Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPP1.4512.680.2016.1.MW
z 16 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2016 r. (data wpływu 21 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2017r. (data wpływu 7 lutego 2017r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług i Ordynacji podatkowej w zakresie:

• uznania, że Wnioskodawca nie będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie jej rozliczeń podatkowych w VAT do dnia podziału,
  

• uznania, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia ewentualnej korekty deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału,jest nieprawidłowe

• uznania, że następstwo prawne w zakresie rozliczeń podatkowych w VAT Spółki Dzielonej będzie ograniczone do składników majątku tworzących ZCP przydzielonych Spółce w planie podziału
  

• obowiązku Wnioskodawcy wystawienia not korygujących do otrzymanych faktur zakupowych, wystawionych po dniu podziału na Spółkę Dzieloną, dokumentujących transakcje zrealizowane do dnia podziału, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP;
  

• prawa do odliczenia VAT z faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, jeżeli faktura została wystawiona na Spółkę Dzieloną przed dniem podziału, lecz dokument taki wpłynie do Wnioskodawcy już po tym dniu, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP
  

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:

• uznania, że Wnioskodawca nie będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie jej rozliczeń podatkowych w VAT do dnia podziału,
  

• uznania, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia ewentualnej korekty deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału,
  

• uznania, że następstwo prawne w zakresie rozliczeń podatkowych w VAT Spółki Dzielonej będzie ograniczone do składników majątku tworzących ZCP przydzielonych Spółce w planie podziału (przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytania nr 1 i 2)
  

• obowiązku Wnioskodawcy wystawienia not korygujących do otrzymanych faktur zakupowych, wystawionych po dniu podziału na Spółkę Dzieloną, dokumentujących transakcje zrealizowane do dnia podziału, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP;
  

• prawa do odliczenia VAT z faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, jeżeli faktura została wystawiona na Spółkę Dzieloną przed dniem podziału, lecz dokument taki wpłynie do Wnioskodawcy już po tym dniu, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 7 lutego 2017r. o NIP i nową nazwę Wnioskodawcy oraz informację o dokonaniu wpisu Spółki do rejestru przedsiębiorców KRS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… SPÓŁKA AKCYJNA W ORGANIZACJI (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”, „Spółka Przejmująca”) jest spółką akcyjną w organizacji. Spółka ma zamiar przejąć część majątku istniejącej spółki (dalej: „Spółka Dzielona") w ramach jej podziału zgodnie z art. 529 § 1 pkt 1 ksh.

Wnioskodawca, jako Spółka Przejmująca, otrzyma część majątku Spółki Dzielonej, która będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (dalej: „ZCP"). Pozostała część przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, która również będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zostanie przeniesiona na inny podmiot. Podział Spółki Dzielonej na dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa zostanie dokonany ze względu na rodzaj towarów i usług, których sprzedażą zajmuje się każda z tych części (dana ZCP będzie związana z obrotem danymi rodzajami towarów oraz usług). Oznacza to, że według tego klucza do każdej ZCP zostaną przypisane poszczególne składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, umowy handlowe, pracownicy itd., które są przeznaczone do realizacji wyznaczonych działań gospodarczych.

Zgodnie z przepisami ksh, w dniu podziału Wnioskodawca wstąpi w prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, określone w planie podziału. Oznacza to m.in., że Wnioskodawca może być uprawniony do otrzymania świadczenia albo zobowiązany do spełnienia świadczenia zaciągniętego przed dniem podziału przez Spółkę Dzieloną.

Wnioskodawca będzie kontynuował działalność gospodarczą związaną z ZCP przejętym w wyniku podziału Spółki Dzielonej.

Rozliczenia VAT związane z transakcjami zrealizowanymi do dnia podziału i po nim.

Ponieważ Spółka Dzielona będzie prowadziła działalność gospodarczą aż do dnia podziału, to od niektórych dostaw towarów i usług wykonanych przez Spółkę Dzieloną obowiązek podatkowy powstanie dopiero w dniu podziału lub w okresie późniejszym. Możliwe są także sytuacje, w których przed dniem podziału Spółka Dzielona wystawi faktury VAT, dotyczące sprzedaży, która będzie miała miejsce w dniu podziału lub po nim.

