Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-363/11/13-5/S/KS
z 20 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt VIII SA/Wa 976/11 (data wpływu 01.03.2013 r.) - stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11.04.2011 r. (data wpływu 18.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowym od osób fizycznych przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.04.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowym od osób fizycznych przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarcz, wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej. Wnioskodawca dla opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej wybrał, na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liniową stawkę podatku wynoszącą 19%. Wnioskodawca rozważa obecnie nabycie akcji spółki komandytowo - akcyjnej.

Wnioskodawca oczekuje, że po nabyciu takich akcji będzie, z tytułu ich posiadania, otrzymywał świadczenie w postaci dywidendy rocznej, pod warunkiem, że spółka wypracuje zyski i przeznaczy go do podziału. Możliwe jest również niewypłacanie dywidendy akcjonariuszom (w tym Wnioskodawcy) przez dłuższy okres. Wnioskodawca przewiduje, że możliwe jest zbycie akcji w ciągu roku podatkowego.

Wnioskodawca analizuje kwestię opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej oraz płatności zaliczek na ten podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, jako akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej, ma obowiązek wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3 w związku z art. 44 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. co do zasady do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni), w wysokości 19% osiągniętego dochodu, czy zobowiązany jest uiścić zaliczkę na podatek dochodowy jedynie za ten miesiąc, w którym powstał dochód z tytułu wypłaty dywidendy lub nabycia uprawnienia do żądania takiej wypłaty?

Zdaniem Wnioskodawcy akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej osiąga przychody ze źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wskazuje na to treść art. 5b ust. 2 ustawy, zgodnie z którym przychody wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej.

Jednakże akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej nie ma obowiązku wpłacania wciągu roku comiesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych lecz tylko zaliczkę za miesiąc, w którym powstanie dochód związany z wypłatą dywidendy lub nabyciem uprawnienia do żądania jej wypłaty.

Według Wnioskodawcy pozycja akcjonariusza w spółce komandytowo - akcyjnej nie daje mu możliwości rozpoznania przychodów i kosztów spółki. Oznacza to, że uzyskana dywidenda będzie stanowiła dochód równy przychodowi. Wnioskodawca oparł swoje stanowiska na następujących podstawach prawnych:

1. NSA w uzasadnieniu prawomocnego wyroku z dnia 30 marca 2011 r. (sygn. akt II FSK 1925/09) stwierdził, że sytuację akcjonariusza w spółce komandytowo - akcyjnej należy rozpatrywać w powiązaniu z przepisami kodeksu spółek handlowych. W przypadku akcjonariusza istotne jest bowiem powstanie prawa do udziału w zysku spółki, które powstaje dopiero z chwilą wykazania tego zysku w sprawozdaniu finansowym spółki, zbadanym przez biegłego rewidenta, i jego przeznaczeniu przez zgromadzenie wspólników, do wypłaty akcjonariuszom. Powyższe orzeczenie potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, że momentem powstania przychodu u akcjonariusza jest moment skutecznego roszczenia o wypłatę dywidendy (por.: wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2009 r., sygn. akt II FSK 1097/08). Prawo akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej do udziału w zysku spółki uregulowane jest w art. 347 § 1, art. 126 § 1 pkt 2, art. 146 § 2 pkt 2 kodeksu spółek handlowych. Ponadto w myśl art. 348 § 2 ksh akcjonariuszem uprawnionym do dywidendy będzie jedynie ten, któremu przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. A zatem prawo do zysku jest związane z akcją, nie zaś z osobą akcjonariusza, tak więc o przysługiwaniu bądź nie roszczenia o wypłatę dywidendy decydować będzie fakt czy w chwili powzięcia uchwały o podziale zysku dana osoba była uprawnionym z akcji,
   
