz przez Pool Leadera na rachunek Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

• art. 15a, albo
• przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
  
  

Zgodnie z art. 15a ust. 1 updop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 updop, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W myśl art. 15a ust. 3 updop, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 15a ust. 7 updop, za koszt poniesiony, o którym mowa w art. 15a ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Za dzień zapłaty, o którym mowa w tych przepisach uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z powołanych przepisów wynika, że dodatnie, jak i ujemne różnice kursowe mogą powstać m.in. w sytuacji udzielenia/zwrotu pożyczki w walucie obcej. Zatem, ewentualne rozważania w zakresie różnic kursowych zależą od tego, czy w okolicznościach sprawy doszło w ogóle do umowy, która posiada cechy charakteryzujące umowę pożyczki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa przystąpienie do systemu wspólnego zarządzania płynnością finansową w ramach międzynarodowej Grupy, do której należy, poprzez zawarcie z podmiotem powiązanym tzw. umowy cash poolingu. Umowa cash poolingu jest jednym z narzędzi zarządzania płynnością finansową grup kapitałowych. Jej celem jest optymalizowanie zarządzania finansami poprzez koncentrowanie na jednym rachunku Pool Leadera środków pochodzących od poszczególnych podmiotów wchodzących w skład grupy, będących uczestnikami cash poolingu. Zastosowanie takiego rozwiązania pozwala wszystkim uczestnikom zapewnić optymalne wykorzystanie środków finansowych, czyli maksymalizację przychodów odsetkowych oraz minimalizację obciążeń z tytułu obsługi zadłużenia. Powyższa umowa przyjmie formę cash poolingu rzeczywistego, który przewiduje rzeczywiste transfery środków w dwóch kierunkach pomiędzy rachunkiem bankowym Spółki oraz rachunkiem Pool Leadera. Każda spółka w ramach systemu dokonywać będzie faktycznych przelewów, jednak kwoty przelewów nie są z góry określone, nie są znane na moment zawierania umowy. W przypadku przelewu środków na rzecz Pool Leadera, Spółce będą przysługiwać odsetki od Pool Leadera, bądź też przypadku przelewu środków od Pool Leadera do Spółki, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty odsetek od środków pozyskanych od Pool Leadera w ramach systemu cash poolingu. Istotą umowy jest de facto swoiste wzajemne kredytowanie się podmiotów objętych umową cash poolingu.

W tym miejscu jednoznacznie wyjaśnić należy, że umowa cash poolingu nie została uregulowana w polskim systemie prawnym, jest zatem tzw. umową nienazwaną w rozumieniu prawa cywilnego. Jednakże, biorąc pod uwagę charakter tej umowy i jej cele, stwierdzić należy, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki (udostępnienie określonej kwoty pieniędzy w zamian za odpowiednie wynagrodzenie – odsetki). Faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych (w formie transferów rzeczywistych,) pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Usługi cash poolingu stanowią zatem „swoistego rodzaju pożyczkę” zawieraną między stronami (właścicielami rachunków bankowych/podmiotów uczestniczących w rozliczeniach). Otrzymane przez podmiot środki finansowe podlegają zwrotowi wraz z wynagrodzeniem za korzystanie z tych środków określonym w formie odsetek. Faktycznym celem umowy cash poolingu jest więc udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Uzyskiwane zatem przez uczestników umowy cash poolingu wynagrodzenie w postaci odsetek jest uzyskane z tytułu czasowego finansowania innych uczestników umowy. Tym samym, nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku środków finansowych, które posłużą pokryciu niedoborów finansowych innych uczestników umowy cash poolingu, można mówić o ich udzieleniu innym uczestnikom umowy w formie pożyczki. Transfery te wypełniają zatem przesłanki zaliczenia ich do umowy pożyczki. Należy bowiem zauważyć, że przedstawiony przez Spółkę system cash poolingu spowoduje dostęp do finansowania wewnątrzgrupowego, czyli finansowania przez uczestników umowy posiadających na rachunkach wolne środki. Podkreślić przy tym należy, że brak sporządzonych umów pożyczek (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) pomiędzy uczestnikami systemu cash poolingu, nie przekreśla możliwości uznania określonych transakcji jako pożyczek. Zatem, opisana we wniosku umowa cash poolingu wypełnia przesłanki zaliczenia jej do umowy pożyczki. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, przy jednoczesnej – wynikającej z logiki systemu zarządzania płynnością finansową – konieczności zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek.

Reasumując stwierdzić należy, że w związku z przelewami środków w walucie obcej w ramach systemu cash poolingu w opisanym zdarzeniu przyszłym powstaną w Spółce podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 updop.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że różnice kursowe które mogą powstawać na zadłużeniu Spółki w walucie obcej oraz na nadwyżce środków w walucie obcej w ramach opisanej umowy cash poolingu będą stanowiły podatkowe różnice kursowe, w rozumieniu art. 15a updop, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53§ 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.