Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-1-3.4510.1099.2016.1.AB
z 7 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie związane z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych rozliczane jednorazowo z kontrahentem powinno być alokowane do działalności strefowej, tj. zwolnionej z opodatkowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie związane z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych rozliczane jednorazowo z kontrahentem powinno być alokowane do działalności strefowej, tj. zwolnionej z opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę w Polsce (dalej także: „Spółka”), która prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”), na podstawie otrzymanego zezwolenia (dalej: „Zezwolenia”), obejmującego działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytwarzanych i usług świadczonych na terenie SSE.

W ramach działalności prowadzonej w SSE, na podstawie Zezwolenia, Spółka produkuje części samochodowe (dalej: „wyroby strefowe”). Specyfika przemysłu motoryzacyjnego i produkowanych przez Wnioskodawcę części samochodowych wymaga, zanim rozpoczęta zostanie właściwa produkcja wyrobów strefowych, przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych (prac inżynieryjnych) mających na celu:

• opracowanie wyrobu strefowego, którego nabyciem zainteresowany jest kontrahent,
• opracowanie sposobu wytwarzania (produkcji) wyrobu strefowego przez Spółkę.
  
  

Prace inżynieryjne zorientowane są wyłącznie na produkcję określonego typu wyrobu strefowego, tj. pod określoną markę i model pojazdu na potrzeby konkretnego kontrahenta.

Ponieważ wykonywane prace inżynieryjne są częścią całego procesu produkcyjnego, obejmującego rozwój produktu (prace inżynieryjne) oraz właściwą produkcję, Spółka ustala z kontrahentami następujące rozliczanie prac inżynieryjnych:

• częściowo, w cenie wyrobów strefowych (w branży motoryzacyjnej produkcja planowana jest na określony okres czasu i określoną ilość produktu, tak więc możliwym jest skalkulowanie tych kosztów do ceny produktu),
• częściowo, jako jednorazowe wynagrodzenie.
  
  

Wymaga przy tym podkreślenia, że:

• prace inżynieryjne są wykorzystywane wyłącznie do wytwarzania wyrobów strefowych,
• bez przeprowadzenia prac inżynieryjnych nie byłoby produkcji na terenie SSE, a tym samym zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych sprzedaży wyrobów strefowych,
• sposób rozliczenia wynagrodzenia związanego z pracami inżynieryjnymi wynika z postanowień warunków współpracy pomiędzy Spółką a kontrahentem.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie związane z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych rozliczane jednorazowo z kontrahentem powinno być alokowane do działalności strefowej - zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie związane z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych rozliczane z kontrahentem jednorazowo powinno być alokowane do działalności strefowej - zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 17 ust. 4 ustawy o CIT).

Zatem, aby zakwalifikować dochód, jako podlegający zwolnieniu na podstawie ww. przepisów, dochód ten:

• musi być uzyskany w ramach działalności gospodarczej objętej zezwoleniem,
• prowadzonej na terenie SSE.
  
  

Element procesu produkcyjnego.

Podkreślenia wymaga fakt, że przedmiotem działalności gospodarczej Spółki na terenie SSE jest działalność:

• produkcyjna,
• handlowa,
• usługowa,

w zakresie wymienionych w Zezwoleniu wyrobów.

Działalność produkcyjna jest procesem, na który składa się wiele różnorakich czynności zmierzających do realizacji zamówienia, jak np.:

• przygotowanie produkcji,
• wdrożenie procesu produkcji,
• badanie jakości.
  
  

Przeważnie czynności składające się na działalność produkcyjną nie generują przychodów, a wiążą się zwykle jedynie z samymi wydatkami. Poniesienie tych wydatków jest jednak niezbędne w celu zapewnienia produktu gotowego do sprzedaży wyrobu strefowego, która to czynność generuje zwykle przychód.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, na podstawie porozumień umownych z kontrahentem dotyczących sposobu wypłaty wynagrodzenia, dochodzi do sytuacji, w której to:

• nie tylko sprzedaż wyrobu strefowego, będąca finalnym etapem działalności produkcyjnej, ale
• już czynności będące wcześniejszym jej etapem (przeprowadzenie prac inżynieryjnych) generują konkretne przychody.
  
  

Związek funkcjonalny.