Równocześnie, mogą zdarzyć się sytuacje, w których do dnia podziału nie zostaną wystawione przez Spółkę Dzieloną faktury sprzedaży albo też Spółka Dzielona nie otrzyma jeszcze faktur (faktur korygujących) z tytułu nabycia towarów lub usług. Ponadto z uwagi na fakt, że część transakcji jest rozliczana okresowo (np. dostawa energii elektrycznej) dzień podziału może wypaść w trakcie okresu rozliczeniowego.

Korekta rozliczeń

W ramach prowadzonej działalności Spółka Dzielona zobowiązana jest do wystawienia faktur korygujących (in minus oraz in plus), które wynikają z rabatów należnych kontrahentom, bądź z innych okoliczności skutkujących koniecznością skorygowania faktur. Spółka Dzielona rozlicza w VAT faktury korygujące bądź wstecz (jeżeli przyczyna korekty istniała już w momencie powstania obowiązku podatkowego, np. w wyniku pomyłki), bądź na bieżąco (jeżeli przyczyną korekty jest okoliczność zaistniała po powstaniu obowiązku podatkowego).

Z uwagi na postanowienia umów handlowych, które Wnioskodawca przejmie do realizacji w ramach ZCP wystąpią sytuacje, które będą zobowiązywały Spółkę do obniżenia lub podwyższenia obrotu z tytułu sprzedaży zrealizowanej do dnia podziału przez Spółkę Dzieloną.

Na dzień podziału Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT, któremu będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Spółka Dzielona jest czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano NIP i nową nazwę Wnioskodawcy oraz informację o dokonaniu wpisu Spółki do rejestru przedsiębiorców KRS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca, jako podmiot przejmujący majątek Spółki Dzielonej, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT:

1. będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie jej rozliczeń podatkowych w VAT do dnia podziału i w związku z tym czy Wnioskodawca,
2. będzie zobowiązany do sporządzenia ewentualnej korekty deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału?
   
   

W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytania nr 1 i 2, Spółka wnosi o wyjaśnienie:

1. czy następstwo prawne w zakresie rozliczeń podatkowych w VAT Spółki Dzielonej będzie ograniczone do składników majątku tworzących ZCP przydzielonych Spółce w planie podziału?
   
   

Spółka wnosi ponadto o wyjaśnienie, czy:

1. celem odliczenia VAT będzie zobowiązana do wystawienia not korygujących do otrzymanych faktur zakupowych, wystawionych po dniu podziału na Spółkę Dzieloną, dokumentujących transakcje zrealizowane do dnia podziału, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP;
2. będzie uprawniona do odliczenia VAT z faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, jeżeli faktura została wystawiona na Spółkę Dzieloną przed dniem podziału, lecz dokument taki wpłynie do Wnioskodawcy już po tym dniu, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1-2

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, jako podmiot przejmujący majątek Spółki Dzielonej, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, nie będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie jej rozliczeń podatkowych w VAT do dnia podziału.

W związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia korekt deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału.

Proces przejęcia zobowiązań w wyniku dzielenia spółek stanowi przedmiot regulacji § 1 art. 93c Ordynacji podatkowej. Zgodnie z treścią przywołanego przepisu osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Jednocześnie, zgodnie z § 2 art. 93c Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ponieważ w rozpatrywanej sytuacji warunek przewidziany w § 2 zostanie spełniony (tj. przeniesiony na Spółkę majątek będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa), po podziale Spółki Dzielonej, Spółka Przejmująca wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki podatkowe Wnioskodawcy związane ze składnikami majątku wchodzącymi w skład ZCP.

Spółka wskazuje, że w oparciu o literalną wykładnię art. 93c Ordynacji podatkowej, w przypadku podziału decydujące znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem podziału. Bowiem, zgodnie z tym przepisem, sukcesji podlegają prawa i obowiązki „pozostające” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku.

W komentowanym przepisie, ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Sukcesji na Spółkę Przejmującą podlegać będą wyłącznie „stany otwarte”, czyli prawa i obowiązki pozostające na dzień podziału w związku z przydzielonymi Spółce Przejmującej składnikami majątku.

W konsekwencji, jeśli dane prawo lub obowiązek powstało przed dniem podziału lub dotyczy okresu poprzedzającego podział, powinno być rozliczone w tym właśnie czasie przez Spółkę Dzieloną i nie stanie się ono przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej.

W przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstanie w dniu podziału lub po tej dacie (tj. „pozostanie” ono w dniu wydzielenia w związku ze składnikami majątku podlegającymi podziałowi w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej), rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie Spółki Przejmującej.

Sukcesja podatkowa w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej powinna być, zgodnie z powyżej przywołaną argumentacją, rozumiana jako kontynuacja od dnia podziału rozliczeń podatkowych prowadzonych do tej pory przez Spółkę Dzieloną, nie zaś jako przejęcie przez Spółkę Przejmującą rozliczeń podatkowych dotyczących ZCP, które powstały w okresie poprzedzającym podział.

Ponadto, należy podkreślić, że przy wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, istotne jest zastrzeżenie, że chodzi o prawa i obowiązki pozostające w związku z przydzielonymi m.in. w planie podziału, składnikami majątku. Podatek od towarów i usług odnosi się do czynności podatnika (a nie jego majątku) i co do zasady nie jest możliwe przypisanie zobowiązania podatkowego do określonych składników majątku.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że do momentu podziału dana zorganizowana część przedsiębiorstwa funkcjonuje w ramach Spółki Dzielonej, rozliczenia podatkowe powstałe do dnia podziału nie będą stanowiły przedmiotu sukcesji na Spółkę Przejmującą.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że prawidłowość zaprezentowanego w niniejszym wniosku stanowiska została potwierdzana w licznych interpretacjach podatkowych, o czym świadczy m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 marca 2015 r., sygn. ILPB4/4510-1-1/15-2/ŁM,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 października 2015 r., sygn. IPPB3/4510-737/15-2/MS,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 marca 2014 r., sygn. ILPB4/423-481/13-2/DS,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 września 2015 r., sygn. IPPB3/4510-605/15-2/MS,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 marca 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1676/13/PC,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 kwietnia 2015 r. sygn. IBPBI/2/4510-104/15/AK.
  
  

Ad. 3

Gdyby, zdaniem Organu, na pytania nr 1 i 2 należało udzielić odpowiedzi twierdzącej, tj. że Wnioskodawca będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie jej rozliczeń podatkowych w VAT do dnia podziału, w tym będzie zobowiązany do sporządzenia korekt deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, to wyjaśnienia wymaga zakres tej odpowiedzialności.

W ocenie Wnioskodawcy następstwo prawne w zakresie rozliczeń podatkowych w VAT Spółki Dzielonej będzie ograniczone do składników majątku tworzących ZCP przydzielonych Spółce w planie podziału.

W świetle przywołanego już art. 93c Ordynacji podatkowej, istotne jest zastrzeżenie, że przedmiotem sukcesji są prawa i obowiązki pozostające w związku z przydzielonymi w planie podziału, składnikami majątku. Podział Spółki Dzielonej na dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa zostanie dokonany ze względu na rodzaj towarów i usług, których sprzedażą zajmowała się każda z tych części (dana ZCP będzie związana z obrotem danymi rodzajami towarów oraz usług). Oznacza to, że według tego klucza do każdej ZCP zostaną przypisane poszczególne składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, umowy handlowe, pracownicy, itd., które są przeznaczone do realizacji wyznaczonych działań gospodarczych.

Uwzględniając powyższe w kontekście przepisu art. 93c Ordynacji podatkowej należy przyjąć, że przedmiotem sukcesji generalnej częściowej mogą być tylko te prawa i obowiązki podatkowe, które wiążą się z przejętą przez Wnioskodawcę zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, w ramach której prowadzona była działalność generująca obrót podlegający rozliczeniu podatkowemu.

W przypadku sukcesji tego rodzaju, w związku z ustaniem bytu Spółki Dzielonej, na Spółkę Przejmującą przejdzie również prawo oraz obowiązek korekt deklaracji złożonych przez podmiot dzielony. Zakres prawa lub obowiązku sporządzenia takiej korekty danej spółki przejmującej, jak już podniesiono, będzie jednak uzależniony od tego, czy podlegające korekcie kwoty są związane z przejętym ZCP.

Zdaniem Spółki tylko w ten sposób można zachować jasny i precyzyjny podział kompetencyjny, który pozwoli wyeliminować ryzyko, że żadna ze spółek przejmujących nie sporządzi stosownych rozliczeń podatkowych lub też jednocześnie obie spółki będą do tego zobowiązane.

