Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.45.2017.1.AK
z 10 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 listopada 2016 r., (data wpływu do tut. BKIP 2 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji przeniesienie na udziałowca w związku z likwidacją Spółki składników majątku w postaci akcji w SKA:

• Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na objęcie tych akcji – jest prawidłowe,
• sposobu ustalenia tych kosztów – jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji przeniesienie na udziałowca w związku z likwidacją Spółki składników majątku w postaci akcji w SKA:

• Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na objęcie tych akcji,
• sposobu ustalenia tych kosztów.
  
  

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką kapitałową będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka należy do grupy kapitałowej R prowadzącej działalność deweloperską.

Spółka funkcjonowała jako spółka celowa do realizacji inwestycji budowlanej. Obecnie jednak Spółka nie realizuje już zadań inwestycyjnych. Spółka jest stroną umów pożyczek pieniężnych zawartych ze spółkami z grupy R, gdzie występuje zarówno jako pożyczkodawca, jak i jako pożyczkobiorca. Oznacza to, że Spółka zarówno otrzymała pożyczki od spółek z grupy, jak i udzieliła pożyczek spółkom z grupy. Pożyczki są oprocentowane.

Obecnie planowane jest uproszczenie rozliczeń pomiędzy spółkami z grupy. W tym celu planowane jest uregulowanie zobowiązań występujących między spółkami. W pierwszej kolejności zobowiązania regulowane będą w formie pieniężnej lub w drodze potrącenia. Jeśli spółki nie będą miały wolnych środków pieniężnych i nie będzie możliwe potrącenie, możliwe będzie regulowanie ich wzajemnych zobowiązań także w drodze zawarcia umów o świadczenie w miejsce wypełnienia (datio in solutum).

Przekazanie wierzytelności w ramach datio in solutum

Spółka zamiast spłaty pieniężnej jednej lub większej liczby otrzymanych pożyczek planuje przekazywać swoim wierzycielom na podstawie umowy datio in solutum wierzytelności pożyczkowe przysługujące Spółce wobec podmiotów trzecich. Wierzytelności pożyczkowe przekazywane w ramach datio in solutum będą wierzytelnościami własnymi Spółki tj. będą wynikały z pożyczek udzielonych przez Spółkę.

Wierzytelność (część wierzytelności) przysługująca podmiotowi trzeciemu wobec Spółki, którą Spółka ureguluje w ramach datio in solutum będzie zwana także: „Wierzytelnością 1”. Natomiast wierzytelność (część wierzytelności) przysługująca Spółce, którą Spółka przeniesie w ramach datio in solutum zwana będzie dalej także: „Wierzytelnością 2”.

Umowa datio in solutum (tj. „świadczenie zamiast wykonania”) będzie oparta o art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.; dalej „KC”), który stanowi, że jeśli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, to zobowiązanie wygasa.

Wspomniana umowa będzie wskazywać Wierzytelność 2 przekazywaną przez Spółkę oraz określać jej wartość (w tym będzie wskazywać kwotę główną pożyczki oraz odsetki, o ile będą one również przedmiotem datio in solutum). Umowa będzie również określać wartość uregulowanego zobowiązania (Wierzytelności 1). Na skutek wykonania umowy datio in solutum zobowiązanie pożyczkowe Spółki wygaśnie w całości lub części (Wierzytelność 1). Umowa każdorazowo określać będzie jaka wartość zobowiązania wygaśnie w wyniku datio in solutum (umowa będzie określać w szczególności jaka wartość kwoty pożyczki oraz jaka wartość odsetek - o ile odsetki także będą regulowane w trybie datio in solutum - podlega uregulowaniu). Wartość Wierzytelności 2 przekazanej wierzycielowi w ramach datio in solutum będzie równa wartości Wierzytelności 1, która wygaśnie w ramach datio in solutum.

Przekazanie wierzytelności i akcji w ramach likwidacji

Ponadto grupa R dąży w szerszej perspektywie do uproszczenia jej struktury własnościowej, poprawienia poziomu zarządzania oraz ograniczenia kosztów funkcjonowania. W związku z powyższym planowana jest m.in. likwidacja niektórych spółek z grupy (w szczególności tych, które nie realizują obecnie żadnej inwestycji). Ze względu na to, że Spółka nie realizuje już żadnych zadań inwestycyjnych, po dokonaniu rozliczeń o których mowa powyżej, prawdopodobnie zostanie ona postawiona w stan likwidacji zmierzający do jej wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). W związku z likwidacją, cały majątek Spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli zostanie przekazany jej udziałowcowi. W skład majątku Spółki wchodzić będą wierzytelności pożyczkowe Spółki (tj. wierzytelności o spłatę kwoty głównej pożyczek oraz naliczonych odsetek od pożyczek) i akcje w spółce komandytowo-akcyjnej (zwanej dalej: „SKA”), których właścicielem jest Spółka. Akcje w SKA zostały przez Spółkę objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa Spółki. Objęcie akcji w SKA nastąpiło w okresie, kiedy SKA nie posiadała jeszcze statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2016 poz. 1888 ze zm., dalej „Ustawa CIT”). Obecnie jednak SKA jest już podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i będzie nim w momencie wydania akcji udziałowcowi w wyniku likwidacji Spółki. Spółka nie uzyskała przed dniem, w którym SKA stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, przychodów z tytułu udziału w SKA.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jeżeli zdaniem organu przeniesienie na udziałowca w związku z likwidacją Spółki składników majątku w postaci akcji w SKA spowoduje po stronie Spółki powstanie przychodu podatkowego, to czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na objęcie tych akcji? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