2. Akcjonariusz w spółce komandytowo - akcyjnej jest inwestorem pasywnym. Przepisy kodeksu spółek handlowych nie dają mu możliwości wpływu, poza potencjalnym udziałem w procesie reprezentacji spółki (pełnomocnictwo, prokura) na bieżące działanie spółki. Akcjonariusz nie może aktywnie zarządzać powierzonymi środkami spółce, w której prowadzenie spraw spoczywa w ręku komplementariuszy. Akcjonariusz nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Ponosi wyłącznie ryzyko majątkowe związane z wnoszonymi do spółki wkładami. Z uwagi na brak możliwości prowadzenia spraw spółki akcjonariusz nie przystępuje do niej dla realizacji własnych pomysłów biznesowych, ale by czerpać zyski z działalności prowadzonej przez komplementariuszy. Zróżnicowanie pozycji akcjonariusza i komplementariusza w spółce komandytowo - akcyjnej znajduje swoje odzwierciedlenie również w normie prawnej zawartej w art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej, która wyłącza akcjonariusza z kręgu osób trzecich, odpowiadających całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników. Akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej potraktowany został jak udziałowcy i akcjonariusze spółek kapitałowych. Takie umocowanie prawne akcjonariusza nie daje mu skutecznych narzędzi do rozpoznania przychodów i kosztów podatkowych spółki w poszczególnych miesiącach roku podatkowego, a tym samym niemożliwe jest obliczenie zaliczki na podatek dochodowy.
3. Art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się wprost do art. 14 ust. 1, zgodnie z którym za przychody z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Przepisy podatkowe nie zawierają definicji kwoty należnej, stąd należy dokonać wykładni językowej. W myśl słownikowej definicji należny oznacza przysługujący, należący się komuś, czemuś. Z kolei czasownik należeć oznacza tyle, co przysługiwać komuś, stanowić dług, powinność, zapłatę. A zatem przychód nie powstanie, jeśli nie było podstawy prawnej, na mocy której podmiot może się skutecznie domagać świadczenia od drugiego podmiotu (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 771/08). Kwoty należne są to przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin kwota należna jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem wymagalne świadczenie (wierzytelność) (por. wyrok NSA z dnia 20 września 2007 r. sygn. akt II FSK 102/06). Jak wykazano wyżej i co potwierdził NSA w wyroku z 30 marca 2011 r., akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej nabywa prawa do żądania wypłaty dywidendy przez spółkę dopiero po prawomocnym powzięciu przez zgromadzenie wspólników stosownej uchwały. Zatem do czasu uzyskania prawa do dywidendy akcjonariusz nie posiada uprawnień do żądania świadczenia od spółki. Trudno jest uznać, że akcjonariusz spółki komandytowo - akcyjnej ma obowiązek wpłacania w trakcie roku zaliczek na podatek dochodowy. Jest to niemożliwe bowiem w trakcie roku podatkowego nie powstaje u niego przychód należny, co tym samym uniemożliwia zastosowanie art. 44 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten powstaje dopiero w momencie powstania roszczenia obligacyjnego w postaci roszczenia akcjonariusza o wypłatę dywidendy (por. wyroki WSA we Wrocławiu z dnia 22 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1063/09, sygn. akt I SA/Wr 1064/09, sygn. akt I SA/Wr 1065/09). W związku z powyższym konieczne jest zastosowanie ogólnej reguły przewidzianej w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącej, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. W odniesieniu do przychodu z zysku akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej nie wystąpią koszty uzyskania przychodu i w tym przypadku należy uznać, że przychodem a zarazem dochodem podlegającym opodatkowaniu będzie kwota należnej dywidendy.
   
   

W świetle zaprezentowanych powyżej przepisów kodeksu spółek handlowych i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest możliwe określenie momentu powstania przychodu po stronie akcjonariusza wcześniej, niż w dniu powzięcia prawomocnej uchwały o podziale zysku. W tym bowiem momencie powstaje po stronie Wnioskodawcy roszczenie o wypłatę przypadającego na niego zysku w spółce komandytowo - akcyjnej i obowiązek naliczenia i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy. Zatem, w sytuacji gdy akcjonariusz nie otrzyma przychodu (dochodu) w ciągu roku podatkowego, obowiązek uiszczenia zaliczki nigdy się nie zrealizuje. Natomiast w przypadku otrzymania dywidendy ze spółki komandytowo - akcyjnej zapłaci on jedynie zaliczkę za ten miesiąc, w którym powstał dochód i będzie zobowiązany do wykazania wspomnianego dochodu w stosownym zeznaniu podatkowym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB1/415-363/11-2/JC z dnia 21.06.2011 r., w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono że, Wnioskodawca ma obowiązek wpłacania w trakcie roku podatkowego miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku osiągnięcia przez spółkę dochodu z działalności gospodarczej w danym roku. Obowiązek wpłacania zaliczek powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczą kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku. Dochód związany z posiadaniem akcji w spółce komandytowo - akcyjnej podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (poprzez ustalanie co miesiąc dochodu przypadającego na akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej i zapłatę zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 11.07.2011 r. (data wpływu 15.07.2011 r. ) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 11.08.2011 r. Nr IPPB1/415-363/11-4/AM (skutecznie doręczonym w dniu 17.08.2011 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

W dniu 08.09.2011 r. (data wpływu 12.09.2011 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB1/415-363/11-2/JC z dnia 07.10.2011 r.