Ad. 4-5

W ocenie Wnioskodawcy, celem odliczenia VAT Spółka będzie zobowiązana do wystawienia not korygujących do otrzymanych faktur zakupowych, wystawionych po dniu podziału na Spółkę Dzieloną, dokumentujących transakcje zrealizowane do dnia podziału, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP. Spółka będzie także uprawniona do odliczenia VAT z faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, jeżeli faktura została wystawiona na Spółkę Dzieloną przed dniem podziału, lecz dokument taki wpłynie do Wnioskodawcy już po tym dniu, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP.

Skorzystanie z prawa do odliczenia wymaga spełnienia przesłanek materialnych i formalnych. W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE wielokrotnie wskazywano (por. m.in. wyrok z dnia 22 października 2015r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał wyrok w sprawie w sprawie C .. PPUH …..), że jeżeli chodzi o materialne przesłanki powstania prawa do odliczenia, to w celu skorzystania z prawa do odliczenia, po pierwsze, dany podmiot ma być podatnikiem VAT oraz po drugie, towary i usługi, które mają być podstawą tego prawa, powinny być wykorzystywane przez podatnika na późniejszym etapie obrotu na potrzeby jego własnych opodatkowanych transakcji, a owe towary i usługi powinny być dostarczone przez innego podatnika znajdującego się na wcześniejszym etapie obrotu (art. 86 ust. 1 i ust. 8-9 ustawy o VAT). Jeśli zaś chodzi o formalne przesłanki prawa do odliczenia to podatnik musi co do zasady posiadać fakturę, która powinna zawierać elementy wymagane przez prawo podatkowe, w tym nazwę nabywcy oraz jego numer identyfikacji podatkowej (art. 86 ust. 10-10h oraz art. 106e ustawy o VAT).

Mając na względzie, że z dniem podziału ustaje byt prawny Spółki Dzielonej, nie ma prawnej możliwości wystawienia faktury na ten podmiot. Uwzględniając zakres sukcesji, o której była w mowa w pkt 2 niniejszego wniosku, Spółka Przejmująca jako następca prawny Spółki Dzielonej w zakresie związanym z przejętym ZCP, jest uprawniona do skorygowania danych nabywcy w drodze wystawienia noty korygującej. Jak wynika z art. 106k ust. 1 ustawy o VAT nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. W ocenie Wnioskodawcy, wystawienie faktury na nieistniejącego podatnika jest niewątpliwie błędem wystawiającego fakturę.

W wyroku z dnia 21 marca 2012 r., I FSK 806/11, wydanym na tle analogicznej sytuacji, tj. połączenia spółek (art. 93 § 1 i 2 Ordynacji), Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że „w procesie konsolidacji spółek, podmiot przejmujący może obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT i faktur korygujących otrzymanych po dniu połączenia spółek, a wystawionych na spółki przejmowane. To prawo istnieje tylko, gdy wystawca skoryguje fakturę albo nabywca wystawi notę korygującą”.

W świetle dotychczasowych rozważań należy zatem uznać, że w przypadku, gdy prawo do odliczenia VAT powstanie przed dniem podziału, lecz dopiero w dniu podziału lub po nim powstanie możliwość skorzystania z tego prawa z uwagi na wymóg posiadania faktury VAT, Spółka przejmująca będzie uprawniona do odliczenia podatku z faktur wystawionych na Spółkę Dzieloną, przy czym gdy dana faktura będzie wystawiona w dniu podziału lub później, to celem odliczenia VAT niezbędne będzie wystawienie noty korygującej przez Wnioskodawcę, ewentualnie skorygowanie faktury przez sprzedawcę. Uprawnienie do odliczenia VAT przez Spółkę Przejmującą jest oczywiście uzależnione od tego, czy faktura VAT dotyczy transakcji związanej z ZCP przejętą przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe – w zakresie:

• uznania, że Wnioskodawca nie będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie jej rozliczeń podatkowych w VAT do dnia podziału,
  

• uznania, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia ewentualnej korekty deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału,

• prawidłowe – w zakresie:

• uznania, że następstwo prawne w zakresie rozliczeń podatkowych w VAT Spółki Dzielonej będzie ograniczone do składników majątku tworzących ZCP przydzielonych Spółce w planie podziału
  

• obowiązku Wnioskodawcy wystawienia not korygujących do otrzymanych faktur zakupowych, wystawionych po dniu podziału na Spółkę Dzieloną, dokumentujących transakcje zrealizowane do dnia podziału, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP;
  

• prawa do odliczenia VAT z faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, jeżeli faktura została wystawiona na Spółkę Dzieloną przed dniem podziału, lecz dokument taki wpłynie do Wnioskodawcy już po tym dniu, jeżeli dany zakup będzie związany z przejętym ZCP.
  