Jeżeli organ podatkowy zajmie stanowisko, że przeniesienie na udziałowca w związku z likwidacją Spółki składników majątku w postaci akcji SKA spowoduje po stronie Spółki powstanie przychodu podatkowego - z którym to stanowiskiem Spółka się nie zgadza – to zdaniem Spółki będzie ona mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesienie na objęcie tych akcji.

Jeżeli organ podatkowy uzna, że po stronie Spółki przychód podatkowy jednak powstanie, to zdaniem Spółki będzie ona mogła pomniejszyć ten przychód o koszty jego uzyskania. Zdaniem Spółki ze względu na brak szczegółowych regulacji w tym zakresie koszty uzyskania przychodów należało będzie ustalić na podstawie ogólnych zasad dotyczących kosztów uzyskania przychodów w przypadku transakcji na akcjach.

Na gruncie Ustawy CIT akcje w spółkach to specyficzny rodzaj aktywów. Transakcjom na akcjach zostało bowiem poświęcone wiele przepisów Ustawy CIT, które szczegółowo regulują takie zagadnienia jak moment powstania przychodu, wysokość przychodu, moment poniesienia kosztu, wysokość poniesienia kosztu. Zdaniem Spółki, ze względu na dostępne w Ustawie CIT regulacje w zakresie opodatkowania transakcji na akcjach, w celu ustalenia rzetelnej kwoty kosztów uzyskania przychodu jakie Spółka będzie mogła rozpoznać w związku z uzyskaniem przychodu z tytułu przeniesienia własności akcji na udziałowca, należało będzie odwołać się na zasadzie analogii do tych właśnie przepisów.

Przed przystąpieniem do analizy przypisu Ustawy CIT, który zdaniem Spółki pozwalałby w sposób najbardziej obiektywny ustalić koszty uzyskania przychodu związane z przeniesieniem akcji w SKA na rzecz udziałowca w wyniku likwidacji Spółki, należy wspomnieć o przepisach ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz.U. z 2013 poz. 1387), na mocy której spółki komandytowo-akcyjne stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy jeżeli akcje lub udział w spółce komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostały nabyte lub objęte przed dniem, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, przychód wspólnika z tytułu:

1. umorzenia akcji lub wystąpienia z takiej spółki,
2. odpłatnego zbycia tych akcji lub tego udziału,
3. wniesienia tych akcji lub tego udziału do spółki, tytułem wkładu niepieniężnego,
4. którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 1 i art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
5. likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej

-pomniejsza się o wydatki na nabycie lub objęcie akcji lub udziału w takiej spółce oraz o określoną zgodnie z art. 5 ustawy wymienionej w art. 1 albo art. 8 ustawy wymienionej w art. 2 część odpowiadającą uzyskanej przez wspólnika przed dniem, w którym spółka komandytowo-akcyjna stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Cytowany wyżej przepis stanowi niewątpliwie gwarancję ochrony interesów wspólników spółek komandytowo-akcyjnych, którzy przed nowelizacją Ustawy CIT byli majątkowo zaangażowani w działalność gospodarczą prowadzoną za pośrednictwem w tego rodzaju spółek. Przepis ten nie odpowiada jednak na pytanie w jaki konkretnie sposób należy obliczać koszty uzyskania przychodów w przypadku zbycia akcji (tj. wydatki na objęcie akcji). Część przepisu przejściowego dotycząca pomniejszenia przychodu o nadwyżkę przychodów nad kosztami z udziału w SKA nie znajdzie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym zastosowania, bowiem Spółka nadwyżki takiej nie osiągnęła.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę, że:

• w momencie likwidacji Spółki i przekazania udziałowcowi jej majątku w postaci akcji w SKA, do SKA będą już miały zastosowanie przepisy Ustawy CIT (SKA będzie „spółką” w rozumieniu art. 4a pkt 21 Ustawy CIT czyli podatnikiem podatku dochodowego), oraz
• akcje w SKA zostały przez Spółkę objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa Spółki,

-ustalenie kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę powinno nastąpić na podstawie art. 15 ust. lk pkt 2 Ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji) w spółce, nie wyższej jednak niż wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia określona zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 albo 7a.