Strona Skarżąca zaskarżonej interpretacji zarzuciła naruszenie:

• art. 44 ust. 1 pkt 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez uznanie, że u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej kwota należnego przychodu powstaje poprzez ustalenie co miesiąc przypadającego na niego przychodu ze spółki, a także, o ile wystąpi dochód, obliczenie i odprowadzenie miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych,
  

• art. 121 § 1 w zw. z art. 14a, 14c § 2, 14e § 1 oraz art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1991 r. Ordynacja podatkowa, z uwagi na brak odniesienia się przez organ podatkowy do argumentacji strony przywołanej w postaci orzeczeń sądów administracyjnych, a w konsekwencji dokonania błędnej wykładni przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 i art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z całkowitym pominięciem wydanego w tym zakresie orzecznictwa sądów administracyjnych.
  
  
  

Wyrokiem z dnia 01.02.2012 r. sygn. akt VIII SA/Wa 976/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPB1/415-363/11-2/JC z dnia 21.07.2011 r.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, iż skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona interpretacja wydana została z naruszeniem przepisów prawa materialnego i procesowego, które miało wpływ na wynik sprawy.

Sąd wskazał, że istota sporu pomiędzy stronami sprowadzała się do kwestii sposobu opodatkowania przychodów z tytułu dywidendy akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej. Spółka komandytowo-akcyjna jest spółka osobową, co wynika wprost z przepisu art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. powoływanej dalej jako „K.s.h.”).

Konstrukcja tej spółki zawiera elementy spółki komandytowej (osobowej) i akcyjnej (kapitałowej). Cechą charakterystyczną spółki komandytowo-akcyjnej jest występowanie w niej dwóch grup wspólników posiadających różny status prawny tj. komplementariuszy i akcjonariuszy. Zarówno komplementariuszem jak i akcjonariuszem może być tak osoba fizyczna jak i osoba prawna. Cecha ta oraz kwalifikacja spółki komandytowo-akcyjnej jako spółki osobowej ma istotne znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania dochodu z działalności spółki.

Spółka komandytowo-akcyjna podobnie jak pozostałe spółki osobowe nie jest podmiotem podatkowym podatku dochodowego od osób prawnych. Wyłączenie wynika wprost z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54 poz. 654 ze zm., dalej; u.p.d.p.o.f.).

Spółka komandytowo-akcyjna jako spółka osobowa nie jest również podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatnikami tego podatku będą natomiast wspólnicy spółki, jeżeli są osobami fizycznymi, tak jak skarżący. W ocenie Sądu, podatnik i organ zgodnie przyjęły, że dochód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej jest dochodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, o jakiej mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.. Przepis ten wskazuje jednak tylko na określenie źródła przychodów. Zasadnicze znaczenie co do określenia terminu i warunków uzyskania przychodu z tego źródła ma przepis art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem: „za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Zatem, aby przychód ze źródła, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. stanowił podstawę wyliczenia dochodu podlegającego obowiązkowi podatkowemu, musi to być przychód należny, choćby nie został nawet faktycznie otrzymany. A więc na plan pierwszy wysuwa się ta kwestia, kiedy przychód akcjonariusza z tytułu jego udziału w spółce komandytowo-akcyjnej staje się przychodem należnym. Przepisy ustawy podatkowej nie definiują co oznacza przychód należny.

W tej sytuacji, zdaniem Sądu skoro przepisy podatkowe nie pozwalają na określenie, co oznacza w konkretnej sytuacji przychód należny, konieczne jest dokonanie wykładni tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego, a w szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

Przepis art. 126 § 1 K.s.h. stanowi, że w sprawach nieuregulowanych w Dziale IV przepisy dotyczące spółki komandytowej stosuje się w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy: między sobą, wobec akcjonariuszy, wobec osób trzecich oraz do wkładów komplementariuszy do spółki. W pozostałych sprawach stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej. Akcje w spółce komandytowo-akcyjnej mogą być akcjami imiennymi bądź akcjami na okaziciela, mogą być również przedmiotem publicznego obrotu, co może w konsekwencji powodować niewykonalność obowiązku comiesięcznego ustalenia dochodu przypadającego proporcjonalnie na każdego wspólnika. Ponadto wskazać należy, że akcje będące w publicznym obrocie mogą zmieniać wielokrotnie właściciela w ciągu roku podatkowego.