  

Na wstępie zaznaczyć należy, że oceniając stanowisko Zainteresowanego dotyczące zastosowania art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017r., poz. 201 z późn. zm), wydano interpretację w oparciu o stwierdzenie, że przejęta przez Wnioskodawcę część majątku Spółki Dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Informację tę przyjęto za element opisu zdarzenia przyszłego, bowiem kwestia ta nie była objęta zapytaniem Zainteresowanego, które wyznacza zakres interpretacji indywidualnej.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ww. ustawy – Ordynacja podatkowa. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych),
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Zgodnie z art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Nadmienić przy tym należy, że zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Określona cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika. Zakres sukcesji związany jest z przydzielonymi w planie podziału składnikami majątku. Warunkiem sukcesji jest, aby majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 z późn. zm.), zwanej dalej k.s.h.

W treści art. 529 § 1 k.s.h. wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Jednym z nich jest, zgodnie z pkt 1 tego przepisu, podział przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie).

Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 k.s.h.

Zgodnie z art. 530 § 1 k.s.h., Spółka dzielona zostaje rozwiązana bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego w dniu wykreślenia jej z rejestru (dzień podziału).

Stosownie do art. 531 § 1 k.s.h., spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 k.s.h.).

Art. 532 § 1 k.s.h. wprost stanowi, że do podziału spółki stosuje się przepis art. 444 § 3 oraz odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 93c Ordynacji podatkowej w powiązaniu z art. 531 § 1 k.s.h.

Z przepisów tych jednoznacznie wynika, iż osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Sposób podziału wskazany w art. 529 § 1 pkt 1 k.s.h., zwany jest „rozdzieleniem” spółki albo podziałem sensu stricte. Cechą charakterystyczną takiego podziału jest, po pierwsze to, że spółka dzielona kończy swój byt prawny z dniem podziału (art. 530 § 1 k.s.h.), a po drugie to, iż muszą być co najmniej dwie spółki sukcesorki spółki dzielonej (spółki przejmujące, spółki nowo zawiązane). Zatem spółka dzielona traci swoją podmiotowość prawną, cały majątek spółki dzielonej przenoszony jest na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej. Spółka dzielona zostaje rozwiązana bez przeprowadzania likwidacji, a jej wspólnicy stają się wspólnikami nowych spółek lub spółek przejmujących majątek spółki dzielone.

Jak wynika z okoliczności wskazanych we wniosku Wnioskodawca ma zamiar przejąć część majątku istniejącej spółki („Spółka Dzielona") w ramach jej podziału zgodnie z art. 529 § 1 pkt 1 k.s.h. Wnioskodawca, jako Spółka Przejmująca, otrzyma część majątku Spółki Dzielonej, która będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Pozostała część przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, która również będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zostanie przeniesiona na inny podmiot. Podział Spółki Dzielonej na dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa zostanie dokonany ze względu na rodzaj towarów i usług, których sprzedażą zajmuje się każda z tych części (dana ZCP będzie związana z obrotem danymi rodzajami towarów oraz usług). Do każdej ZCP zostaną przypisane poszczególne składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, umowy handlowe, pracownicy itd., które są przeznaczone do realizacji wyznaczonych działań gospodarczych. W dniu podziału Wnioskodawca wstąpi w prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, określone w planie podziału. Oznacza to m.in., że Wnioskodawca może być uprawniony do otrzymania świadczenia albo zobowiązany do spełnienia świadczenia zaciągniętego przed dniem podziału przez Spółkę Dzieloną. Wnioskodawca będzie kontynuował działalność gospodarczą związaną z ZCP przejętym w wyniku podziału Spółki Dzielonej.