Przepis ten określa wprawdzie koszty uzyskania przychodu w przypadku „odpłatnego” zbycia akcji - co w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi, gdyż własność akcji zostanie przeniesiona na udziałowców bez odpłatności z ich strony. Jednak ze względu na okoliczność, że:

• transfer akcji przez ich właściciela na rzecz innego podmiotu daje identyczny rezultat, bez względu na to czy jest odpłatny czy nieodpłatny,
• przedmiotem transferu będą akcje SKA będącej „spółką” w rozumieniu Ustawy CIT,
• akcje zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa

-jedynie przepis art. 15 ust. 1k pkt 2 Ustawy CIT - który najpełniej obejmuje problematykę przedstawioną przez Spółkę w zdarzeniu przyszłym - może stanowić podstawę do rzetelnego określenia kosztów uzyskania przychodów przy przeniesieniu akcji SKA na udziałowca w wyniku likwidacji Spółki.

Mając zatem na uwadze, że akcje w SKA zostały objęte przez Spółkę w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa Spółki, to kosztem uzyskania przychodu – w przypadku przeniesienia własności tych akcji na udziałowca w wyniku likwidacji i rozpoznania z tego tytułu przychodu podatkowego - będzie przyjęta dla celów podatkowych, wartość składników przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikająca z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, określona na dzień objęcia akcji w SKA, przy czym koszt uzyskania przychodów nie będzie mógł przekroczyć wartości nominalnej tych akcji określonej na dzień ich objęcia.

Reasumując, w przypadku uznania przez organ podatkowy, że w wyniku przeniesienia własności akcji w SKA na udziałowca związku z likwidacją Spółki i podziałem jej majątku powstanie przychód podatkowy po stronie Spółki, Spółka będzie mogła pomniejszyć ten przychód o koszty jego uzyskania. Zdaniem Spółki, ze względu na brak przepisów szczególnych regulujących zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu przeniesienia na udziałowca własności tej specyficznej kategorii składników majątku, koszt uzyskania przychodu będzie można obliczyć na podstawie art. 15 ust. lk pkt 2 Ustawy CIT, który reguluje sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W tym miejscu należy wskazać, że art. 14a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.; dalej: „updop”), nie precyzuje co powinno być kosztem uzyskania przychodu w związku przeniesieniem na udziałowca w związku z likwidacją Spółki składników majątku w postaci akcji w SKA. Związane jest to z tym, że ustalenie kosztu będzie zależało od rodzaju spełnianego świadczenia niepieniężnego. W konsekwencji, koszt podatkowy należy określić stosując zasady ogólne ustalania kosztu lub – jeżeli w odniesieniu do danego świadczenia mają zastosowanie – zasady specyficzne.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Każdy koszt należy indywidualnie oceniać pod kątem spełnienia ustawowych przesłanek określonych w tej regulacji.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Aby zaliczyć dany koszt do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 omawianej ustawy,
• został właściwie udokumentowany.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Uwzględniając powyższe wnioski – pojęcie wydatków zdefiniowane w art. 15 ust. 1 updop jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu nabywającego składniki majątkowe. Niemniej jednak z wydatkiem musi się wiązać poniesienie określonego, trwałego ciężaru finansowego (majątkowego), np. uiszczenie kwoty pieniężnej, wydanie udziałów.

Odnosząc powyższe do analizowanej sytuacji należy wskazać, że w związku z likwidacją Spółki i przeniesieniem na udziałowca składników majątku w postaci akcji w SKA zastosowanie znajdzie art. 14a updop. Oznacza to, że po stronie Spółki powstanie przychód podatkowy. Spółka będzie równocześnie uprawniona do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu z tytułu przeniesieniem na udziałowca składników majątku w postaci akcji w SKA w związku z likwidacją Spółki.

W omawianej sytuacji Spółka powinna rozpoznać koszty uzyskania przychodu z tytułu przeniesieniem na udziałowca składników majątku w postaci akcji w SKA w związku z likwidacją Spółki w wysokości wydatków poniesionych na ich objęcie tj. tzw. koszty historyczne czyli wydatki poniesione na nabycie składników przedsiębiorstwa będącego przedmiotem wkładu do SKA, niezaliczone uprzednio do kosztów w jakiejkolwiek formie.

W niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 15 ust. 1k pkt 2 updop, który stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji) w spółce, nie wyższej jednak niż wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia, określona zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7. Z opisu sprawy wynika bowiem, że na moment objęcia akcji w SKA nie była ona podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a zatem nie była spółką w rozumieniu art. 4a pkt 21 updop.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu przeniesienia na udziałowca składników majątku w postaci akcji w SKA w związku z likwidacją Spółki należy ustalić zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, w wysokości kosztów historycznych czyli wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie składników przedsiębiorstwa, niezaliczone uprzednio do kosztów w jakiejkolwiek formie.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w sytuacji przeniesienie na udziałowca w związku z likwidacją Spółki składników majątku w postaci akcji w SKA:

• Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na objęcie tych akcji – jest prawidłowe,
• sposobu ustalenia tych kosztów – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-6 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.