Zysk, podobnie jak w spółce akcyjnej, ustala się na podstawie rocznego sprawozdania finansowego, które jest zatwierdzane przez walne zgromadzenie (art. 146 § 1 pkt 1 K.s.h.). O podziale zysku w spółce komandytowo-akcyjnej decyduje walne zgromadzenie, przy czym podział zysku za rok podatkowy w części przypadającej akcjonariuszom wymaga zgody wszystkich komplementariuszy (art. 146 § 2 pkt 2 K.s.h.). Jednocześnie, co do zasady nie jest możliwe dokonywanie zaliczkowego comiesięcznego podziału części zysku przypadającej akcjonariuszom, co jednak jest możliwe w stosunku do komplementariuszy i wspólników spółek osobowych. Zgodnie z art. 347 § 1 k.s.h w związku z art. 126 § 1 pkt K.s.h, akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 K.s.h uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy art. 348 § 2 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 K.s.h. wyłącznie akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Tak więc dopiero podjęcie uchwały o wypłacie dywidendy akcjonariuszom stanowi podstawę do powstania po stronie akcjonariusza prawa do dywidendy jako udziału w zyskach, zatem dopiero od tego czasu przychód z tytułu udziału w zysku staje się przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3, który jest przychodem należnym, a więc przychodem stanowiącym w świetle art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. podstawę przychodu do wyliczenia obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Również przepis art. 44 ust. 1 pkt 1 i art. 44 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f. wskazują na to, że obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych po stronie podatnika - akcjonariusza spółki komandytowo akcyjnej, nie może powstać, zanim nie powstanie po stronie spółki obowiązek wypłaty dywidendy dla akcjonariusza, bowiem podstawa tego obowiązku zgodnie z art. 44 ust. 1 u.p.d.o.f. jest osiągnięcie dochodu przez podatnika, a przecież dochód nie może powstać przed uzyskaniem przychodu w rozumieniu art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f.

Sąd w składzie rozpoznającym przedmiotową sprawę w pełni podziela poglądy wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny we wskazywanych przez skarżącego wyrokach z 4 grudnia 2009 r. w sprawie sygn. akt II FSK 1097/08, z 30 marca 2011 w sprawie sygn. akt II FSK 1925/09. Ponadto zbieżne Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazuje, że w Wyroku z 19 grudnia 2011 r. w sprawie sygn. akt II FSK 902/10 sąd ten jednoznacznie stwierdził, że: „Podatnik będący akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej nie ma zatem w roku podatkowym, w którym wypracowano dywidendę, obowiązku wykazywania przychodów i kosztów ich uzyskania, w tym roku podatkowym nie osiąga on bowiem przychodu należnego z udziału. Nie ma on tym samym obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w tym roku podatkowy, za który następnie może być mu wypłacona dywidenda. Nie zachodzą bowiem przestanki, od których zależy powstanie tego obowiązku”.

Ponadto Sąd zwraca też uwagę na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów z 16 stycznia 2012 r. w sprawie II FPS 1/11 odnoszącą się w analogicznej sprawie do obowiązku podatkowego spółki kapitałowej będącej akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej na tle stanu prawnego z 2008 r. W ocenie Sądu uchwały tej wprost nie można wprawdzie zastosować w sprawie niniejszej, jednak przyjęta w niej argumentacja jest analogiczna do będącej podstawą rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej.

Mmając na uwadze wyżej przedstawioną przez Sąd interpretację przepisów prawa materialnego, w szczególności art. 14 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 u.p.d.o.f. zdaniem Sądu należało uznać, ze zaskarżona interpretacja została wydana z naruszeniem tych przepisów prawa materialnego. Interpretacja ta nie uwzględniała wskazywanego w niej orzecznictwa Naczelnego Sadu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych, co stanowiło też naruszenie przepisowo postępowania, w szczególności art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 14a, art. 14c § 1 i 2, art. 14 h Ordynacji podatkowej,

W związku z powyższym Sąd stwierdził, że zachodzą podstawy do uchylenia zaskarżonej indywidualnej interpretacji na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Pismem z dnia 06.03.2012 r. Nr IO-007-28/11 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Natomiast pismem z dnia 08.01.2013 r. Nr IO-007-28/12 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wycofał wniesioną w niniejszej sprawie skargę kasacyjną i wniósł o umorzenie postępowania w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 31.01.2013 r. sygn. akt II FSK 1095/12 umorzył postępowania kasacyjne.

W dniu 01.03.2013 roku do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku z dnia 01.02.2012 r. sygn. akt VIII SA/Wa 976/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 01.02.2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 976/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.