Niewątpliwie, jeżeli produkcja przez Spółkę wyrobów strefowych odbywa się na terenie SSE i jest objęta zezwoleniem, to przychód ze sprzedaży wyprodukowanych wyrobów strefowych, jest przychodem zwolnionym z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jeżeli dla wyprodukowania wyrobów strefowych niezbędne jest przeprowadzenie przez Spółkę specjalistycznych prac inżynieryjnych, które zapewnią odpowiednią wiedzę i technologię wykorzystaną przez Spółkę do produkcji zindywidualizowanych wyrobów strefowych, to jednorazowe wynagrodzenie otrzymane od kontrahenta, w związku z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych, będących działaniami służącymi wyłącznie celom prowadzonej działalności strefowej jest związane w sposób funkcjonalny i integralny z dochodem zwolnionym z tytułu sprzedaży wyprodukowanych wyrobów strefowych.

Po pierwsze, bez przeprowadzenia prac inżynieryjnych nie byłoby możliwe osiągnięcie dochodu z działalności objętej zezwoleniem, tj. z tytułu produkcji wyrobów strefowych (nie byłoby możliwe wyprodukowanie wyrobu strefowego).

Po drugie, prace inżynieryjne ze względu na swój zindywidualizowany charakter mogą zostać wykorzystane wyłącznie dla celów działalności strefowej:

• mogą być wykorzystane wyłącznie w działalności objętej konkretnym zamówieniem, w tym przypadku działalności związanej z produkcją wyrobu strefowego na potrzeby kontrahenta,
• przeprowadzenie prac inżynieryjnych nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest determinowane produkcją i późniejszą sprzedażą wyrobu strefowego:
• kontrahent nie jest zainteresowany przeprowadzeniem prac inżynieryjnych (samych w sobie), bowiem
  
• głównym celem jest dla niego otrzymanie wyrobu strefowego, który powstał w wyniku prac inżynieryjnych.

Dla zakwalifikowania jednorazowego wynagrodzenia związanego z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych do przychodu zwolnionego nie ma znaczenia okoliczność, że:

• prowadzenie prac inżynieryjnych nie zostało wprost wskazane w uzyskanym przez Spółkę Zezwoleniu, jako w działalność objęta zezwoleniem, bowiem
• przeprowadzenie prac inżynieryjnych jest koniecznym etapem realizacji procesu produkcji wyrobów strefowych, (prowadzenie prac inżynieryjnych mieści się w zakresie pojęcia działalności produkcyjnej w zakresie wyrobów wytwarzanych na terenie SSE).
  
  

Należy wskazać, że organy podatkowe nie mają wątpliwości, że koszty prac inżynieryjnych związanych z produkcją wyrobów strefowych powinny być alokowane do działalności strefowej.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2015 r., Znak: IBPBI/2/423-1411/14/MS, odstępując od uzasadnienia przyznał, że przedstawione przez wnioskodawcę stanowisko jest prawidłowe, zgodnie z którym:: (...) ile określone koszty prac aplikacyjno-inżynieryjnych dotyczyć będą projektów i programów związanych z komponentami lub produktami, które mogą być wytwarzane wyłącznie w jednej lokalizacji, w takim przypadku, Spółka zaliczy je w całości w wartościach rzeczywistych do kosztów związanych z określoną działalnością - tj. z Działalnością opodatkowaną lub Działalnością zwolnioną.

W takim przypadku, w opinii Spółki, przychody osiągane w związku z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych (będących elementem produkcji) także powinny być zaliczone do przychodów strefowych.

Prace inżynieryjne a wytworzenie specjalistycznego oprzyrządowania.

Spółka wskazuje, że należy zwrócić uwagę na podobieństwo przedmiotowej sprawy do przypadku otrzymania wynagrodzenia za specjalistyczne oprzyrządowanie (dalej: „narzędzie”), niezbędnego do rozpoczęcia produkcji.

W opinii Spółki, ze względu na podobieństwo funkcjonalne obu działań:

• przeprowadzenie prac inżynieryjnych - w celu rozpoczęcia produkcji wyrobów strefowych, można porównać do
• wyprodukowania przez Spółkę narzędzia - niezbędnego do rozpoczęcia produkcji wyrobów strefowych.
  
  

W przypadku narzędzia, pomimo, że samo w sobie nie jest wyrobem strefowym, przychód z jego zbycia alokowany jest do działalności zwolnionej z CIT, właśnie ze względu na związek funkcjonalny z produkcją wyrobu strefowego.