Z ww. przepisów wynika, że przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego, a więc przejęcie przez spółkę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 529 § 1 pkt 1 k.s.h.) powoduje sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych”, będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Wobec powyższego, zasadnym jest przyjęcie, iż przedmiotem sukcesji są wszelkie skonkretyzowane prawa i obowiązki podatkowe istniejące na dzień podziału. Należy również podkreślić, iż przedmiotem sukcesji prawno -podatkowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej, zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje, że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.

Zatem powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż w wyniku podziału przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym, kolejnym miesiącu (...).

W myśl art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, dodaje ponadto, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

W ocenie tut. Organu, prawami i obowiązkami, o których mowa w art. 93c Ordynacji podatkowej, są m.in. prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz obowiązek złożenia korekty deklaracji. Przepis art. 93 c Ordynacji podatkowej, jak wskazano wyżej, wprowadza zasadę sukcesji podatkowej częściowej, zgodnie z którą w przypadku podziału przez przejęcie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Zatem przedmiotem sukcesji prawnopodatkowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako podmiot przejmujący majątek Spółki Dzielonej, której byt prawny ustanie, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie jej rozliczeń podatkowych w podatku VAT do dnia podziału.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Ww. następstwo prawne Wnioskodawcy w zakresie rozliczeń podatkowych w podatku VAT będzie ograniczone do rozliczeń związanych z działalnością przejętej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (przydzielonej Wnioskodawcy w planie podziału).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy stwierdzić, że przepisy podatkowe, w sytuacji objętej zakresem wniosku, nie dają możliwości Spółce Przejmującej w trybie art. 529 § 1 pkt 1 k.s.h., sporządzenia korekt deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, bowiem jak wskazano wyżej, ze Spółki Dzielonej będą wyodrębnione dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa, które zostaną przeniesione do dwóch odrębnych Spółek, kontynuujących działalność każdej ZPC, a byt prawny Spółki Dzielonej ustanie.

Wnioskodawca nie będzie miał podstaw prawnych do sporządzenia korekt deklaracji podatkowych złożonych przez Spółkę Dzieloną do dnia podziału, w których Spółka Dzielona wykazywała dane dotyczące rozliczenia podatku od towarów i usług całej swojej działalności obejmującej działalność wyodrębnionych obecnie dwóch ZPC, przeniesionych do dwóch odrębnych Spółek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, oceniając całościowo, należy uznać za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Szczegółowe elementy, które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy.

W myśl art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Jak wynika z art. 106k ust. 2 ww. ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Zgodnie z art. 106k ust. 3 ww. ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

1. wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
2. numer kolejny i datę jej wystawienia;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
4. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
5. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
   
   

Stosownie do art. 106k ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca – Spółka Przejmująca, z dniem podziału, wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału, składnikami majątku.

W związku z tym, w sytuacji, gdy Spółka Dzielona dokona nabycia towarów i usług do dnia podziału (obowiązek podatkowy powstanie do dnia podziału), a faktury dokumentujące te nabycia (dotyczące działalności Spółki Dzielonej wystawione do dnia podziału na Spółkę Dzieloną, wpłyną do Wnioskodawcy po dniu podziału, uprawnionym do odliczenia podatku z takich faktur będzie Spółka Przejmująca. Odliczenie to będzie przysługiwało pod warunkiem, że nabycia te będą związane z wykonywaniem przez ZCP czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i że nie zaistnieją przesłanki wymienione w art. 88 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że w sytuacji otrzymania przez Spółkę Przejmującą faktur zakupowych, wystawionych w dniu lub po dniu podziału na Spółkę Dzieloną, dokumentujących transakcje związane z przejętym ZCP zrealizowane do dnia podziału, Spółka Przejmująca - celem odliczenia podatku naliczonego - będzie zobowiązana do wystawienia not korygujących do ww. faktur.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 i 5 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienne zdarzenie przyszłe, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis sprawy i stanowisko wnioskodawcy.

Ponadto wskazane rozstrzygnięcia zostały podjęte na podstawie odmiennych okoliczności sprawy, tzn. rozstrzygają one kwestie sukcesji podatkowej w sytuacji podziału spółek przez wydzielenie (art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.), a nie podziału spółek przez przejęcie (art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.), jak ma to miejsce w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.