Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB4.4511.15.2017.1.AK
z 6 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski oraz skutków podatkowych realizacji prawa do tej rekompensaty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2017 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski oraz skutków podatkowych realizacji prawa do tej rekompensaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskiem z dnia 20 listopada 1990 r.Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Rejonowego o przyznanie rekompensaty za mienie swojego ojca.

W dniu 3 grudnia 2008 r. powyższy wniosek został przekazany zgodnie z właściwością Wojewodzie .

Spadek po Franciszku nabył na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 12 sierpnia 1939 r., Wnioskodawca (syn Spadkodawcy) w całości.

Na podstawie art. 5 ust. 3 i art. 8 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, Wojewoda dnia 17 października 2016 r. wydał decyzję, w której stwierdził, że Wnioskodawca posiada w całości prawo do rekompensaty z tytułu pozostawionego mienia . Ponadto, ww. decyzja określiła wartość pozostawionego mienia, wysokość rekompensaty oraz formę realizacji prawa do rekompensaty (świadczenie pieniężne wypłacone ze środków funduszu rekompensacyjnego).

Bank Gospodarstwa Krajowego poinformował Wnioskodawcę, że został uwzględniony w otrzymanym przez Bank od Ministerstwa Skarbu Państwa wykazie osób uprawnionych do świadczenia pieniężnego tytułem rekompensaty za tzw. mienie zabużańskie. Ponadto Bank wskazał, że wypłata świadczenia nastąpi w dniu 22 grudnia 2016 r., co też nastąpiło.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę prawa do rekompensaty, ma on obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn lub podatku dochodowego od osób fizycznych, złożenia zeznania podatkowego lub też dopełnienia innych formalności wobec organów skarbowych?
2. Czy wobec realizacji prawa do rekompensaty i w konsekwencji otrzymania rekompensaty Wnioskodawca ma obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn lub podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czy Wnioskodawca w związku z otrzymaniem rekompensaty ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego lub też dopełnienia innych formalności wobec organów skarbowych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytań dotyczących podatku od spadków i darowizn, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1.

W zakresie nabycia przez Wnioskodawcę prawa do rekompensaty mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, co w szczególności wyłącza opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych – art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia od podatku nabycie w drodze spadku prawa do rekompensaty, w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty (…). Ww. zwolnienie jest bezwarunkowe.

Ad.2.

Wypłata świadczenia pieniężnego tytułem rekompensaty nie podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca osiągnął przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9, w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 30a ww. ustawy zwalnia się od podatku przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty (…) Zwolnienie nie jest obwarowane jakimkolwiek obowiązkiem zgłoszeniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

Przepis ten uszczegółowiony został w art. 20 ust. 1 cyt. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w powyższym przepisie sformułowanie „w szczególności”, wskazuje, że przepis zwiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenie majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że spadek po Franciszku zmarłym w dniu 1 stycznia 1947 r., nabył Wnioskodawca w całości. Na podstawie art. 5 ust. 3 i art. 8 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, Wojewoda dnia 17 października 2016 r. wydał decyzję, w której stwierdził, że Wnioskodawca posiada w całości prawo do rekompensaty z tytułu pozostawionego mienia . Ponadto, ww. decyzja określiła wartość pozostawionego mienia, wysokość rekompensaty oraz formę realizacji prawa do rekompensaty (świadczenie pieniężne wypłacone ze środków funduszu rekompensacyjnego). Bank gospodarstwa Krajowego poinformował Wnioskodawcę, że został uwzględniony w otrzymanym przez Bank od Ministerstwa Skarbu Państwa wykazie osób uprawnionych do świadczenia pieniężnego tytułem rekompensaty za tzw. mienie zabużańskie. Ponadto Bank wskazał, że wypłata świadczenia nastąpi w dniu 22 grudnia 2016 r., co też nastąpiło.

Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie tytułem dziedziczenia prawa majątkowego w postaci prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast przyznanie samej rekompensaty, stanowiące realizację przysługującego osobom uprawnionym prawa, wyłączone jest z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. W świetle powołanego powyżej przepisu należy uznać, że od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wyłączone jest jedynie prawo do rekompensaty, jako prawo majątkowe. Prawa tego nie można utożsamiać jednak z wypłatą samej rekompensaty, która stanowi realizację prawa przysługującego osobom uprawnionym.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że realizację przysługującej Wnioskodawcy rekompensaty uznać należy za przychód z innych źródeł, określony w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże wskazać należy, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) ww. ustawy wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418, z późn. zm.), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.

W rezultacie więc realizacja przysługującej Wnioskodawcy rekompensaty z tytułu mienia pozostawionego poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w postaci wypłaty środków pieniężnych przyznanych w decyzji właściwego organu administracji na podstawie ww. ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten jest zwolniony z opodatkowania tym podatkiem. W konsekwencji z tego tytułu Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłacenia podatku i nie ciąży na nim obowiązek złożenia jakiejkolwiek deklaracji lub zgłoszenia w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, że organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.