Należy wskazać, że organy podatkowe, wielokrotnie wypowiedziały się na temat możliwości kwalifikowania przychodu ze sprzedaży narzędzia do działalności strefowej, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z:

• 1 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-52/13/AK, w której organ odstąpił od uzasadnienia uznając stanowisko wnioskodawcy w całości za prawidłowe, zgodnie z którym: zbycie klientom oprzyrządowania wykorzystywanego do działalności prowadzonej na terenie Strefy, które zostało zakupione lub wykonane na ich zlecenie w celu wykorzystania go do produkcji wyrobów objętych Zezwoleniem, stanowi normalne następstwo prowadzenia działalności gospodarczej i jest ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwolenia. Na podkreślenie zasługuje również fakt, że zbycie, wykonanie lub modyfikacja, rozbudowanie takiego oprzyrządowania jest typowym zjawiskiem występującym w przemyśle samochodowym i wiąże się z jego specyfiką. Wydatki poniesione na zakup bądź wytworzenie we własnym zakresie oprzyrządowania stanowią zatem wydatki dokonane w związku z prowadzoną działalnością w Strefie. W konsekwencji, wynik na sprzedaży takiego oprzyrządowania dokonanej na rzecz odbiorcy produktów strefowych Spółki, wykonywanych przy jego wykorzystaniu, powinien zostać alokowany do działalności strefowej,
• 26 sierpnia 2015 r., Znak: IBPB-1-2/4510-167/15/BKD, w której organ odstąpił od uzasadnienia uznając stanowisko wnioskodawcy w całości za prawidłowe, zgodnie z którym: Reasumując, zdaniem Spółki, przychód ze sprzedaży oprzyrządowania, należy traktować jako przychód z działalności pomocniczej względem działalności Spółki objętej Zezwoleniem, a koszty nabycia oprzyrządowania stanowią koszty uzyskania przychodów działalności zwolnionej (strefowej). W konsekwencji uzyskany wynik na sprzedaży oprzyrządowania (w tym koszty i przychody z tytułu różnic kursowych) wpływać będzie na wysokość dochodu zwolnionego od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP.
  
  

W tym miejscu, warto przytoczyć także orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczących działalności pomocniczej, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 września 2015 r. o sygn. akt II FSK 1766/13: Prawidłowo zaakcentował Sąd pierwszej instancji, że skarżąca poza terenem strefy nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Oczekiwanie, by wyodrębniła ona w sztuczny sposób niewielki wycinek produkcji realizowanej na terenie strefy tylko z tego powodu, że korzysta z usług podwykonawców, nie znajduje ani prawnego, ani racjonalnego uzasadnienia. Analizując procesy produkcyjne w obecnych realiach życia gospodarczego można zaobserwować ich wysoką specjalizację, co powoduje, że niezbędne staje się korzystanie z towarów i usług dostarczanych przez inne podmioty. Trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek działalność gospodarczą, w której podmiot nie korzysta z zakupu towarów i usług, w rozpoznawanym przypadku - od podmiotów działających poza strefą. W zakresie usług każdy podmiot korzysta przecież z dostarczanych: wody, prądu i innych mediów. Poza tym podmioty kupują usługi: transportowe, ochrony mienia, obsługi rachunkowej czy prawnej, które świadczą podmioty spoza SSE. Tego rodzaju usług nikt jednak nie bierze pod uwagę przy analizie tego, czy ich zakup od podmiotów spoza strefy wpływa na wielkość zwolnienia podatkowego dla podmiotów działających na terenie SSE.

W opinii Spółki, przedstawione powyżej twierdzenie NSA jak i organów, ma również zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Wnioskując z analogii:

• jeżeli nieuprawnione jest sztuczne wyodrębnianie niewielkiego wycinka produkcji (prowadzenia prac inżynieryjnych, czy wytworzenia narzędzia),
• nie ma żadnego uzasadnienia dla odrębnej kwalifikacji kosztów i przychodów tak sztucznie wyodrębnionego etapu produkcji.
  
  

Zdaniem Spółki, zarówno w przypadku prac inżynieryjnych, jak i narzędzia nie ma jakiegokolwiek wytłumaczenia, aby wyłączać uzyskane w związku z nimi przychody z działalności strefowej, jak również, aby różnicować przypadek narzędzia i prac inżynieryjnych, bowiem w obu sytuacjach:

• przez Spółkę podejmowane są określone działania jeszcze przed rozpoczęciem właściwej produkcji, ale które są elementem tak ściśle związanym i niezbędnym dla przyszłej produkcji, że bez ich przeprowadzenia (wytworzenia narzędzia, czy przeprowadzenia prac inżynieryjnych) produkcja nigdy nie mogłaby się rozpocząć,
• celem Spółki nie jest osiągnięcie wynagrodzenia w związku z wytworzeniem narzędzia, czy przeprowadzeniem prac inżynieryjnych, ale jego otrzymanie od kontrahenta ma na celu zrekompensowanie części kosztów przeprowadzenia produkcji wyrobów strefowych (co w rzeczywistości mogłoby zostać rozliczone w cenie wyrobów strefowych).
  
  

Sposób rozliczenia.

Należy zwrócić uwagę, że alternatywna możliwość rozliczenia jednorazowego wynagrodzenia tj. zapłata całość wynagrodzenia w ramach ceny wyrobów strefowych niewątpliwie pozwoliłaby na zwolnienie całości wynagrodzenia związanego z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych z opodatkowania CIT.

W opinii Wnioskodawcy, nieprawidłowe jest dokonywanie sztucznego różnicowania wynagrodzenia w zależności od sposobu jego wypłaty i przyznawania preferencji podatkowej tylko jednemu z nich (wynagrodzenia związanego z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych rozliczanego w cenie wyrobów strefowych).

Spółka zwraca także uwagę, że przyjęcie wskazanego w stanie faktycznym sposobu rozliczenia jest:

• zdeterminowane czynnikami obiektywnymi, uzależnionymi od decyzji biznesowych Spółki i kontrahenta,
• nie jest dopuszczalne, aby sposób ten uzależniać (zmieniać) ze względu na kwestie przyznania preferencji podatkowej.
  
  

Gdy możliwe jest przyjęcie dwóch schematów rozliczenia, przyznanie korzyści podatkowej tylko jednemu jest nieuprawnione i nielogiczne.

Mając na względzie powyższe, nie powinno zatem budzić wątpliwości, że jednorazowe wynagrodzenie związane z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych w celu wytworzenia wyrobów strefowych, które są wykorzystywane wyłącznie do działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, powinno zostać alokowane do działalności strefowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282 ze zm. dalej: „ustawa o SSE”). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Równocześnie, art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, że przepisy dotyczące ulg i zwolnień należy interpretować ściśle, zgodnie z ich literalnym brzmieniem, gdyż zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, zatem wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. W orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie, w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na podstawie zezwolenia prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). Przedmiotem działalności jest produkcja części samochodowych. Specyfika przemysłu motoryzacyjnego wymaga przed rozpoczęciem produkcji, przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych (prac inżynieryjnych) mających na celu:

• opracowanie wyrobu strefowego, którego nabyciem zainteresowany jest kontrahent,
• opracowanie sposobu wytwarzania (produkcji) wyrobu strefowego przez Spółkę.
  
  

Prace inżynieryjne zorientowane są wyłącznie na produkcję określonego typu wyrobu strefowego, tj. pod określoną markę i model pojazdu na potrzeby konkretnego kontrahenta.

Koszt prac inżynieryjnych częściowo uwzględniony jest w cenie wyrobów strefowych (w branży motoryzacyjnej produkcja planowana jest na określony okres czasu i określoną ilość produktu, tak więc możliwym jest skalkulowanie tych kosztów do ceny produktu), a częściowo jako jednorazowe wynagrodzenie od kontrahenta.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją w której Wnioskodawca uzyskuje m.in. przychody z tytułu wykonania prac inżynieryjnych, tj. z działalności nieobjętej zezwoleniem. Wynagrodzenie związane z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych nie jest wynagrodzeniem ze sprzedaży wyrobu wytwarzanego na terenie strefy, wskazanego w zezwoleniu.

Jak wskazano powyżej przepisy dotyczące ulg i zwolnień należy interpretować ściśle, zgodnie z ich literalnym brzmieniem, gdyż zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, zatem wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika jednoznacznie, że dochód przedsiębiorcy podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, pod warunkiem, że uzyskany jest z działalności gospodarczej prowadzonej:

• na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• na podstawie zezwolenia określającego jej przedmiot.
  
  

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że wartość wynagrodzenia za przeprowadzenie prac inżynieryjnych, jako przychód z działalności nieobjętej zezwoleniem, stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód generujący dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, który jednocześnie nie mieści się w dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Zatem, dochód z tego tytułu nie stanowi dochodu z działalności strefowej i nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ wskazuje, że zostały wydane w odmiennym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.